ΟΙ "ΜΕΓΑΛΟΙ" ΚΑΙ Η ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ !...

 

Διαμορφωμένες είναι, λίγο ή πολύ, οι αυτοδιοικητικές επιλογές των δύο κατ΄ ευφημισμό «μεγάλων». Και είναι βάσιμη η εκτίμηση ότι και οι δύο έχουν αποφασίσει να επιδοθούν σε επίδειξη ισχύος, αν και το συγκεκριμένο είδος είναι κάτι το οποίο δεν διαθέτουν. Ερμηνεύουν εσφαλμένα και τα αποτελέσματα των εκλογών του 2012 αλλά και τα έκτοτε δημοσκοπικά ευρήματα. Κι αυτό γιατί πιστεύουν ότι είναι σε θέση να κατευθύνουν σε συγκεκριμένες επιλογές τους εκλογείς που δείχνουν να τους ακολουθούν.

 

Και φυσικά αυτό ισχύει περισσότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι λογικό. Και το κόμμα δεν έχει διαμορφώσει νοοτροπία «μεγάλου κόμματος» -εξακολουθεί και λειτουργεί ως συνασπισμός ομάδων διαμαρτυρίας- αλλά και οι εν δυνάμει ψηφοφόροι του δεν νιώθουν το ίδιο δεμένοι μαζί του, μια και ο δεσμός τους είναι ακόμη φρέσκος.

 

Οι συνέπειες της λογικής αυτής έχουν ήδη διαφανεί και στις δύο περιπτώσεις. Ο Α. Σαμαράς αποφασίζει σαν να ηγείται της προ του 2009 Νέας Δημοκρατίας, τότε που δεξιότερα υπήρχε ο περιορισμένων δυνατοτήτων Καρατζαφέρης και το «μαντρί» διατηρούσε όλη την ισχύ του. Σήμερα η ισχύς του αμφισβητείται. Και από όμορα ιδεολογικώς κόμματα, αλλά και από εσωκομματικούς αμφισβητίες.

 

>>>Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο...

Από την πλευρά του ο Αλ. Τσίπρας διαπιστώνει ότι η προσπάθεια σύγκλισης και καθοδήγησης ετερόκλητων δυνάμεων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αλλωστε δεν είναι και ο «νέος Ανδρέας», ώστε να επιβάλλεται στους πάντες. Αλλο τα διαφημιστικά πυροτεχνήματα και άλλο η πραγματικότητα. Και το χειρότερο για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι βασικές αυτοδιοικητικές επιλογές του αποδεικνύονται λανθασμένες.

 

Με δεδομένη αυτή την πραγματικότητα, εύλογο είναι ν΄ αναρωτηθεί κανείς ποια θα ήταν η δύναμη αλλά και η δυναμική αν το εγχείρημα της «Ελιάς» είχε προχωρήσει με βάση τις αρχικές προδιαγραφές του και αν έδιναν το «παρών» όλες οι δυνάμεις του χώρου, με πρώτη τη ΔΗΜΑΡ. Δεν μ΄ αρέσουν οι προβλέψεις, αλλά μια ενιαία Κεντροαριστερά απέναντι στη συγκεκριμένη ΝΔ και τον συγκεκριμένο ΣΥΡΙΖΑ θα διαμόρφωνε μια άλλη πολιτική πραγματικότητα από αυτή που βιώνουμε. Ισως πολύ πιο αισιόδοξη απ΄ αυτή που οραματίζονται ακόμη και οι εμπνευστές της αναγέννησης της Κεντροαριστεράς.

 

Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος