Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΜΑΡΑ, ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ !...



Από την έναρξη της εκδήλωσης αυτής της κρίσης, οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις της χώρας απέτυχαν να σταθούν στο ύψος αυτής της μοναδικής ιστορικής πρόκλησης αλλά και εθνικής ευθύνης που αναλογεί σε μια τέτοια πρωτοφανή περίσταση.

Το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τις δικές του ευθύνες, αλλά και τις ευθύνες του πολιτικού συστήματος συνολικά, αναγνωρίζοντας έμπρακτα και όχι στα λόγια, τα λάθη του παρελθόντος.

Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, σχεδόν στο σύνολό τους, συνέχισαν να πολιτεύονται με όλες τις παθογένειες που μας έφεραν στην κρίση και πληρώσαμε πανάκριβα.

Είναι η ώρα να κοιτάξουμε μπροστά, αλλά οι ευθύνες και των άλλων πολιτικών δυνάμεων κρίνονται στις εκλογές αυτές.

- Οι ευθύνες του κ. Σαμαρά είναι τεράστιες, ιστορικών διαστάσεων.

Αρνήθηκε και αρνείται μέχρι και σήμερα την αναγνώριση και ανάληψη οποιασδήποτε ευθύνης αναλογεί στη ΝΔ, για το ότι φτάσαμε στην κρίση.

Ετέθη ο ίδιος επικεφαλής του λεγόμενου «αντιμνημονιακού μετώπου», μιας ετερόκλητης και καιροσκοπικής συμμαχίας πολιτικών δυνάμεων που προσπάθησαν να πείσουν ότι το μνημόνιο έφερε την κρίση και όχι η κρίση το μνημόνιο.

Λειτούργησε σε μια άτυπη συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ και με σχεδόν πλήρη ταύτιση απόψεων και επιχειρηματολογίας στα περισσότερα θέματα, εκτρέφοντας το τέρας του διχασμού, της συνωμοσιολογίας και της δημαγωγίας, που τελικά έπληξε καίρια τον ίδιο και την παράταξή του, όταν η ιστορία τον υποχρέωσε εξ ανάγκης στα τέλη του 2011 να κάνει στροφή 180 μοιρών και να στηρίξει τα όσα κατήγγειλε μέχρι τότε. Αυτό ήταν το τίμημα της δημαγωγίας του.

Εξάλλου, ο κ. Σαμαράς ευθύνεται και για τη διενέργεια των εκλογών αυτή την τελείως άκαιρη χρονική στιγμή, με σχεδόν μηδενική ρευστότητα στην οικονομία και με ένα τραπεζικό σύστημα μετέωρο πριν καν ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίησή του, πριν καν εισπράξουμε τη δόση που θα επέτρεπε στο κράτος να αποπληρώσει τις υπέρογκες συσσωρευμένες υποχρεώσεις του, δίνοντας το φιλί της ζωής σε χιλιάδες επιχειρήσεις που παραπαίουν.

Τα φαινόμενα που ζούμε τώρα, όπως η τραγική έλλειψη φαρμάκων και η ενεργειακή κρίση, είναι ακριβώς το αποτέλεσμα της βιασύνης και απρονοησίας να κάνουμε εκλογές χωρίς να σταθεροποιηθεί η κατάσταση της οικονομίας μας. Είναι φαινόμενα ενδεικτικά και των μεγάλων κινδύνων που ελλοχεύουν.


- Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί παρά άλλη μια καμουφλαρισμένη εκδοχή των νοσηρών φαινομένων καιροσκοπισμού και δημαγωγίας που ζήσαμε κατά κόρον τα χρόνια της μεταπολίτευσης.


Δεν θέλει το μνημόνιο, αλλά θέλει τα λεφτά του μνημονίου, γιατί γνωρίζει ότι χωρίς αυτά η χώρα μας κινδυνεύει.

Δεν θέλει το μνημόνιο, αλλά θέλει τη μείωση του χρέους του μνημονίου -και μάλιστα μεγαλύτερη.

Διατείνεται ότι μπορούμε να «εκβιάσουμε» τους εταίρους μας διότι είμαστε πια κοντά σε πρωτογενές πλεόνασμα και δεν έχουμε πια τόσο μεγάλη ανάγκη τα χρήματά τους.

Μόνο που είμαστε πια κοντά σε πρωτογενές πλεόνασμα χάρη στην πολιτική που ασκήθηκε μέχρι τώρα την οποία καταγγέλει και θέλει να ακυρώσει.

Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο εξίσου σοβαρό. Είναι άραγε φορέας αλλαγής μια δύναμη που εναντιώθηκε και εναντιώνεται σε κάθε προσπάθεια διαρθρωτικής αλλαγής, μεταρρύθμισης του κράτους, των θεσμών και της οικονομίας προκειμένου να γίνουμε κοινωνία ευνομίας και να αποκτήσουμε αυτοδύναμη παραγωγική οικονομία; Παντού ακραία άρνηση -ακόμα και με την υπόθαλψη βίαιων συμπεριφορών- και λυσσαλέα υπεράσπιση της στασιμότητας και της υφιστάμενης κατάστασης.

Η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι πράξη καταδίκης των στρεβλών φαινομένων που χαρακτήρισαν την μεταπολιτευτική περίοδο. Το αντίθετο.
Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν, οι αντιλήψεις είναι κατά βάθος οι ίδιες.

- Σήμερα η πρώτη και μεγάλη μας μάχη είναι αυτή για την Ελλάδα. Με ενότητα, με παρρησία, με αίσθημα ευθύνης και ειλικρίνειας. Χρειάζεται τόλμη και μεγάλες αλλαγές για να απαλλαγούμε από τα φαινόμενα που μας έκαναν να είμαστε ο ασθενής κρίκος της αλυσίδας του Ευρώ.

Να σταθούμε στις δικές μας δυνάμεις. Με μεγαλύτερη αυτοδυναμία. Χωρίς εξαρτήσεις.

Αυτός είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος για να προστατέψουμε τα κεκτημένα της προόδου μας τις προηγούμενες δεκαετίες, τη συμμετοχή μας στην κοινότητα των προηγμένων χωρών, τη συμμετοχή μας στην κοινότητα ενός από τα πιο ισχυρά νομίσματα του κόσμου.

Αυτό είναι το μέγεθος της εθνικής πρόκλησης που αντιμετωπίζουμε από την πρώτη στιγμή. Αξιοποιώντας την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητα του λόγου μας έναντι των εταίρων μας, για να βελτιώνουμε βήμα-βήμα και με διαπραγμάτευση τις αρχικές συμφωνίες, ακριβώς όπως κάναμε μέχρι τώρα.

Αυτός δεν μπορεί παρά να είναι και ο στόχος της κυβέρνησης που πρέπει να προκύψει από τις επόμενες εκλογές: μια κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας, μια κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης, για τη συνέχιση πρωτίστως της προσπάθειας για τις μεγάλες αλλαγές που αντιμετωπίζουν τη ρίζα του προβλήματος, με παράλληλη προσπάθεια να βελτιωθούν για άλλη μια φορά οι όροι της συμφωνίας με τους εταίρους μας μέσα από διάλογο, αξιοποιώντας και τη μερική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στην Ευρώπη, μετά και την εκλογή Ολάντ - χωρίς να περιμένουμε σωτήρες ή θαύματα.

Αυτή είναι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ.

Είναι η μόνη πατριωτική, προοδευτική, ρεαλιστική, αλλά ταυτόχρονα και τολμηρή πρόταση.

- Κατανοώ πλήρως τον πόνο αλλά και την οργή των πολιτών. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθουν θυμό οι πολίτες που πλήρωναν κανονικά του φόρους τους, που σεβόντουσαν τους νόμους και τους κανόνες, που δεν συμμετείχαν στις αδιαφανείς συναλλαγές των διαφόρων συντεχνιών με το κράτος.

Θα ήθελα να είχαμε το χρόνο που χρειάζεται, και χρειάζεται τουλάχιστον μία τετραετία, για να διορθώσουμε αυτά που εξοργίζουν τους νομοταγείς πολίτες εδώ και δεκαετίες με βαθύτατες αλλαγές που ξεκινήσαμε. Δεν τον είχαμε.
Την ίδια ώρα έπρεπε να αποφασίσουμε άμεσα πώς θα αποφύγουμε την κατάρρευση της χώρας.

Αδικήσαμε πολύ κόσμο, αλλά την αποφύγαμε. Αναγκαστήκαμε να δώσουμε μάχες με πυρομαχικά που είχαμε και αντλούσαμε από ένα σύστημα άδικο. Αλλά αποφύγαμε την κατάρρευση. Και τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε τις αλλαγές και να κατακτήσουμε μια κοινωνία δικαιοσύνης και προστασίας του αδυνάμου. Να αντιμετωπίσουμε τις αδικίες.

Αν είχαμε καταρρεύσει, δεν θα μπορούσαμε να διορθώσουμε τίποτα. Αν καταρρεύσουμε δεν θα μπορέσουμε να διορθώσουμε τίποτα.

Είναι φυσιολογικό και υγιές σήμερα οι νομοταγείς πολίτες να θέλουν να καταδικάσουν τα στρεβλά φαινόμενα της Μεταπολίτευσης, να έχουν διάθεση τιμωρίας.

Αλλά θέλω να τους πω με κάθε ειλικρίνεια ότι, πρέπει να σταθμίσουν με μεγάλη προσοχή τις επιλογές τους αν θέλουν αυτό που θα ψηφίσουν να αποτελεί πραγματική καταδίκη του στρεβλών φαινομένων του παρελθόντος και όχι μια κατ’ επίφαση καταδίκη που πίσω της κρύβει την προσπάθεια διαιώνισης των παθογενειών αυτών.

Γιατί τότε, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να νομίζουν καλοπροαίρετα ότι τιμωρούν κάποιους και στην πραγματικότητα να τιμωρούν τον ίδιο τους τον εαυτό, την προοπτική της χώρας και των παιδιών τους. 

Απόσπασμα από άρθρο του Γ. Παπανδρέου

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κ.Παπανδρέου, Eμείς, Εσένα Θέλουμε!!! Εσείς;
maria

Ανώνυμος είπε...

Maria, Αυτοι που δεν τον ηθελαν και δεν το θελουν προχαρην των Συνδικαλιστων κλπ κρατικοδιαιτων δυστηχως για το κομμα (για τους ιδιους δεν δινω δεκαρα) το εχουν φτασει αισιως στο 9% και ακομη κατρακυλανε. Δεν μπορεσαν να αντιληφθουν και να πιασουν ολες τις τασεις του κοσμου του Πασοκ με αποτελεσμα να βαλουν παλι τις διαχωριστικες γραμμες μεταξυ Παπανδρεϊκων και Βενιζελικων με ολεθρια αποτελεσματα.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ 11:30 το 9% δεν το παίρνει από τους Βενιζελικούς αλλά από τους ανθρώπους όπως ο Αλέκος azap, το πολύ να έπερνε ότι πήρε Κατσέλη-Καστανίδης.Το 9% θα το πάρει γιατί ο Γιώργος είναι μέσα στα ψηφοδέλτια!Να με συγχωρήσεις, η ερώτησή μου είναι σε πρώτο πρόσωπο και θα περιμένω την απάντηση.
maria

Ανώνυμος είπε...

Φυσικα αυτο το ποσοστο το πηρε απο υποψηφιους που προσκυντε στον κ. Παπανδρεου πολυ περισοτερο στις επαρχιες ειτε εκλεγησαν βουλευτες ειτε οχι. Εγω στην περιφερεια μου και ολοι οι δικοι μου ουτε πηγανε ουτε θα πανε να ψηφισουν για να εχουμε καθαρη την συνειδηση μας απεναντι στον εαυτο μας.1944

Ανώνυμος είπε...

Πρόεδρε χρόνια πολλά, περιμένουμε το δώρο σου.

Ανώνυμος είπε...

μαρία
Αν τον θέλουμε, πρέπει να τον βοηθήσουμε όλοι να ξαναβρεί το κουράγιο εκείνο που θα του επιτρέψει να ξαναβγεί μπροστά. Πως θα γίνει αυτό? Για σκέψου λίγο! Κατά τη γνώμη μου πρέπει να κάνουμε αυτό που μας γράφει με σαφή και καθαρό τρόπο στο μήνυμά του. Διάβασα πολλές φορές αυτό το μήνυμα και εκείνο που εγώ κατάλαβα είναι ότι κάτι καλό (πεστο σχέδιο, πεστο τέλος πάντων όπως θέλεις) έχει στο μυαλό του. Αυτό το κάτι λοιπόν πρέπει να τον βοηθήσουμε να το κάνει πραγματικότητα αν πραγματικά τον θέλουμε και τον εμπιστευόμαστε. Το ερώτημα λοιπόν είναι τον θέλουμε πραγματικά? Αφού τον θέλουμε πρέπει να τον εμπιστευτούμε και αυτό τελικά είναι που μας ζητά. Μας λέει τι να ψηφίσουμε και στην ουσία μας ζητά να τον στηρίξουμε. Φαντάζομαι ότι το μήνυμά του απευθύνεται πρώτα και κύρια στους ανθρώπους που τον πιστεύουν, που τον θέλουν αλλά έχουν απογοητευτεί και έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια ....Θα ξαναβρούμε επιτέλους το κουράγιο να ακούσουμε αυτό που μας ζητά ή θα τον προσπεράσουμε αύριο και μεθαύριο θα κλαίμε με κροκοδείλια δάκρυα?
Καλή μου Μαρία, δεν απευθύνομαι τόσο σε σένα που βλέπω ότι είσαι μάλλον προς τη δική μου σκέψη, όσο σε αυτούς που δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι παίζεται όπως π.χ. ο 1944. (δεν είμαι ο 11.30)

12:16
Μπράβο σας! Σηκώσατε ψηλά τα χέρια, σηκώσατε και λευκή πετσέτα. Αυτό θέλει η άλλη πλευρά και όπως βλέπω το καταφέρνει! Ξανά μπράβο σας που την κάνετε τη χάρη, που παίζετε το παιχνίδι της, που τη βοηθάτε (χωρίς να το καταλαβαίνετε? εσείς ξέρετε!)να πετύχει τους σκοπούς και τους στόχους της!

Ανώνυμος είπε...

13.29
Φίλε μου όταν έχει γενέθλια κάποιος, του κάνουν πρώτα δώρα οι φίλοι του οι δικοί του άνθρωποι που τον αγαπούν και τον σκέφτονται, δεν κάνει αυτός πρώτος. Ο εορτάζοντας αφού δεχτεί την επίσκεψη των δικών του ανθρώπων στο σπίτι του με την ευχή και το δώρο τους, τούς ξεπροβοδίζει και τους ανταποδίδει και αυτός το δικό του δώρο. Έτσι τουλάχιστον ξέρω εγώ και γίνεται και έτσι θα κάνω και στον πρόεδρο. Ε! Λοιπόν ξεκινώ πρώτος. Επειδή είμαι ήδη στο σπίτι που ανήκει σε αυτον (κόμμα του) και όχι σε κανένα άλλο καλεσμένο που είναι βεβαίως καλοδεχούμενος αρκεί να είναι κόσμιος και καλοπροαίρετος απέναντι και στους άλλους καλεσμένους και επισκέπτες αλλά και στον εορτάζοντα οικοδεσπότη, τού εύχομαι ολόψυχα Χρόνια Πολλά και τού δίνω και το δώρο μου και αυτό δεν είναι άλλο από την ψήφο μου αύριο. Παρακαλώ να πάρουν σειρά για το ίδιο δώρο και οι επόμενοι φίλοι του. Τα δικά του δώρα προς όλους εμάς που τον τιμήσαμε τόσο με την ευχή μας όσο και με το δώρο μας θα μας τα δώσει από Δευτέρα. Προσοχή! Τηλεφωνική ευχή, χωρίς να πάμε στο σπίτι του εορτάζοντα με το δώρο μας φυσικά, δεν προϋποθέτει και δώρο από αυτόν προς εμάς. Εύχομαι ο πρόεδρος να δεχτεί πολλά μα πολλά δώρα αύριο. Μάλλον δεν είναι τυχαίο που έχει γενέθλια ο πρόεδρος σήμερα!

X.K. είπε...

Ακομη δινει μαχες ο Γαπ και μεσα και εξω κυριως που λογικα επρεπε να μας ειχε εγκαταληψει ετσι οπως του εχουμε φερθει αυτο ειναι το αναστημα του ανδρος,κριμα που δεν εκτιμηθηκε οσο αξιζε,ηδη στην ευρωπη εχουν καταλαβει τα λαθη που εκαναν στον Γαπ εδω δεν τον αντεχουν ουτε καν τηναπλη αναφορα του ονοματος του αποφευγουν γιατι ειναι μακραν ο καλλιτερος.GAP KEEP WALKING.