Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΔΙΠΛΑΣΙΟ ΤΟΥ ΠΡΙΝΟΥ, ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΑΪΚΟ !...

Άκρως εμπιστευτικό έγγραφο που έχουν συντάξει μετά από μακροχρόνιες έρευνες έμπειρα στελέχη από το χώρο του πετρελαίου και το έχουν παραδώσει στις κρατικές αρχές και αφορά στην ύπαρξη του μεγαλύτερου μέχρι σήμερα κοιτάσματος υδρογονανθράκων στη χώρα μας, στον Πατραϊκό Κόλπο. αποκαλύπτει σήμερα οι «ΗΜΕΡΗΣΙΑonline».
Φέρνει στο φως της δημοσιότητας την πρώτη «πετρελαιοπιθανή» περιοχή της χώρας και είναι αυτή που ξεκινά από τον Πατραϊκό Κόλπο κι εκτείνεται δυτικά στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και συγκεκριμένα στα νησιά της Κεφαλλονιάς, της Ιθάκης και της Λευκάδας. Εκεί κάτω από τον θαλάσσιο πυθμένα των νησιών του Οδυσσέα οι ειδικοί που έχουν ενημερώσει εγγράφως τις κρατικές αρχές κρύβονται 200 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Δύο φορές ο Πρίνος. Τα κοιτάσματά του έχουν δώσει τα 25 χρόνια λειτουργίας τους γύρω στα 125 εκατομμύρια βαρέλια.

Το εμπιστευτικό έγγραφο που παρουσιάζει η «ΗΜΕΡΗΣΙΑonline» γεννά βάσιμες ελπίδες και αρχίζει να ξετυλίγει το... κουβάρι του μυστηρίου περί της ύπαρξης ή μη κοιτασμάτων «μαύρου χρυσού» στο υπέδαφος της ελληνικής επικράτειας.

Όπως φαίνεται ένας είναι ο κύριος στόχος με πιθανό δυναμικό της τάξης των 200 εκατομμυρίων βαρελιών. Απομένει το γεωτρύπανο για να αποδείξει την αλήθεια. Η πιθανότητα ανακάλυψής του είναι στο 11%. Ποσοστό σύμφωνα με τα ίδια στελέχη στα οποία απευθύνθηκαν οι «Φάκελοι του Έθνους» το οποίο θεωρείται πολύ καλό σύμφωνα με την παγκόσμια μεθοδολογία των ερευνών, αξιοποίησης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Το ιδανικό είναι 20%, ωστόσο, πρόκειται για μία καλή αρχή.
Το ίδιο έγγραφο χαρτογραφεί και το κοίτασμα του Κατακόλου, στον Κυπαρισσιακό Κόλπο. Το ανεξερεύνητο δυναμικό της περιοχής εντοπίζεται σε δύο στόχους. Η πιθανότητά τους περί ύπαρξης πετρελαίου κυμαίνεται από τα 9 μέχρι τα 27 εκατομμύρια βαρέλια. Κι εδώ η μέση πιθανότητα ανακάλυψης είναι 11%. Το πιθανό κοίτασμα πετρελαίου ξεκινά από τα παράλια του Νομού Ηλείας στο Ιόνιο Πέλαγος και καλύπτει τη θαλάσσια περιοχή της Ζακύνθου. Σε αυτές τις περιοχές πιο παλιά είχαν γίνει γεωτρήσεις κι είχαν εκτιμηθεί ότι τα απολήψιμα αποθέματα πως είναι 2 με 4 εκατομμύρια βαρέλια.
Οι ειδικοί σημειώνουν ότι στις περιοχές του Δυτικού Κατακόλου και της Ζακύνθου οι έρευνες είχαν εντατικοποιηθεί και συγκεκριμένα την περίοδο ανάμεσα στο 1974 και το 1986 οπότε κι είχαν στεφθεί με επιτυχία. Οι κρατικές τότε εταιρίες ΔΕΠ, ΔΕΠ-ΕΚΥ και Ελληνικά Πετρέλαια είχαν κάνει ορισμένες από τις συνολικά 74 γεωτρήσεις έχοντας εντοπίσει οριακό κοίτασμα πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή του Κατακόλου και ασφάλτου στη Ζάκυνθο.
Επιπλέον, θυμίζουν πως το 1997 όταν διεξήχθη ο πρώτος γύρος παραχωρήσεων δύο όμιλοι διεθνών εταιριών οι ENTERPRISEOILκαι TRITONεκτέλεσαν έξι άγονες γεωτρήσεις στην Ήπειρο, την Αιτωλοακαρνανία, τη Βορειοδυτική Πελοπόννησο και τον Πατραϊκό Κόλπο με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν το 2000 με 2001.
Ωστόσο, τα ίδια έμπειρα στελέχη με το τελευταίο τους έγγραφο επιμένουν και βασίζονται σε νεότερες έρευνες οι οποίες δείχνουν το Πατραϊκό να έχει θαμμένα 200 εκατ. βαρέλια και τον Κυπαρισσιακό ίσως και 27 εκατομμύρια.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ακόμη πως τα χρόνια εκείνα οπότε κι έγιναν οι πρώτες έρευνες και είχαν διεξαχθεί γεωτρήσεις ήταν ως επί το πλείστον αποσπασματικές και το κυριότερο το γεωτρύπανο δεν μπήκε σε μεγάλα βάθη. Δηλαδή έφταναν το πολύ μέχρι τα 2.320 μέτρα. Η Ελλάδα υπόσχεται κοιτάσματα υδρογονάνθρακα σε μεγαλύτερο βάθος κάτω από τα 3.500 μέτρα.

Η περίοδος που διανύουμε, λένε τα έμπειρα στην έρευνα κι εξόρυξη στελέχη, είναι η πλέον ενδεικνυόμενη για τη δραστηριοποίηση της χώρας μας στον τομέα αυτό. Οι τιμές του αργού βρίσκονται σε ιδανικά επίπεδα και συνεχίζουν να κινούνται ανοδικά, άρα αυτόματα το κόστος αντέχεται...
Η κυβέρνηση έχει ανοίξει το θέμα της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου κι δη των υδρογονανθράκων. Οι συνθήκες είναι πια ώριμες για να δοθεί ένα τέλος στο μυστήριο που σκεπάζει τον πυθμένα των ελληνικών θαλασσών. Να αποκαλυφθεί το μυστικό με τις σύγχρονες μεθόδους ερευνών κι από κει και πέρα να δώσει μια σημαντική λύση στα δημοσιονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ένα τεράστιο αρχείο με αποτελέσματα μελετών κι ερευνών που γεμίζει τέσσερις μεγάλες αποθήκες ξεκλειδώνεται και είναι έτοιμο να εμπλουτιστεί με νέα συμπεράσματα.

Η σημασία του εντοπισμού και της αξιοποίησης των κοιτασμάτων είναι προφανής μέσα από το τι έχει δώσει μέχρι σήμερα ο Πρίνος στην ελληνική οικονομία. Κάθε χρόνο πληρώνουμε 12 με 14 δις. ευρώ για εισαγωγές πετρελαίου και τα ποσά αυτά αντιστοιχούν στο 4% με 5% του ΑΕΠ. Χρειαζόμαστε 120 εκατ. βαρέλια το χρόνο. Ο Πρίνος κάλυπτε το 1/5 των αναγκών μας και έχει δώσει αθροιστικά 600 εκατ. δολάρια στην ελληνική οικονομία.

Η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι υπάρχουν θετικές έρευνες για ύπαρξη υδρογονανθράκων σε περιοχές της Δυτικής Ελλάδας όπως στο Ιόνιο Πέλαγος, τη βορειοδυτική Πελοπόννησο και την Ήπειρο αλλά και στο Λιβυκό Πέλαγος, νοτιοανατολικά της Κρήτης. Στη λεγόμενη Λεκάνη του Ηροδότου που φτάνει μέχρι τις χώρες της Βόρειας Αφρικής και ανατολικά έως το Καστελόριζο.
Εκτιμά πως μπορούν να καλυφθούν το 1/5 με το 1/3 των πετρελαϊκών μας αναγκών με έσοδα γύρω στα 1 με 1,5 εκατομμύρια δολάρια ημερησίως.

Έχει ήδη δώσει σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για τη σύσταση του φορέα διαχείρισης των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην ελληνική επικράτεια. Φιλοδοξεί πως σε ένα με ενάμισι χρόνο θα έχουν ολοκληρωθεί όλες οι διαδικασίες εκείνες προκειμένου τότε να έχουν αρχίσει τα γεωτρύπανα ξένων κι ελληνικών εταιριών να βγάζουν στην επιφάνεια το «χρυσό» μυστικό των πολυθρύλητων θαλασσών μας.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΛΩΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΗΣΙΑ

ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΞΕΔΟΝΤΙΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ !...

«Σαρώνει» η δικαιοσύνη τον ένα μετά τον άλλο τους καταχρηστικούς Γενικούς Ορους Συναλλαγών (ΓΟΣ), με τους οποίους οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί επιβαρύνουν τους καταναλωτές στα στεγαστικά δάνεια, στις εγγυήσεις, στους τραπεζικούς λογαριασμούς κ.λπ.

Ο Αρειος Πάγος έκρινε άκυρο ως καταχρηστικό έναν ΓΟΣ που πρόβλεπε τη σταδιακή καταβολή του στεγαστικού δανείου σε δόσεις, ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών, ενώ την ίδια στιγμή ο χρηματοπιστωτικός φορέας κρατούσε το υπόλοιπο ποσό δεσμευμένο και άτοκο σε έναν λογαριασμό, επιβάλλοντας ταυτόχρονα στον δανειολήπτη να καταβάλει κανονικά τους τόκους για το σύνολο της οφειλής.

Το ανώτατο δικαστήριο δέχτηκε ότι με τον τρόπο αυτό οι δανειολήπτες υποχρεώνονται παράνομα να καταβάλουν τόκο για υπηρεσία (προϊόν δανείου) που δεν τους έχει ακόμα παρασχεθεί, με συνέπεια να διαταράσσεται σημαντικά η ισορροπία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων σε βάρος του καταναλωτή.

Γι' αυτό και ο χρηματοπιστωτικός φορέας οφείλει να επιστρέψει στους δανειολήπτες τους τόκους αυτούς, πληρώνοντας μάλιστα τα συγκεκριμένα ποσά με την επιβάρυνση των νόμιμων τόκων.

Το Α' Τμήμα ΑΠ «βάζοντας φρένο» σε παράνομες χρεώσεις διέταξε να επιστραφούν ποσά 6.500 ευρώ σε τρεις δημοσίους υπαλλήλους για τόκους που είχε εισπράξει το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων καταχρηστικά, αξιοποιώντας τον παράνομο ΓΟΣ.
Πλασματική εκταμίευση
Στην αρεοπαγιτική απόφαση επισημαίνεται (7/11) ότι ο ΓΟΣ προβλέπει πλασματική εκταμίευση του δανείου (ενώ παραμένει στη διάθεση του χρηματοπιστωτικού οργανισμού) για να ενεργοποιηθεί η υποχρέωση καταβολής τόκων, χωρίς να συνυπολογίζει στην επιβάρυνση του καταναλωτή το διπλό όφελος του οργανισμού.

Και τούτο διότι με τον καταχρηστικό ΓΟΣ το ποσό του δανείου παραμένει στα χέρια του σε άτοκο λογαριασμό του δανειολήπτη, ενώ στην ουσία τοκίζονται για δεύτερη φορά τα καταβαλλόμενα ποσά του δανείου. Οι εξηγήσεις του οργανισμού ότι ο ΓΟΣ προστατεύει τον σκοπό του δανείου για απόκτηση α' κατοικίας, αποκλείοντας τη χρησιμοποίησή του για άλλους σκοπούς, δεν έπεισαν τον ΑΠ που έκρινε ότι αυτό δικαιολογεί την τμηματική καταβολή, αλλά δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την πληρωμή τόκων για τμήμα του δανείου (70%) που δεν έχει ακόμα καταβληθεί.

Κατά τον ΑΠ έτσι μεταβάλλεται το επιτόκιο με τρόπο αδιαφανή και ανεπίτρεπτο, με συνέπεια να μη γνωρίζουν οι δανειολήπτες τι πράγματι πληρώνουν (λόγω του διπλού τοκισμού) και η καταχρηστικότητα ενισχύεται αν ληφθεί υπόψη ότι ο συγκεκριμένος φορέας έχει κοινωνικό χαρακτήρα, εποπτεύεται από το κράτος και αποβλέπει στη στήριξη της κρατικής στεγαστικής πολιτικής με τη χορήγηση χαμηλότοκων δανείων σε υπαλλήλους ή συνταξιούχους Δημοσίου, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ για απόκτηση, ανέγερση, επισκευή α' κατοικίας.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΑΠΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑ


Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ !...

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

ΧΕΣΤΗΚΕ Η ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ !...

Μέσα στον κυκεώνα των κακών έως θλιβερών ειδήσεων να και μια καλή : μας αφαίρεσαν, λέει, τη διοργάνωση των Μεσογειακών Αγώνων του 2013. Σιγά τα ωά !
Στην κατάσταση που είμαστε, ως χώρα και οικονομία, οι αγώνες μας μάραναν, λες κι είχαμε 358.000.000 Ευρώ για πέταμα !

Μετά το οικονομικό κάζο που επέφεραν οι Ολυμπιακοί αγώνες και με τα ερείπια των ολυμπιακών εγκαταστάσεων να χάσκουν σ΄ Αθήνα, περίχωρα και περιφέρεια, υπάρχει κανένας που να εξακολουθούσε να θέλει τη διοργάνωση των Μεσογειακών ; Αν κρίνω από κάποια δημοσιεύματα υπάρχει μερικοί, μεταξύ των οποίων, λίγα λαμόγια και λίγοι μαλάκες !

Τα λαμόγια είναι μεταξύ εκείνων που είχαν παραγγείλει μασέλες για ένα νέο μεγάλο φαγοπότι, είχαν κάνει τις προετοιμασίες, (μέχρι και εκτάσεις είχαν αγοράσει στις κρίσιμες περιοχές) και θεωρούσαν, περίπου σίγουρα, τα κέρδη και τα έσοδα, που θάφταναν για να περάσουν, άνετα, την επόμενη δεκαετία.

Οι μαλάκες έσκασαν μύτη με κλαψουρίσματα του τύπου «γίναμε διεθνώς ρεζίλι…», (αυτοί βρίσκονται ακόμα, στην εποχή της εθνικής υπερηφάνειας !...), ή «είναι μια πολύ άσχημη εξέλιξη και βλάπτει σοβαρά το πρόσωπο της Ελλάδας…» !
Το δεύτερο ανήκει στον Πρόεδρο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, το γνωστό Σπύρο Καπράλο, ο οποίος ήταν από τους οργιάσαντες στη μεγάλη υπόθεση των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 και ο οποίος βρέθηκε στην κατηγορία με τους «μαλάκες», μόνο με κριτήριο τη δήλωσή του…


Η Διεθνής Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων αποφάσισε την αφαίρεση σχεδόν ομόφωνα, (12-1), επειδή δεν είχαν προχωρήσει τα έργα υποδομής και ειδικά τα δύο χωριά, που είχαν προγραμματιστεί, για τη φιλοξενία των 4000 αθλητών.
Ο Γερουλάνος, μάλλον κάνοντας πλάκα, είχε αντιπροτείνει η φιλοξενία να γίνει σε ξενοδοχεία και …κρουαζιερόπλοια, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στο επιτροπάτο.

Αξίζει να σημειωθεί, πως οι αγώνες είχαν δοθεί στην Ελλάδα το 2007 και οι κουβαρντάδες της Κυβέρνησης Καραμανλή, (ναι αυτοί οι …στυλοβάτες της ελληνικής οικονομίας), είχαν διαμορφώσει έναν προϋπολογισμό της τάξης των 358 εκατ. €, στον οποίο περιλαμβάνονταν, εκτός των άλλων και φαντασμαγορικές φιέστες ! ΄Ο,τι θάπρεπε και θα ταίριαζε, δηλαδή, στην Ελλάδα του 2013, της λιτότητας και της φτώχιας !...

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΟΥ !...

Εδώ και πολύ καιρό δεν παρακολουθώ καθόλου δελτία ειδήσεων.
Είμαι από αυτούς που σιχάθηκαν να βλέπω τα ίδια πρόσωπα να απαγγέλουν το ίδιο ποίημα.
Να νοιάζονται για το δίκιο του εργάτη όταν οι δικές τους αμοιβές ισοδυναμούν με 30 μισθούς ή 80 συντάξεις.
Να μυξοκλαίνε για τους απολυμένους από τις επιχειρήσεις και τα εργοστάσια, αλλά να μη λένε κουβέντα για δικούς τους συναδέλφους δημοσιογράφους που απολύουν τα δικά τους αφεντικά.
Να πρωτοστατούν στις περυσινές κινητοποιήσεις κατά της υποχρεωτικής υπαγωγής στο ΙΚΑ εκατομμυρίων ασφαλισμένων άλλων Ταμείων και στη συνέχεια να το βουλώνουν επειδή το σινάφι τους εξαιρέθηκε. Γι αυτό πάλευαν άλλωστε!

Δεν διαβάζω εφημερίδα και όταν ακούω ραδιόφωνο, είναι μόνο μουσική. Τους δημοσιογράφους τους αποφεύγω παντού!
Ενημερώνομαι καθημερινά από το διαδίκτυο, μόνο από ιστοσελίδες που έχω επιλέξει, για να μην πέσω και πάλι πάνω σε δημοσιογράφο.
Προχθες βράδυ, επειδή με έτρωγε η περιέργεια να δω την κατάληξη που θα έχουν οι διαπραγματεύσεις της αστυνομίας, του Εισαγγελέα και του Υπουργού με τους μετανάστες στη Νομική, αποφάσισα να παρακολουθήσω δελτίο ειδήσεων (καλά να πάθω). Και Ω! του θαύματος. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια κλάματα, οι ίδιες απειλές, το ίδιο ποίημα.
Αλλά δεν θα σταθώ σε αυτό. Όλοι αυτοί, τη ‘δουλειά’ τους κάνουν και γι αυτήν τους πληρώνουν.
Θα σταθώ στις αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Για τα αποκόμματα της αντιπολίτευσης, μείζονος, αλλά κύρια, ελάσσονος, δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα. Ούτε ότι η όλη επιχείρηση ήταν αναίμακτη. Γιατί μη μου πουν ότι δεν φαντάζονται πως θα μπορούσε κάλλιστα να είχε χυθεί πολύ αίμα!

Το ένα κόμμα λοιπόν μίλησε για εγκληματική καθυστέρηση, το άλλο για υπερβολική βιασύνη, το τρίτο είπε πως φταίει η κυβέρνηση που δεν σταμάτησε τους μετανάστες πριν μπουν στη Νομική, το τέταρτο ανακοίνωσε πως θα φταίει η κυβέρνηση αν βγάλει η αστυνομία τους μετανάστες έξω.
Και όλοι μαζί αγκαλιασμένοι συμφωνούν πως ο αποκλειστικός υπεύθυνος είναι η κυβέρνηση.

Από σήμερα το πρωί θα αρχίσουν να πηγαινοέρχονται στα τηλεπαράθυρα, οι ‘ειδικοί’ των κομμάτων για να αναλύουν τα λάθη της κυβέρνησης και να προτείνουν τις ιδανικές λύσεις, που μόνο το κόμμα τους έχει επεξεργαστεί και μπορεί να δώσει.
Η τηλεόραση ξανακλείνει.
Άγνωστο μέχρι πότε…
Του Πέτρου Κ.

ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ !...

Πάλι με τη Λούκα θα τα βάλουν οι τροϊκανοί, αφού και σ΄ αυτή την επίσκεψή τους έχουν ως στόχο την περαιτέρω υπονόμευση και ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, φυσικά πάντοτε, στην επιδίωξή τους να διευκολύνουν ακόμα περισσότερο την ασυδοσία της εργοδοσίας.
Οι εκπρόσωποι των τοκογλύφων δανειστών μας δεν έχουν μείνει καθόλου ευχαριστημένοι από την, μέχρι τώρα, εφαρμογή των διατάξεων για τα εργασιακά, έτσι όπως διαμορφώθηκαν κατά την περασμένη επίσκεψή τους, πριν δυο μήνες.
Οι επιχειρησιακές συμβάσεις δεν …τράβηξαν και υπογραφές σωματείων για μειώσεις αποδοχών δεν μπήκαν ή μπήκαν ελαχιστότατες.

Στην πρώτη τους διερευνητική επαφή με την ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης, οι ελεγκτές της τρόικας έπεσαν κατ΄ ευθείαν στο ψητό, κάνοντας σαφές πως στοχεύουν σε νέα αλλαγή της ρύθμισης για τις συλλογικές συμβάσεις, με την γενίκευση των επιχειρησιακών, χωρίς την επέκταση των κλαδικών στην περίπτωση μη συμφωνίας σωματείου – εργοδότη.
Φυσικά και η πρώτη αυτή συνάντηση δεν είχε αποτέλεσμα, μιας κι από πλευράς υπουργείου τονίστηκε, πως για την κυβέρνηση το θέμα θεωρείται ολοκληρωμένο και λήξαν, με βάση το περιεχόμενο και τις διατάξεις του νόμου που ψήφισε η Βουλή. Με τη σιγουριά πως οι τεχνοκράτες θα επανέλθουν και θα πιέσουν αφόρητα για να περάσουν το δικό τους, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προετοιμάζεται, διαμορφώνοντας θέσεις, κλίμα και συμμαχίες, για την απόκρουση της νέας επέλασης. Δυστυχώς η προϊστορία, αλλά και οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης, δεν μπορούν να προδικάσουν ευοίωνες προοπτικές για την εξέλιξη του όλου θέματος κι όλα δείχνουν πως η Λούκα Κατσέλη θα βρεθεί – για μια ακόμα φορά – στο μάτι του κυκλώνα, πιεζόμενη και στριμωγμένη στη γωνία.

Αν θα λείψουν οι συνήθεις επιζητητές της αποπομπής της ; Όχι, βέβαια ! Μετά από τους τρεις, τουλάχιστον, προηγούμενους γύρους, στους οποίους απέτυχαν να τη φάνε, πανετοιμάζονται για τον καινούργιο, ακονίζοντας γραφίδες, προβάροντας λογίδρια και αναλύσεις και φρεσκάροντας το οπλοστάσιο της συκοφάντησης και της διαβολής !...

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΓΟΛΙΑΘ !...

Και το γαϊτανάκι με την αναδιάρθρωση του χρέους καλά κρατεί, με τις εκατέρωθεν δηλώσεις να είναι, μέρα με τη μέρα, όλο και πιο αντικρουόμενες.
Το τελευταίο δεκαήμερο, από Γερμανία μεριά, υπήρξε βομβαρδισμός πληροφοριών για σχέδιο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, (του πέρα των 110 δισ. €), που θα το συζητούσε η σύνοδος κορυφής το Μάρτιο.
Η ελληνική κυβέρνηση, κύρια διά του Παπακωνσταντίνου, συνεπικουρούμενου από τον Προβόπουλο, αλλά χθες και διά στόματος πρωθυπουργού στο Νταβός, αποκλείει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θεωρώντας το, περίπου, επικίνδυνο και αντίθετο με τα συμφέροντα της χώρας.
Το παράξενο είναι, πως ενάντιος εμφανίζεται και ο ΄Ολι Ρεν, που, βέβαια, ως επίτροπος, δεν μπορεί παρά να εκφράζει την άποψη της Κομισιόν.

Τι γίνεται, λοιπόν ;

Είναι συνηθισμένο και φυσιολογικό, όταν παίζονται ζητήματα στρατηγικής, οι ζυμώσεις και οι αντιπαραθέσεις να παρουσιάζονται και μεγαλύτερες και εντονότερες. Κι εδώ έχουμε μια τέτοια περίπτωση.
Η Ελλάδα έχει διακηρύξει, μέσω της κυβέρνησης, πως η μεγάλη προσπάθεια εξυγίανσης και προσαρμογής της οικονομίας θα διαρκέσει (με τις επιταγές του μνημονίου) ως το 2013. Ο Γ. Παπανδρέου τονίζει συνέχεια, πως η χώρα θα βγει στις αγορές προς το τέλος του 2011 και πως από το 2012 θα επιστρέψουν οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των 110 δισ. € και την – πιθανή – μείωση του επιτοκίου τους, η πορεία μπορεί να είναι βιώσιμη και η εξυπηρέτηση του χρέους ομαλή.
Την όποια βελτιωτική παρέμβαση της Ε.Ε. η χώρα μας την επιζητάει στα πλαίσια γενικότερων μέτρων για όλα τα κράτη κι όχι κατ΄ αποκλειστικότητα, ενώ ως τέτοιο μέτρο επιθυμεί την καθιέρωση του Ευρωομόλογου.

Απ ό, τι φαίνεται οι …οπαδοί της αναδιάρθρωσης του συνολικού χρέους της Ελλάδας, την παραπάνω στρατηγική την αμφισβητούν και προσπαθούν να περάσουν τη δική τους, κάνοντας και περιγράφοντας διάφορα σχέδια.

Η κόντρα, βραχυπρόθεσμα, συνίσταται στις ενστάσεις της Ελλάδας σ΄ όλη αυτή φιλολογία, καθώς τη θεωρεί – και είναι – υπονομευτική της προσπάθειας και της επιδίωξης κατευνασμού των αγορών και προετοιμασίας του εδάφους για επιστροφή στον απρόσκοπτο και χαμηλότοκο δανεισμό.
Η ουσιαστική, όμως, αντίθεση και αντιπαράθεση έχει ευρύτερα χαρακτηριστικά κι αναφέρεται στη νέα δομή και στους νέους κανόνες λειτουργίας της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, δηλαδή, στο μέλλον της ενωμένης Ευρώπης.
Η Γερμανία της Μέρκελ πουλάει την αναδιάρθρωση των χρεών, με αντάλλαγμα την υιοθέτηση ενιαίων και αυστηρών (συνταγματικά κατοχυρωμένων) κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας σ΄ όλα τα κράτη μέλη, παριστάνοντας τον μεγαλόψυχο πρωτοπόρο της πλήρους οικονομικής ένωσης.
Κι όμως, πίσω από την αθώα αυτή επιδίωξη, κρύβεται η εμπέδωση και η δημιουργία μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων, η παγίωση των ανισοτήτων και η διαιώνιση της πολλαπλής εκμετάλλευσης των χωρών του νότου, από εκείνες του πλούσιου βορρά.
Πολιτικές και προγράμματα αντιστάθμισης, προσαρμογής και σύγκλισης δεν υπάρχουν στις σκέψεις, τους σχεδιασμούς και τις πολιτικές των Γερμανών.
Τώρα που εμείς κάναμε τη δουλειά μας και πετύχαμε, με την απλόχερη βοήθεια, (άμεσης και έμμεσης), της Ε.Ε. την νέα ενοποίηση της Γερμανίας, ενσωματώνοντας και εξισώνοντας το πάμπτωχο ανατολικό κομμάτι της, ας πάνε περίπατο τα προγράμματα και τα πακέτα στήριξης και σύγκλισης, για τους υπόλοιπους : τώρα ενιαίοι κανόνες και αυστηρή πειθαρχία !

Το παιχνίδι είναι μεγάλο κι ανοιχτό, πλην όμως οι προϋποθέσεις και ο συσχετισμός των δυνάμεων συντριπτικά κατά της Ελλάδας, γεγονός που καθιστά τις εγχώριες προσπάθειες, περίπου, απέλπιδες !...

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

ΑΝΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΝΟΤΟ, ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΟ ΒΟΡΡΑ !...

Την ίδια ώρα που οι χώρες του Μεσογειακού Νότου μαστίζονται από την κρίση, με τα ελλείμματα και τα χρέη να τις πνίγουν και τους λαούς τους να υποφέρουν από την ανεργία, η Γερμανία παρουσιάζει …έλλειψη εξειδικευμένων εργαζομένων !
Η γρήγορη ανάκαμψη της γερμανικής οικονομίας επέτεινε το πρόβλημα και ήδη οι επιχειρήσεις κρούουν το κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας πως δεν μπορούν ν΄ ανταποκριθούν στην απαιτούμενη και ζητούμενη παραγωγή, λόγω έλλειψης εργαζομένων.
Όπως γράφει το Spiegel, εκπρόσωποι των γερμανών βιομηχάνων, δήλωσαν πως ίσως χρειαστεί η αύξηση των ωρών εργασίας εβδομαδιαίως στις 45 (!), για να υπάρξει η ομαλή – σύμφωνα με τη ζήτηση – παραγωγή.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται, έχει οδηγήσει σε επέκταση των συζητήσεων, τόσο σε οικονομικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο, για το ενδεχόμενο εφαρμογής ενός σχεδίου προσέλκυσης εργατικού δυναμικού από άλλες χώρες και ειδικότερα από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, οι οποίες και παρουσιάζουν και τα μεγαλύτερα προβλήματα ανεργίας.
Στους προβληματισμούς που έχουν αναπτυχθεί στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, γίνεται λόγος για τη δημιουργία όρων και προϋποθέσεων απορρόφησης εργατικού δυναμικού από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κατά προτεραιότητα από εκείνες της ευρωζώνης, οι οποίες και διαθέτουν εξειδικευμένους εργαζόμενους, σε αντίθεση με τους προερχόμενους από τρίτες χώρες, (Ασίας – Αφρικής), που κατά κανόνα δεν έχουν καμιά ειδίκευση.

Το φαινόμενο αυτό έρχεται να προστεθεί στις υπόλοιπες αποδείξεις για την ανισόρροπη λειτουργία της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένης και της Ευρωζώνης και για τα πλεονεκτήματα που συνεπάγεται για τις μεγάλες χώρες, το μοντέλο που έχει θεσμοθετηθεί και επικρατήσει.

ΑΛΛΟΣ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ !...

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ, ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΟΥΣ ΦΟΡΤΗΓΑΤΖΗΔΕΣ !...

Βλέπω ελάχιστη τηλεόραση γιατί μου είναι πλέον απολύτως ξένη και αδιάφορη. Εκτός από τη Μπαρτσελόνα.
Όμως για λόγους στοιχειώδους συναντίληψης παρακολουθώ αν και σπανίως δελτία ειδήσεων. Για να αντιλαμβάνομαι κι εγώ δηλαδή την πραγματικότητα με την αφήγηση των πολλών, δηλαδή του Πρετεντέρη.

Τις τελευταίες ημέρες πέφτω πάνω σε ολοφυρόμενους φαρμακοποιούς. Που εξηγούν ότι πλήττονται, πως θα κλείσουν οι μισοί και θα αφανισθεί ο κλάδος, πως θα λείψουν οι απαράμιλλες φροντίδες τους από τους συνταξιούχους και ηλικιωμένους.

Έτσι σκέφθηκα να κάνω την αυτοκριτική μου που πριν λίγο καιρό τα είχα με τους φορτηγατζήδες, παλιότερα τους αγρότες ή τους συνδικαλιστές της κρατικής Ολυμπιακής.

Γιατί από όλους αυτούς οι φαρμακοποιοί είναι πιο μορφωμένοι , πιο εξοικειωμένοι με την καθημερινή έννοια του ανθρώπινου πόνου, πιο κοντά στην ανακούφιση την προσφορά, την ανθρωπιά. Εξ επαγγέλματος που λέμε, εξ ορισμού!!!

Όμως όταν τους ακους, ανατριχιάζεις από το συντεχνιασμό του λόγου τους, όλα τα παραπάνω έχουν χαθεί, κρύβονται κάτω από τον πανικό της μείωσης της ευπορίας τους.
Αποκαλύπτονται αδίστακτοι πωλητές φαρμάκων, έμποροι της ανακούφισης του πόνου, συμμέτοχοι ενεργοί για τόσα χρόνια του κλειστού κυκλώματος που δημιούργησε το αίσχος της πολυφαρμακίας. Απολαμβάνουν υπερκέρδη, από υπερβολικά νόμιμα ποσοστά (22% έως 35%) και πολλά άλλα αφανή και αδιαφανή, όπως παροχές φαρμακευτικών εταιριών και αποθηκών, αποδοχή και συντήρηση κυκλωμάτων υπερσυνταγογραφήσεων.
Το μόνο που ποιούν είναι κέρδη- όχι φάρμακα- ως μεγαλομπακάληδες του πόνου.
Δεν είναι φτωχοί οι φαρμακοποιοί. Θα ήταν π.χ. ενδιαφέρον να μάθουμε το μέσο όρο των φορολογικών τους δηλώσεων αν και χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει.

Δεν είναι ασυνείδητοι οι φαρμακοποιοί. Όχι όλοι. Έχουν όπως λέμε επίπεδο, κάποιο κύρος στην τοπική τους κοινωνία, ξέρουν τον κόσμο, τις κρυφές του αρρώστειες, τα πάθη του. Κι αν δεν συμπάσχουν συμπονούν. Και λειτουργούν και σαν πρωτοβάθμιο σύστημα περίθαλψης και κοινωνικής μέριμνας για τους υπερήλικες. Να πάρουν την πίεση, να ακούσουν το φόβο της μοναξιάς.
Τους έχει όμως αλλοτριώσει το εύκολο χρήμα, γουστάρουν ελεύθερη και πλούσια ζωή όπως άλλωστε πιθανόν όλοι μας στη θέση τους.

Τώρα που τους ζητούνται λίγα πράγματα, γιατί το επάγγελμα κατ ευφημισμό ανοίγει, χαραμάδες και μικρορωγμές επιχειρούνται, τώρα λοιπόν απεργούν βροντερά μέσα στο καταχείμωνο, σαν η τελευταία ασυνείδητη συντεχνία.

Έχουν δίκια; Μόνο ότι τους χρωστά το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία τεράστια ποσά. Είναι αλήθεια! Όμως αυτό είναι εδώ και χρόνια και μέρος του ρίσκου της δουλειάς τους, του εμπορίου τους με το κατοχυρωμένο-αν είναι δυνατόν- ποσοστό κέρδους, με τις προμήθειες υλικού υπερτιμολογημένου στα νοσοκομεία και όλα τα λοιπά.
Οι ίδιοι συμμετείχαν ενεργά και τυφλά στο να πριονίσουν το κλαδί που κάθονται, δηλαδή να χρεοκοπήσει το σύστημα υγείας. Η πίστωση ήταν μέρος της συναλλαγής τους με το Δημόσιο, κομμάτι της βρώμικης συμφωνίας. Δεν μπορούν λοιπόν να την επικαλούνται σαν άλλοθι, πρέπει να μιλήσουν και για τα υπόλοιπα.

Θα ήθελα να απεργούν για όλα. Για να γίνουν φαρμακοποιοί. Για να μη χρειάζομαι δύο χάπια και να υποχρεώνομαι να αγοράσω συσκευασμένα δώδεκα. Για να γυρίζουν πίσω και καμιά συνταγή πανάκριβων φαρμάκων προφανώς αχρείαστων για τον παθόντα, όταν υπάρχουν φτηνότερα ομόλογα.

Θα ήθελα να πουν με τη συνείδηση της κοινωνικής τους θέσης, ότι ναι κι αν «μαζί τα φάγαμε» τώρα αλλάζουμε. Όχι από ενοχές, αλλά από συναίσθηση ευθύνης γιατί εδώ ζούμε και τα παιδιά μας θα ζήσουν εδώ και κάτι πρέπει να βρουν για τον τόπο και την ψυχή τους, τις αξίες και την αξιοπρέπειά τους, κάτι πάνω και πέρα από την κληρονομική άδεια εμπορίας φαρμάκων και εκμετάλλευσης ανθρώπων.

Τους ακούω στην τηλεόραση και ειλικρινά διαφοροποιώ τη θέση μου. Αν οι φαρμακοποιοί για τόσα λίγα, ήπια και προφανή που τους ζητούνται φέρονται σαν τόσο άγρια συντεχνία, ανάλγητα και υστερικά, τότε σε τι μας φταίνε οι φορτηγατζήδες, αγράμματοι και μεροκαματιάρηδες, οι αγρότες του πάλαι ποτέ κάμπου, ακόμη και οι χλιδάτοι και αμετανόητοι τέως πιλότοι της Ολυμπιακής;

Και έπονται ολοφυρόμενα για την αδικία που τους περιμένει τα μεγάλα συνάφια, δικηγόροι, μηχανικοί, και οι πλέον σαράφηδες οι συμβολαιογράφοι. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι ακόμη στο απυρόβλητο.

Θα γίνει ποτέ η Ελλάδα κάτι παραπάνω από άθροισμα αχόρταγων συντεχνιών ;

Του Τάσου Γιαλλίδη από το Newsit

ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΙΑ...

Πολύ κακή υπηρεσία στους μετανάστες προσφέρουν όσοι θεωρούν ότι η χρήση του Πανεπιστημιακού ασύλου με τη μέθοδο μάλιστα της «κατάληψης» είναι ο καλύτερος τρόπος για την επίλυση του προβλήματος.

Από τους πρώτους νόμους που ψήφισε η κυβέρνηση ήταν ο νόμος για την διαδικασία νομιμοποίησης των μεταναστών. Θυμίζω τη θύελλα που ξέσπασε τότε από τους γνωστούς κύκλους. Με όλα τα προβλήματα και τα κενά που ενδεχομένως έχει ο νόμος αυτός είναι ένα μεγάλο βήμα σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς. Πρώτα οι μετανάστες στη χώρα μας αλλά και κάθε δημοκρατικός πολίτης θα πρέπει να διεκδικούν και να πιέζουν για την γρήγορη και πλήρη εφαρμογή του νόμου και όχι για την καταστρατήγησή του.

Μπορεί να κάνω λάθος αλλά δυσκολεύομαι να καταλάβω τη λογική :
« δεν δηλώνω από πού έρχομαι και ποιος είμαι. Πρώτα θα νομιμοποιήσετε την παρουσία μου στη χώρα και μετά θα σας δώσω τα στοιχεία μου…»
Και ασφαλώς όσοι στο όνομα της «αριστεράς» και των «κινημάτων» και της κοινωνικής «εξέγερσης» χρησιμοποιούν τους μετανάστες ως μοχλό δημιουργίας εντυπώσεων και κλίματος δεν διαφέρουν επί της ουσίας από τους δουλεμπόρους που τους μεταφέρουν από χώρα σε χώρα. Το αντίτιμο διαφέρει.

Γιατί όποιος νομίζει ότι μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει την κοινωνική εξέγερση ας το κάνει βάζοντας σε ρίσκο τη δική του ζωή. Η τζάμπα μαγκιά με τους μετανάστες στη βιτρίνα ως εύκολο στόχο είναι πολιτική αλητεία, δεν είναι εξέγερση.

Η χώρα μας είναι μια μικρή χώρα και έχουμε τη δυνατότητα να γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Για το κλίμα εναντίον των μεταναστών που αναζωπυρώνεται κάποιοι έχουν τις δικές τους ευθύνες που αναδεικνύονται ανάγλυφα αυτές τις μέρες. Καμιά «αριστερή» φρασεολογία δεν τους απαλλάσσει από τη βαριά ευθύνη για το νερό που ρίχνουν στο μύλο των Καρατζαφέρηδων…
Από τον ALZAP

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ !...

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΤΩΡΑ !...

Υπάρχουν δύο λόγοι εξαιτίας των οποίων ένας πολιτικός διαφθείρεται: ο ένας είναι ότι μπορεί να το κάνει χωρίς συνέπειες και ο άλλος είναι ότι ωθείται στην παρανομία λόγω της δομής του συστήματος. Ο τραγέλαφος των εξεταστικών επιτροπών για τη Siemens και την υπόθεση Βατοπεδίου, κατέδειξε πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη θεσμικών αλλαγών, ώστε όποιος θέλει “να τα πιάσει”, να μην μπορεί και όποιος δεν θέλει, να μην μπαίνει στον πειρασμό.

Αυτή τη στιγμή, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών ουσιαστικά παρέχει ασυλία σε όσους εγκληματούν εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, ενώ ο τρόπος λειτουργίας των εξεταστικών επιτροπών διασφαλίζει ότι τα εγκλήματά τους ούτε καν θα αποκαλυφθούν, για να υποστούν τουλάχιστον οι παραβάτες την ξεφτίλα της δημόσιας διαπόμπευσης. Οι εξεταστικές επιτροπές δεν έχουν ούτε τους απαραίτητους ανθρώπινους πόρους στη διάθεσή τους, ούτε την τεχνογνωσία που απαιτείται για να ρίξουν φως σε περίπλοκες υποθέσεις, όπως εκείνη των μαύρων ταμείων της Siemens. Οι έρευνες για τέτοιου είδους υποθέσεις απαιτούν το συντονισμό της δικαιοσύνης, του ΣΔΟΕ, της Αντιτρομοκρατικής, της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και της ΕΥΠ. Με άλλα λόγια, θα έπρεπε να υπήρχε ένα ελληνικό “FBI” για να τις λύσει. Ακόμη και να υπήρχαν αυτοί οι πόροι όμως, είναι αμφίβολο αν οι βουλευτές θα τους χρησιμοποιούσαν αποτελεσματικά, λόγω της αδυναμίας που επιδεικνύουν όταν πρόκειται να κρίνουν πολιτικούς τους συμμάχους, ή πολιτικούς τους αντιπάλους. Η πολιτικοποίηση των εξεταστικών έχει φτάσει σε σημείο καθημερινού εξευτελισμού του πολιτικού συστήματος, όπως έγραφα στο προηγούμενο σημείωμα αυτής εδώ της στήλης. Μέχρι λοιπόν να γίνει η απαιτούμενη συνταγματική μεταρρύθμιση (αν γίνει όπως πρέπει), όσοι θέλουν να παρανομήσουν, θα μπορούν.

Προς το παρόν όμως, μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα, ώστε η δομή του συστήματος τουλάχιστον να μην δίνει κίνητρα στη διαφθορά. Η θέσπιση του ΑΣΕΠ ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αφού μείωσε τις “συναλλαγές” μεταξύ πολιτών και πολιτικών. Ωστόσο, τα παράθυρα που υπάρχουν είναι ακόμη πολλά, κυρίως στην ένταξη στα σώματα ασφαλείας, στις αναθέσεις έργου και στο διορισμό μετακλητών υπαλλήλων και ειδικών συμβούλων. Τα παράθυρα αυτά πρέπει να κλείσουν. Και μπορούν να κλείσουν αν υπάρχει πολιτική βούληση. Ούτε συνταγματική μεταρρύθμιση χρειάζεται, ούτε τίποτε άλλο περίπλοκο και δύσκολο.
Το ίδιο ισχύει και για το πραγματικό λίκνο της διαφθοράς στη χώρα μας, δηλαδή τη Β' Αθηνών και τις υπόλοιπες μεγάλες εκλογικές περιφέρειες. Μία προεκλογική εκστρατεία “αξιώσεων” σε αυτές (κυρίως στη Β' Αθηνών), απαιτεί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, τα οποία φυσικά δεν μπορούν να εξοικονομηθούν από τη βουλευτική αποζημίωση. Όποιος λοιπόν διεκδικεί έδρα εκεί, είτε θα πρέπει να είναι πλούσιος ήδη πριν την είσοδό του στον πολιτικό στίβο, είτε θα πρέπει να βρει εξωθεσμικούς χρηματοδότες, τους οποίους θα πρέπει να “ξεπληρώσει” αργότερα. Διότι όποιος πιστεύει ότι αυτά που δηλώνουν ως έξοδα οι υποψήφιοι βουλευτές της Β' Αθηνών ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, θα πρέπει να είναι μάλλον αφελής. Είναι επομένως μείζονος σημασίας η αλλαγή του εκλογικού νόμου και το “σπάσιμο” των μεγάλων περιφερειών. Εξίσου σημαντικό είναι να αλλάξει και το πλαίσιο χρηματοδότησης των κομμάτων, με βαρύτατες κυρώσεις (πλήρη διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης), για όσα το παραβαίνουν.

Το ρεπορτάζ λέει ότι και στα δύο αυτά μέτωπα υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις. Οι βουλευτές της Β΄ Αθηνών έχουν σηκώσει μπαϊράκι και δεν θέλουν να σπάσει η περιφέρεια, οι σταυροί της οποίας τους διασφαλίζουν υπουργικό πόστο και “διασυνδέσεις” και τα κόμματα δεν θέλουν να αλλάξει το χαοτικό καθεστώς χρηματοδότησής τους. Μάλιστα, ορισμένοι συμπολιτευόμενοι βουλευτές απειλούν να ρίξουν την κυβέρνηση, καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο που ετοιμάζει ο κ. Ραγκούσης για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση δεν φαίνεται διατεθειμένη “να βάλει πλάτη”. Είπαμε, το πολιτικό σύστημα δεν θέλει να σωθεί...

Του Ν. Μαλεβίτη από το REPORTER.GR

SIE - ΣΜΟΣ !...

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

ΩΧ !... Ο ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΦΠΑ !...

Με κατηγορηματικό τρόπο απέκλεισε νέα αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, ο υπουργός οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, σε συνέντευξη που έδωσε στην κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Τώρα, βέβαια, δεν ξέρω κατά πόσο ο κ. υπουργός θεωρεί πως αυτή του η δήλωση, πρόκειται να λειτουργήσει καθησυχαστικά, αλλά η πρόσφατη κυβερνητική εξαγγελιολογία δεν ακολουθείται από καμιά συνεπή πρακτική, το αντίθετο !

Η διαπίστωση που κάνει στην συνέντευξη ο μαέστρος της λιτότητας, πως δηλαδή είμαστε στο σημείο που νέα αύξηση του ΦΠΑ δεν θα φέρει νέα έσοδα, είναι και ετεροχρονισμένη και παραπλανητική : το σημείο αυτό έχει προσεγγιστεί προ πολλού, τόσο με τις απανωτές αυξήσεις του ΦΠΑ, όσο και με την αναπροσαρμογή και των υπόλοιπων μορφών της φορολογίας κι αυτό αποτυπώνεται στα λειψά έσοδα του 2010.

Οι κατηγορηματικές και με αποκλειστικούς τρόπους διαψεύσεις των μελών της κυβέρνησης – του πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου – δεν είναι, δα, και από τις αξιόπιστες συμπεριφορές τους, καθώς ουκ ολίγες φορές – αν όχι σ΄ όλες – οι διαψεύσεις τους …διαψεύστηκαν παταγωδώς, είτε επρόκειτο για «μη αυξήσεις φόρων», είτε για «μη μειώσεις μισθών και συντάξεων». Τι θέλουν, λοιπόν, και επιμένουν να παίζουν με τα νεύρα μας και δεν εφαρμόζουν σιωπητήριο ;
Η έλευση των εκπροσώπων της τρόϊκας φαίνεται πως ανοίγει ορέξεις και στόματα, δεν ήταν, όμως, μία η φορά, που ο Δανός, ο Γερμανός κι ο Βέλγος, ανέτρεψαν συθέμελα τα σκηνικά πούχαν στήσει οι κυβερνητικές εξαγγελίες κι έφεραν τα πάνω – κάτω. ΄Ηταν τρεις, μέχρι τώρα κι έρχονται για τέταρτη φορά, έχοντας, βέβαια, αποδείξει σ΄ όλες τις προηγούμενες, πως το τελευταίο πράγμα για το οποίο ενδιαφέρονται είναι οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης, του Παπανδρέου και του Παπακωνσταντίνου !...

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Ο ΠΩΛ, Ο ΚΛΑΟΥΣ ΚΙ Ο ΣΕΡΒΑΖ !...

Κοντεύει το τέλος του Γενάρη και να, τα πρώτα δημοσιεύματα για τη νέα έλευση των εκπροσώπων της τρόικας, με το απαραίτητο σασπένς : έρχονται να ζητήσουν κι άλλα μέτρα !...
Η νέα περίοδος τρομοκράτησης του λαού αρχίζει…
Το παιχνίδι επαναλαμβάνεται για τέταρτη φορά, οι «παίκτες» είναι πάντα οι ίδιοι, οι «τρομοκράτες» επίσης, ίδιοι απαράλλαχτοι κι …ελεύθεροι, τα θύματα, φυσικά, τα συνηθισμένα : ο ελληνικός λαός και κύρια, οι εργαζόμενοι, εν ενεργεία κι απόμαχοι !...
Νέες περικοπές μισθών, νέες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό, νέα ενασχόληση με το θεσμικό πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων. «Ούϊ μάνα μου !...», που έλεγε κι η θειά μου η Κατίνα, (Θεός σγχωρέσ’ τη), κάθε, που έβλεπε τα ζόρια…

Ο συρφετός που ζει, αναπνέει και κερδίζει απ΄ αυτή την επαναλαμ-βανόμενη επιχείρηση τρομοκράτησης των ελλήνων, στις τελευταίες κινήσεις προετοιμασίας του : τα πρωτοσέλιδα προβάρονται και δοκιμάζονται, ενώ οι κάμερες και οι οθόνες συντηρούνται και καθαρίζονται. Οι γραφίδες των δημοσιογράφων ακονίζονται, ενώ τα λαρύγγια των δημοσιολόγων φρεσκάρονται κι ασκούνται. Όλα οφείλουν να λειτουργήσουν τέλεια και κυρίως αποτελεσματικά : τα θύματα πρέπει να στριμωχτούν άγρια και να κατατροπωθούν !...

Το μήνυμα εκ Γερμανίας έχει αποσαφηνιστεί, «για να συναινέσουμε στη ρύθμιση των χρεών σας θα πρέπει να συναινέσετε (και να υπογράψετε) την πλήρη και «μπαμ και κάτω» εφαρμογή της εσωτερικής υποτίμησης, κατά 30-40%, καθώς και τη διαιώνιση των μέτρων και των πολιτικών λιτότητας…». Στα «μα» και τα «όμως», η απάντηση αφοπλιστική : «δεν σας ταιριάζουν οι γκρίνιες και οι αντιδράσεις… αποδείξατε, άλλωστε, μέσα στο 2010, πως αντέχετε !...».
Η τέταρτη δόση παίζεται και κάθε εθισμένος καταλαβαίνει, απόλυτα, τι σημαίνει η καθυστέρησή της και τι κοστίζει, τυχόν, ματαίωσή της !...

Η Ευρώπη αναζητάει το δρόμο της κι οι ταγοί της τόχουν πάρει απόφαση να μην αφήσουν εκκρεμότητες κι ανοιχτές πληγές, κύρια, δε, να μην επιτρέψουν την ύπαρξη και τη διατήρηση ατίθασων νοοτροπιών και πρακτικών, που μπορεί, στην πορεία των ΗΠΕ (Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης), ν΄ αποτελέσουν παράδειγμα κι αφορμή για ξεστρατίσματα και λοξοδρομήσεις !...

Ο υπερήλικας δάσκαλος, να διερωτάται : ως πόσες φορές θα μπούμε στην Ευρώπη, ωρέ Έλληνες ?... Κι ο ανθέλληνας ...666, να χαιρεκακεί : ως ότου γίνετε Γερμανοί, ρε καθίκια !...

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ !...

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

NATURAλιστικά !...

Ο 92χρονος απόμαχος δάσκαλος, (δάσκαλος και με την στενή και με την ευρεία έννοια) ήταν τις προάλλες συγκεκριμένος και κατηγορηματικός στους φόβους του : ακόμα κι αν γίνουν όλα όσα πρέπει, αν αλλάξουν τα κακώς κείμενα και διαμορφωθούν σύγχρονοι και αξιόπιστοι κανόνες για μια σωστή λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας, πάλι δεν είναι σίγουρο πως ο έλληνας θα μπει στο …ντορό !
Το τι εννοεί ο «ποιητής» δεν χρειάζεται πολύ ψάξιμο και πολλές αναλύσεις για να κατανοηθεί, πάμπολλα γεγονότα, παλιά και νέα, αποτελούν αποδείξεις για του λόγου το βάσιμο…

Η πρόταση για να αυξηθούν στα 10, τα στρέμματα που απαιτούνται για να κτίσει κανείς, ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ και σε περιοχή χαρακτηρισμένη NATURA, ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών και αντιδράσεων. Πρωτοπόροι, λέει, στον αγώνα για την υπεράσπιση των …μικρο-ιδιοκτητών, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ! «Τα 10 στρέμματα, μόνο οι μεγάλοι μπορούν να τ΄ αγοράσουν, ενώ οι μικροί, άντε να φτάσουν ως τα 4 !...».

Και γιατί, ρε καριόληδες, ν΄ αγοράσουν και να χτίσουν, μεγάλοι και μικροί, στις περιοχές NATURA ; Χάθηκε τόσος τόπος αλλού ;
Πως ; Δεν υπάρχουν αλλού χώροι ; Τότε, ποτέ μη σώσουν και κτίσουν !...
Τους «πρωτοπόρους» ακολούθησε, άμεσα, όλο το λεχριταριό της μάσας και της κονομισιάς και οι εκφραστές τους βγήκαν πύρινοι κατά της Μπιρμπίλη : «ενταφιάζει τις κατασκευές και την οικοδομή ! Ακυρώνει την …ανάπτυξη !...».
Το φαϊ στους πεινασμένους και η δουλειά στους άνεργους, θα ρθουν, από την οικοδόμηση των περιοχών NATURA !...

Δυο σύντομες παρατηρήσεις και μια ερώτηση :

1. Οι «αξιοποιημένες» περιοχές τύπου Παρνασσού και περιχώρων, είναι η αποτύπωση όλου του κλεμμένου και του μαύρου χρήματος της μεταπολιτευτικής περιόδου της οικονομίας μας.
2. Οι αντιδράσεις σε νομοθετικές πρωτοβουλίες σαν αυτή για τα 10 στρέμματα, των πολιτικών, είναι το «κλώτσημα του μουλαριού» πριν το ψόφο του.
3. Ο πρωθυπουργός, θα κάνει και σ΄ αυτή την περίπτωση αυτό που έκανε στα νομοσχέδια για τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων ; Θα παρέμβει, δηλαδή, στους βουλευτές του για να το βουλώσουν και να ψηφίσουν ;

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ …ΑΡΙΘΜΩΝ !...

Τα στοιχεία που ανακοίνωσε το υπουρ-γείο οικονομικών για την εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού την περίοδο Ιανουαρίου-Δεκεμβρίου 2010, παρουσιά-ζουν το έλλειμμα να μειώθηκε αρκετά περισσότερο από τις εκτιμήσεις, όπως αποτυπώνονται στην Εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού του 2011.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, σε δημοσιονομική βάση, το έλλειμμα του Κρατικού Προϋπολογισμού είναι περίπου 1,2 δισ. ευρώ χαμηλότερα από αυτό που προβλέπεται στην Εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού του 2011 και περιορίστηκε στα 19.454 εκατ. € από 30.871 εκατ. € το αντίστοιχο διάστημα του 2009 σημειώνοντας μείωση 37%, έναντι εκτίμησης για ετήσια μείωση κατά 33,2%.

Στον περιορισμό του ελλείμματος συντελεί, κυρίως, η μείωση των δαπανών του Τακτικού Προϋπολογισμού κατά 9,1% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του προηγούμενου έτους, έναντι ετήσιας πρόβλεψης για μείωση κατά 7,5% και των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 11.9% έναντι ετήσιας πρόβλεψης για μείωση κατά 11,3%.

Οι πρωτογενείς δαπάνες του Τακτικού Προϋπολογισμού έχουν μειωθεί κατά 10,9% έναντι ετήσιου στόχου μείωσης κατά 9,0%, ενώ οι τόκοι αυξήθηκαν κατά 7,3% έναντι ετήσιας πρόβλεψης για αύξηση κατά 7,6%. Συνολικά οι δαπάνες του Κρατικού Προϋπολογισμού – Τακτικού και ΠΔΕ – έχουν μειωθεί κατά 9,5%.

Τα συνολικά έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού αυξήθηκαν κατά 7,4% περίπου. Τα καθαρά έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού αυξήθηκαν κατά 5,5% έναντι στόχου αύξησης 6,0%,ενώ τα έσοδα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 50,6% έναντι ετήσιου στόχου αύξησης 41,7%.
Υπενθυμίζεται, ότι όλα τα παραπάνω στοιχεία αφορούν μόνο στην εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού και όχι στο σύνολο των δημοσιονομικών δεδομένων για το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης – κατά τον ορισμό του ESA95 – που αποτελεί το κριτήριο για την αξιολόγηση του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής της Ελλάδας.

Σε κάθε περίπτωση τα στοιχεία για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού δείχνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται εντός των συνολικών δημοσιονομικών στόχων του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής για το 2010.
Το μεγάλο ζητούμενο, βέβαια, παραμένει η κατάσταση στην κοινωνία και ιδιαίτερα στην πραγματική οικονομία, που δεν αφήνει περιθώρια, ούτε για χαρές, ούτε, φυσικά, για πανηγύρια. Πως θα ήταν δυνατόν άλλωστε, με τα εισοδήματα να μειώνονται, τις τιμές ν΄ αυξάνονται, τις επιχειρήσεις να κλείνουν και την ανεργία να καλπάζει ;
Το σκοτάδι στο τούνελ, παραμένει απόλυτο και το (μικρό έστω…) φωτάκι στο βάθος, δεν έχει φανεί ακόμα !...

ΜΠΑΡΟΖΟ... ΒΟΥΛΩΣΕ ΤΟ !...

Σύμφωνα με δημοσίευμα του "Guardian", εν μέσω της χειρότερης κρίσης στην Ε.Ε., οι Ευρωπαίοι ηγέτες εμφανίζονται να έχουν σημαντικό πρόβλημα επικοινωνίας, σε τέτοιον βαθμό ώστε δυσκολεύονται να μιλήσουν ο ένας στον άλλον, με αποκορύφωμα την πλήρη απαξίωση των σχέσεων μεταξύ του προέδρου της Κομισιόν και της Γερμανίδας καγκελαρίου.

Όταν ο κ. Jose-Manuel Barroso, ο πρόεδρος της Κομισιόν, διατύπωσε δημοσίως πρόταση για επέκταση των κεφαλαίων του ταμείου στήριξης του ευρώ (του ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθερότητας) δημοσίως, η κ. Merkel και ο υπουργός της επί των Οικονομικών, κ. Wolfgang Schaueble, χαρακτήρισαν τις παρεμβάσεις του "περιττές". Κατ' ιδίαν, το γραφείο της καγκελαρίου είπε στον κ. Barroso "να το βουλώσει" κι ότι τα χρήματα που δίνουν στο ταμείο οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης "δεν είναι δική του δουλειά, αφού δεν είναι δικά του λεφτά", αναφέρει το δημοσίευμα του
"Guardian".

Οι συντάκτες του άρθρου κάνουν λόγο για την έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών και τονίζουν πως "το επίπεδο εμπιστοσύνης ανάμεσα σε πολιτικούς και βασικούς κρίκους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων είναι πολύ χαμηλό και προκαλεί εκρηκτικά προβλήματα στην πορεία αναζήτησης διεξόδου στην υπαρξιακή κρίση του ευρώ".
Άκρως αποκαλυπτικό των διαθέσεων του Βερολίνου είναι και δημοσίευμα του περιοδικού "Spiegel" με τον υπεροπτικό τίτλο "Το δημιούργημα εναντίον της δημιουργού", όπου δημιουργός είναι η Γερμανίδα καγκελάριος και δημιούργημα ο Πορτογάλος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο υπότιτλος εξηγεί ότι "η ομοσπονδιακή καγκελάριος εξοργίζεται με τον κ. Jose-Manuel Barroso, ο οποίος θέλει να αναλάβει την ηγεσία στην πολιτική αντιμετώπιση της κρίσης και να υποστηρίξει το ευρώ με μια διευρυμένη ασπίδα προστασίας".

"Τώρα θέλει ο κ. Barroso να αναλάβει την ηγεσία. Ο άνθρωπος που έχει τη φήμη ότι είναι μάλλον γατάκι παρά λιοντάρι ! Αυτός ο άνθρωπος θέλει τώρα να σώσει το ευρώ", γράφει το γερμανικό περιοδικό, αποτυπώνοντας τις γερμανικές προθέσεις.

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ !...

ΕΜΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΡΕΜΑ ?...

Ό,τι δεν μπόρεσε να κάνει στις αρχές (προς το μέσον) του 2010 η κυβέρνηση κι ο Γ. Παπανδρέου, στη συνομολόγηση του μνημονίου συμ-φωνίας για τη λήψη των 110 δισ. Ευρώ, προσπαθεί να το κάνει τώρα και ειδικότερα, μέσα στο α΄ τρίμηνο του 2011.
Ουσιαστικά, πρόκειται, για τη διαπραγμάτευση των όρων χορήγη-σης αυτού του δανείου από τη τρόϊκα, (Ε.Ε, ΕΚΤ, ΔΝΤ), μιας κι αυτή δεν έγινε καν, το Μάϊο του περασμένου χρόνου, επειδή δεν υπήρχαν, ούτε οι προϋποθέσεις, ούτε οι δυνατότητες, για κάτι τέτοιο.
Πέρα από τις γενικότητες, τις ωραιοποιήσεις, τους αφορισμούς και τους κουτσαβακισμούς, εκείνο που είναι βέβαιο, είναι το γεγονός, πως εκείνο τον καιρό η ξεμοναχιασμένη και δακτυλοδεικτούμενη Ελλάδα είχε απόλυτη ανάγκη των 110 δισ. προκειμένου ν΄ αποφύγει την άμεση χρεοκοπία και το όλο κλίμα δεν επέτρεψε οποιαδήποτε, σοβαρή, αντίσταση και αντίλογο.

Τώρα, οι συνθήκες έχουν αλλάξει, ο Γ. Παπανδρέου έχει, εν πολλοίς, επιβεβαιωθεί στις επισημάνσεις του, (που ακούγονταν ως φωνή στην έρημο…), για κρίση, γενικότερα, ευρωπαϊκή κι όχι, μόνο, ελληνική και υπάρχουν δύο – τουλάχιστον – εξελίξεις, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επιχειρήματα υπέρ μιας, προς το ηπιότερο, διαμόρφωσης των όρων του δανείου των 110 δισ. €.
Κι άλλες χώρες της Ευρωζώνης ακολούθησαν ή είναι έτοιμες ν΄ ακολουθήσουν, το δρόμο της Ελλάδας, κάτι που φαντάζει, ως ενσάρκωση του εφιαλτικού σεναρίου του ντόμινου της κρίσης κι από την άλλη, η «πέτρα του σκανδάλου», η αναξιόπιστη Ελλάδα, κατάφερε να πετύχει στο 2010 – έτσι όπως το πέτυχε, με σκληρά μέτρα λιτότητας, που έθιξαν, κυρίως, τους εργαζόμενους – τη μείωση του ελλείμματός της σε ποσοστό μεγαλύτερο κι από τον στόχο του σκληρού και άτεγκτου μνημονίου !
Στα πλαίσια, λοιπόν, του πακέτου μέτρων για τη ριζική αντιμετώπιση της «κρίσης χρέους» στην Ε.Ε. η πλευρά της Ελλάδας, αναπτύσσοντας συνεργασίες και υποβάλλοντας απανωτές προτάσεις, προσπαθεί να ελαφρύνει τα βάρη ζητώντας επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δισ. μείωση του επιτοκίου του 5% και την αλλαγή του status quo στο διεθνές παιχνίδι, με την έκδοση ευρωομολόγων.
Οι επιδιώξεις αυτές της ελληνικής κυβέρνησης κονταροχτυπιούνται με τον πυρήνα των σκληρών απόψεων, που εκφράζει, κυρίως, η Γερμανία και που στην περίπτωση, κατά την οποία αποδέχονταν τα παραπάνω, θα τα συνόδευε με αυστηρότερα δημοσιονομικά κριτήρια και δραστικότερα μέτρα προσέγγισής τους, δηλαδή μέτρα λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης.

Υπάρχουν, ήδη, αναλυτές, που επιχειρώντας ν΄ απαντήσουν στο ερώτημα, τι θάναι πιο σκληρό για μια χώρα με προβληματική οικονομία, η συνέχιση της έκθεσής της στις ορέξεις και τα παιχνίδια, των ονομαζόμενων αγορών ή η υπαγωγή της στους κανόνες και τις επιταγές που θα διαμορφώσει το νέο ευρωπαϊκό πακέτο αντιμετώπισης της κρίσης χρέους, απαντούν το …δεύτερο !

Η διαμόρφωση σκηνικού αντίστοιχου του παροιμιώδους «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», είναι εμφανέστατη, γεγονός που αναπόφευκτα οδηγεί στην αναπόληση και την προσφυγή και σ΄ άλλες παροιμίες και γνωμικά του τύπου «ο Θεός να βάλει το χέρι του…», με την επισήμανση, βέβαια, πως στην πολιτική «Θεός» σημαίνει «λαός» !...

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΑΓΑΛΜΑ !...

Τα αγάλματα ως γνωστόν δεν μιλάνε. Ευτυχώς. Έτσι μπόρεσαν κάτω από το νέας κοπής άγαλμα του Καραμανλή στην Θεσσαλονίκη, να συνωστισθούν και να φωτογραφηθούν οι πάντες. Δεξιοί, ποιό δεξιοί από τους Δεξιούς, φιλελεύθεροι, νεοσυντηρητικοί, ακραίοι του μεσαίου χώρου, δήμαρχοι, γλύπτες της πολιτικής και γλύφτες της δημοσιότητας. Μια χαρά. Στα θορυβώδη αποκαλυπτήρια, πολλοί διέκριναν τις εμφανείς ομοιότητες του Κώστα Καραμανλή με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Με το άγαλμα εννοώ, με το οποίο ο ανιψιός (τώρα δεν εννοώ το άγαλμα) έχει την ίδια σιωπή. Σιωπή της πέτρας που λένε και οι καλλιτέχνες.

Ας αφήσουμε όμως τους Καραμανλήδες να τους κρίνει η ιστορία. Η απορία μου είναι γιατί το 2011, μια χώρα, μια παράταξη, μια πολιτική πολυκατοικία έστω, νοιώθει την ανάγκη να θεωρεί πολιτικό ή αισθητικό άλμα, ένα άγαλμα. Τα αγάλματα είχαν στο παρελθόν τη σημασία και τον συμβολισμό τους. Δεν υπήρχαν τηλεοράσεις για να διαμορφώνουν στην κοινή γνώμη την εικόνα για τους ηγέτες, και έτσι η επικοινωνιακή αποτύπωση (ακόμη και αν λεγόταν τιμή ή μνήμη) γινόταν καλλιτεχνικώς. Σε περιπτώσεις μάλιστα έφιππων πολεμιστών, το άγαλμα τους έδειχνε τον τρόπο που πέθαναν.

Αν το άλογο είχε τα δύο πόδια στον αέρα, ο απεικονιζόμενος είχε πεθάνει στην μάχη. Αν είχε το ένα πόδι, είχε πεθάνει εξαιτίας τραυματισμού, και αν είχε και τα δύο πόδια στη γη, είχε πεθάνει από φυσικά αίτια. Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Κολοκοτρώνης όπως είναι γνωστό πέθαναν από φυσικά αίτια, αλλά τα πιο γνωστά αγάλματα τους, τους απεικονίζουν με τα άλογα να έχουν σηκωμένα πόδια. Όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα με την τηλεόραση, η υπερβολή, ενίοτε και η παραποίηση, προσπαθεί πάντα να επικρατήσει της ιστορίας. Αυτός είναι και ο λόγος, που μέχρι και η Αλίκη Βουγιουκλάκη έχει το άγαλμα της ;
Σε ό,τι αφορά τον Καραμανλή, ίσως η παράταξη που ίδρυσε να είχε πραγματικά ανάγκη από ένα άγαλμα του. Απ αυτή την μαρμάρινη καταγραφή που μπορεί να αποδεικνύει πως στην Ελλάδα μπορείς να κάνεις τα πάντα, αρκεί κάποια στιγμή να καταφέρεις να σε κάνουν άγαλμα. Τότε οι συναισθηματικοί έλληνες θα σε προσκυνήσουν. Γιατί ακόμη έχουν ανάγκη από αγάλματα τα οποία για κάποιο λόγο προτιμούν από την ιστορική απεικόνιση των πέτρινων ημερών.

’Οπως βλέπω το άγαλμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή (του Εθνάρχη βεβαίως, όχι του ανθρώπου του Παλατιού και της Φρειδερίκης, ούτε του Μέρτεν, ούτε των εκλογών της βίας και νοθείας, του σχεδίου “Περικλής” και της “αυτοεξορίας”) το μάτι μου πέφτει σε αυτούς που συνωστίζονται από κάτω για μια φωτογραφία. Του κυρίου Μπουτάρη συμπεριλαμβανομένου. Σκέφτομαι: ευτυχώς που ο Καραμανλής δεν είχε άλογο, ήταν ικανοί να το παραστήσουν με τα τέσσερα πόδια στον αέρα…

Του Κώστα Βαξεβάνη από το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

ΠΕΡΙ ΑΝΔΡΙΑΝΤΟΣ !...

Η αρχική φωτογραφία από το SPNEWS

ΝΕΟΣ ΓΥΡΟΣ !...

Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια, δηλαδή η κόντρα της Λούκας Κατσέλη με τις τράπεζες. Τι κι αν πήγε στο Απασχόλησης, η υπουργός δεν ξεχνά τα πάρε – δώσε με τους τραπεζίτες και συνεχίζει να βγάζει αποφάσεις, που αφορούν τις επιχειρήσεις τους, αρνητικά και τους συναλλασ-σόμενους, θετικά. Απ΄ ό,τι φαίνεται τα διόλου κολακευτικά σχόλια των bankers για την κυρία, αποτελούν κίνητρα για περαιτέρω παρεμβάσεις της στις δουλειές τους ή, μάλλον, στις βρωμοδουλειές τους.

Η νέα απόφαση του υπουργείου Απασχόλησης αφορά την κατάργηση 8 καταχρηστικών όρων που επιβάλλονται από τράπεζες και είναι οι εξής :

1. Καταβολή προμήθειας ή λειτουργικών εξόδων από τον καταναλωτή στο πιστωτικό ίδρυμα, σε περίπτωση ανάληψης μετρητών από κατάστημα ή ΑΤΜ του ίδιου πιστωτικού ιδρύματος.
2. Ο όρος που προβλέπει ότι στην περίπτωση στεγαστικού δανείου που χρησιμοποιείται για κατασκευή ή ανέγερση κατοικίας, το δάνειο κατατίθεται σε δεσμευμένο λογαριασμό του οφειλέτη και ενώ η αποδέσμευση γίνεται σταδιακά, ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών, ο δανειολήπτης επιβαρύνεται με τους τόκους του δανείου, από την ημέρα που κατατίθεται το ποσόν στον δεσμευμένο λογαριασμό. Ο όρος αυτός απαγορεύεται, ανεξάρτητα αν το ποσόν που κατατίθεται στον λογαριασμό του δανειολήπτη εκτοκίζεται με τόκο κατάθεσης.
3. Η επιβολή προμήθειας ή εξόδων για την κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου, που είναι πελάτης του πιστωτικού ιδρύματος.
4. Η επιβολή προμήθειας ή εξόδων σε κάθε κίνηση λογαριασμού ταμιευτηρίου ή τρεχούμενου αναφορικά με την ανάληψη ή κατάθεση μετρητών ή επιταγής στα ταμεία των τραπεζών, όταν οι κινήσεις υπερβαίνουν το καθορισμένο από την τράπεζα όριο.
5. Η επιβολή εξόδων αδράνειας σε καταθετικούς λογαριασμούς, που παραμένουν ακίνητοι για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από αυτό που καθορίζει η τράπεζα.
6. Ο όρος που προβλέπει ότι οι λογαριασμοί με μέσο μηνιαίο υπόλοιπο μικρότερο από εκείνο που ορίζει η τράπεζα βαρύνονται με έξοδα τήρησης και παρακολούθησης των κινήσεων.
7. Ο όρος που υποχρεώνει τον καταθέτη να ειδοποιήσει αμέσως την τράπεζα, σε περίπτωση απώλειας του βιβλιαρίου καταθέσεων, και ορίζει ότι η τράπεζα δεν ευθύνεται σε περίπτωση που πραγματοποιήσει πληρωμή σε άλλο πρόσωπο, πριν λάβει την προαναφερόμενη ειδοποίηση.
8. Ο όρος που περιορίζει την ευθύνη των τραπεζών μόνο για δόλο ή για βαριά αμέλεια υπαλλήλου της, σε περίπτωση μη γνήσιας υπογραφής σε δελτία ή εντολές πληρωμής, αποκλείοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ευθύνη της για ελαφρά αμέλεια. Έχει εφαρμογή και παράγει αποτελέσματα και έναντι των τραπεζών που δεν ήταν διάδικοι και φυσικά αφορά όλους τους καταναλωτές, οι οποίοι επωφελούνται από τις διατάξεις της χωρίς να χρειαστεί να υποβληθούν σε καμία διαδικασία ή κόστος.
Με την έκδοσή της, απόφαση όλα τα πιστωτικά ιδρύματα ή εταιρείες παροχής πιστώσεων οφείλουν άμεσα να απαλείψουν αυτούς τους καταχρηστικούς όρους και να πάψουν να κάνουν χρήση αυτών.

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Ο «ΠΑΡΑΓΩΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ» ΚΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ !...

Ο πολιτικός αναλυτής και επικοινωνιολόγος Γιάννης Λούλης, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις κι αναφορές. Ανεξάρτητα από τις διαφωνίες που έχουμε με τις κατά καιρούς επιλογές του και τις ιδεολογικοπολιτικές θέσεις του, οι απόψεις που εκφράζει έχουν το ξεχωριστό ενδιαφέρον τους και τις αναπόφευκτες επιπτώσεις τους. Γι αυτό και συχνά τις αναδημοσιεύουμε.

Tα πολιτικά μεγέθη του Kωνσταντίνου Kαραμανλή και του Γιώργου Παπανδρέου προφανώς δεν είναι συγκρίσιμα. Όμως, οι ευθύνες που έπεσαν στους ώμους και των δύο, στις δυσκολότερες ώρες της μεταπολιτευτικής ιστορίας του τόπου, είναι παρεμφερείς.
O Kαραμανλής ανέλαβε την αποστολή να οδηγήσει τη χώρα στη δημοκρατική νομιμότητα και στο σταθερότερο δημοκρατικό πολίτευμα της σύγχρονης ιστορίας μας. O Γιώργος Παπανδρέου επωμίζεται τη βαρύτατη ευθύνη να αποτρέψει τη χρεοκοπία της χώρας κάνοντας διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες.
H διαφορά ανάμεσα στις δύο αποστολές είναι προφανής : O Παπανδρέου ακόμη δοκιμάζεται και κρίνεται. Eπίσης δρα σε ένα τοπίο όπου οι προσδοκίες των πολιτών καταρρέουν, ενώ η οργή τους κατά πάντων διογκώνεται.

O Γιώργος Παπανδρέου εξελέγη ως πρωθυπουργός από ψηφοφόρους ιδιαίτερα επιφυλακτικούς για τις ηγετικές του ικανότητες. Aυτές αναδείχθηκαν τελικά, αφού πλέον εξελέγη πρωθυπουργός. Στην εκλογική μάχη του 2009 το ισχυρό όπλο του ΠAΣOK ήταν η «ομάδα» του. Δευτερευόντως ήταν ο αρχηγός του. Σήμερα ο Γιώργος Παπανδρέου είναι το πιο ισχυρό χαρτί του κόμματός του. Tαυτόχρονα ο ίδιος είναι ο πιο σταθεροποιητικός πολιτικός παράγοντας στη χώρα, κατευθύνοντας την προσπάθεια σωτηρίας της. Eίναι, επίσης, ένας ηγέτης που αντιμετωπίζεται με σεβασμό από τη διεθνή κοινότητα. Έχει, μάλιστα, πείσει τους Eυρωπαίους δανειστές μας για την αξιοπιστία του. Mία εξέλιξη που απέβη καθοριστική για να αποτραπούν τα χειρότερα.

Mε όλα τα παραπάνω δεδομένα μπορούμε να μιλάμε, λοιπόν, για τον «παράγοντα Παπανδρέου». Oύτε είναι συμπτωματικό ότι στις δημοσκοπήσεις υπερτερεί συντριπτικά του βασικού ανταγωνιστή του σε «πρωθυπουργική αξιοπιστία».
H αίσθηση που κυριαρχεί στην ελληνική κοινή γνώμη είναι πως η χώρα διαθέτει έναν πρωθυπουργό που δίνει μάχες διεθνώς, συχνά με επιτυχία και πάντως «κάνει ότι μπορεί». H διεθνής του παρουσία αποπνέει αξιοπρέπεια, σε συγκυρίες όπου λάθη και παραλείψεις δεκαετιών έχουν απαξιώσει την εικόνα του τόπου, ειδικά στους εταίρους μας. Bεβαίως ο Γιώργος Παπανδρέου έχει φορτία που δεν έχει αποτινάξει. Eμφανίζει αδυναμίες που τον συνοδεύουν.

Tο βαρύτερο φορτίο είναι το ίδιο του το κόμμα, το «βαθύ ΠAΣOK» των κρατικών συντεχνιών και του λαϊκισμού -που ούτε ο ίδιος, ούτε ο Kώστας Σημίτης (παρά τις καλές τους προθέσεις) μπόρεσαν να ξεριζώσουν και να αναμορφώσουν. Tαυτόχρονα, ο πρόσφατος ανασχηματισμός του απέτυχε, καθώς διατήρησε ή ανακύκλωσε αποτυχημένους υπουργούς, στους οποίους μοιάζει να έχει μια αδικαιολόγητη αδυναμία. Eπίσης, ζητούμενο παραμένει ο σφιχτότερος συντονισμός της κυβέρνησης. Ένα πεδίο που αποδείχθηκε καταστροφικό για τον προκάτοχο του Kώστα Kαραμανλή.
Aπό την άλλη πλευρά, όμως, ο ήπιος και μειλίχιος Γιώργος Παπανδρέου έχει αποδειχθεί πολύ πιο «σκληρό καρύδι» απ’ ότι φαντάζονταν πολλοί. Kαι όμως τα σημάδια ήταν ορατά στη διαδρομή του, διαμορφώνοντας διαχρονικά ένα αμιγώς προσωπικό πολιτικό στίγμα και δίνοντας πολλές μάχες, εντός και εκτός του κόμματός του. Άντεξε, επίσης, δύο εκλογικές ήττες και κατατρόπωσε τον εσωκομματικό ανταγωνιστή του. Aνέδειξε νέα στελέχη (Pαγκούσης, Παπακωνσταντίνου) και αξιοποίησε ικανούς πολιτικούς της εποχής Σημίτη (όπως τον Xρυσοχοΐδη, τη Διαμαντοπούλου, το Λοβέρδο κ.ά.). Tέλος, στο διεθνές πεδίο τόλμησε να αντιπαραταχθεί με τη Mέρκελ και να μιλήσει ωμά (αλλά, όπως πάντα με μειλίχιο ύφος) στο τουρκικό διπλωματικό κατεστημένο.

Aπέδειξε έτσι πως η ηγετικότητα δεν είναι συνώνυμη με τους αδιέξοδους δήθεν «τσαμπουκάδες». Πάντως, η υστεροφημία του θα κριθεί επί της ουσίας κυρίως στο οικονομικό μέτωπο και στη σύγκρουσή του με διαχρονικές στρεβλώσεις. Aυτές ξεκίνησαν στη λαϊκιστική και κρατικιστική τετραετία του κόμματός του (1981-1985). Eνώ από τότε τις στρεβλώσεις (περισσότερο ή λιγότερο) διαιώνισαν όλοι όσοι κυβέρνησαν, οδηγώντας τον τόπο στο χείλος της αβύσσου.

Τόγραψε ο Γιάννης Λούλης στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ…

ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ !...

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙΟΥ !...

Ο κυνηγός ο δεινός, ο σπόρτμαν, για να βρει και να χτυπήσει θήραμα ζόρικο κι αξίας, μετακινείται χιλιόμετρα, διαβαίνει, με τα πόδια, πλαγιές, χαράδρες και βουνά. Ο κυνηγός της πλάκας, ο συνήθως μπουχέσας, κάθεται στην πολυθρόνα του εξοχικού του και χτυπάει σπουργίτια με το φλόμπερ . Κάτι τέτοιο κάνουν και οι Πάγκαλοι !...
Το ν΄ αναλύσεις την κοινωνικοοικονομικοή κατάσταση, να βγάλεις τα κατάλληλα συμπεράσματα και να καταγράψεις τα μεμπτά και τα αίτια της κρίσης, δεν είναι εύκολη υπόθεση : χρειάζεται όρεξη και ανάλωση δυνάμεων και, φυσικά αυτοβουλία…

Ο Πάγκαλος στις διαπιστώσεις του ακολουθεί – για μια σειρά από λόγους του – την πεπατημένη του «κυνηγού σπουργιτιών» ή κατ΄ άλλους την τεχνική του «χτυπήματος του σαμαριού». Για την κρίση φταίνε κάποιοι από τους εργαζόμενους που παίρνουν περισσότερα από τους πολλούς κι όχι οι έξω από τους εργαζόμενους, που όλοι τους κλέβουν, πελάτες και κράτος, που,. ταυτόχρονα εκμεταλλεύονται το εργατικό δυναμικό και που, από πάνω, ζητάνε και τα ρέστα.

Το «κυνήγι του σπουργιτιού» αποφαίνεται πως φταίνε οι μισθοί των εργαζόμενων στο δημόσιο – που όμως πληρώνουν κανονικότατα τους φόρους τους – κι όχι οι ρημάζοντες την αγορά και τους αγοραστές με τις υπερτιμήσεις και το δημόσιο με την φοροδιαφυγή και την φοροκλοπή !
Φυσικά, ούτε λόγος για τις τεράστιες ευθύνες και την …συμβολή στην κρίση, των μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοεμπόρων και μεγαλοεισοδηματιών : σ΄ αυτούς ακουμπάμε τις ελπίδες μας, για την ανάκαμψη ! (Μπλιαχ !!!...).

Το «κυνήγι του σπουργιτιού» οδηγεί στον κατακερματισμό της εργατικής τάξης, στην απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος, στην προώθηση, δηλαδή, των χρόνιων επιδιώξεων και των στόχων της ολιγαρχίας και των μεγαλοεργοδοτών.
Ο Πάγκαλος, δυστυχώς, δεν είναι μόνος του, έχει κι άλλους, πολλούς : τους ακούμε καθημερινά και τους διαβάζουμε να στηλιτεύουν κατηγορίες εργαζομένων, να ισοπεδώνουν φαινόμενα και καταστάσεις, έστω κι αν αφορούν ελάχιστες εξαιρέσεις του κανόνα, να κατακεραυνώνουν και ν΄ απαξιώνουν, συλλήβδην, τους συνδικαλιστές και το συνδικαλιστικό κίνημα ! Η διαχρονική δράση κι ο αγώνας του τρίτου πυλώνα της Δημοκρατίας, κατά τον Ανδρέα, είναι για τους «μπουχέσες κυνηγούς» …αίτιο της κρίσης !!!
Ας το βγάλουμε, λοιπόν, από τη μέση, για να προχωρήσει ελεύθερα και ανεπηρέαστα η επιχειρηματική τάξη στην ανάταση της χώρας !...

Οι μισθοί μειώθηκαν, παντού και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Οι εργαζόμενοι, μέσα από την κατακρεούργηση των δεδομένων τους και των δικαιωμάτων τους, (στα μισθολογικά, τα ασφαλιστικά κλπ), κατέβαλλαν και καταβάλλουν το τίμημα της κρίσης, για την οποία είναι οι τελευταίοι που ευθύνονται. Οι υπόλοιποι τι κάνουν, τι καταβάλλουν ; Ο συσσωρευμένος πλούτος τους, αποτυπωμένος σε χλιδάτα περιουσιακά στοιχεία και κάθε είδους χρεόγραφα, τι έπαθε ; Τίποτα !...

Τα φλόμπερ συνεχίζουν να χτυπάνε σπουργίτια και ο Πάγκαλος, καθημερινά, πολλαπλασιάζεται. Πρόκειται για κατάντια !...

Η ΣΥΛΛΗΨΗ !...

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

ΠΑΣΚΕ : ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ !...

Σε μια μακροσκελή, πλην όμως, μεστή ανακοίνωσή της η κεντρική διοίκηση της ΠΑΣΚΕ, εξέφρασε την αγανάκτηση, τις αντιδράσεις, τις διαφωνίες και τις επισημάνσεις των Ελλήνων εργαζομένων, στην άτεγκτη, αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική των Μνημονίων.
Χρειάστηκε αρκετός καιρός για να υπάρξουν οι απαραίτητες διεργασίες στο χώρο, οι οποίες οδήγησαν, τελικά, σε μια ΟΜΟΦΩΝΗ καταγραφή της άποψης της μεγαλύτερης συνδικαλιστικής παράταξης, η οποία άποψη είναι αρνητική και καταπέλτης για την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική.
Για μια ακόμα φορά η ΠΑΣΚΕ αποδεικνύει γιατί παραμένει, δεκαετίες τώρα, στην πρωτοπορία του συνδικαλιστικού κινήματος και γιατί οι εργαζόμενοι την εμπιστεύονται, ως τον καθοριστικότερο εκφραστή τους.

Η χθεσινή παρέμβαση, αλλάζει τελείως τα δεδομένα στον ευρύτερο ΠΑΣΟΚικό χώρο και σπρώχνει προς τη δημιουργία νέων συνθέσεων και νέων ισορροπιών. Το ό,τι θα υπάρξουν εξελίξεις, είναι βέβαιο !...

Ο συρφετός των κάθε είδους χαχόλων, που έσπευσε να διαστρεβλώσει, να υποβαθμίσει, να μηδενίσει ή και να χλευάσει τις θέσεις, τις απόψεις και τις προτάσεις της ΠΑΣΚΕ, έδωσε, για μια ακόμα φορά το στίγμα του : κακόφωνοι και κακόγραφοι μπλα – μπλάδες, έρμαια των αδιέξοδων ή των χρεοκοπημένων ιδεολογικοπολιτικών τους ιδεών, αποκομμένοι από τους εργαζόμενους και το λαό, ανακαλύπτουν, πως ούτε τώρα, ήλθε το τέλος της περιθωριοποίησής τους. Τα κρωξίματά τους και τ΄ αλυχτά τους, παράγωγα της απογοήτευσης και της απελπισίας τους !...
Το team της λήψης και της εφαρμογής των κυβερνητικών αποφάσεων, οφείλει να δει και να εκτιμήσει προσεκτικά και – κυρίως – σωστά το ζήτημα και την κατάσταση, όπως διαμορφώνεται στο εσωκομματικό επίπεδο. Πιθανές σκέψεις ή απόπειρες ν΄ αποδοθούν οι εξελίξεις, σε πονηρές ή φατριαστικές σκοπιμότητες, θάναι γελοίες – μιας και οι εκφρασθείσες απόψεις της ΠΑΣΚΕ είναι ΟΜΟΦΩΝΕΣ – και επικίνδυνες – καθώς θα οδηγήσουν, αναπόφευκτα, σε σύγκρουση, με όλα τ΄ αποτελέσματα ανοικτά !...

Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ, ΕΔΩ !...


Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΓΚΛΕΤΣΟΙ !...

Το ξεσαλωμένο φαγοπότι των «συνδαιτημόνων του Πάγκαλου», έφερε τη χρεοκοπία κι αυτή έφερε τους τροϊκανούς. Το Μνημόνιο έβαλε τα πλαίσια, μέσα στα οποία, εκτός των τόσων άλλων, βρήκε τρόπο να εκδηλωθεί κάθε ικμάδα ηλιθιότητας και βλακείας των …αιφνιδια-σμένων, από τις εξελίξεις, κυβερνώντων. Κι έτσι άρχισε το μπάχαλο !...

Ο …αλάνθαστος λαουτζίκος, τόφερε από δω, τόφερε από κει, τελικά ενέδωσε στις σειρήνες της παραενημέρωσης και της παραπληροφόρησης, ξεχέζοντας, ισοπεδωτικά, τους πολιτικούς και νάτος στο ψάξιμο για νέους εκφραστές, νέα είδωλα, νέα …πρότυπα.

Όταν γενουσιοργό αίτιο του νέου εκφραστή – είδωλου, είναι η ηλιθιότητα της εξουσίας τι περιμένεις να προκύψει, κάτι το καλό ;

Η ανατολική Φθιώτιδα χωρίστηκε στη μέση από τα διόδια Πελασγίας, χωρίς παραδρόμους, που να επιτρέπουν στους κατοίκους των από κει χωριών να επισκέπτονται την έδρα του Δήμου τους (Στυλίδα), δίχως χαράτσι. Αυτή η βασική χοντρομαλακία απέκτησε και περικοκλάδες, αφού δεν δόθηκαν ούτε οι κάρτες ελεύθερης διάβασης των ντόπιων, οι οποίοι, σύμφωνα με τους μαλάκες των υπουργείων, έπρεπε κάθε φορά που διάβαιναν τα «στενά», να πληρώνουν 2,50 € !

Τότε ακριβώς εμφανίστηκαν οι Γκλέτσοι !...

Ξεβρασμένοι νεοκούρκουλοι, ενός χρεοκοπημένου star system, στο κυνήγι της θεραπείας της οικονομικής ξεροσταλιάς τους, έγιναν …Δήμαρχοι ! ΄Εχοντας ρολάρει από την αλα Πρέκα ακροδεξιά, έως το ΚΚΕ και αφού ψάρεψαν χρίσμα, γλύφοντας πατόκορφα το Σαμαρά, κατάφεραν να επιπλεύσουν των καμένων χαρτιών, των διασπασμένων «προοδευτικών» και των παραδοσιακών επαναστατών.

Νάτοι, εκμεταλλευόμενοι τις μαλακίες των Μαγκριώτηδων, ν΄ ανοιγοκλείνουν την πλαϊνή μπάρα στο 265ο χιλιόμετρο της Ε.Ο. Αθήνας – Θεσσαλονίκης, ξεβιδώνοντας τις τέσσερες βίδες με μπουλονόκλειδο, τη συνοδεία …εκσκαφέα ! (Και γαμώ τη σκηνοθέτηση της νεοεπαναστατικής παρέμβασης…).

Η μη επίτευξη του επιδιωκόμενου αποτελέσματος με την πρώτη, έφερε και δεύτερο γιουρούσι και να το «ψάρι τσίμπησε» : επήλθε σύλληψη !...
- Α, για να σας πω… μην πάτε να την βγάλετε έτσι, θα μου περάσετε χειροπέδες !
- Τι λέτε κύριε Δήμαρχε, δεν έχουμε τέτοια εντολή.
- Δεν έχετε ; Να πάρετε… Θέλω χειροπέδες, ρε !
Ο αστυνομικός διευθυντής στην άλλη άκρη της γραμμής κατηγορη-ματικός :
- Είπαμε όχι χειροπέδες !
- Μα, κύριε διευθυντά, τις θέλει μόνος του, τις απαιτεί…
- Ε, τότε, τι να σας πω…

Η φωτογραφία του Γκλέτσου σιδηροδέσμιου, πάραυτα στα sites και πρωτοσέλιδο την επαύριον στις φυλλάδες. Πλήθος κι ασταμάτητα τα σχόλια επιδοκιμασίας και θαυμασμού : «επιτέλους, ένας πραγματικός αγωνιστής !...». Η σύλληψη καταδικάζεται από ΟΝΝΕΔ και ΚΚΕ…
Το κίνημα κατά των διοδίωνν ανακοινώνει, θριαμβευτικά, την ανακάλυψη του ηγέτη του… «Μα εγώ δεν μίλησα για μη πληρωμή των διοδίων, παράδρομο ζήτησα…». «Δεν έχει σημασία, είσαι ο ήρωάς μας !».
Ο ήρωας που ξεβιδώνει βίδες με εκσκαφέα και φοράει χειροπέδες, κατ΄ απαίτησή του !...

Στο γραφείο του αστυνομικού διοικητή Φθιώτιδας, όλη νύχτα …κρατούμενος, δέχεται καφέ μόνο από την DESTILE και την COZY, εναλλάξ, ενώ στα διαλλείματα βγαίνει στο μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου και χαιρετάει τους θαυμαστές που του συμπαραστέκονται στη δοκιμασία του …κρατητηρίου.

Την άλλη μέρα η απαίτηση κατά των μπάτσων που τον συνόδευαν στα κτίρια των Δικαστηρίων, επανήλθε δριμύτερη : «ζορίστε με, ρε παιδιά, στην εκκλησία πάμε ; Κρατούμενος είμαι !».
- Μα τι λέτε κύριε Γκλέτσο, δεν μας αφήνετε να τελειώσουμε τη δουλειά μας και να πάμε σπίτια μας…
- Σπρώξτε με, ρε, σας λέω !...

Η επιτυχία της παράστασης «ο Γκλέτσος Δήμαρχος», αποτυπώθηκε σε δύο γεγονότα που ακολούθησαν : αφ΄ ενός στο σύνθημα των συγκεντρωμένων «θα στείλουμε το Γκλέτσο στη Βουλή !» και αφ΄ ετέρου στην άμεση αντίδραση του υφυπουργού Μαγκριώτη, που έσπευσε την επόμενη, μόλις, ημέρα να εγκρίνει τις κάρτες ελεύθερης διάβασης των κατοίκων της περιοχής από τα διόδια, καθώς και την χορήγηση των πιστώσεων για το άνοιγμα του παράδρομου, επιβεβαιώνοντας, πανηγυρικά, τη μαλακία που δέρνει τους ασκούντες κυβερνητική πολιτική.

Ναι, μεν όλ΄ αυτά, αλλά τα περί Αθανασίου Διάκου και Θερμοπυλών, που εκστόμισε ο Απόστολος ; Ε, κοιτάξτε να δείτε, πάνω στην έπαρση του ρόλου, είπε και κανά δυο πραγματάκια, εκτός του κειμένου του σεναρίου. Αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται στη σκηνή !...

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

ΕΞΟΔΟΣ ΣΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΑΠΌ ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ !...

Μέσα στο επόμενο δίμηνο θα έχει λάβει η Ευρώπη τις μεγάλες αποφάσεις που θα οδηγήσουν την ευρωζώνη στην έξοδο από την κρίση χρέους! Με αυτή την προφητεία θριάμβου, αλλά χωρίς περισσότερες εξηγήσεις, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έδειξε να γνωρίζει πολύ περισσότερα από τις αγορές και την κοινή γνώμη για τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη στα κέντρα αποφάσεων της Ευρώπης.

Μιλώντας στο αμερικανικό δίκτυο CNBC, ο υπουργός Οικονομικών εμφανίσθηκε εξαιρετικά αισιόδοξος για τις εξελίξεις του επόμενου διαστήματος στην ευρωζώνη: «θα δούμε μέσα στο επόμενο δίμηνο μεγάλες αποφάσεις που θα λύσουν άπαξ δια παντός το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους στην ευρωζώνη. Όλοι οι σημαντικοί μηχανισμοί που απαιτείται να τεθούν στο τραπέζι θα βρεθούν, ώστε να πεισθούν οι αγορές, ότι η ευρωζώνη θα υπερασπιστεί τον εαυτό της, θα υπερασπισθεί το κοινό νόμισμα και τις χώρες που κάνουν ό,τι πρέπει για να είναι δημοσιονομικά υπεύθυνες και ανταγωνιστικές».

Ο υπουργός Οικονομικών περιέγραψε τον πολιτικό στόχο και τον τρόπο που εκτιμά ότι θα επιτευχθεί, χωρίς όμως να μπει σε περισσότερες λεπτομέρειες για τα μέτρα που θα ληφθούν και τα εργαλεία που θα αξιοποιηθούν για την έξοδο από την κρίση χρέους. Σύμφωνα με πληροφορίες του “S10”, η ελληνική κυβέρνηση έχει ενημερωθεί για την κατεύθυνση που έχουν λάβει οι έντονες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για τη νέα αρχιτεκτονική της ευρωζώνης και η οποία θα αρχίσει να φαίνεται με μεγαλύτερη σαφήνεια μετά τη σύνοδο του Eurogroup την Δευτέρα, αλλά και στη Σύνοδο Κορυφής της 4ης Φεβρουαρίου.

Σε αυτή την φάση, όπως εξηγούν στο “S10” έγκυρες κυβερνητικές πηγές, η Ευρωπαϊκή Ένωση θυμίζει «Βαβέλ», όπως συνήθως συμβαίνει πριν από τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων, αλλά στην πραγματικότητα ήδη διαφαίνεται το γενικό πλαίσιο ενός συμβιβασμού, το οποίο περιέγραψε σε γενικές γραμμές ο κ. Παπακωνσταντίνου :

-Από τη μια πλευρά, η Γερμανία είναι έτοιμη να αποδεχθεί την παροχή ισχυρών εγγυήσεων στις χώρες της ευρωζώνης, που αντιμετωπίζουν δυσκολίες πρόσβασης ή αποκλείονται από τις αγορές: αυτό θα γίνει με την άμεση ενίσχυση του προσωρινού μηχανισμού στήριξης, που θα μετεξελιχθεί μετά το 2013 στο μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Οικονομικής Σταθερότητας (European Financial StabilityFund), που αναλαμβάνει τον πρώτο ρόλο στις «μάχες» με τις αγορές (και ήδη βρίσκεται πίσω από τη διάσωση της Ιρλανδίας) θα «οπλιστεί» με εγγυήσεις των κυβερνήσεων για δανεισμό μεγάλης κλίμακας, ώστε να είναι έτοιμο να «απορροφήσει» ακόμη και διασώσεις μεγάλων χωρών.
-Το EFSF θα μετεξελιχθεί σε ένα μηχανισμό σταθεροποίησης, που θα χρηματοδοτείται με ένα είδος «ευρωομολόγου» (ομόλογα με εγγυήσεις όλων των κρατών) και εξετάζεται σοβαρά η επέκταση των λειτουργιών του, ώστε να γίνει αποτελεσματικός «παίκτης» στις αγορές: θα μπορεί, για παράδειγμα, να προχωρά σε εκτεταμένες παρεμβάσεις αγοράς χρέους για να αντιμετωπίζονται πιέσεις των αγορών, αλλά και για να φύγει αυτό το βάρος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν σκοπεύει να μετατραπεί σε «κακή τράπεζα», η οποία θα συλλέξει όλα τα τοξικά χρεόγραφα της ευρωζώνης.

-Στην επόμενη φάση λειτουργίας του, όταν θα μετεξελιχθεί στο μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, το κοινό ταμείο θα μπορέσει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και στις αναδιαρθρώσεις χρέους, αν αυτές απαιτηθούν: θα μπορεί να γίνει ο φορέας που θα εκδίδει νέα ομόλογα, με κοινή ευρωπαϊκή εγγύηση, για να προχωρούν διαδικασίες ανταλλαγής χρεών προβληματικών οικονομιών, στα πρότυπα του σχεδίου Μπρέιντι για τις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Με αυτή τη διαδικασία, θα είναι πιο εύκολο για τους ιδιώτες πιστωτές να αποδεχθούν «κούρεμα» απαιτήσεων, ή επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων, αφού θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν στα χαρτοφυλάκιά τους «ασφαλείς» τίτλους.

-Αυτές οι «διευκολύνσεις» για την υπέρβαση της κρίσης των ασθενέστερων οικονομιών της ευρωζώνης φαίνονται υπερβολικά «φιλικές», αλλά στην πραγματικότητα δεν θα δοθούν χωρίς «ανταλλάγματα». Παράλληλα με τη στήριξη, θα διαμορφωθεί ένα αυστηρότατο πλαίσιο τήρησης της δημοσιονομικής πειθαρχίας, το οποίο στην πραγματικότητα θα μεταφέρει το κέντρο λήψης των αποφάσεων για την οικονομική πολιτική μακριά από τις εθνικές κυβερνήσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, όχι μόνο θα γίνουν δεκτές οι προτάσεις της Κομισιόν για αυτόματο μηχανισμό επιβολής προστίμων στις χώρες με υπερβολικά ελλείμματα, αλλά θα καθιερωθούν αυστηρές κεντρικές διαδικασίες παρακολούθησης των εθνικών δημοσιονομικών προγραμμάτων και θα τεθούν στις χώρες με υψηλά χρέη αυστηροί ετήσιοι στόχοι μείωσής τους, με απειλή κυρώσεων. Επιπλέον, θα παρακολουθούνται στενά και θα καθορίζονται κεντρικά πολιτικές και για τα θέματα ανταγωνιστικότητας των οικονομιών.

Ουσιαστικά, δηλαδή, η Ευρώπη θα κάνει ακριβώς αυτό που υποδείκνυαν εδώ και χρόνια οι Αγγλοσάξονες αναλυτές και πολιτικοί: θα αποκτήσει εκτός από κεντρική τράπεζα και ένα κοινό «υπουργείο Οικονομικών», που θα χαράζει και θα επιβάλει στις εθνικές κυβερνήσεις την οικονομική πολιτική του «κέντρου» της ευρωζώνης, στο οποίο βεβαίως τον πρώτο λόγο για τις αποφάσεις θα έχουν οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών και ο γαλλογερμανικός άξονας. Μια μεταρρύθμιση προς την κατεύθυνση αυτή ίσως είναι επιθυμητή από τις αγορές, δεν παύει όμως να δημιουργεί σοβαρά ζητήματα δημοκρατικού ελέγχου των αποφάσεων και εθνικής κυριαρχίας, καθώς οι εθνικές κυβερνήσεις θα μετατραπούν σε απλά γρανάζια ενός ισχυρού κεντρικού μηχανισμού.