Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΜΗΝ ΚΛΑΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, ΑΛΕΞΗ !...

 
Η δεύτερη χρεοκοπία της Αργεντινής αποτελεί μάθημα για εμάς τους Έλληνες πως η στάση πληρωμών δεν συνιστά πανάκεια, όπως νομίζουν ή διαφημίζουν στην Ελλάδα διάφοροι αριστεροί και δεξιοί δημαγωγοί.

Περίπου αυτό που μας έλεγαν στην Ελλάδα οι αντιμνημονιακοί δημαγωγοί, ήταν πως αρκεί να πούμε «στάση πληρωμών» και το χρέος θα διαγραφόταν ως δια μαγείας, το κοντέρ θα μηδενιζόταν και οι «τρισκατάρατες» αγορές θα συνέχιζαν να τροφοδοτούν την ευημερία μα δανεικά.

Η δεύτερη χρεοκοπία της Αργεντινής σε 13 χρόνια αποδεικνύει πως οι συνέπειες μιας στάσης πληρωμών συνεχίζουν να βασανίζουν μια χώρα για δεκαετίες.

«Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή», τόλμησε να αναφωνήσει, από άγνοια ίσως, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέσα στη Βουλή. Η άγνοια στην πολιτική και την οικονομία όμως συνήθως έχει δυσβάστακτο κόστος.

Οι συνέπειες μιας στάσης πληρωμών για την Ελλάδα το 2010  θα ήταν πολύ χειρότερες από αυτές της Αργεντινής, γιατί η Ελλάδα ήταν και είναι μια χώρα που δεν έχει να εξάγει τις πρώτες ύλες που εξάγει η Αργεντινή. Η Αργεντινή είναι ο μεγαλύτερο παραγωγός σόγιας στον κόσμο, ενώ το εμπορικό ισοζύγιο τροφίμων είναι θετικό. Κι όμως η Αργεντινή με θετικό εμπορικό  ισοζύγιο στα τρόφιμα πείνασε. Τι θα πάθαινε η Ελλάδα με αρνητικό ισοζύγιο τροφίμων και καύσιμων αν είχε κηρύξει στάση πληρωμών το 2010;
 
Οι εξελίξεις στην Αργεντινή υποχρεώνουν, όσους έχουν πολιτική αξιοπρέπεια και τιμή να ζητήσουν έστω και εκ των υστέρων συγνώμη για την άγνοιά τους.

Το πρόβλημα
H Αργεντινή χρεοκοπεί για δεύτερη φορά σε 13 χρόνια. Η αλήθεια είναι πως η Αργεντινή δεν εξήλθε ποτέ από την κατάσταση χρεοκοπίας των άρχων του 2000.

Η χρεοκοπία της Αργεντινής ξεκίνησε το 1998-99 όταν οι τιμές των πρώτων υλών έπεσαν πολύ χαμηλά.

Η στάση πληρωμών το 2001 εν μέσω χειροκροτημάτων στο Κοινοβούλιο προκάλεσε ένα σοκ στην κοινωνία με τις ελλείψεις στα ράφια και την «εξάτμιση» των καταθέσεων των φτωχών, αλλά στη συνέχεια η ραγδαία άνοδος των τιμών των πρώτων υλών εξομάλυνε την κατάσταση.

Η εξομάλυνση αυτή θεωρήθηκε σαν αποτέλεσμα της  αριστερής πολιτικής των κυβερνήσεων των λαϊκιστών που ακολούθησαν. Μετά 12 χρόνια ενώ οι τιμές της σόγιας και του πετρελαίου παραμένουν στα ύψη η Αργεντινή έχει καταφέρει να έχει αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, πληθωρισμό «επίσημο» κοντά στο 10% ενώ ανεπίσημα υπολογίζεται σε 20-40%.

Τι σημαίνει επίσημος πληθωρισμός 10% και ανεπίσημος 20-40%; Είναι απλό, σημαίνει πως ο συνταξιούχος ή ο  μισθωτός χάνουν  κάθε χρόνο όσα έχασαν οι Έλληνες σε τέσσερα χρονιά χρεοκοπίας.  Κάθε χρόνο απώλεια εισοδήματος σημαίνει εκμηδενισμό της αξίας της σύνταξης και του μισθού σε 3-5 χρόνια.

Ο μισθωτός και ο συνταξιούχος συνέχισαν να εισπράττουν «τούβλα» από χαρτονομίσματα  από Πέσος με αριθμούς με πολλά μηδενικά, αλλά με αγοραστική αξία που μειώνεται διαρκώς.

Η Αργεντινή έχει υψηλή φορολογία και έλεγχο συναλλάγματος. Παρά την υψηλή φορολογία εν ονόματι της αναδιανομής εισοδήματος υπέρ των φτωχότερων, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης. Παρά την υψηλή φορολογία ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού ζει σε συνθήκες χλιδής.

Η υψηλή φορολογία φέρνει υψηλή φοροδιαφυγή από την οποία πλουτίζουν και οι κρατικοί και οι κομματικοί υπάλληλοι.  Σε καμιά περίπτωση δεν έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Ο έλεγχος του συναλλάγματος (που ονειρεύονται εδώ και οι ΛαφαζανοΣτρατούληδες) έχει σαν συνέπεια την άνθιση της μαύρης αγοράς δολαρίων.  Αποτέλεσμα είναι να ευνοείται μια μερίδα κρατικών υπαλλήλων και μαυραγοριτών σε βάρος των ανθρώπων της εργασίας και του υγιούς επιχειρείν.

Η Αργεντινή στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν μεταξύ των 5 πλουσιότερων χωρών του πλανήτη. Σήμερα δεν είναι. Είναι όμως μεταξύ των πλέον διεφθαρμένων, κρατικοδίαιτων και αριστερών προκαταλήψεων σε ό,τι έχει σχέση με την πρόοδο και την ευημερία.

Η Αργεντινή μόνο παράδειγμα προς μίμηση δεν είναι. Είναι παράδειγμα προς αποφυγήν...
 

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ - ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ !...


 
Την αλητεία της Δεξιάς την έχουμε νοιώσει στο πετσί μας, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Δεν θα την γνωρίσουμε τώρα.
Τους αλήτες τύπου Παυλόπουλου, (μίσθαρνα όργανα του Καραμανλισμού) τους έχουμε σιχαθεί και τους έχουμε χεσμένους πατόκορφα. Δεν θ΄ ασχοληθούμε ιδιαίτερα, με αφορμή τα τσαλιμάκια που κάνουν, γύρω από το θέμα του ελλείμματος και της, τάχα, αλλοίωσής του, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου, όπως υποστηρίζουν οι σιχαμένοι αλήτες, να έρθει το Μνημόνιο.
Θ΄ ασχοληθούμε όμως και θα επισημάνουμε τις ευθύνες του σημερινού ΠΑΣΟΚ και του Β. Βενιζέλου, για τον εναγκαλισμό του μ΄ όλους αυτούς τους λιγδιάρηδες, που όρμησαν στην 5ετία 2004-2009, στη χώρα και την κατέστρεψαν ! Και θα τονίσουμε, πως στα ζητήματα αυτά δεν χωράει, ούτε ανοχή, ούτε συμβιβασμός.
Η πολιτική που ασκήθηκε από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου ήταν πολιτική ξεκάθαρη, ήταν πολιτική πυρόσβεσης ε μια φλεγόμενη Ελλάδα, ήταν, τελικά, η πολιτική που έσωσε τη χώρα από τον αφανισμό ! Κι αυτή η πολιτική ήταν του ΠΑΣΟΚ και το όποιο ΠΑΣΟΚ οφείλει να την υπερασπίζεται αντιδρώντας, άμεσα και απερίφραστα, στα μυθεύματα των αλητών της Δεξιάς.
Κι όταν λέμε για αντίδραση δεν εννοούμε την ανταλλαγή ανακοινώσεων ανάμεσα στον Πάκη και το Ρήγα, αλλά το ζήτημα που πρέπει να βάλει, εδώ και τώρα, ο Βενιζέλος, στο Σαμαρά, ορθά και κοφτά : ως εδώ και μη παρέκει !...

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Ο ΟΔΗΓΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΚΤΕΡ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ...ΥΠΟΥΡΓΟΣ !...

Φωτοσύνθεση "Λογοπλοκιών" /29-1-2009...
Αυτή η ιστορία με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που έκρινε παράνομες τις ενισχύσεις, οι οποίες δόθηκαν στους αγρότες το 2008-2009 και ζητά τώρα την επιστροφή 387 εκατομμυρίων, θα ήταν χρήσιμο να εκδοθεί σε βιβλίο και να μοιραστεί στους 300 της Βουλής.

Ως πρόλογο 'Η εισαγωγικό να έχει το «πάθημα» γνωστού και ευπατρίδη κατά τα άλλα πολιτικού, ως κύριο θέμα τον λαϊκισμό και επίλογο, κάτι σαν ηθικό δίδαγμα, αυτή ακριβώς την απόφαση του Δικαστηρίου.

Η ιστορία είναι γνωστή. Ήταν αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν οι αγρότες συνδικαλιστές οργάνωναν τα γνωστά μεγάλα συλλαλητήρια και έστηναν τα μπλόκα στις οδικές αρτηρίες ανά την Ελλάδα. Κορυφαίο στέλεχος της τότε αντιπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας, πρωτοστατούσε στις κινητοποιήσεις αυτές και οδηγούσε το τρακτέρ στην κορυφή της πομπής που κατευθυνόταν προς την Εθνική Οδό. Καμαρωτός, καβάλα στο τρακτέρ, απαθανατίστηκε από φωτορεπόρτερ και κάμεραμαν.

Το σύνθημα όλων ήταν όντως ευρηματικό και είχε υιοθετηθεί πλήρως από την τότε αντιπολίτευση. «Ολα τα κιλά, όλα τα λεφτά», φώναζαν όλοι και μαζί οι βουλευτές.

Φωτοσύνθεση της 12-3-2009
Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα. Η Νέα Δημοκρατία δεν άργησε να έρθει στην εξουσία και ο ευπατρίδης πολιτικός, ο «οδηγός» του πρώτου τρακτέρ στις πορείες διαμαρτυρίας κατά της προηγούμενης κυβέρνησης, ορίζεται ως ειδικός στο χαρτοφυλάκιο Γεωργίας.
 
Σε λίγα χρόνια, όμως, τα συλλαλητήρια των αγροτών υποβοηθούμενα από τη νέα αντιπολίτευση κατά της νέας κυβέρνησης φουντώνουν πάλι και ο νέος υπουργός μάταια προσπαθεί να καθησυχάσει τους αγρότες και να λύσει τα μπλόκα.

Η χώρα αποκόπτεται, η οικονομία στενάζει και η αγορά δεν μπορεί να τροφοδοτηθεί. «Ολα τα κιλά, όλα τα λεφτά» λοιπόν και πάλι ο υπουργός. Μοιράζει περίπου 500 εκατ. ευρώ στους αγρότες ως έκτακτο βοήθημα που το βαφτίζει αποζημιώσεις για τις καταστροφές από δήθεν χαλαζοπτώσεις, πλημμύρες, παγετούς, θεομηνίες και σαν Μεγαλέξανδρος λύνει τον γόρδιο δεσμό.

Αλλά φευ. Μετά από έξι χρόνια η χώρα καταδικάζεται για παράνομες επιδοτήσεις !

Το σκεπτικό του Ευρωδικαστηρίου είναι κόλαφος. Ένα μάθημα-ράπισμα για τον λαϊκισμό. Η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση τώρα πληρώνει όσα έπραξε ως αντιπολίτευση. Όπως, βέβαια, πλήρωσε και το ΠΑΣΟΚ που ως αντιπολίτευση, αλλά και ως κυβέρνηση, μοίραζε διορισμούς στο Δημόσιο και επιδοτήσεις στους αγρότες και μικρομεσαίους. Είναι η μοίρα των λαϊκιστών ανά τον κόσμο να αποκαλύπτονται και να εκτίθενται.

Δυστυχώς, όμως, στο τέλος, όπως και στην προκειμένη περίπτωση, ο λογαριασμός έρχεται στον φορολογούμενο. ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ των λαϊκιστών αναλαμβάνει μια άλλη αντιπολίτευση μέχρις ότου και αυτή γίνει... κυβέρνηση. >>>Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο...
 

Ο, ΠΑΝΤΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ, Ο ΣΗΜΙΤΑΚΟΣ !...


Επιμένοντας στην τακτική της άκρατης ευλογίας του εαυτούλη του και στο ζενίθ της εμμονικής και πικρόχολης κριτικής του, ο Κ. Σημίτης με άρθρο του στην «Καθημερινή», αφ΄ ενός παρουσιάζει τον εαυτό του πλήρως ανεύθυνο για τις εξελίξεις στη χώρα και εκθειάζει, στο έπακρο, την πολιτική του, και, αφ΄ ετέρου, εξισώνει τον Καραμανλή με τον Παπανδρέου, σ΄ ό,τι αφορά τις ευθύνες για την έλευση των Μνημονίων !
 
Ναι, καλά διαβάσατε, κατά τον πρώην πρωθυπουργό, η κρίση ήλθε λόγω των πολιτικών που ασκήθηκαν μετά το 2004, (μετά, δηλαδή, τη δική του πρωθυπουργία…), και ευθύνες γι αυτό δεν έχει, μόνο, η Ν.Δ. κι ο Καραμανλής, αλλά και το ...ΠΑΣΟΚ κι ο Γ. Παπανδρέου !
 
Έτσι, λοιπόν, κατά τον Σημιτάκο, στην έλευση της κρίσης «…καθοριστικά συνέβαλε και η αμεριμνησία του ΠΑΣΟΚ από το 2007 και μετά. Αγνόησε σκόπιμα την οικονομική πραγματικότητα. Οταν ανέλαβε την κυβέρνηση το 2009 απροετοίμαστο, αναποφάσιστο και αλαζονικό, επέτεινε τον εκτροχιασμό…».
 
Επίσης, στην αναφορά του στο λαϊκισμό των κομμάτων, αφού αναφέρει πως η Ν.Δ. «…διόρισε χιλιάδες υπαλλήλους, κατήργησε φόρους, έδωσε παράνομες αγροτικές επιδοτήσεις και πολλά άλλα και αποτέλεσμα ήταν η κρίση…», προσθέτει και το καταπληκτικό «…ο Γ. Παπανδρέου διαβεβαίωσε πριν από τις εκλογές του 2009 ότι λεφτά υπάρχουν. Καθυστέρησε να πάρει μέτρα και αποτέλεσμα ήταν η επέμβαση της Ευρωζώνης…».
 
Ο άνθρωπος δεν παίζεται, παραμένει ίδιος κι απαράλλακτος, ο λίγος, ο εμπαθής, ο μνησίκακος, ο πάντα μικρός, σε όλα, του, ο Σημιτάκος !...

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Ο ΘΡΗΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ !...

 
Ο θρήνος, αυτός ο καταραμένος, ζει και βασιλεύει στη Γάζα χρόνια τώρα. Κανείς δεν κάνει το παραμικρό για να τον εξαφανίσει. Οι Ισραηλινοί τον τροφοδοτούν, τον γιγαντώνουν. Και οι Παλαιστίνιοι κι εκείνοι τον συντηρούν, κακά τα ψέμματα. Όχι όλοι. Γιατί οι πολλοί, είναι απλά θύματα.

Ο θρήνος δεν έφυγε ποτέ από την Παλαιστίνη. Ακόμη κι όταν εκείνη έπαψε να υπάρχει και μετονομάστηκε σε "Παλαιστινιακά Εδάφη", αυτός ήταν εκεί. Ακοίμητος φρουρός. Τις τελευταίες μέρες, έχει πάλι "μεγαλώσει". Ιδίως από χθες το απόγευμα όταν οι Ισραηλινοί στόχευσαν με οβίδες μια παραλία και σκότωσαν εν ψυχρώ τέσσερα ανήλικα αγόρια.
 
Οι εικόνες των συγγενών τους, των μανάδων, των πατεράδων, των αδερφών τους να πενθούν το χαμό τους συγκινούν, συγκλονίζουν, συγκινούν, θυμώνουν. Ανάλογα πως θα το δει ο καθένας.
 
Η πικρή αλήθεια όμως είναι πως ο θρήνος τους, δεν μας αγγίζει ουσιαστικά. Γιατί ζούμε στην ασφάλεια. Χωρίς σειρήνες, χωρίς οβίδες. Θα μας απασχολήσουν σήμερα, αύριο, μεθαύριο θα γυρίσουμε πλευρό. Εκείνοι θα συνεχίσουν να ζουν μαζί του. Έχει γίνει "φίλος" τους πια.
 
Ο θρήνος, φυσικά, δεν είναι μόνο Παλαιστίνιος. Έχει "αδέρφια" σε όλη τη Γη. Υπάρχει και στο Ισραήλ. Και στο Πακιστάν και στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και στο Ιράν και στην Ινδία και στη Μαλαισία και παντού. Παντού. Αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο. Υπάρχει όμως. Και θα υπάρχει όσο η ανθρώπινη ζωή δεν μπαίνει πάνω από συμφέροντα και εξουσία.
 

Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΚΥΡΙΕ ΣΑΜΑΡΑ !...

 
 
«Χθες, για ακόμη μία φορά, η Κυβερνητική Εκπρόσωπος, Σοφία Βούλτεψη, αναφέρθηκε στα στατιστικά στοιχεία του 2009, με το βλέμμα στραμμένο στο ανέξοδο αντιπολιτευτικό παρελθόν της και παριστάνοντας ότι, δεν γνωρίζει τι έχει συμβεί στη χώρα στο διάστημα που μεσολάβησε.
Όμως, τα ερωτήματα που ακολουθούν αναδεικνύονται αβίαστα, και απαιτούν άμεσα απαντήσεις και μάλιστα, χωρίς υπεκφυγές.

Πρώτον. Η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός, συμφωνούν με τις δηλώσεις της κας Σοφίας Βούλτεψη;
Δεύτερον. Αν τις υιοθετούν, γιατί σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, ο νυν Πρωθυπουργός και ο τότε Πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, ψήφισαν τον Προϋπολογισμό του 2013, ο οποίος σύμφωνα με τη ίδια την εισηγητική του έκθεση στηρίζεται στα στοιχεία που όλοι αποδέχονται ως τα μόνα αληθή και επικύρωσε έναν ολόκληρο χρόνο αργότερα, στα τέλη του 2010, η Eurostat – για πρώτη φορά χωρίς αστερίσκους;

Τρίτον. Αν τις υιοθετούν, γιατί δεν ζήτησαν χθες, όχι σήμερα, ούτε αύριο, αναθεώρηση των στοιχείων της οικονομίας;
Πως είναι δυνατόν τρεις Πρωθυπουργοί στη σειρά – Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμος, Α. Σαμαράς -, αλλεπάλληλα υπουργικά συμβούλια και το σύνολο των υπουργών αυτών των κυβερνήσεων, επτά υπουργοί και αναπληρωτές υπουργοί οικονομικών από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα, να συμφώνησαν να πάρουν δύσκολα μέτρα για να μειώσουν το έλλειμμα βάση των στοιχείων που κατέγραψε η ανεξάρτητη Στατιστική Αρχή και η Eurostat. Δηλαδή, πως αποδέχτηκαν την ορθότητα των στοιχείων από τους δύο αυτούς φορείς, ενώ θα μπορούσαν με μια απλή αναθεώρηση αυτών των στοιχείων να μετριάσουν – τουλάχιστον – τα επώδυνα για τον Ελληνικό λαό μέτρα;

Τέταρτον. Αν τις υιοθετούν, γιατί δεν απαίτησαν από τους εταίρους μας, χθες, όχι σήμερα, ούτε αύριο, επαναδιαπραγμάτευση των όρων του προγράμματος προσαρμογής; Θα ήταν κάτι που θα χαροποιούσε ιδιαίτερα τους εταίρους μας διότι πολύ απλά θα σήμαινε ότι, η Ελλάδα, ο προϋπολογισμός και οι τράπεζές, θα χρειαζόταν πολύ λιγότερα χρήματα για τις δανειακές ανάγκες – χρήματα από τους εταίρους μας, δηλαδή τους Ευρωπαίους φορολογούμενους.
Πέμπτον. Αν τις υιοθετούν, γιατί δεν προχωρούν στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής; Και μάλιστα, αν δεν τους αρκεί το Πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής που συστάθηκε το 2012 για τα στατιστικά στοιχεία του 2009, γιατί δεν προχωρούν στην σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το πως φτάσαμε στο μνημόνιο;
 
Παρεμπιπτόντως, στον δήθεν αφελή ισχυρισμό της κας Βούλτεψη, ότι ακολουθούν αυτά τα στοιχεία γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, θέτουμε το εξής ερώτημα:
Δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς διότι όλοι όσοι κυβέρνησαν μετά την οικονομική κρίση αποδέχτηκαν να συμφωνήσουν με «ψεύτικα στοιχεία» ή δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, διότι απλά, τα στοιχεία ήταν και τα αληθή; Δηλαδή, ουδείς μπορούσε με σοβαρότητα να τα αμφισβητήσει;
Έτσι κι αλλιώς, σύμφωνα με τα όσα υποστήριζαν, τα Ζάππεια και τα 18 δις Ευρώ ισοδύναμα μέτρα, ακολουθούσαν την πορεία των εξελίξεων ώστε να είναι αξιόπιστα. Ως εκ τούτου, δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν, πολύ περισσότερο σήμερα, που επίσης σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται, τα πράγματα είναι κατά πολύ καλύτερα απ´ ότι τα παρέλαβαν!
Επομένως, θα έχουμε ως χώρα και επιπλέον οφέλη!

Ως εδώ, λοιπόν.
Ο Πρωθυπουργός, οφείλει να δώσει σήμερα εξηγήσεις στους Έλληνες.
Ή συμφωνεί με την κα Βούλτεψη, όποτε οφείλει να πράξει τα προεκτεθέντα και μάλιστα, σήμερα ή δεν συμφωνεί και πράττει σήμερα κιόλας τα δέοντα, ξεκαθαρίζοντας τη στάση του.
Κανείς δεν προχωρά πατώντας σε δύο βάρκες.
Γιατί και τα ψεύδη, και η συκοφαντία, δεν έχουν απλά τα όριά τους. Στην περίπτωση αυτή, και επειδή αφορούν σε θεμελιακά στοιχεία που αποτελούν την βάση κάθε απόφασης στην Κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο, η συνεχής αμφισβήτησή τους βλάπτει βαθύτατα την αξιοπιστία των θεσμών μας.

Και προσθέτως, υπονομεύει κάθε δυνατότητα δημιουργίας ευρύτερων συναινέσεων για την αντιμετώπιση των πραγματικών αιτιών της κρίσης στην χώρα μας, καθώς μπορεί ο καθείς να ερμηνεύει κατά το δοκούν τα αίτιά της αλλά και τις δυνατότητες της χώρας μας.
Τα ψεύδη και οι συκοφαντίες – και μάλιστα από τα πλέον επίσημα χείλη της Κυβέρνησης – υπονομεύουν συστηματικά την εικόνα αξιοπιστίας της Ελλάδας, για την οποία τα τελευταία χρόνια έχει παλέψει η χώρα μας – οι Έλληνες με τις θυσίες που κάνουν και αλλεπάλληλες κυβερνήσεις.

Ακόμη,
Έκτον. Στα παραπάνω, ευκόλως θα μπορούσε να προσθέσει κανείς την διερεύνηση των σημαντικών πολιτικών ευθυνών της Κυβέρνησης που εξελέγη το 2004 και έκανε την λεγόμενη «απογραφή». Μια απογραφή που συνειδητά διόγκωσε τα ελλείμματα των προηγούμενων ετών με την «ευφυή» μέθοδο της αλλαγής του τρόπου προσμέτρησης των αμυντικών δαπανών και δη των παραγγελιών οπλικών συστημάτων.
Η αλλαγή της μεθόδου προσμέτρησης συνίσταται στην καταγραφή του κόστους των παραγγελιών στο κρατικό προϋπολογισμό όχι κατά την ημερομηνία παραλαβής – που σήμερα πια είναι και ο κανόνας – αλλά κατά την ημερομηνία της παραγγελίας.
Αυτήν την αλχημεία επέλεξε η τότε Κυβέρνηση για να συκοφαντήσει τις προηγούμενες Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Και αυτό το γεγονός δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.

Παρότι η τότε Κυβέρνηση αξιοποίησε ένα νομότυπο λογιστικό τερτίπι, η βλάβη για τη χώρα και τους Έλληνες, ήταν τεράστια.
Διότι με την εκ των υστέρων αλλαγή των στοιχείων των προϋπολογισμών, από το 1999 μέχρι το 2004, αμφισβητήθηκε η ένταξή μας στη ζώνη του ΕΥΡΩ. Δηλαδή, διογκώθηκαν τεχνητά οι αμυντικές μας δαπάνες, άρα και ο συνολικός προϋπολογισμός της χώρας μας για έτη της ένταξής μας στην Ευρωζώνη. Επομένως, φάνηκε ξαφνικά η οικονομία μας να μην πληροί τις προϋποθέσεις ένταξής μας στο ΕΥΡΩ.
Αυτή και μόνο η πράξη και έπληξε την αξιοπιστία μας και έθεσε την Ελλάδα υπό την κηδεμονία της παρακολούθησης από την ΕΕ κατά τα έτη 2004-2008.
Έτσι, η απόκρυψη και αλλοίωση των πραγματικών στοιχείων του προϋπολογισμού από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2009, επέφερε το τελειωτικό χτύπημα στην αξιοπιστία της χώρας μας.

Αξιοπιστία που αποτελεί και τον θεμέλιο λίθο οποιασδήποτε χώρας – όπως συμβαίνει και με την κάθε επιχείρηση, τον κάθε ιδιώτη στην αγορά. Η προηγούμενη κυβέρνηση με τις πράξεις της είχε καταφέρει να δημιουργήσει την εικόνα μιας Ελλάδας αναξιόχρεης.

Τα γεγονότα αυτά και οι συνακόλουθες εξελίξεις, μαζί με τον παράγοντα του φόβου στις αγορές μετά την οικονομική κρίση του 2008, καθόρισαν σημαντικά την αδυναμία της χώρας να έχει πρόσβαση στις χρηματαγορές για την εξυπηρέτηση των δανειακών της αναγκών, με τελική κατάληξη να βρεθούμε στο χείλος μιας εθνικής καταστροφής.
Το πλήγμα στην αξιοπιστία της χώρας από τις ενέργειες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από το 2004 μέχρι και το 2009, συνέβαλε καθοριστικά στην δραματική απομείωση της διαπραγματευτικής ικανότητας της χώρας μας στις δύσκολες διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν.
Το πλήγμα στην αξιοπιστία της χώρας, είχε ως επακόλουθο να ανοίξει διάπλατα και η συζήτηση – στην ΕΕ και διεθνώς – περί του Grexit, δηλαδή, της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Και μόνο αυτή η συζήτηση, αποσταθεροποίησε την οικονομία, τις επενδύσεις, το τραπεζικό σύστημα και την δυνατότητα ανάκαμψης και προσαρμογής μας.

Έβδομον. Εντονότατο προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι, δεν έχουν τύχει διερευνήσεως οι μοναδικές επίσημες καταγγελίες που προέρχονται από αρμόδιες αρχές – Έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής/Eurostat και Έκθεση Ευρωκοινοβουλίου για τα προγράμματα προσαρμογής και τα πεπραγμένα της Τρόικα – που αφορούν τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων Καραμανλή, σχετικά με τα στοιχεία της οικονομίας και αναδεικνύουν με σαφήνεια τους πραγματικούς υπευθύνους της όλης υπόθεσης. Και μάλιστα, με τρόπο που δεν επιδέχεται οποιασδήποτε αμφιβολίας ή επιφύλαξης, καθώς χαρακτηρίζουν «εσκεμμένα εσφαλμένες» τις αναφορές των κυβερνήσεων Καραμανλή για τα στοιχεία της οικονομίας και κάνουν λόγο για «λαθροχειρία».

Στοιχεία ευθυνών επομένως, παρέχονται από πραγματικά ουδέτερους κριτές.
Για να αποδειχθεί επιτέλους, ποιος έχει το βάρος της ευθύνης. Ποιος δημιούργησε και ποιος απέκρυψε ελλείμματα και οδήγησε αναπόδραστα τη χώρα στο πρόγραμμα των μνημονίων.
Για να σιωπήσουν όσοι με το θράσος των ανάξιων επιχειρούν αποπροσανατολισμό και παραπλάνηση.

Προς τούτο επισημαίνονται και πάλι ενδεικτικά, καθώς σε προηγούμενη ανακοίνωση υπάρχουν περισσότερα στοιχεία, τα ακόλουθα:
Πρώτον. Στις 8 Ιανουαρίου του 2010, παραδίδεται η Έκθεση της Eurostat, που είχε ζητηθεί από το ECOFIN, το Νοέμβριο του 2009, η οποία απαντά στο ερώτημα: πώς προέκυψε η διαφορά στο έλλειμμα της Ελλάδας μεταξύ των ανακοινώσεων της 2ας και της 21ης Οκτωβρίου του 2009, διαφορά που παρουσιάζει θηριώδη απόκλιση, καθώς η πρώτη ανακοίνωση μιλά για 6% και η δεύτερη για 12,5%!

Στο 30 σελίδων κείμενο, αναφέρεται 8 (οκτώ) φορές η φράση:
“deliberate misreporting” – εσκεμμένα εσφαλμένες αναφορές
Από ποιον; Από τις αρμόδιες αρχές επί της κυβέρνησης Καραμανλή.
Σε άλλο σημείο, στη σελ. 15, όπου υπάρχει αναφορά στο σχέδιο δράσης που καταρτίστηκε από την Eurostat με την ελληνική κυβέρνηση το 2006, για τη βελτίωση της ποιότητας των ελληνικών στατιστικών στοιχείων, αναφέρεται με απόλυτο τρόπο:
«Παρόλα αυτά, ακόμα και η πλήρης τήρηση από τις ελληνικές αρχές του σχεδίου δράσης, δεν θα είχε αποτρέψει τις εσκεμμένα εσφαλμένες αναφορές στοιχείων από τις ελληνικές αρχές το 2009″.

Γιατί; Γιατί όπως λέει παρακάτω «Τα κράτη – εταίροι στο Ευρωπαϊκό Στατιστικό Σύστημα θεωρείται ότι συνεργάζονται με καλή πίστη. Οι εσκεμμένα εσφαλμένες αναφορές ή η απάτη δεν προβλέπονται στον κανονισμό».
Στη συνέχεια, στις σελίδες 22-27, η Έκθεση αναφέρεται 5 φορές σε «εσκεμμένα εσφαλμένες αναφορές», του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους – 3 φορές και της Εθνικής Στατιστικής Αρχής – 2 φορές, πάλι επί των ημερών της κυβέρνησης Καραμανλή, το 2009.

Δεύτερον. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Έκθεση του για το ρόλο της Τρόικας και τα προγράμματα στήριξης, έκθεση που υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τα μέλη του στις 13 Μαρτίου 2014, υπογραμμίζει:
«Το Ευρωκοινοβούλιο … είναι της γνώμης ότι η προβληματική κατάσταση της Ελλάδας οφειλόταν και στη στατιστική λαθροχειρία κατά τα έτη που προηγήθηκαν της κατάρτισης του προγράμματος».
ΥΓ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι να απορεί κανείς, πως είναι δυνατόν οι αρμόδιες αρχές της ΕΕ να έχουν αποσύρει από τα τέλη του 2010 τους αστερίσκους από τα στατιστικά στοιχεία, μετά από τόσες θυσίες και τόσες προσπάθειες και η Κυβέρνηση, διά της Κυβερνητικής Εκπροσώπου, να επιδιώκει να τους ξαναβάλει».
 
Γ.Α. Παπανδρέου.

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ !...


Προτάσεις για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους διατύπωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης μιλώντας το Σάββατο σε εκδήλωση του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και του ΚΕΠΕ.

Στην ομιλία του με θέμα «Η λύση για το Δημόσιο Χρέος και η προοπτική της Ανάπτυξης» ο πρώην υπουργός Οικονομικών τόνισε πως λαμβάνοντας υπόψη την περιορισμένη δυνατότητα που υπάρχει στα Κοινοβούλια των άλλων χωρών να λάβουν αποφάσεις για την ελάφρυνση του χρέους, η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει την περαιτέρω επιμήκυνση του χρέους -με γνώμονα όχι τη μείωση του σε όρους παρούσας αξίας, αλλά το μηδενισμό του ρίσκου αναχρηματοδότησης του-, αλλά και να κλειδώσει τα επιτόκια στα παρόντα χαμηλά επίπεδα.

Όπως είπε συνολικά τα δάνεια από την Ευρωζώνη ανέρχονται στα 188 δισ. ευρώ. Τα διμερή δάνεια η Ελλάδα θα αρχίσει να τα αποπληρώνει από το 2020 και η τελευταία προγραμματισμένη δόση είναι το 2041. Ωστόσο, ο μέσος χρόνος αποπληρωμής τους είναι 17 χρόνια ενώ οι προγραμματισμένες δόσεις αποπληρωμής είναι άνισα κατανεμημένες. Τα δάνεια από τον EFSF έχουν μέση διάρκεια τα 30 έτη και η δομή του προγράμματος αποπληρωμών είναι πιο συγκεκριμένη.

«Η Ελλάδα μπορεί να επιδιώξει την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των διμερών δανείων και εκείνων από τον EFSF στα 70 χρόνια. Αυτό θα οδηγήσει σε αισθητή μείωση των ετήσιων αναγκών αποπληρωμής των δανείων» τόνισε ο κ. Σαχινίδης.

Σε ό,τι αφορά τα επιτόκια δανεισμού, υποστήριξε πως περιθώρια μείωσης υπάρχουν μόνο σε εκείνα των διμερών δανείων, καθώς ο EFSF δανείζει την Ελλάδα σχεδόν με το επιτόκιο που δανείζεται ο ίδιος ο μηχανισμός.

«Σήμερα, η Ελλάδα, καταβάλλει κυμαινόμενο επιτόκιο για τα διμερή δάνεια ίσο με το Euribor 3μήνου συν 0,50%.Όμως, μετά την πάροδο 3-5 ετών, εκτιμάται ότι τα επιτόκια αυτά θα αυξηθούν και έτσι θα αυξηθούν και οι δαπάνες για τόκους. Γι’ αυτό πρέπει να ζητήσουμε τη μετατροπή του χαμηλού κυμαινόμενου επιτοκίου σε σταθερό, για τα επόμενα 15 χρόνια» είπε.

Ο Φ. Σαχινίδης ανέφερε ακόμα πως πέρα από τη προαναφερθείσα στόχευση για την ελάφρυνση του χρέους, η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα πρέπει να επεξεργαστεί περαιτέρω και να αξιολογήσει τα πλεονεκτήματα της πρότασης Paris – Wyplosz που οδηγεί σε απομείωση του χρέους των χωρών κατά μέσο όρο κατά 50% μέσω της τιτλοποίησης των εσόδων από το εκδοτικό προνόμιο της ΕΚΤ και να συνεργαστεί με άλλες χώρες για την προώθηση της και την αποδοχή της.