Ο ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΣΟΠΑΝΟΣΚΥΛΟΥ !...

Το ό,τι στην Ελλάδα, μεταξύ όλων των άλλων, εμφανίζονται αλλαγμένοι και οι βασικοί κανόνες λειτουργίας και εξέλιξης του καπιταλισμού, δεν είναι κάτι που θα πρέπει να μας προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη. Εδώ τόσα και τόσα συμβαίνουν με επίκεντρο αυτή τη «φωτισμένη» και ταυτόχρονα «φωτοδότρια» χώρα, των «πρωτοπόρων» και «πολυμήχανων» Ελλήνων, ο καπιταλισμός θα μας ξέφευγε ;

Αυτή η θεωρία του Γ. Παπανδρέου για τη διαφθορά και τις επιπτώσεις της στην προβληματικότητα της ελληνικής οικονομίας, του κράτους και της κοινωνίας, δεν είναι στον αέρα, έχει βάση. Η απόπειρα, όμως, το φαινόμενο αυτό ν΄ αποκτήσει και να παρουσιαστεί ως αυτόνομο και ανεξάρτητο, που υπάρχει, αναπτύσσεται, τροφοδοτεί και αυτοτροφοδοτείται, πέρα κι έξω από εποχές, ιδεολογίες, πολιτικές απόψεις, φορείς και σχηματισμούς, ανθρώπους και πρόσωπα, είναι κάλπικη, ανιστόρητη και, εν πολλοίς, επικίνδυνη : φέρνει γενικεύσεις και ισοπέδωση, καταστάσεις που ευνοούν την απαλλαγή των κύριων ενόχων, που τίθενται στο απυρόβλητο και την ενοχοποίηση τμημάτων ή και ολόκληρου του λαού, που καταδικάζεται και υφίσταται σκληρές και άδικες τιμωρίες !

Ο καπιταλισμός εμπεριέχει (κι αυτός) τη διαφθορά, ως συστατικό του στοιχείο κι ως γνωστόν, διαχειριστές του και στυλοβάτες του δεν είναι οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές μάζες. Οι καπιταλιστές στην άσκηση του «κοινωνικού τους έργου» χρησιμοποιούν, ως λακέδες, αυτούς που μπορούν να επηρεάζουν τη κοινή γνώμη κι αυτοί είναι –κύρια – οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι και μετέρχονται πολλούς τρόπους και μεθόδους επηρεασμού των ψηφοφόρων.
Ε, δεν μπορούν να βγαίνουν οι ευρισκόμενοι σε διατεταγμένη υπηρεσία, λακέδες των ολιγαρχόντων και ν΄ απευθύνουν κατηγορίες και ευθύνες (και μάλιστα ίδιες και ίσες), στα θύματα της λωποδυσίας τους ! ΄Ετσι κύριε Πάγκαλε ?...

Αν δεν είχες απορροφηθεί, πλήρως, στον …μεταλλαγμένο ρόλο του τσοπανόσκυλου, (κατ΄ εντολήν ή αυτοβούλως αδιάφορον…), κι είχες χρησιμοποιήσει την «εξυπνάδα σου» και την «ευφράδειά σου» με ορθό τρόπο και στο σωστό στόχο, δεν θα μας ζάλιζες, κάθε τόσο, τ΄ αρχίδια με τα, ανούσια «αλυχτά σου», («μαζί τα φάγαμε» και «κοπρίτες οι δημόσιοι υπάλληλοι»…), αλλά θα συγκέριαζες λόγους και θάριχνες ατάκες για τους πραγματικούς φαγάνες και τους πραγματικούς κοπρίτες.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Θάβρισκες, π.χ. τα λόγια και τις φράσεις, για να περιγράψεις και να καταγγείλεις τους διαχρονικούς λεηλάτες του ελληνικού δημοσίου, τους μεγαλοεπιχειρηματίες που κάνοντας δουλειές μαζί του – κατά προτεραιότητα – απομυζούσαν και απομυζούν τα δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων, τους πόρους, δηλαδή, του ελληνικού λαού.
Θ΄ αράδιαζες κάμποσα χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπως αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν με τις ανακοστολογήσεις και τις αναθεωρήσεις των τιμών, των μεγάλων δημόσιων έργων, (αλήθεια κ. αντιπρόεδρε, πότε θα μας πεις, τα 6 μεγαλύτερα έργα της 25ετίας, για πόσο ξεκίνησαν και πόσο έφτασαν ?...) ή με τις χρεοκοπήσεις και το κλείσιμο μεγάλων βιομηχανιών (πότε θα μάθουμε για τη φάρα των μεγαλοϊδιοκτητών τους, που ενώ τις φαλήρισαν και φέσωσαν το κράτος με δισεκατομμύρια, οι ίδιοι παραμένουν πάμπλουτοι κι αλλάζουν επιχειρηματικό αντικείμενο, όπως τα φράκα τους ?...).

Είπαμε, στην Ελλάδα, τα πάντα γίνονται, όλα αλλάζουν, τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο : γιατί το τσοπανόσκυλο θάμενε πιστό στον παραδοσιακό του ρόλο, του φύλακα, δηλαδή, του κοπαδιού και δεν θα «τάκανε πλακάκια» με το λύκο ?...