ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ !...

Υπό την επίδραση της Κρίσης και των Μνημονίων, οι τελευταίες καταγραφές της λαϊκής βούλησης στην Κάλπη, έδωσαν δυο σαφέστατα μηνύματα : 1. Πως τέλειωσαν οι κυβερνήσεις αυτοδυναμίας στην Ελλάδα, και 2. Η Κεντροαριστερά, εξακολουθεί να παραμένει ο ρυθμιστικός παράγοντας κάθε σχετικής εξέλιξης, δηλαδή, κάθε προσπάθειας σύμπτυξης βιώσιμου κυβερνητικού σχήματος.

 

Η Κεντροαριστερά, μεν, αλλά ποια Κεντροαριστερά ;

 

Κι εδώ αρχίζουν τα τραγελαφικά και συνάμα εξοργιστικά, φαινόμενα του «κόπτειν και ράβειν» των επιδιώξεων, στα μέτρα και τη θέληση του καθένα. Γέμισε ο τόπος καλουπατζήδες, πλημύρισε το διαδίκτυο προτείνοντες και προϋποθέτοντες, πλην όμως, στην ουσία, πήξαμε στους Προκρούστηδες, που, ο καθένας τους κουβαλάει κι ένα αυτοσχέδιο κρεβάτι-μέτρο !

 

Παρ΄ όλο που η συντριπτική πλειοψηφία όλων αυτών προκαλεί, με την προβοκατόρικη θέση και στάση της, θ΄ αποφύγουμε, προς το παρόν, να τους καταδείξουμε και να τους κατονομάσουμε : όποιος σχεδιάζει να επιβάλλει το ξάπλωμα της Κεντροαριστεράς στο δικό του, προκρούστιο κρεβάτι, ας το καταλάβει κι ας το παραδεχθεί, πως μόνο την επαναδημιουργία της ισχυρής και δυνατής Δημοκρατικής Παράταξης δεν επιδιώκει. Την προώθηση των κομπλεξικών και αρρωστημένων, προσωπικών ή παρεϊστικων, απωθημένων αποπειράται και μόνον !

 

>>>Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο...

Αυτό που έχει, πρώτιστα, ανάγκη η νέα, μεταμνημονιακή Ελλάδα, είναι ένα πρόγραμμα δράσεων και μέτρων, που θα θεμελιώσουν μια διαφορετική λειτουργία της Οικονομίας και της Κοινωνίας. Ένα σύνολο πολιτικών, που θα περιθωριοποιεί και θα εξουδετερώνει, ό,τι οδήγησε στην παρακμή και τη χρεοκοπία την οικονομία, αλλά και τη χώρα και θα βάζει τη νέα πορεία τους σε άλλες βάσεις κι άλλους κανόνες.

 

Το πρώτιστο, είναι να γίνει η επεξεργασία ενός τέτοιου προγράμματος Ανάπτυξης, το οποίο, αφού συζητηθεί ευρύτατα κι αφού διαμορφωθεί με συναίνεση, ν΄ αποτελέσει και τον συνδετικό παράγοντα, το βασικό σημείο αναφοράς και ενότητας, όλων ή, τουλάχιστον, της συντριπτικής πλειοψηφίας των κομμάτων, σχηματισμών, ομάδων, ακόμα και προσώπων, που κινούνται στο χώρο της Κεντροαριστεράς, δηλαδή από τη Νέα Δημοκρατία και αριστερότερα, μέχρι και το μέσον, μπορεί και παραπάνω, του ΣΥΡΙΖΑ !

 

Κι αυτή τη μεγάλη αλήθεια τη λέει και την υποστηρίζει κάποιος σοφός πολιτικός, ο οποίος, όμως, όπως απέδειξε και εμπράκτως, βάζει στην άκρη την προσωπική του ανέλιξη, τις καρέκλες και τα οφίτσια, μπροστά στη διεκδίκηση του καλού και της προκοπής, της, ευρύτερης, παράταξης, αλλά και, κυρίως, της χώρας !

 

Όποιος θεωρεί, πως βασική προϋπόθεση, για τη δημιουργία της νέας ισχυρής και δυνατής Κεντροαριστεράς, είναι η απόλυτη δικαίωση των δικών του «πιστεύω» και η πλήρης αναγνώριση των δικών του θέσεων και απόψεων ας μείνει στην άκρη, είτε σαν άτομο, είτε σαν μέλος μιας, πολιτικής, πλην γραφικής παρέας, αυτοθαυμαζόμενων και αυτολιβανιζόμενων «κεντροαριστερών».

 

Τόσες και τόσες γραφικές παρουσίες υπάρχουν, με τη μορφή ομάδων με βαρύγδουπες ονομασίες, αλλά και με μηδαμινή απήχηση στο λαό. Το να δημιουργηθούν και κάποιες ακόμα, στεγάζοντας και κάποιους, ακόμα, απόγονους του Δελαπατρίδη, δεν θάναι, δα, και το καταστροφικότερο της όλης υπόθεσης !...