Την ώρα που δάγκωνε το προτελευταίο κομμάτι από το σουβλάκι, ένοιωσε κάτι να τον γαργαλάει στο στήθος. Προς στιγμή το αίμα του πάγωσε, νομίζοντας πως ήταν η καρδιά του…
Ο ήχος από την "καραγκούνα", που ακολούθησε το γαργαλητό, τον καθησύ-χασε : το κινητό του ήταν, στην εσωτερική τσέπη του μπουφάν…
- Ακούω, φώναξε, για να καλύψει την οχλαγωγία που επικρατούσε…
Κάτι έρχονταν από την άλλη πλευρά, πλην όμως δεν καταλάβαινε ποιος ήταν και τι έλεγε…
- Μίλα πιο δυνατά, δεν σ΄ ακούω, ξαναφώναξε…
- Που είσαι ορέ, Μήτσο !... Ρώτησε, σχεδόν ουρλιάζοντας, η πολύ γνωστή φωνή της Κατίνας, της γυναίκας του…
- Εδώ, Κατίνα μ΄, στο μπλόκο…
- Και τι κάνεις στο μπλόκο, μωρέ Μήτσο ;
- Τι να κάνω, αγωνίζουμαι κι εγώ, όπως όλοι…
- Εναντίον τίνος αγωνίζεσαι, ρε συ άντρα, εναντίον της Κυβέρνησης ;
- Εμ, βέβαια, εναντίον αυτηνής… Αφού δεν μας προσέχει…
- Μα εμείς ορέ Μήτσο, είμαστε δεξιοί, τι αγώνα κάνουμε κατά του Καραμανλή ;
- ΄Αστα Κατίνα μ΄, έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, μπερδέψαμε τα μπούτια μας !...
- Να τ΄ αφήσεις αυτά και να μαζευτείς στο σπίτι, λέω εγώ… ΄Αστον για τους άλλους τον αγώνα…
- ΄Ελα τώρα, ρε γυναίκα, τι ΄ναι αυτά που λες…
- Αυτά π΄ ακούς !... Πήρε τηλέφωνο ο Παρδάλης απ΄ το γραφείο του Υπουργού…
- Μπα, και τι ήθελε ;
- Εσένα ζήτησε, αλλά μούπε εμένα… Ρώτησε αν ενδιαφέρεται, ακόμα, το παιδί για να πάει μόνιμος στο Στρατό…
- Ε, δεν τούπες πως ναι ;
- Μωρ΄ εγώ του τόπα το ναι, αλλά θέλει να τον πάρεις κι εσύ… Με ρώτησε και που είσαι…
- Και τι του απάντησες ;
- Πως έχεις πάει στο κυνήγι !... Τούπα πως θα ΄ρθεις το απόγευμα…
- Καλά ρε Κατίνα μ΄ , παίρνω το τρακτέρ κι έρχομαι…
Πέταξε στο δρόμο το υπόλοιπο σουβλάκι και προχώρησε προς το μηχάνημα, στο τέλος της ουράς… Στη σκέψη του προσπαθούσε να βρει μια δικαιολογία για τους άλλους…
Ο ήχος από την "καραγκούνα", που ακολούθησε το γαργαλητό, τον καθησύ-χασε : το κινητό του ήταν, στην εσωτερική τσέπη του μπουφάν…
- Ακούω, φώναξε, για να καλύψει την οχλαγωγία που επικρατούσε…
Κάτι έρχονταν από την άλλη πλευρά, πλην όμως δεν καταλάβαινε ποιος ήταν και τι έλεγε…
- Μίλα πιο δυνατά, δεν σ΄ ακούω, ξαναφώναξε…
- Που είσαι ορέ, Μήτσο !... Ρώτησε, σχεδόν ουρλιάζοντας, η πολύ γνωστή φωνή της Κατίνας, της γυναίκας του…
- Εδώ, Κατίνα μ΄, στο μπλόκο…
- Και τι κάνεις στο μπλόκο, μωρέ Μήτσο ;
- Τι να κάνω, αγωνίζουμαι κι εγώ, όπως όλοι…
- Εναντίον τίνος αγωνίζεσαι, ρε συ άντρα, εναντίον της Κυβέρνησης ;
- Εμ, βέβαια, εναντίον αυτηνής… Αφού δεν μας προσέχει…
- Μα εμείς ορέ Μήτσο, είμαστε δεξιοί, τι αγώνα κάνουμε κατά του Καραμανλή ;
- ΄Αστα Κατίνα μ΄, έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, μπερδέψαμε τα μπούτια μας !...
- Να τ΄ αφήσεις αυτά και να μαζευτείς στο σπίτι, λέω εγώ… ΄Αστον για τους άλλους τον αγώνα…
- ΄Ελα τώρα, ρε γυναίκα, τι ΄ναι αυτά που λες…
- Αυτά π΄ ακούς !... Πήρε τηλέφωνο ο Παρδάλης απ΄ το γραφείο του Υπουργού…
- Μπα, και τι ήθελε ;
- Εσένα ζήτησε, αλλά μούπε εμένα… Ρώτησε αν ενδιαφέρεται, ακόμα, το παιδί για να πάει μόνιμος στο Στρατό…
- Ε, δεν τούπες πως ναι ;
- Μωρ΄ εγώ του τόπα το ναι, αλλά θέλει να τον πάρεις κι εσύ… Με ρώτησε και που είσαι…
- Και τι του απάντησες ;
- Πως έχεις πάει στο κυνήγι !... Τούπα πως θα ΄ρθεις το απόγευμα…
- Καλά ρε Κατίνα μ΄ , παίρνω το τρακτέρ κι έρχομαι…
Πέταξε στο δρόμο το υπόλοιπο σουβλάκι και προχώρησε προς το μηχάνημα, στο τέλος της ουράς… Στη σκέψη του προσπαθούσε να βρει μια δικαιολογία για τους άλλους…
3 σχόλια:
Μπορεί νάναι κι έτσι...
Λογοπλόκε, τά΄πες όλα ...
μάστορα μέτρησες!
Δημοσίευση σχολίου