ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΚΟΥΡΣΑ ΑΝΤΟΧΗΣ !...

Φρόντισαν, από νωρίς, να προσδώσουν στο 2011 τα χαρακτηριστικά ενός επερχόμενου χρόνου – μαρτυρίου. Μεθόδευσαν την τρομοκράτηση του ελληνικού λαού, έτσι ώστε ο μέσος πολίτης να βρίσκεται σε αναμονή, τουλάχιστον, του …ανασκολοπισμού του : πρέπει ν΄ αλλάξουμε !
- Πάλι κι ακόμα ;
-΄Ελα, τώρα, αυτά του 2010 δεν ήταν τίποτα !...

Στο όνομα της «Αλλαγής» πόσα και πόσα δεν έχουν γίνει, πόσα και πόσα δεν έχει πει και δεν έχει κάνει το πολιτικό προσωπικό, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά παγκόσμια : «CHANGE» κι όποιον πάρει ο χάρος !...

Ν΄ αλλάξουμε, ναι, να τ΄ αλλάξουμε όλα, να κάνουμε μια καινούργια αρχή, σαν άτομα, σαν οικογένεια, σαν πόλη, σαν χώρα. Αλλά πως και προς τα πού ; Ποιος καθορίζει την κατεύθυνση και ποιοι ορίζουν το πώς και το από πού ;

΄Εχουμε χρέη και υποχρεώσεις προς τους δανειστές μας, ναι, και πρέπει να βρούμε τρόπους να τα …βρούμε μαζί τους, έχουμε, όμως όνειρα και οράματα, ως χώρα, ως λαός., που συνιστούν μια πορεία στο άμεσο και – κυρίως – στο απώτερο μέλλον.

Είναι εξαιρετικά αμφίβολο, αν οι δύο πορείες, οι δύο επιδιώξεις, αυτή των δανειστών και των εκπροσώπων τους κι αυτή της Ελλάδας, η Εθνική, ταυτίζονται, τόσο στα ενδιάμεσα περάσματα, όσο και στους τελικούς προορισμούς.

Το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, είχε και έχει συγκεκριμένη προγραμματική πρόταση, για τη νέα πορεία της χώρας και με βάση αυτή, κέρδισε το 2009, τις εκλογές : ν΄ αλλάξουμε, παντού και σ΄ όλα !...

Περίπου στην αφετηρία της κούρσας κι αφού είχε ακουστεί το «έτοιμοι», προέκυψε η Τρόϊκα και το πιστόλι του αφέτη, βρέθηκε να σημαδεύει τον κρόταφο του «αθλητή» : θα σας αλλάξουμε τα πάντα !...

Τι γίνεται, λοιπόν ; Πως διαπλέκονται και πως συνδιαμορφώνονται οι προς τους δανειστές υποχρεώσεις μας και οι εθνικές επιδιώξεις μας, οι οποίες, σαφώς, εμπεριέχουν το λαϊκό συμφέρον, την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική δικαιοσύνη ;

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Το 2010 κύλισε με πολιτικές και μέτρα, τελείως, αποκλειστικά και βίαια επιβληθέντα, από τους τροϊκανούς. Η Ελλάδα βορά, στις ορέξεις, τους πειραματισμούς και τις εφαρμογές της κάστας των πιο άτεγκτων φορέων της πιο σκληρής, αμοραλιστικής έκδοσης του νεοφιλελευθερισμού. Ο ελληνικός λαός μπροστά σε μια πρωτοφανή, ληστρική επέλαση, σ΄ όλα τα δεδομένα του, οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά, στριμωγμένος στη γωνία, έρμαιο των ασταμάτητων σεναρίων, που περιγράφουν «σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς».
Η κυβέρνηση αιχμάλωτη, σε μια ερμαφρόδιτη κατάσταση αιχμαλωσίας (τραβάτε με κι ας κλαίω…), παραδομένη πλήρως στη μνημονιακή φράση «…αν χρειαστεί, θα παρθούν και επί πλέον μέτρα !...) και συμβιβασμένη με ό, τι ήθελε προκύψει στην, κάθε, τριμηνιαία έκδοση του μνημονίου, που οι τροϊκανοί σερβίρουν στον Παπακωνσταντίνου !

Σ΄ αυτό το μοτίβο, έχει προγραμματιστεί, δυστυχώς και η διέλευση του 2011, με τον αθλητή – λαό σε μια ιδιότυπη κούρσα αντοχής να τρέχει, έχοντας από δίπλα του τον …αφέτη, με το πιστόλι του να τον σημαδεύει, συνέχεια !

Ο πιο σοβαρός λόγος για ν΄ αφοπλιστεί αυτός ο καριόλης, δεν είναι η ανάγκη να γίνει η «κούρσα», με περισσότερη άνεση και ελευθερία κινήσεων και μεθόδων, αλλά το γεγονός πως το σημείο του τερματισμού, μετακινείται κάθε τόσο και κατά το δοκούν, όλο και μακρύτερα, ενώ ο κίνδυνος να πατηθεί η σκανδάλη είναι, ανά πάσα στιγμή, υπαρκτός !...