Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

ΤΟ BLOGGING ΘΕΛΕΙ ΤΡΕΛΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ !...

Αναμένοντας την ακτινογραφία κι αφού είχε γίνει διπλή παυσίπονη για τον αβάστακτο πόνο, το ερώτημα ήρθε με αρκετή δόση αγωνίας : με το γύψο, θα μπορώ να γράφω ;
Ο γιατρός – φίλος και ενήμερος για τις ενασχολήσεις μου – ξέσπασε :
δεν κοιτάς τα χάλια σου, αυτό σκέπτεσαι ;
- Μα…
- Τι, μα… Κάτσε να δούμε αν θα μπει γύψος ;
- Υπάρχει περίπτωση να μη χρειαστεί ; Να τη βγάλω έτσι ;
Χαμογέλασε περίεργα.
- Δεν κατάλαβες, καλά !...
>>>Διαβάστε περισσότερα...

Το κατάλαβα, απόλυτα, με την εμφάνιση της ακτινογραφίας…
Όταν, δυο ώρες αργότερα, «ντυμένος» μόνο με την γνωστή πράσινη χλαμύδα, μ΄ έσπρωχναν προς το χειρουργείο, πρόλαβα να ρωτήσω : «τοπική ή ολική νάρκωση θα γίνει ;», η απάντηση ήρθε κατηγορηματική και αφοπλιστική : «ολική, βέβαια, έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε !...».
Ο, συνήθως, καλοσυνάτος αναισθησιολόγος, θυμάμαι, πως μου κόλλαγε για την ΑΕΚ, πριν με «βυθίσει»…

Μ΄ έναν πόνο απόκοσμο και μια πρωτόγνωρη αίσθηση (σαν να μην έχεις χέρι) το ξύπνημα από το λήθαργο, ήταν εφιαλτικό ! Απορία ανάκατη με ανησυχία, τα πρώτα συναισθήματα : «τι νάγινε άραγε ;…».
«Πονάω, πονάω πολύ !» τσίριζα, αλλά μέσα από τη μάσκα του οξυγόνου δεν μ΄ άκουγε κανείς…Το δεξί μου χέρι σαν να λείπει και τ΄ αριστερό δεμένο κάτω, με τα σωληνάκια των ορών, πως ν΄ απελευθερώσω το στόμα και τη φωνή ;
Κι όμως, το ερώτημα που έπαιξε πάλι, είχε να κάνει με το γράψιμο : «θα μπορέσω, άραγε, να ξαναδακτυλογραφήσω ;», σκέφτηκα, μέσα στην ταλαιπωρία μου…
Είχα μπλέξει σε διαδικασία, στην οποία, όπως λένε, το δευτερόλεπτο φαντάζει ώρα και το λεπτό ημέρα…
Δεν ξέρω πόσες …ημέρες, μετά, ο φίλος μου ο Γιάννης – ο γιατρός – έσκυψε πάνω μου, στα καταπράσινα κι αυτός, καπελωμένος και μασκοφορεμένος : «όλα πήγαν καλά !...», ψέλλισε…
- Πονάω, υποφέρω !... ούρλιαξα, νοιώθοντας, πέρα των άλλων κι ένα δυνατό κάψιμο στο λαιμό.
- Σου δίνουμε, ήδη, παυσίπονα, είπε, δείχνοντας τους ορούς, Σε λίγο θα σε πιάσουν, κουράγιο !...
Μια κουβέντα, ήταν…
Στο θάλαμο, αφού είχε περάσει η επήρεια του αναισθητικού κι είχαν δράσει τα παυσίπονα, σε συνθήκες σαφώς πιο ήρεμες, έγινε η ενημέρωση : συντριπτικό κάταγμα, μ΄ ένα κυλινδρικό κομμάτι του καρπού θρυμματισμένο ! ΄Εγινε χειρουργική ανάταξη με τη βοήθεια λάμας, η οποία στηρίζεται σε ολόκληρο σύστημα από μεταλλικά ραβδάκια και βίδες…

Το δεξί χέρι, το καλό της Παναγίας, αλλά και του Λογοπλόκου, εν αχρηστία για 50, περίπου, μέρες !
Μούρθε ταμπλάς : πω, πω ρε γαμώτο !... ξέσπασα, πως θα γράφω τώρα ;
Φάνηκε πως έδωσα την αφορμή για το πρώτο – μετά από ώρες ταλαιπωρίας – ξέσπασμα των αγαπημένων μου και, σχεδόν, μ΄ ένα στόμα σύζυγος και γιος, μου την έπεσαν :
αντί να σκέπτεσαι τα βασικά που δεν θα μπορείς να κάνεις, (πλύσιμο, ντύσιμο, ξύρισμα, οδήγηση κ.α.), χολοσκάς για το γράψιμο στο blog ;
Θεωρώντας μάταιη και κουραστική εκείνη τη στιγμή, οποιαδήποτε προσπάθεια εξήγησης και υπεράσπισής, έσπευσα να σιωπήσω, πλην όμως η ανακούφιση ήρθε με τη φωνή της κορούλας μου :
μη στεναχωριέσαι, μπαμπούλη, θα σε βοηθάω εγώ, μαζί θα τα γράφουμε !

Η τρέλα και η αγάπη ! ΄Ένα εκρηκτικό μίγμα, που δημιουργεί μεγάλη δύναμη, η οποία μπορεί να ξεπεράσει κάθε δυσκολία. Οι ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ δεν θα στερέψουν, έστω και μετ΄ εμποδίων, συνεχίζουν !...

7 σχόλια:

Unknown είπε...

kouragio file.prwta i ygeia!perastika sou!eides omws ta pitsirikia...

Ανώνυμος είπε...

=ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ.
-ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΟΤΙ "ΥΛΙΚΟ" ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ, ΘΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ.[PK]
[ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΣΟΥ].

Ανώνυμος είπε...

Τί να πω, περαστικά σου γρήγορα κι εύκολα.
Μακάρι όλο αυτό να μείνει σαν μια κακιά ανάμνηση απ' τη μία, αλλά και να σου θυμίζει πάντα (που όπως φαίνεται ήδη το ξέρεις καλά), ότι ό,τι θες πολύ μπορείς να το κάνεις. Έστω κι αν χρειαστείς για βοήθεια την αγάπη.
Καλή εβδομάδα και να είσαι καλά, πρόσεχε!

Unknown είπε...

Eυχομαι περαστικα και κουραγιο, γρηγορα να γινεις παντελως καλα!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ευχές για μια όμορφη ανάρρωση και ένα γρήγορο come back...

Aπολίτιστος είπε...

Και το όνομα αυτής... Λογοπλοκίνα!!!

Λογοπλόκε σαν να βλέπω Μητσοτάκη με Ντογούλα είναι... χαχαχαχα!!!!!

Δηλαδή θες να πείς πως η χαρά του ότι δεν θα γράφεις πάει..εε;; Κρίμαααα....
χαχαχαχα (πλάκα)

Εύχομαι γρήγορα περαστικά και όπως
σου προείπα, όσο το δυνατόν πιο ανόδυνα!

Να είσαι καλά συνάδελφε!!!

Ανώνυμος είπε...

Εύχομαι γρήγορα περαστικά Λογοπλόκε