Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010
Ο ΦΙΛΟΣ, ΠΟΥ ΜΕ ΚΛΕΒΕΙ !
Είμαστε φίλοι αρκετά χρόνια και κρατήσαμε τη σχέση μας, παρ΄ όλες τις εξελίξεις, (παντρειές, οικογένειες κλπ).
Πολλές φορές, πότε ο ένας και πότε ο άλλος, περάσαμε δύσκολες στιγμές και χρειάστηκε ο φίλος το φίλο, για βοηθό και συμπαραστάτη. Αρκετές, επίσης φορές, τσακωθήκαμε, για ένα σωρό θέματα, όλα όμως περνούσαν και ξεχνιούνταν.
Τελευταία, έχουμε πάλι ψυχρανθεί για ένα ζήτημα έντονα πολιτικό, που αφορά όμως την τσέπη μας : το φορολογικό !
΄Εχοντας σπουδάσει οικονομικά, κάνω μόνος μου, πάντα, τα σχετικά με την Εφορία κι εδώ και πολλά χρόνια, συμπληρώνω και τις δηλώσεις του φίλου μου του Νίκου και σαν ελεύθερου επαγγελματία, στην αρχή και σαν έμπορου - καταστηματάρχη, στη συνέχεια.
Παρ΄ όλο που ο παιδικός μου φίλος βρίσκεται, πάντα, σε πολύ καλύτερη οικονομική και περιουσιακή κατάσταση από μένα, ποτέ δεν δήλωσε στην Εφορία, περισσότερο από το 1/3 των δικών μου εισοδημάτων, τα οποία, σημειωτέον, προερχόμενα από μισθούς, δηλώνονται άπαντα ! >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για το φορολογικό, έχουν εξοργίσει το Νίκο κι απ΄ την πρωτοχρονιά και μετά, αν και ΠΑΣΟΚτζης, βρίζει το ΠΑΣΟΚ και το Γ. Παπανδρέου. Τρεις φορές καυγαδίσαμε άσχημα και την τελευταία – πριν μια εβδομάδα – του είπα τη βαριά κουβέντα, που αποτέλεσε την αφορμή για – προσωρινή ελπίζω – διακοπή, των διπλωματικών και των άλλων σχέσεών μας.
΄Εχοντας βγει απ΄ τα ρούχα μου, ακούγοντάς τον να μιλάει γα φορολογική επιδρομή, μίλησα κι εγώ για «φοροκλέπτες», που στην ουσία μπαίνουν στα σπίτια και κλέβουν εμάς τους – υποχρεωτικά - συνεπείς στις δηλώσεις μας, φορολογούμενους.
«Νίκο, είναι καιρός να σταματήσεις να μπουκάρεις στο σπίτι μου και να με κλέβεις...», του πέταξα.
Το θεώρησε βαρύ και προδοτικό, μίλησε για ζηλοφθονία (!) και βρόντηξε την πόρτα πίσω του…
Αν κι έχω στενοχωρηθεί για τις βαριές κουβέντες μου και σκέπτομαι ν΄ αναλάβω πρωτοβουλία για μια ακόμα αποκατάσταση σχέσεων, πρέπει να ομολογήσω, πως όσο κι αν το παίδεψα το ζήτημα, θεωρώ, ότι είχα κι έχω δίκιο στην εκτίμησή μου : οι φοροφυγάδες, μπορεί να λέγεται, πως κλέβουν το κράτος, στην ουσία, όμως, δια της τεθλασμένης, κλέβουν εμάς, τα χρόνια και μόνιμα υποζύγια, του φορολογικού συστήματος.
Δεν είναι καιρός, να σταματήσει, κάποτε, αυτό ;
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΙΞΕΙ !...
Ο πλανητάρχης, όχι μόνο κάλεσε το Γ. Παπανδρέου, εσπευσμένα στις ΗΠΑ, αλλά έκανε ειδική τηλεδιάσκεψη με τους ηγέτες της Ευρώπης, για το «ελληνικό», γεγονός, μάλιστα, το οποίο επικοινωνήθηκε στα ΜΜΕ και γνωστοποιήθηκε στην κοινή γνώμη !
Όλα δείχνουν, πως θα γίνει κάτι σημαντικό, κάτι που θα επηρεάσει αποφασιστικά τις εξελίξεις, τις σχετικές με τη χώρα μας. ΄Ολοι περιμένουμε, αυτό, να είναι προς θετική κατεύθυνση…
Κι εδώ είναι που παίζει το δίλημμα : είναι η σημαντικότητα της Ελλάδας, (πολλαπλών πηγών και αιτιών), που προκαλεί την παρέμβαση – βοήθεια των μεγάλων ή η παραπέρα εξέλιξη του «ελληνικού» προβλήματος ενέχει σοβαρότερους και γενικότερους κινδύνους για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, οπότε οι παρεμβάσεις των πλανηταρχών γίνονται εξ ανάγκης τους ;
Στην αντιμετώπιση του διλήμματος αυτού, θα κονταροκτυπηθούν απόψεις, εκτιμήσεις, οπτικές γωνίες και σκοπιμότητες, θα υπάρξουν απολογισμοί, συγκρίσεις, μετρήσεις και ζυγίσματα, θα λεχθούν και θα γραφούν πολλά !...
΄Οποια εξήγηση κι αν επικρατήσει, όμως, δεν μπορεί παρά να συσχετιστεί και να συνυπάρξει, μ΄ ένα αναμφισβήτητο και καθοριστικό δεδομένο : τη σωστή και πειστική πολιτική της κυβέρνησης και ειδικά του Γ. Παπανδρέου, στο χειρισμό ενός τεράστιου εθνικού προβλήματος !...
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ...
-Tην ελληνική ιθαγένεια αποκτά από τη γέννησή του όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφόσον είτε ένας από τους γονείς του έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και κατοικεί μόνιμα στη χώρα από τη γέννησή του, είτε δεν έχει αποκτήσει αλλοδαπή ιθαγένεια με τη γέννησή του, είτε τέλος είναι άγνωστης ιθαγένειας και εφόσον η αδυναμία διαπίστωσής της δεν οφείλεται σε άρνηση συνεργασίας των γονέων.
- Η ιθαγένεια αποκτάται αν το παιδί μεταναστών έχει φοιτήσει σε σχολείο στην Ελλάδα.
- Παιδί αλλοδαπών, που έχει ολοκληρώσει επιτυχώς την παρακο-λούθηση έξι τουλάχιστον τάξεων ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα και κατοικεί μόνιμα και νόμιμα στη χώρα, αποκτά την Ελληνική Ιθαγένεια. Χρειάζεται, επίσης, δήλωση και αίτηση των γονέων του για την εγγραφή του στο δημοτολόγιο του δήμου μόνιμης κατοικίας του, που υποβάλλουν οι γονείς του τα επόμενα τρία έτη από τη συμπλήρωση του χρόνου αυτού.
- Την ελληνική Ιθαγένεια αποκτούν τα τέκνα αλλοδαπών με δήλωση των γονέων τους, μόνον εφ’ όσον και οι δύο γονείς τους διαμένουν νομίμως στην Ελλάδα.>>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Ο αλλοδαπός που επιθυμεί να γίνει Έλληνας πολίτης με πολιτογράφηση θα πρέπει:
α. Να είναι ενήλικος κατά το χρόνο της υποβολής της δήλωσης πολιτογράφησης.
β. Να μην έχει καταδικασθεί αμετάκλητα για αδίκημα, που τέλεσε με δόλο, κατά την τελευταία δεκαετία πριν από την υποβολή της αίτησης πολιτογράφησης, ή σε φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους, για εγκλήματα προσβολής του πολιτεύματος, προδοσίας της χώρας, ανθρωποκτονίας, εγκλήματα σχετικά με την εμπορία και την διακίνηση ναρκωτικών, τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, διεθνή οικονομικά εγκλήματα κ.λπ.
γ. Να διαμένει στην Ελλάδα νόμιμα για επτά συνεχή έτη πριν από την υποβολή της αίτησης πολιτογράφησης.
δ. Να κατέχει έναν από τους παρακάτω τίτλους νόμιμης διαμονής: άδεια επί μακρόν διαμένοντος, βεβαίωση, ή άλλο τίτλο διαμονής που χορηγείται σε πολίτες κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δελτίο, ή άλλο τίτλο διαμονής που χορηγείται σε μέλη οικογένειας Έλληνα πολίτη ή πολίτη κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο αλλοδαπός που επιθυμεί να πολιτογραφηθεί ως Έλληνας, υποβάλλει δήλωση στον δήμο της μόνιμης διαμονής του και αίτηση πολιτογράφησης στις υπηρεσίες της Περιφέρειας στην οποία υπάγεται ο δήμος και στη συνέχεια καλείται σε συνέντευξη ενώπιον της οικείας Επιτροπής Πολιτογράφησης, που δημιουργείται σε κάθε Περιφέρεια.
Τέκνα αλλοδαπών, που έγιναν Έλληνες ενώ ήταν ανήλικα, με κοινή δήλωση των γονέων τους ή με την πολιτογράφηση γονέα τους, μπορούν να αποβάλουν την Ελληνική Ιθαγένεια, υποβάλλοντας σχετική δήλωση και αίτηση στον δήμο, του οποίου είναι δημότες έναν χρόνο μετά την ενηλικίωσή τους.
ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΚΙ ΟΙ "ΓΥΦΤΟΙ" ?...
Οι έμπειροι περί τα διπλωματικά διαβεβαιώνουν, πως η εφαρμογή της ως άνω πρακτικής δεν συνηθίζεται απλά, είναι κανόνας, ιδιαίτερα στην, πάγια και αταλάντευτη, πολιτική των ΗΠΑ.
΄Υστερα είναι κι εκείνες οι διευκρινήσεις «αξιωματούχων» πως «…η Ουάσιγκτον θέλει να στηρίξει πολιτικά την Αθήνα και την ελληνική κυβέρνηση, σε μια δύσκολη συγκυρία καθώς βρίσκεται στη δίνη αφόρητων πιέσεων για την οικονομία…».
Γιατί ρε παιδιά, σας πήρε ο πόνος ; Και πως θα μας στηρίξετε ; Α, «…θέτοντας επί τάπητος το Σκοπιανό, το Κυπριακό και τα ελληνο-τουρκικά…». >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Πολύ ωραία, λοιπόν, πάμε σε μια εφ΄ όλης της ύλης συζήτηση – αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων, σε μια εποχή, που σαν χώρα και σαν κυβέρνηση είμαστε στα …πάνω μας, δυνατοί και ακμαίοι, γεμάτοι υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια κι έτοιμοι για …μεγάλες αποφάσεις !
Βρε δεν …αυτονόμαστε ν΄ ασπρίσουμε !... ΄Οπως θα διερωτώνταν κι ο Πάγκαλος, «που θα πάμε ξεβράκωτοι στους μαύρους, ωρέ ?...».
Υ.Γ. Μέσα σ΄ όλα, να κι ο Νίμιτς στην Αθήνα !...
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Η ΦΟΒΕΡΑ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ... (Νο 2).
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ήταν επικριτικός και για την παρούσα ηγεσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις ευθύνες της για την οικονομική κρίση. «Η ποιότητα ηγεσίας σήμερα στην Ένωση είναι πολύ, πολύ φτωχή πραγματικά», είπε ο κ. Πάγκαλος, προσθέτοντας ότι ήταν καλύτερα στη δεκαετία του 80, όταν ο Ζακ Ντελόρ ήταν επικεφαλής της Κομισιόν και στο τιμόνι της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας ήταν ο Χέλμουτ Κολ, ο Φρανσουά Μιτεράν και η Μάργκαρετ Θάτσερ αντίστοιχα.
Σε ερώτηση για το κατά πόσο η Ελλάδα «μαγείρεψε» τα βιβλία της για την είσοδό της στην ΟΝΕ, απάντησε ότι όλοι το έκαναν, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι περισσότερα έκανε η Ιταλία
ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ;
Σ΄ αυτό το συμπέρασμα οδηγεί η άρον-άρον υποβάθμιση, από τον περιβόητο οίκο αξιολόγησης Fitch, των τεσσάρων μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών, (ΕΤΕ, Alpha, Eurobank και Πειραιώς), σε μια εποχή, που αναμένονται νέες κινήσεις, τόσο από την Ε.Ε., όσο και από την Ελλάδα. Χωρίς, καν, να περιμένουν τις καινούργιες εξελίξεις, οι «αναλυτές» της μιας από τις τρεις εταιρείες, που καθορίζουν, διεθνώς, το κερδοσκοπικό πλιάτσικο, προχώρησαν στην υποβάθμιση των τραπεζών, δίνοντας, έτσι, το μήνυμα, που λέει «ό,τι και να κάνετε, δεν γλιτώνετε» !...
Οι γνωρίζοντες τα των «αγορών», περιμένουν με σιγουριά, τις επόμενες ημέρες, ανάλογες πράξεις υποβάθμισης και από τις άλλες δύο εταιρείες, τη Standard & Poor`s και τη Moody`s, μιας και το τρίο, συνήθως, πάει μαζί.
Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, το ερώτημα, που καιρό τώρα στροβιλίζει στη σκέψη πολλών, τίθεται, πλέον, επί τάπητος : που θα οδηγήσει αυτή η τακτική της συνεχούς υποχωρητικότητας ; Μήπως ήρθε η ώρα για αλλαγή στάσης, συμπεριφοράς και πορείας ; >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Ο …θεός των «αγορών» δεν φαίνεται να εξευμενίζεται, από τις θυσίες των «Ιφιγενειών» κι αυτές, όπου νάναι τελειώνουν : ο λαός δεν αντέχει άλλη «πλάτη», ψυλλιάζεται, ήδη, πως το παν φιρί – φιρί, μετά την πλάτη να του ζητήσουν να στήσει και…κώλο, αν το τολμήσουν, τότε και οι θεοί θα βλαστημήσουν !
Ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση, πρώτιστα, αλλά κι όλοι οι άλλοι, πρέπει ν΄ αντιληφθούν και να καταλάβουν, πως η «μπλε γραμμή» η οποία οριοθετεί την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού κι ολόκληρου του έθνους, δέχεται συντονισμένα «πυρά» από τους σύγχρονους «επιδρομείς» κι αυτοί οι αλήτες των οίκων αξιολόγησης, προεξόφλησαν, ήδη, το ξεπέρασμά της, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα, από παράδοση και ιδιοσυγκρασία, δεν αφήνει πολλά περιθώρια, στην πρακτική των ηγετών της : στηρίζουν και στηρίζονται στο λαό και μόνο, στέλνοντας στο διάολο τους πάντες και τα πάντα !... Αλλιώς, στο διάολο, πηγαίνουν αυτοί !
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
ΦΤΑΝΕΙ, ΩΣ ΕΔΩ !...
Και οι μεν και οι δε, είναι συγκεκριμένοι, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, έχουν ονοματεπώνυμο και είναι φορείς, συγκεκριμένων πολιτικών, με σαφές αντιδραστικό ιδεολογικό υπόβαθρο και έντονα αντιλαϊκές εφαρμογές και πρακτικές.
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΙ Η ΜΠΛΕ ΓΡΑΜΜΗ !...
Φυσικά και είναι θεμελιωμένη η άποψη, πως οι αντιδράσεις που εμφανίζονται στα ΜΜΕ και την κοινή γνώμη της κάθε χώρας, είναι αντανάκλαση των θέσεων και των απόψεων, που υπάρχουν στις αντίστοιχες πολιτικές ηγεσίες. Από εκεί, βγαίνουν, εν είδει διαρροών, τα στοιχεία και τα επιχειρήματα, τα οποία μετουσιώνονται σε πρωτοσέλιδους τίτλους ή σε …βαθυστόχαστες αναλύσεις για τους «απατεώνες της ευρωζώνης».
Δεν είναι τυχαίες, οι διαφοροποιήσεις μεταξύ, π.χ. των ΜΜΕ της Γαλλίας και της Γερμανίας. ΄Εχουν να κάνουν με τις ιδιαίτερες απόψεις και θέσεις της πολιτικής ηγεσίας της κάθε χώρας… >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Στα πλαίσια αυτά, το κυβερνητικό επιτελείο έχει επεξεργαστεί, εκτός από την ονομαζόμενη «κόκκινη γραμμή», η οποία αναφέρεται στο ως εδώ και μη παρέκει των μέτρων, που ζητούνται να παρθούν συμπληρωματικά και την χαρακτηρισμένη ως «μπλε γραμμή», η οποία οριοθετεί δύο πράγματα : α. την υπομονή της ελληνικής πλευράς, ως προς την εκδήλωση αντεπιθετικών ενεργειών, κατά των προκλητικά εχθρικών εταίρων, και β. την ανοχή της χώρας και του έθνους, γενικότερα, απέναντι στις παντοειδείς και ανοίκειες επιθέσεις, που, σε ορισμένα σημεία, έχουν πάρει ρατσιστικά χαρακτηριστικά…
Δυστυχώς το ζήτημα είναι περίπλοκο, πολύπλευρο και λεπτότατο, καθώς εμπλέκονται ουσιαστικά και σημαντικά συμφέροντα, και, εθνικής σημασίας, πέρα των καθαρά οικονομικών. Για τα πάντα, όμως, υπάρχουν όρια !...
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010
ΠΕΣΤΑ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΕ !
΄Ηταν και το φαινόμενο, που εξόργισε τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Πετσάλνικο, ο οποίος έκατσε, συνέταξε και έστειλε μια σκληρή επιστολή στο, ως άνω, περιοδικό, αλλά και σε άλλα γερμανικά ΜΜΕ, στην οποία αντικρούει τα βρώμικα και, σχεδόν, ρατσιστικά, επιχειρήματα, κατά της χώρας μας.
Η Ελλάδα και γενικότερα οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου, απορροφούν ένα μεγάλο μέρος των εξαγωγών της Γερμανίας, συμπεριλαμβανομένων και οπλικών συστημάτων αξίας πολλών δισεκατομμυρίων Ευρώ…, αναφέρει με έμφαση ο Πρόεδρος της Βουλής και συνεχίζοντας τονίζει, πως ιστορικά, από την δημιουργία και τη λειτουργία της ευρωζώνης, δεν είναι η Ελλάδα εκείνη που ωφελήθηκε, αλλά η Γερμανία, που έλαβε τεράστιες ενισχύσεις, τον καιρό, της ενσωμάτωσης του ανατολικού κομματιού της…
Όπως διέρρευσε από το περιβάλλον του κ. Πετσάλνικου, έχει προσκληθεί στο γραφείο του ο γερμανός πρέσβης στην Ελλάδα, ο οποίος πρόκειται να γίνει δέκτης των διαμαρτυριών και της δυσαρέσκειας του Προέδρου, εξ ονόματος ολόκληρης της Βουλής.
ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ !
Ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Liberation είναι εύγλωττος : «Goldman Sachs. La banque qui fait peur» («Goldman Sachs, η τράπεζα που προκαλεί φόβο»).
Η έρευνα ξεκινά με ανταπόκρισή των Grégoire Biseau και Jean Quatremer από τις Βρυξέλλες, στην οποία επισημαίνεται ότι η αμερικανική τράπεζα κατηγορείται ότι το 2009, βρίσκεται μέσα στην ελληνική κρίση, ως σύμβουλος και συγχρόνως κερδοσκόπος. “Το χειρότερο δηλαδή πρόσωπο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας”.
Στα τέλη του 2009 ήρθε στην επιφάνεια το καταστροφικό σενάριο για την Ελλάδα. Οι οίκοι αξιολόγησης, με πρώτη τη Fitch μειώνουν την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας στο ΒΒΒ+. Γεγονός που ισοδυναμεί με τιμωρία. Οι αγορές αρχίζουν να αμφιβάλλουν για την ισχύ και την αξιοπιστία του σχεδίου των Αθηνών. Το ευρώ αρχίζει να πέφτει. Τα επιτόκια που καταβάλλει η Ελλάδα εκτοξεύονται. Τα σενάρια πτώχευσης αρχίζουν να κυκλοφορούν στις αγορές.
Στους χρηματιστές αρέσει να προκαλούν φόβο. Η Goldman Sachs θα τους βοηθήσει σε αυτό. Τη Δευτέρα 25 Ιανουαρίου η Ελλάδα έχει ραντεβού με τις αγορές. Θέλει να δανεισθεί 3 δις ευρώ. Για να βρει αγοραστές η Αθήνα απευθύνεται σε ορισμένες τράπεζες, μεταξύ των οποίων βρίσκεται και η Goldman Sachs. Η αποστολή τους είναι να καθησυχάσουν τους ενδεχόμενους αγοραστές (ασφαλιστικές εταιρείες, ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και τα hedge funds) για την αξιοπιστία του ελληνικού «χαρτιού». Το εγχείρημα αποδεικνύεται ιδιαίτερα επιτυχές: η ζήτηση ανήλθε στα 25 δις ευρώ, ενώ η έκδοση χρεογράφων ήταν για 8 δις ευρώ. Όλη οι επενδυτές προσέτρεξαν στο ελληνικό χρέος, για τον απλό λόγο ότι το επιτόκιό του ξεπερνούσε κάθε ανταγωνισμό, καθώς κυμάνθηκε στο 6%.
Ακολούθησε μια ηρεμία, αλλά μόνο για 24 ώρες. Την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου, η Financial Times, η βίβλος των αγορών, ισχυρίσθηκε ότι η Κίνα αρνήθηκε να αγοράσει 25 δις ευρώ του ελληνικού δανείου, που της προτάθηκαν αποκλειστικά μέσω της Goldman Sachs. Σύμφωνα με την FT, ο Gary Cohn είχε προτείνει αυτοπροσώπως τη συμφωνία στον Έλληνα Πρωθυπουργό. Η είδηση έσπειρε τον πανικό. Κατά τους χρηματιστές η Αθήνα βρίσκεται στα πρόθυρα του γκρεμού, αφού υποχρεώθηκε να απευθυνθεί άμεσα στην Κίνα. Το γεγονός καθίσταται ακόμη πιο παράξενο, καθώς όλοι οι επαγγελματίες κατάλαβαν γρήγορα ότι η είδηση ήταν ψεύτικη.
Όπως υποστηρίζει ένας Γάλλος τραπεζίτης «κανένα κράτος δεν αγοράζει 25 δις ευρώ χρέους με μιας. Γελάσαμε όλοι όταν το ακούσαμε». Ένας επαγγελματίας επισημαίνει επίσης ότι: «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι η Financial Times δεν εξακρίβωσε μια τόσο σημαντική πληροφορία με την Goldman Sachs. Γεγονός που αποδεικνύει ότι η τράπεζα είχε συμφέρον από τη διάδοση αυτής της φήμης, ακόμη και εάν ήταν ψευδής». Και ο λόγος φυσικά ήταν το κέρδος. Καθώς όταν ονομάζεσαι Goldman Sachs δε αρκείσαι να κερδίζεις μόνο με το δεξί χέρι, λαμβάνοντας τα έξοδα συναλλαγών για τον συμβουλευτικό σου ρόλο προς την ελληνική κυβέρνηση, αλλά κερδοσκοπείς παράλληλα με το αριστερό χέρι κατά της Ελλάδας.
Η τράπεζα αναγνωρίζει ένα μόνο πράγμα: ταυτόχρονα με τις συμβουλές προς την ελληνική κυβέρνηση, συνιστούσε στους πελάτες της, κυρίως τα hedge funds, να αγοράζουν το ελληνικό Credit Default Swap.
Το χρηματοπιστωτικό δηλαδή εργαλείο, που αποτελεί ένα είδος ασφάλειας κατά της ενδεχόμενης πτώχευσης ενός κράτους. Ένα χαρτί που μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα αποδοτικό. Στην ουσία, εάν η Goldman Sachs συμβουλεύει την αγορά του CDS, αυτό σημαίνει ότι προεξοφλεί την αύξηση του εν λόγω CDS και κατά συνέπεια ότι υπάρχει κίνδυνος με την Ελλάδα. Καθόλου κόσμιο για την πρώτη συμβουλευτική τράπεζα των Αθηνών.
Το πιο σοβαρό είναι ότι η Goldman Sachs, ήταν μεταξύ αυτών που κερδοσκοπούσαν, εκείνη την περίοδο, στην αγορά του CDS, κατά της Ελλάδας. Σε συνεργασία με το αμερικανικό hedge fund Paulson, εκείνου που πλούτισε με την κρίση των τοξικών ομόλογων.
Όπως επισημαίνει ένας Ευρωπαίος τραπεζίτης «υπάρχει ένας ηθικός κανόνας του επαγγέλματός μας, που δεν επιτρέπει να πληρώνεσαι για να βοηθήσεις μια κυβέρνηση και να κερδοσκοπείς στο CDS του χρέους της χώρας. Η Goldman Sachs φαίνεται ωστόσο ότι το κάνει».
Το δύσκολο είναι ότι δεν μπορεί να αποδειχθεί, καθώς η αγορά των CDS είναι αδιαφανής και ανεξέλεγκτη. ενώ όταν θέτουμε το ερώτημα στον εκπρόσωπο της Goldman Sachs, η απάντηση είναι «κανένα σχόλιο». Ένα είναι ωστόσο βέβαιο: η πληροφορία της FT ωφέλησε την τράπεζα δημιουργώντας ένα κλίμα ευνοϊκό για κερδοσκοπία.
Η Goldman Sachs κερδοσκόπησε σε βάρος του ευρώ. Σύμφωνα με τις αμερικανικές αρχές, μεταξύ της 26ης Ιανουαρίου και 2 Φεβρουαρίου τα κερδοσκοπικά κεφάλαια και οι επενδυτικές τράπεζες (μεταξύ των οποίων και η Goldman Sachs) πούλησαν μαζικά ευρώ σε δολάρια. Ρευστοποίησαν 43.741 συμβόλαια σε ευρώ, δηλαδή περίπου 5,5 δις ευρώ, όσα ήταν και τα συμβόλαια τον Σεπτέμβριο του 2008, στην κορύφωση της κρίσης. Η αμερικανική τράπεζα κέρδισε σε όλα τα ταμπλό.
Στις 15 Φεβρουαρίου, ο Otmar Issing, πρώην chief economist στην Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, επισημαίνει, πάντα στην Financial Times, ότι οι εταίροι της Ελλάδας δεν θα πρέπει να προστρέξουν να τη βοηθήσουν. Ο αξιότιμος αυτός τραπεζίτης υπογράφει το κείμενό του ως πρώην στέλεχος της ΕΚΤ και πρόεδρος του Center for Financial Studies, ενώ ξεχνά επιμελώς να αναφέρει ότι είναι διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs. Μια ακόμη απόδειξη του διπλού παιχνιδιού της τράπεζας.
Στο ερώτημα εάν όλα αυτά αποδεικνύουν την ύπαρξη μιας αγγλοσαξονικής συνωμοσίας, που κατηύθυνε κατά μεγάλο μέρος η Goldman Sachs, κατά της Ευρωζώνης, οι ανταποκριτές επισημαίνουν ότι δεν είναι, με την έννοια μιας συντονισμένης και σχεδιασμένης επίθεσης.
Όπως επισημαίνεται εντός της γαλλικής κυβέρνησης: «κερδίζουν χρήματα, δεν υπάρχει τίποτα προσωπικό σε αυτό», ενώ σύμφωνα με ανώτατο Γάλλο αξιωματούχο «πολλοί Αγγλοσάξονες, οικονομολόγοι και χρηματιστικοί παράγοντες, χαίρονται με αυτά που συμβαίνουν. Κατέχονται από ένα αίσθημα ρεβανσισμού: μετά την κατάρρευση του αμερικανικού φιλελεύθερου μοντέλου, τα προβλήματα της Ευρωζώνης αποτελούν θείο δώρο».
ΒΑΡΥΝΟΥΣΑΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ !
«Αυτή τη στιγμή η χώρα καλείται να πραγματοποιήσει μια ιστορική μετάβαση και η πρόκληση για όλους μας είναι μην υπάρξουν φαινόμενα κοινωνικής διάλυσης. Με άλλα λόγια να περάσουμε απέναντι, χωρίς να μείνει κανείς πίσω. Αυτός είναι ο κρίσιμος εθνικός στόχος της εποχής μας και έχω τη βεβαιότητα ότι ο ελληνικός λαός θα αποδείξει την ωριμότητά του».
Με λόγια απλά ο Πρόεδρος προσδιόρισε την στρατηγική για την αντιμετώπιση και την έξοδο από την κρίση, τονίζοντας, ακόμα, πως «οι κατέχοντες θα δώσουν πολλά. Οι μη κατέχοντες θα δώσουν τον όβολό τους. Ολοι είμαστε παρόντες σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Θα τα δώσουμε όλοι και όλα για την πατρίδα».
Μη θέλοντας να μείνει αναπάντητη η απαράδεκτη συμπεριφορά των ευρωπαϊκών εταίρων, απέναντι στην Ελλάδα, ο Κάρολος Παπούλιας βρήκε την ευκαιρία να ρίξει το καρφί του : «Να μεταφέρω τη δική μου αισιοδοξία ότι θα δούμε φως, θα βγούμε από το σκοτάδι, θα παλέψουμε. Επειδή ήμουν και εγώ πολλά χρόνια μετανάστης στη Γερμανία, θα μου επιτρέψει η κ. Μέρκελ να βλέπω και εκείνης τα αδύναμα σημεία, αλλά δεν οφελεί να βλέπουμε μόνο τα αδύναμα σημεία των άλλων και να δικαιολογούμαστε. Απαιτείται από όλους σύμπνοια, δύναμη και είμαι βέβαιος ότι το αύριο θα είναι καλύτερο».
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΟ ΤΟΥ Α. ΣΑΜΑΡΑ.
Σιγά – σιγά το κουβάρι ξετυλίγεται κι εμφανίζονται ανάγλυφοι οι όροι και οι περιορισμοί, που έχουν τεθεί, εν είδει συμβολαίου. Η νέα νεοδημοκρατία, έρχεται ως συνέχεια, ως υπερασπιστής των προηγούμενων κυβερνητικών θητειών, γεμάτη υπερηφάνεια για το …έργο τους !
Η στάχτη στα μάτια, ονομάζεται «λάθη και ολιγωρίες» τα οποία, όμως, χρεώνονται σε επί μέρους πρόσωπα, με ατομικές (!) επιλογές και λειτουργίες, τα οποία έχουν εξοβελισθεί από το κόμμα. Πρόκειται, βέβαια, για τα πρόσωπα, που, ήδη, ο ίδιος ο Καραμανλής, είχε περιθωριοποιήσει…
Υλοποιώντας το πολιτικό του γραμμάτιο, ο κ. Σαμαράς, παρουσίασε στην πρόσφατη ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα, ο περίγραμμα της οπτικής γωνίας του : για τα χάλια της οικονομίας και της χώρας, φταίει το ΠΑΣΟΚ και οι κυβερνήσεις του, (του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη), οι οποίες δημιούργησαν τα ελλείμματα και το χρέος…
Αντίθετα, τόσο η περίοδος Μητσοτάκη, (1990-93), όσο και η περίοδος Καραμανλή, (2004-09), δεν έφταιξαν σε τίποτα ! >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Στο λόγο του ο σημερινός αρχηγός της Ν.Δ. δεν είπε το παραμικρό, μεμπτό, για τα «έργα και τις ημέρες» των γαλάζιων κυβερνήσεων. Κάλυψε και υπερασπίστηκε, πλήρως, τις εγκληματικές πολιτικές και τους απατεώνες πολιτικούς της παράταξής του… Ο Μητσοτάκης παρέλαβε το χρέος στα ύψη από τον Ανδρέα, ενώ η εκτίναξη του ελλείμματος το 2009, οφείλεται στην αλχημική αλλοίωση των στοιχείων, από την κυβέρνηση του Γιώργου.
Τι κι αν, μόλις μια ημέρα μετά, ο Αλμούνια δηλώνει κατηγορηματικά πως «είχε προειδοποιήσει από την άνοιξη του 2009, για διψήφιο έλλειμμα» ; Η «γραμμή» για τον κ. Σαμαρά, είναι μονόδρομος, τυφλοσούρτης !...
Λίγο πολύ, λοιπόν, έχει φανεί και η τακτική, που η νέα νεοδημοκρατία, θ΄ ακολουθήσει και στη βουλή, στις διαδικασίες των εξεταστικών επιτροπών. Θα εμφανιστεί, τάχα, καταπέλτης στο ζήτημα του Βατοπεδίου, επικεντρώνοντας τα βέλη και τις κριτικές της, σε μεμονωμένα πρόσωπα, που «ξέφυγαν κι έσφαλαν…», ενώ για την Οικονομία θα επιχειρήσει το φόρτωμα, όλων, στο ΠΑΣΟΚ.
Είναι τόσο δυνατή, απ΄ ό, τι φαίνεται, η ποδηγέτηση του σημερινού ηγετικού team της Ν.Δ. που αναγκάζεται να καταφεύγει και σε ρηχές, όσο και αμφιλεγόμενες επιχειρηματολογίες, οι οποίες, λειτουργούν, συχνά, και ως μπούμεραγκ.
Κορυφαίο παράδειγμα ο καταλογισμός ευθυνών στο Γ. Παπανδρέου για τις πολιτικές, (τις λαθεμένες εννοούν), των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, επειδή ήταν μέλος τους, είτε ως υφυπουργός, είτε ως υπουργός.
Να, όμως, που με το επιχείρημα αυτό, οι προπαγανδιστές της σημερινής Ν.Δ., καταγράφουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού, (που είναι πεπεισμένος για τις εγκληματικές ευθύνες των γαλάζιων κυβερνήσεων), ως συνένοχο και τον κ. Σαμαρά, μιας κι αυτός υπήρξε μέλος των υπουργικών συμβουλίων και του Μητσοτάκη και του Καραμανλή !...
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
ΓΙΑΤΙ Η ΑΝΟΧΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ;
Τα ελλείμματα και το χρέος έρχονται από μακριά, ξεκίνησαν, ως δομικά προβλήματα, αλλά στη συνέχεια διατηρήθηκαν και γιγάντωσαν, στηριζόμενα και τροφοδοτούμενα από νοοτροπίες, πρακτικές και πολιτικές.
Μπορεί, γενικά, να λέγεται, πως από την κατάσταση επωφελήθηκαν όλοι, είναι ξεκάθαρο, όμως, πως στα πλαίσια του κοινωνικοπολιτικού συστήματος δεν μπορούσε παρά το όφελος να το προσποριστούν οι συνηθισμένοι : οι μεγαλοκεφαλαιοκράτες !...
Βέβαια, είναι απαραίτητη μια προσεκτική και αναλυτική προσέγγιση των γεγονότων και των εξελίξεων, ανά εποχή, επειδή υπάρχουν διαφορές και ιδιαιτερότητες, κάτι που, κάποια στιγμή θα γίνει, πλην όμως, η ριζωμένη στο λαό άποψη, πως τα δεινά της οικονομίας και της χώρας, τα προκάλεσαν τα μεγάλα συμφέροντα και οι πολιτικές που τα εξυπηρετούσαν, κατά καιρούς, έχει βάση. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Αυτό πιστεύει ο έλληνας πολίτης και σήμερα, γι αυτό και προσδοκά την αλλαγή στο ρου των πραγμάτων.
Οι προτάσεις της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου, φαντάζουν ανατρεπτικές χρόνιων καταστάσεων, διαδικασιών, λειτουργιών και συμπεριφορών, οι κινήσεις δείχνουν μια πρόθεση ανατροπής αρκετών κακώς κειμένων, οι καταβαλλόμενες προσπάθειες βγαίνουν εντατικές, έως εξαντλητικές, οι έξωθεν επιθέσεις, υπέρμετρες και, εν πολλοίς εκδικητικές και άδικες, οι έσωθεν «κραυγές» προερχόμενες, αφ΄ ενός από παραδοσιακά αναξιόπιστους και, εφ΄ ετέρου από καρατσεκαρισμένους, προσφάτως, απατεώνες : να το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται ο προβληματισμός του λαού και διαμορφώνεται η άποψή του και η θέση του !...
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΠΟΜΠΟΛΑ, ΚΟΚΚΑΛΗ, ΒΩΒΟΥ, ΨΥΧΑΡΗ κ.α.
" * Επιτάχυνση της κατασκευής έργων παραχώρησης με αυτοχρηματο-δότηση (αυτοκινητόδρομοι κλπ) και συγχρηματοδοτούμενων έργων.
Εδώ απαιτείται η επίσπευση των αναγκαίων απαλλοτριώσεων και η άμεση εξόφληση των υποχρεώσεων του δημοσίου προς τις εμπλεκόμενες κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίες πρέπει να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την υλοποίηση του προγράμματος. Με την εφαρμογή του προγράμματος αυτού θα έχουμε, αντί δημοσιονομικού κόστους, σημαντικό δημοσιονομικό όφελος, δεδομένου ότι η προβλεπόμενη σχετικώς μικρή κρατική συμμετοχή (12,5% του κόστους) στα έργα παραχώρησης υπεραντισταθμίζεται, λόγω της προκαλούμενης αύξησης του ΑΕΠ, από την είσπραξη ΦΠΑ (19%), εργοδοτικών και εργατικών εισφορών, και φορολογίας εισοδήματος των κατασκευαστικών εταιρειών. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
* Έργα ΣΔΙΤ (Συμπράξεων Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα), ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου το Δημόσιο συμμετέχει με ακίνητη περιουσία και ο ιδιωτικός τομέας βάζει τα κεφάλαια, ώστε από την μικτή επιχείρηση να δημιουργείται κέρδος και για τους δύο. Το πραγματικό κέρδος εδώ είναι μεγαλύτερο από τη συμμετοχή του Δημοσίου, διότι υπάρχει το πρόσθετο έσοδο από ΦΠΑ, φόρους επί των κερδών, φόρους παραγόμενου εισοδήματος, ασφαλιστικές εισφορές στα Ταμεία κλπ.
* Να προωθηθεί η ιδέα της προηγούμενης κυβέρνησης για αναβάθμιση των περιφερειακών αεροδρομίων της Ελλάδας με συμβάσεις παραχώρησης, δηλαδή με μικρό δημοσιονομικό κόστος. Τα αεροδρόμια έτσι, από πίστες προσγείωσης και απογείωσης, μπορεί να μετατραπούν σε τοπικούς πόλους ανάπτυξης, με μια σειρά δραστηριοτήτων (π.χ. εμπορικά κέντρα). Έτσι, αναβαθμίζεται η περιφέρεια και δημιουργούνται άμεσα νέες θέσεις εργασίας.
* Να προχωρήσει άμεσα το έργο «Οπτική ίνα για το σπίτι». Η Νέα Δημοκρατία είχε παρουσιάσει αναλυτικό σχέδιο για τη δημιουργία δικτύου οπτικών ινών, που θα συνδέει τουλάχιστον 2 εκατ. σπίτια, μέσω ΣΔΙΤ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρόλο που δεσμεύτηκε να συνεχίσει το πρόγραμμα αυτό, προκηρύσσει εκ νέου την ίδια μελέτη, δαπανώντας άσκοπα χρήματα και παγώνοντας την εφαρμογή του έργου. Όσο πιο γρήγορα υλοποιηθεί το έργο, τόσο μεγαλύτερο όφελος θα έχει όχι μόνο για τις επιχειρήσεις του κλάδου και τις νέες επενδύσεις, αλλά και για την καθημερινότητα των πολιτών.
* Να εξεταστούν νέοι τρόποι για την εξόφληση των υποχρεώσεων του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα. Οι προμηθευτές και ανάδοχοι έργων από το Ελληνικό Δημόσιο έχουν πολύ υψηλές απαιτήσεις και βρίσκονται σε πολύ δυσμενή κατάσταση λόγω έλλειψης ρευστότητας..."
...(δήλωσαν οι κκ κατασκευαστές και εργολάβοι), εαν θέλουμε να σωθεί η ελληνική οικονομία και ο έλληνας εργαζόμενος ο οποίος είναι το κυρίαρχο μέλημά μας. Για τον εμπλουτισμό της πρότασης με δευτερεύοντα στοιχεία και την συνολική ανακοίνωσή μας δείτε την ιστοσελίδα της εκπροσώπου μας : ΝΔ (Νταβατζήδων Δημοκρατία).
Από τον Alzap
ΓΙΑΤΙ ΟΜΗΡΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ;
Νομιμοποιούμαι, επομένως, να ζητώ, να απαιτώ, ηθική-πολιτική-οικονομική αποζημίωση από το Γερμανικό κράτος και τους πολιτικούς του εκπροσώπους.
Απαιτώ να επιστρέψουν άμεσα τα κλεμμένα :
7.160 δισ. δολάρια που μας επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) για τις καταστροφές, που προξένησαν τα γερμανικά στρατεύματα στην οικονομική υποδομή της χώρας μας,
• 3.500 δισ. δολάρια από το δάνειο, που οι κατοχικές δυνάμεις υποχρέωσαν τη χώρα μας να τις παράσχει, πέραν των εξόδων συντήρησης των κατοχικών στρατευμάτων,
• Αρχαιολογικούς θησαυρούς, που αφαίρεσαν τα γερμανικά στρατεύματα, από τα μουσεία μας και τους αρχαιολογικούς χώρους.
Πόσο όμορφα, αλλά και πόσο άσχημα αισθανθήκαμε, όλοι μας πιστεύω, με την δίκαιη επίθεση του Γάλλου Ευρωβουλευτή Ντανιέλ Κον Μπεντί, κατά του Μπαρόζο. Του ανέφερε ότι η Ελλάδα χρεώνει το ΑΕΠ της με 4, 30 % για τις αμυντικές της δαπάνες, εξαιτίας της Τουρκικής πολιτικής (σε Κύπρο-Αιγαίο κλπ), όταν θάπρεπε το θέμα να είχε αντιμετωπισθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλήθεια γιατί κανείς από τους 24 Έλληνες Ευρωβουλευτές δεν μίλησε, δεν ανέδειξε το μείζον αυτό θέμα ;
Γιατί και οι Ευρωβουλευτές μας δεν θέτουν το θέμα του Γερμανικού χρέους προς την Ελλάδα, στην Ευρωβουλή, στα όργανα της Ε.Ε. ;
Γιατί θα πρέπει να ζούμε όμηροι, για μια ακόμα φορά, τώρα πια των κερδοσκόπων και των τραπεζιτών, που έχουν ονοματεπώνυμο ; >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Γιατί θα πρέπει να καταναλώνουμε γερμανικά προϊόντα και ταυτόχρονα οι Γερμανοί πολιτικοί να μας υβρίζουν, να μας απαξιώνουν ως χώρα και ως λαό ; Μήπως ήρθε η ώρα να μποϋκοτάρουμε τα προϊόντα τους ;
Γιατί θα πρέπει να στηρίζουμε «το σύμφωνο σταθερότητας της Ε.Ε.», που και ξεπερασμένο είναι και δεν βοηθά( στην ανάπτυξη του τόπου,αλλά και της Ε.Ε.) παρά μόνο στην αύξηση της κερδοφορίας των τραπεζών ;
Μήπως ήρθε η ώρα της πολιτικής ;
Μήπως ήρθε η ώρα της αποκάλυψης και για κράτη όπως η Γερμανία-ΗΠΑ- Ιταλία- Μ. Βρετανία- Ολλανδία- Γαλλία ( και τόσες άλλες) ; Ποιο είναι το χρέος τους, σε τι ποσοστό του δικού τους ΑΕΠ αντιστοιχεί ; Γιατί τα ΜΜΕ και οι δικοί μας πολιτικοί (τουλάχιστον οι Ευρωβουλευτές- που έχουν διεθνές βήμα ) δεν τα αποκαλύπτουν ;
Ποια πολιτική, δημοσιονομική- φορολογική-αναπτυξιακή ακολουθούν αυτοί;
Γιατί η Μέρκελ αρνείται την επιπλέον φορολόγηση των Γερμανών (παρά το χρέος τους, παρά τα ελλείμματα τους ) ;
Μόνον η Ελλάδα έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού ;
Οι απόκριες τελείωσαν. Ας πέσουν οι μάσκες. Ας αποκαλύψουμε τον ρόλο τους και ας απαιτήσουμε και το σεβασμό που αξίζουμε και την επιστροφή όσων μας οφείλουν.
Ας επιστρέψει η πολιτική και όσοι τεχνοκράτες δεν μπορούν να σχεδιάσουν και ασκήσουν πολιτική, αλλά απλά διαχειρίζονται, να γυρίσουν στις προηγούμενες ασχολίες τους (στα πανεπιστήμια τους, στις πολυεθνικές τους, στις εργασίες που διακρίνονταν ). Η απάντηση στην κρίση είναι η επιστροφή της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.
Αυτό κάνει ο Ομπάμα, αυτό κάνει ο Πούτιν, αυτό κάνουν οι Κινέζοι και οι υπόλοιποι στην Άπω Ανατολή, αυτό πρέπει να κάνουν οι Ευρωπαίοι, αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς. Και είμαι πεπεισμένος, ότι αυτό επιδιώκει με όλες του τις δυνάμεις ο Γ. Α. Παπανδρέου.
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ !
Αν κρίνουμε από τα χθεσινά, μάλλον υπάρχει δίκιο σ΄ αυτή την εκτίμηση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βγαίνοντας από το Μαξίμου, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, είπε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους : η δήθεν συναίνεσή του προς την κυβέρνηση στα οικονομικά ζητήματα, ήταν σε άμεση σύνδεση με την αμνηστία προς τους εγκληματίσαντες, με τις πολιτικές τους, κυβερνητικούς παράγοντες της πενταετίας !
Είπε, επί λέξει, ο κ. Σαμαράς, πως "η συναίνεση είναι αρετή και όχι αδυναμία… η κυβέρνηση, ωστόσο την εξέλαβε ως αδυναμία… Τώρα θα διαπιστώσει το σφάλμα της…!".
Ώστε έτσι λοιπόν ! Η πλέρια στήριξη του καραμανλικού μηχανισμού στην υποψηφιότητά του, ήταν με το αζημίωτο, δηλαδή, την υποχρέωση για υπεράσπιση των λαμογιών, των αλχημειών, των λαθροχειριών, των πλαστογραφιών, των εγκληματικών λαθών, που καταρράκωσαν την αξιοπιστία της χώρας κι οδήγησαν την οικονομία στο χείλος της αβύσσου !... >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Γι αυτό, μέχρι σήμερα, οι Αλογοσκούφηδες, οι Παπαθανάσηδες, οι Καραμανλήδες και οι άλλοι, περνούσαν με ηρεμία και ήσυχοι, βέβαιοι, πως ο Αντώνης είχε αναλάβει, εργολαβικά, την προστασία τους κι ότι τα πήγαινε, σ΄ αυτόν τον τομέα, μια χαρά. Η επίδειξη συναίνεσης στα οικονομικά, ήταν η απόδειξη, πως το σχέδιο εφαρμόζονταν χωρίς σημαντικά προβλήματα.
Και ξαφνικά η …σούπα έκοψε ! Η διαδικασία για την συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής για το οικονομικό, προκάλεσε την πτώση των μασκών…
Ο Πρόεδρος της Ν.Δ. επέλεξε να συναντηθεί με τον Γ. Παπανδρέου για να του τονίσει (και να του αποκαλύψει) το τέλος της θεατρικής παράστασης της «συναίνεσης», γεγονός που οδήγησε τον πρωθυπουργό στο καρφί : «η συναίνεση δεν μπορεί να στηρίζεται στην απόκρυψη της αλήθειας !...».
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
ΟΙ ΓΙΩΡΓΗΔΕΣ ΝΑ ΞΕΣΚΙΖΟΝΤΑΙ ΚΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΝΑ ΚΩΛΟΒΑΡΑΝΕ !
Από τη μια ο πρωθυπουργός, με τον υπουργό οικονομικών, να συγκροτούν την, ολιγομελή δυστυχώς, ομάδα, που μέρα με τη μέρα, ώρα την ώρα, τρέχουν και δουλεύουν με εξοντωτικούς ρυθμούς και από την άλλη, όλοι, σχεδόν, οι υπόλοιποι, να φαίνονται, πως απλά …παρακολουθούν, τους δυο !
Η ειδησεογραφία, αδιάψευστος καθρέπτης των εξελίξεων, έχει μονοπωληθεί από τη δράση του Γ. Παπανδρέου και του Γ. Παπακωνσταντίνου και κάνει …κρα να συμπεριλάβει κάτι, που ν΄ αφορά κάποιο άλλο μέλος της κυβέρνησης και το χειροπιαστό έργο του.
Σαν να μην έφτανε αυτό κι αντί κάποια βήματα, κάποιες κινήσεις, της αδύνατης – υστερούσας πλευράς, για την ισορρόπηση της κατάστασης, έχουμε φαινόμενα επιδείνωσης, με γεγονότα και επεισόδια, που μεγαλώνουν τη διαφορά.
Πως αλλιώς να χαρακτηριστούν όσα συμβαίνουν σε δυο βασικούς τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, αυτόν της ακρίβειας και της εκτίναξης των τιμών στα πρατήρια υγρών καυσίμων κι αυτόν της δημόσιας τάξης και της έξαρσης της εγκληματικότητας ; >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Δεν είναι δυνατόν, να επιβαρύνεται η τιμή των καυσίμων, με την πρόσθετη φορολογία, κατά 14 σεντς/λίτρο και η βενζίνη ν΄ αυξάνεται στα πρατήρια 30 και 40 σεντς ! Από, δε, την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, η συνεχιζόμενη και επιδεινούμενη, λειτουργία και δράση του μηχανισμού του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, σε βαθμό που να καταντά η ονομασία του (Προστασίας) να προκαλεί γέλια και παράθεση ανεκδότων !
Σε μια δύσκολη συγκυρία για τη χώρα, την οικονομία, αλλά – κύρια – για το λαό, η όποια υπομονή και κατανόηση δοκιμάζονται σκληρά και τα όρια τους πολιορκούνται επικίνδυνα. ΄Ετσι και ξεπεραστούν, «Κύριος οίδε τι μέλλει γενέσθαι» !...
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
ΔΙΑΒΟΛΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ !
Σ΄ αυτά τα πλαίσια, τίθενται και οι απεργίες των εφοριακών και των τελωνιακών, πλην όμως δεν μπορεί να μην επισημανθούν οι διαβολικές καταστάσεις που δημιουργούνται, στην περίπτωσή τους
Ανέκαθεν, οι κινητοποιήσεις αυτών των δύο κλάδων των δημοσίων υπαλλήλων, θίγουν το κράτος και τα δημόσια έσοδα. Στο παρελθόν, η συνηθισμένη αντίδραση των κυβερνητικών αρμοδίων, έλεγε, περίπου, «άστους να κάνουν την απεργία τους, ό, τι δεν εισπράξουν τις μέρες αυτές, θα το εισπράξουν αργότερα…».
Δυστυχώς, τώρα, το αργότερα δεν διορθώνει τα πράγματα και η όποια καθυστέρηση στην είσπραξη των εσόδων, κινδυνεύει ν΄ αποβεί μοιραία, για όλους !
Όπως είναι γνωστό, οι επιτηρητές της Ε.Ε. φαγώθηκαν να επιβάλλουν τη λήψη κι άλλων, επιπλέον, σκληρών μέτρων λιτότητας και η μόνη παραχώρηση που έκαναν, είναι για τις 16 του Μαρτίου, όταν και θα εξετάσουν την απόδοση των ήδη ληφθέντων μέτρων. Φυσικά, εκείνο που θα μετρήσει, σ΄ αυτό το τσεκ – απ, θα είναι η πορεία των δημόσιων οικονομικών, τους δύο πρώτους μήνες του 2010, με δεδομένο, όμως, πως τα κύρια μέτρα πάρθηκαν αφού ο Ιανουάριος είχε παρέλθει, ουσιαστικά η κρίση θ΄ αφορά το Φεβρουάριο, τον κουτσουρεμένο μήνα των 28 ημερών. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Είναι που είναι το όλο σκηνικό τραβηγμένο από τα μαλλιά, (έλεγχος για ένα μήνα κουτσό, με τα μέτρα να μην έχουν, σχεδόν, εφαρμοστεί ακόμα…), έρχονται και οι απεργίες των εφοριακών και των τελωνιακών, για να δώσουν τη χαριστική βολή στα έσοδα και να κάνουν, από τώρα, βέβαιη την διαπίστωση των επιτηρητών : δεν απέδωσαν τα μέτρα σας, πάρτε κι άλλα !...
Είναι από τις στιγμές, που τίθενται σε σύγκρουση συμφέροντα, αλλά και δικαιώματα, θεμελιακού, μάλιστα χαρακτήρα. Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις, κάθε άποψη, κάθε προτροπή, έχει τα υπέρ, αλλά και τα κατά της και καλό είναι, να διατυπώνεται, μεν, αλλά όχι με την απόλυτη κατηγορηματικότητα, καθώς τα επιχειρήματα φαντάζουν, ένθεν και ένθεν, ισχυρά. (Μην ξεχνάμε πως οι εργαζόμενοι αυτών των κλάδων υφίστανται μια μεγάλη, άνω από το 30%, μείωση των αποδοχών τους !...).
Η εμπειρία λέει, πως η μετωπική αντιπαράθεση, σε παρόμοιες καταστάσεις, δυσκολεύει, αντί να διευκολύνει το πρόβλημα και η όποια λύση δεν μπορεί να προέλθει, παρά μόνο από τους ίδιους τους εμπλεκόμενους, με ωριμότητα και υπευθυνότητα…
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010
ΑΣ ΜΑΣ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΚΟΥΦΙΑ ΤΟΥΣ !...
Το χρέος αυτό δεν δημιουργήθηκε, ούτε χθες, ούτε προχθές, έρχεται από πολύ μακριά, είναι, όμως, γεγονός, πως μεγάλωσε, κατά πολύ, απ΄ όταν άρχισε το νταβαντούρι μας με την Ευρώπη, την ΕΟΚ πρώτα, την Ε.Ε. μετά και την ΟΝΕ τελευταία.
Την σημερινή λαίλαπα, που σαρώνει την Ελλάδα, την προκάλεσε η εκτίναξη του ελλείμματος, σε συνδυασμό με την αποκάλυψη των λογιστικών αλχημειών, που ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, τα τελευταία χρόνια. Οι «κουτόφραγκοι» ψυλλιάστηκαν τη δουλειά και μας έβγαλαν στη σέντρα.
Υπάρχει, όμως, ένα ζήτημα το οποίο έχει να κάνει με το «δασκαλίστικο» ύφος και την επιτιμητική συμπεριφορά των εταίρων μας και το κατά πόσο το δικαιούνται. Κατά πόσο, δηλαδή, αυτά που λέγονται και προσάπτονται στην Ελλάδα, ισχύουν μόνο γι αυτήν κι όχι για άλλους, ακόμα και γι αυτούς τους ίδιους, τους «δασκάλους» - τιμωρούς.
Κατ΄ αρχήν, στο Έλλειμμα, αν εξαιρέσουμε το έτος – μπάχαλο της καραμανλικής θητείας, το οποίο έδωσε και το δικαίωμα για τις, πρωτοφανείς, επιθέσεις κατά της χώρας μας, στα υπόλοιπα χρόνια, μετά το 2000, οι «ισχυροί» εταίροι μας δεν είχαν και τόσο καλύτερες επιδόσεις : σε μέσα επίπεδα η ευρωζώνη είχε, 2,5% το 2002, 3% το 2003, 6,2% το 2009 και αναμένεται ένα 6,7 για το 2010… >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Μεμονωμένα, υπάρχουν χώρες, που σε διάρκεια 10ετίας, κινήθηκαν, στο έλλειμμά τους, με ρυθμούς παραπλήσιους, ακόμα και ανώτερους, από εκείνους της Ελλάδας.
Είναι χαρακτηριστικό, πως και οι άλλοι επικριτές μας, οι της απέναντι πλευράς του ατλαντικού, (ΗΠΑ), μας συναγωνίζονται στα …ίσια, με ελλείμματα 3,7,% το 2002, 4,8% το 2003, 12,5% το 2009 και γύρω στο 10% το 2010 !...
Πηγαίνοντας στο Χρέος, το οποίο είναι και το δακτυλοδεικτούμενο, οι επικριτές – «προστάτες» μας το επικαλούνται και φωνάζουν, αφού, όμως, το αντιμετωπίζουν με λογιστική …πουστιά !
Βάζοντας σε πρώτο πλάνο το έλλειμμα του δημοσίου, βγάζουν τη χώρα μας μπροστά, αποκρύπτοντας το γεγονός, πως εδώ υπάρχει μια πιο εκτεταμένη οικονομική δραστηριότητα του κράτους, απ΄ ότι στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Το σωστό του υπολογισμού και της αναφοράς στο συνολικό χρέος κάθε χώρας, (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα), δεν προτάσσεται, καθότι οι συγκρίσεις δεν συμφέρουν !
Στο συνολικό χρέος, λοιπόν, που η Ελλάδα «τρέχει» με 178%, οι …σωστοί ευρωπαίοι – της ευρωζώνης, παρακαλώ…- «τρέχουν με …175%, δηλαδή, δίπλα μας ! Υπάρχουν, δε, χώρες, των οποίων οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ, βγάζουν, κάθε τόσο χολή κατά της Ελλάδας, που στο συνολικό χρέος τους είναι ασυναγώνιστες : Ολλανδία 234%, Ιρλανδία 222%, Βέλγιο 219%, Ισπανία 207%, Πορτογαλία 197%, Ιταλία 194% κλπ.
Όλα δείχνουν πως η δραματοποίηση της κατάστασης, αναφορικά με την «χρεοκοπημένη» Ελλάδα και τους «απατεώνες» έλληνες, σχεδιάστηκε και εξελίχθηκε, προκειμένου τα κοράκια και οι τοκογλύφοι της διεθνούς κερδοσκοπίας να προσανατολιστούν προς αυτήν κα να μην ασχοληθούν με τους υπόλοιπους !
Παρ΄ όλ΄ αυτά, που ακούγονται σαν παρηγοριά στον …άρρωστο, το πρόβλημα για την Ελλάδα υπάρχει, έχει φτάσει στο απροχώρητο και χρειάζεται, συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση.
΄Ισως, η άγαρμπη και προκλητική παρέμβαση των ευρωπαίων, να συντελεί και σε κάτι θετικά : στο τέλος του ωχ αδερφισμού και της αναβλητικότητας και στο άμεσο ξεκίνημα μιας νέας – ειλικρινούς και στοχευμένης αυτή τη φορά – εθνικής προσπάθειας, για την σταθερότητα και την ανάπτυξη της χώρας !...
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010
ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΛΑΪΚΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ !
Σε πολύ μεγάλα ποσοστά, ο έλληνας πολίτης, φαίνεται – μέσα από τις δημοσκοπήσεις – να έχει αντιληφθεί και να έχει αποδεχθεί δύο πράγματα : αφ΄ ενός τη σοβαρότητα της κατάστασης και των μεγάλων προβλημάτων της οικονομίας και της χώρας και αφ΄ ετέρου την ειλικρίνεια, την αποφασιστικότητα και τις δυνατότητες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του πρωθυπουργού.
Δεν είναι λίγο, ούτε συνηθισμένο, την επαύριον της λήψης μέτρων, που μειώνουν εισοδήματα και αυξάνουν όρια ηλικίας, να έχεις το 60% και πλέον, να δηλώνει κατανόηση και αποδοχή. Ακόμα και η παρέκκλιση από το προεκλογικό πρόγραμμα, αναγνωρίζεται, ως μια αναγκαστική ενέργεια, μπροστά στις περιστάσεις.
Οι ακραίες φωνές και προσεγγίσεις δεν μπορούν ν΄ αποτελέσουν τον οδηγό της λαϊκής σκέψης και βούλησης, στο βαθμό, που μένοντας στη στείρα περιγραφή και εξήγηση του παρελθόντος, εμφανίζονται, είτε χωρίς ρεαλιστική και συνεπώς αξιόπιστη πρόταση για το μέλλον, είτε χωρίς, καθόλου, πρόταση !
Η άποψη του Παπανδρέου, αφού ερευνά και αξιολογεί τα περασμένα, δείχνοντας αιτίες και αίτιους, παντού και σε βάθος, περιέχει και τα βήματα για την έξοδο από το τέλμα. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Το γεγονός ότι μέσα σε λίγους μήνες ανοίχτηκαν όλα, σχεδόν, τα σοβαρά ζητήματα, ενώ για τους επικριτές αποτέλεσε αφορμή να μιλήσουν για επιχείρηση παραπλάνησης, για το λαϊκό αισθητήριο ήταν μια επίδειξη αποφασιστικότητας σε μια πορεία σύγκρουσης, με όλα τα προβλήματα.
Ιδιαίτερη, απ΄ ότι φαίνεται, είναι η στήριξη προς τον έλληνα πρωθυπουργό και στο «μπλέξιμό του» και με τη «Διεθνή Νεοφιλελεύθερη Τρομοκρατία», (χαρακτηρισμός της σημερινής Ελευθεροτυπίας), στις τιτάνιες προσπάθειες για την εξεύρεση και την προώθηση λύσεων, που θα ωφελήσουν την Ελλάδα.
Βέβαια, για να πούμε και πάσα την αλήθεια, η στάση των ελλήνων πολιτών, σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει, ούτε εφησυχασμός, ούτε πλήρη εξουσιοδότηση, ούτε και «ελευθέρας» για την εφαρμογή μιας πολιτικής που θα οδηγήσει στο ξεχαρβάλωμα κάθε λαϊκής κατάκτησης !... Η εμπιστοσύνη είναι ένα πράγμα, που δοκιμάζεται και επηρεάζεται, κάθε στιγμή…
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010
ΤΑ ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ !
Ψάχνοντας τη ρίζα αυτής της παροιμίας έπεσα στην περιγραφή του παλιού φτωχικού σπιτιού της επαρχίας, με τον καμπινέ έξω, στην αυλή, στημένο με σανίδια και τσίγκια. Τις εποχές εκείνες η ιεροτελεστία της αφόδευσης, συμπληρώνονταν για μερικούς, με λόγια, κουβέντες και παραμιλητά, αυξομειούμενης, συνήθως, έντασης…
Το αναφερόμενο σπιτικό, που λέτε, είχε προβλήματα, τα οποία το ζευγάρι τα συζητούσε, αλλά δεν μπορούσε να βρει λύσεις, υπήρχαν οι αιτίες, αλλά και οι φταίχτες : οι άλλοι !… Ο άντρας του σπιτιού διπλής όψης, προς τα έξω σκληρός και πολυλογάς, προς τα μέσα, δηλαδή προς τη γυναίκα του, μειλίχιος και ολιγόλογος. Ερωτιάρης και σώγαμπρος γαρ…
Ο τελευταίος τσακωμός του στο καφενείο, του είχε στοιχήσει, συσσωρεύοντάς του θυμό και μανία. Επειδή, λοιπόν, μπροστά στη συμβία, δεν μπορούσε να τα πει, τάριχνε από τον …καμπινέ : « τους πούστηδες, τους καριόληδες, θα τους κανονίσω εγώ… θα τους φτιάξω… θα τους κάνω… θα τους διαλύσω !...».
Το ανοικτό παραθύρι από το κουζινάκι, μετέφερε το απειλητικό παραλήρημα στ΄ αυτιά της συζύγου, η οποία, κάποια στιγμή, απηυδισμένη, έδωσε και το παράγγελμα λήξης : «Άντρα έχεσες ; ΄Ελα τώρα, μέσα !...». ΄Οπερ και εγένετο… >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Η παροιμία στροβιλίζει, μέρες τώρα, στο μυαλό μου κι αφορμή της ανάκτησής της αποτέλεσε η συμπεριφορά και η στάση των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ. Οι τύποι αυτοί, μέσα στο, διατηρούμενο ακόμα, αγκομαχητό τους (από την προσπάθεια να μπούνε στη βουλή…), πέρα των άλλων διαπιστώσεων και κριτικών, τα ρίχνουν στο Γ. Παπανδρέου και για το ότι αντιμετωπίζει την Ε.Ε. και τους φορείς της, όπως λένε, άβουλα, άτολμα, με ηπιότητα και υποχωρητικότητα.
Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, και – κυρίως – ο κ. Λαφαζάνης, πετούν λογοπαίγνια και τσιτάτα, εναντίον των ευρωπαίων, κουτσαβακίστικης υφής, θυμίζοντας, εν πολλοίς, τον πρωταγωνιστή του σκηνικού, που εγέννησεν την ως άνω παροιμία.
Μόνο, που οι γνωστοί αυτοί πολιτικοί, περιορισμένων δυνατοτήτων, τα απειλητικά παραμιλητά τους δεν τα λένε από τον καμπινέ της αυλής τους, αλλά από τις οθόνες της τηλεόρασης, γι αυτό την παροιμία – παράγγελμα λήξης της …ιεροτελεστίας τους, δεν την δίνει η συμβία απ΄ το παραθύρι, αλλά ο ελληνικός λαός από την κάλπη του !...
Ο ΗΛΙΑΣ ΤΟΥ 16ου...
Η αδερφή μου παει πρωτη και είναι χαζοβιολα
η μαμα λεει να την αγαπαω αλα εγω χεστικα δεν την χονεβω
μαζι μας μενει η γιαγια η μαμα του μπαμπα μου που ηρθε
από το χωριό να μας κραταει γιατι ο μπαμπας και η μαμά πάνε
στιης δουλιές τους. Ουτε τη γιαγιά χονεβω γιτι αγαπαει την αδερφη μου και τη μαμά μου την λεει αυτη. Οτα γυρίζουμε από το σχολείο πρεπει να φάμε για να ξεμπερδεβουμε όπως λει η γιαγια .
Εγω θυμονω γιατι θελω να φαω με τη μαμά και τον μπαμπά και
η γιαγιά μου λεει να μην είμαι γρουσουζης και ακουι η μικρη
και τη ξεσηκονω .
Μόλις τεληώσω το φαι πρεπει να διαβασω. Μετά από ώρα ερχεται
η μαμά και πεζουμε ο μπαμπας ερχεται τελευταιος και μόλις μπει
στο σπιτι η γιαγια πεταγετε από το κρεβατι να βαλαι φαι και τσακονεται με τη μαμα και μετα λεει φτεω εγω που θελω να σας περιποηθω αλλα όποτε με εχετε αναγκη ειμαι καλή. Ο μπαμπας καθετε στον καναπε να διαβασει εφημεριδα και τσακωνονται με τη μαμά να μη καπνισει στο σπιτι αλλά να βγει στο μπαλκονι και η γιαγια λεει έχει ψοφο έξω να πουντιάσει; Η μαμά την κοιτάει σα να θέλει να τη πλακωσει. Ο μπαμπας πάντα κοιμάται στον καναπέ και όταν μαλώνουμε με την αδερφη μου η γιαγια φωναζει βγαλτε τον σκασμο δεν σκεφτοσαστε κανενα και μας φερνει σοκοφρετες να σκασουμε.
που είναι στους δρομους καπου μακρια αλλα λεει ότι εμποδιζουν τις ομαδες δεν ξερω ποιες η τον Ολυμπιακο η τον Παναθυναικο που δεν γουσταρω . Η΄μαμά τσακώνετε και ο μπαμπάς την λέι πασοκα πορωμενη. Η γιαγια βλεπει τα σηριαλ από τις εφτα μέχρι το βραδυ και
τις τελευταιες μερες είναι στεναχωρεμενη που χωρισε η Ελένη.
Όταν τις πει κατι ο μπαμπας που δεν τις αρεσει πηγαινει στο δωμάτιο της και κάθε φορά λεει τα ίδια . Εγω φταίω που πούλισα τα χωράφια να καθόσαστε στη σπιταρονα ακομα στο τριαρι θα μενατε το λει σκεδον κάθε μερα. Το βράδυ κάνουμε μπάνιο γαμωτο και πεφτουμε νωρις για υπνο και ομπαμπας χαιδολογιεται με τη μαμά στον καναπέ.
Πρεπει να τους φιλησω ολους και την γιαγια που με τσιμπαει το μουστακι της και την αδερφή μου την χαζή.
Αυτά δεν τα έγραψα στη εκθεση που έβαλε η δασκαλα η οικογένεια μου και τα λαθη μου τα διορθωνε η μαμα ριχνοντας και καμια καρπαζια αλλα τωρα δεν με νοιαζει δε το βλεπει κανεις.
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ !
΄Εχοντας ζήσει ένα 48ωρο σκληρών διαπραγματεύσεων με τους ισχυρούς της Ε.Ε., κατά τη διάρκεια του οποίου ήρθε αντιμέτωπος με σωρεία πιέσεων, απαιτήσεων και εκβιασμών, ο Γ. Παπανδρέου επέστρεψε στην Ελλάδα, τρομερά φορτισμένος και αγανακτισμένος για την κατάσταση, που έχει δημιουργηθεί και βιώνει η χώρα μας.
Στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν αρκέστηκε μόνο να τονίσει – για μια ακόμα φορά – τις τραγικές συνέπειες της εγκληματικής πολιτικής της νεοδημοκρατίας, στην τελευταία πενταετία, προχώρησε παραπέρα και επεσήμανε, με κατηγορηματικότητα, τα παιχνίδια που παίχθηκαν και παίζονται σε βάρος της Ελλάδας, αλλά και τις ευθύνες των χωρών της ευρωζώνης, καθώς και των θεσμικών οργάνων της ΄Ενωσης, για τα όσα συμβαίνουν και υφίσταται η χώρα μας.
Στο ανθρώπινο, αλλά πολιτικό ξέσπασμά του, ο πρωθυπουργός κατηγόρησε τους ευρωπαίους εταίρους για ασυνεννοησία, και έλλειψη πολιτικής απέναντι στην κρίση, για ολιγωρίες και αναποφασιστικότητα μπροστά στις επιθέσεις των κερδοσκόπων, για απαράδεκτη στάση και αντιμετώπιση της Ελλάδας, ως πειραματόζωο !
Είναι φανερό, πως ό, τι έγινε στις Βρυξέλλες αυτές τις ημέρες, δεν ήταν το απολύτως θετικό, λόγω των χρόνιων επί μέρους συγκρούσεων, ανάμεσα στα ισχυρά κράτη – μέλη της Ε.Ε. Παρ΄ όλ΄ αυτά ο Γ. Παπανδρέου θεώρησε την εξέλιξη, που υπήρξε, όχι το τέλος, αλλά την αρχή της μεγάλης εθνικής προσπάθειας για την αλλαγή σελίδας, για το ξεπέρασμα των προβλημάτων και την επαναφορά της χώρας σε πορεία σταθερότητας και ανάπτυξης.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ, ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ !...
Το ΠΑΣΟΚ με το που σχημάτισε τη κυβέρνηση, κλήθηκε να διαχειριστεί μια χρεοκοπημένη οικονομία με το – πραγματικό – χρέος, ίσαμε δύο ΑΕΠ και το έλλειμμα να προσθέτει σ΄ αυτό (το χρέος), περί τα 30 δις € το χρόνο !
Δυο πράγματα υποχρέωσαν, ουσιαστικά, το Γ. Παπανδρέου να «βάλει νερό στο κρασί του» : η εκτίναξη του ελλείμματος, (στο 12,7%) και η αντιμετώπιση της Ελλάδας από τις λεγόμενες διεθνείς αγορές, διάβαζε διεθνή κερδοσκοπικά κέντρα. Οι πόροι, που έπρεπε να εξοικονομηθούν, ήταν τεράστιοι και το κόστος του νέου δανεισμού, καθίστατο υπέρογκο.
Η Ε.Ε. είχε πολλούς λόγους για να ενδιαφερθεί και να παρέμβει, με σημαντικότερο την πορεία του Ευρώ. Ο «κάλος», που πάταγε στο πόδι της Ελλάδας, άκουγε στο όνομα κονδύλια για το ΕΣΠΑ και τις επιδοτήσεις του αγροτικού τομέα : κάμποσες δεκάδες δις €.
Χθες στις Βρυξέλλες ένας δεύτερος Παπανδρέου, οδήγησε τους ευρωπαίους, (27 αυτή τη φορά) σε αποφάσεις στήριξης του παρόντος και του μέλλοντος της Ελλάδας. Επί Ανδρέα τη χώρα την έπνιγε η υπανάπτυξη, τώρα, επί Γιώργου, ο κίνδυνος ήταν η χρεοκοπία. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Ουσιαστική διαφορά : τότε στα περίφημα ΜΟΠ, οι ευρωπαίοι της εποχής ήταν πιο γαλαντόμοι και πολύ λιγότερο ελεγκτές, σήμερα η ασπίδα έναντι των διεθνών τοκογλύφων, και το σωσίβιο απέναντι στο ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, προσφέρονται ακριβά (σε μέτρα) και με αυστηρή επιτήρηση. Οι «κουτόφραγκοι» έχουν πονηρέψει πλέον !...
Η σκληρή συμπεριφορά των εταίρων, σαφώς κι έχει να κάνει με ό, τι έγινε στην Ελλάδα την περασμένη πενταετία. Τα έργα κι οι μέρες της νεοδεξιάς εξόργισαν την Ε.Ε. και καταρράκωσαν την όποια αξιοπιστία της χώρας.
Το ΠΑΣΟΚ «πληρώνει», πολλαπλά, τις εγκληματικές πολιτικές του Καραμανλή και του νεοδημοκρατικού συρφετού (*), και στο εσωτερικό, αναγκαζόμενο ν΄ ακυρώνει βασικά σημεία του προγράμματός του και στο εξωτερικό, όπου ο Γ. Παπανδρέου υποχρεώνεται να διαπραγματευτεί σκληρά, ευρισκόμενος, συνέχεια, σε αμυντική και απολογητική θέση.
Η διαμορφούμενη κατάσταση οδηγεί σε πολύπλευρες διεργασίες, προσέγγισης και κρίσης, το λαό και την κοινωνία, που καλούνται να συμμετάσχουν, αλλά και να συνεισφέρουν. Τα πράγματα δεν είναι καλά, η κριτική φουντώνει, ο θυμός μεγαλώνει, η ελπίδα συρρικνώνεται… Δεν εκλείπει, όμως !...Όλα δείχνουν, πως υπάρχει, ακόμα, πίστωση χρόνου προς τη νέα κυβέρνηση και κατανόηση για τη δυσχερή θέση που βρέθηκε.
Το γεγονός αυτό, (ως εκτίμηση…), μεγαλώνει, κατά πολύ, τις απαιτήσεις για σωστή, μετρημένη και υπεύθυνη άσκηση των κυβερνητικών πολιτικών και, φυσικά, ψηλώνει τον πήχη των προσδοκιών, για ουσιαστικά και χειροπιαστά αποτελέσματα…
------------------------
(*) Ο καταστροφικός για την Ελλάδα γαλάζιος συρφετός, συμπεριλαμβάνει όλη την σημερινή ηγετική ομάδα της νεοδημοκρατίας και τον – τυπικά και ουσιαστικά – επίγονο του Καραμανλή, Σαμαρά, ο οποίος έχει το θράσος να κάνει κριτική και να το παίζει και προστάτης του …λαού !...
Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010
ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ Η ΓΑΛΑΝΤΟΜΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ.
Ο «σκιώδης» υπουργός της σαμαρικής Ν.Δ. κ. Σαλμάς, έγινε γνωστός, πέρσι, στο πανελλήνιο, από την υπόθεση «Τρομπούκη» και φέτος, πριν δυο μέρες, βάλθηκε ν΄ αποδείξει την ασυνέπεια της κυβέρνησης, σ΄ ό, τι αφορά τον τρόπο διορισμού των διοικητών των Υγειονομικών Περιφερειών.
Ο κ. Σαλμάς κατήγγειλε, λοιπόν, σε επιτροπή της βουλής, πως 3 από τους διορισθέντες διοικητές, έγραψαν στα βιογραφικά, που κατέθεσαν, πως είναι μέλος του ΠΑΣΟΚ, ο ένας, υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο δεύτερος και συνεργάτης – παλιότερα – σημερινών υπουργών, ο τρίτος !
Λες και όποιος έβαλε υποψηφιότητα για διοικητής σε κάποια Υγειονομική Περιφέρεια, θάπρεπε να κρύψει κάθε σχέση με το …ΠΑΣΟΚ, μη, τυχόν και θεωρηθεί ως κώλυμα !
Λες και το σημαντικό στο βιογραφικό, είναι το σκέλος των «συστάσεων» κι όχι εκείνο των προσόντων, των σπουδών και της εμπειρίας !
Λες π.χ. και η Χριστίνα Παπανικολάου, πήρε τη θέση λόγω της αναφερόμενης συνεργασίας της με τον Β. Βενιζέλο κι όχι λόγω της αξίας της, που είναι για πολλά χρόνια δοκιμασμένη και πιστοποιημένη !
Που ήταν ο κριτής κ. Σαλμάς, όταν στην επάρατη πενταετία, διορίζονταν διοικητές στις αντίστοιχες υπηρεσίες κάτι ξέκωλα, χωρίς καθόλου προσόντα σπουδών και εμπειρίας, διαθέτοντας, μόνο, «άλλα προσόντα» ;
Φτάσαμε στο, απίθανο, σημείο να εγκαλείται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γιατί διορίζει, σε κάποιες θέσεις της κρατικής μηχανής, μέλη ή φίλους του …ΠΑΣΟΚ ! Και η κριτική να γίνεται απ΄ αυτούς που ο λαός, μόλις, 4 μήνες πριν, καταχέριασε, στέλνοντάς τους στο περιθώριο και την ανυποληψία.
Δυστυχώς, όμως, στην κατάσταση αυτή δεν οδηγηθήκαμε μόνο από τη θρασύτατη και ξεδιάντροπη λειτουργία των νεοδεξιών, αλλά και από την γαλαντομία των κυβερνώντων στο ζήτημα της στελέχωσης των μετακλητών θέσεων του κρατικού μηχανισμού.
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ !
Είναι ορατό, είναι μπροστά μας. Όποιος θέλει μπορεί να κάνει μια διαδικτυακή βόλτα στα διεθνή ΜΜΕ. Από την Κίνα μέχρι τις ΗΠΑ και τις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Πριν λίγες εβδομάδες η Ελλάδα ήταν μια χώρα μπαταχτσήδων που νοθεύει στοιχεία και καρπώνεται κοινοτικούς πόρους. Σήμερα η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου με πραγματικά οικονομικά προβλήματα που δέχτηκε αλλεπάλληλα χτυπήματα από τους κερδοσκόπους. Στόχος βραχυπρόθεσμος η αποκομιδή γρήγορων και εύκολων κερδών έστω κι αν το τίμημα είναι η ισοπέδωση της οικονομίας της χώρας. Στόχος μεσοπρόθεσμος το πέρασμα του προβλήματος και στις άλλες χώρες του ΕΥΡΩ που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα και άρα η μεγιστοποίηση των προβλημάτων και επομένως των δυνατοτήτων κερδοσκοπικών επιθέσεων.
Μέχρι πριν λίγες εβδομάδες το πρόβλημα ήταν Ελληνικό, το πρόβλημα ήταν η Ελλάδα.
Πάρτε μέτρα, μας έλεγαν, και κανονίστε την πορεία σας, μόνοι σας. Το πρόβλημά σας είναι ταμειακό, εξοικονομήστε χρήματα, δανειστείτε και μπορεί να γλυτώσετε. Αυτό έλεγαν οι «ειδικοί», αυτό έλεγαν οι «αρμόδιοι» των Βρυξελλών, αυτό έλεγαν οι εγχώριοι «αναλυτές». Τα ίδια ακριβώς έλεγαν και λένε οι «εκφραστές» των λαϊκών συμφερόντων στην ελληνική πολιτική σκηνή. Η διαφοροποίηση τους αφορούσε μόνο στην πηγή των μετρητών. Η συνταγή ακριβώς η ίδια. >>>Διαβάστε τη συνέχεια..
Μόνο ένας πολιτικός πήγε αντίθετα στο ρεύμα. Μόνο ένας πολιτικός έβαλε το πρόβλημα στην πολιτική του διάσταση όταν όλοι μιλούσαν για ταμειακές διευθετήσεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου στο Νταβός.
Εκείνος πρώτος, με συνέπεια και επιμονή, έβαλε καθαρά το πολιτικό πρόβλημα. Βρείτε, είναι εύκολο, τις δηλώσεις του εκείνων των ημερών. Σε συνεντεύξεις και συζητήσεις επαναλάμβανε το ίδιο πράγμα. «Η Ελλάδα θα κάνει τις διορθωτικές κινήσεις που είναι απαραίτητες αλλά ΔΕΝ είμαστε εμείς το κυρίαρχο πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πολιτικό και αφορά στην επίθεση που δέχεται το ευρωπαϊκό νόμισμα και η Ευρώπη με μοχλό την Ελλάδα. Το θέμα δεν είναι να βρεθούν φτηνές πηγές δανειοδότησης για την Ελλάδα. Το θέμα είναι να αντιμετωπιστεί η επίθεση με όρους πολιτικούς από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση με την δημιουργία κοινού μετώπου αλληλεγγύης και στήριξης ανάμεσα στις χώρες μέλη. Διαφορετικά τα προβλήματα θα μεγιστοποιηθούν και θα επεκταθούν και σε άλλες χώρες πολύ σύντομα, άμεσα.»
Θυμηθείτε τους εγχώριας κοπής «έγκυρους» σχολιαστές που θεωρούσαν αυτά που έλεγε ο Πρωθυπουργός ως τακτική κίνηση για να κερδίσει χρόνο. Θυμηθείτε τους κοινοτικούς αρμόδιους που έκαναν πως δεν άκουγαν τις επισημάνσεις της ελληνικής πλευράς.
Σήμερα, τώρα που μιλάμε, η εικόνα είναι διαφορετική. Όλοι, ή σχεδόν όλοι, αποδέχονται την πολιτική προσέγγιση Παπανδρέου. Από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μέχρι τους παράγοντες της αγοράς στην Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στις Βρυξέλλες. Το πρόβλημα είναι πολιτικό, αφορά όλη την Ευρώπη, η λύση δεν μπορεί παρά να είναι πρωτευόντως πολιτική.
Αύριο είναι η συνάντηση κορυφής. Τα αποτελέσματα θα τα δούμε. Μπορούμε όμως σήμερα να κάνουμε κάποιες υποθέσεις. Κάποιοι περιμένουν ταμειακές διευκολύνσεις προς την Ελλάδα με την μορφή χαμηλότοκων δανείων. Μετά την πρόσφατη εμπειρία της επίθεσης των κερδοσκόπων στην οικονομία μας κάτι τέτοιο θα είναι μια ανακούφιση για την Ελλάδα, θα είναι μια νίκη του Έλληνα Πρωθυπουργού.
Εγώ ισχυρίζομαι και εύχομαι ότι μπορεί να δούμε κάτι ευρύτερο. Μια πολιτική συμφωνία που θα δίνει πόρους της Ε.Ε στις αδύναμες χώρες του Ευρωπαϊκού νότου προκειμένου να επιταχυνθεί η ανάπτυξη, να αποφευχθεί η ύφεση, να προστατευθεί το Ευρώ. Κάτι τέτοιο θα αλλάξει θετικά και άμεσα την προοπτική της Ελλάδας. Κάτι τέτοιο θα είναι ο πολιτικός θρίαμβος της χώρας και προσωπικά του Πρωθυπουργού. Θα είναι κάτι ανάλογο, ίσως και ευρύτερο, των Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων του Ανδρέα Παπανδρέου την δεκαετία του 80.
Έχω τρελαθεί; Ίσως.
Υποθέσεις κάνω και η Παρασκευή είναι κοντά.
ΥΓ : Και για όσους Ελληναράδες ειρωνεύτηκαν και λοιδώρησαν την απόφαση του Πρωθυπουργού να χρησιμοποιήσει ως συμβούλους ξένους επιστήμονες και προσωπικότητες, υπάρχει μια απάντηση στην χθεσινή GUARDIAN.
http://www.guardian.co.uk/business/2010/feb/09/elliott-eurozone-greece-stiglitz-speculation
Ένας απο τους συμβούλους του Παπανδρέου, ο Στίγκλιτς, δίνει τη μάχη για την Ελλάδα καταθέτοντας το προσωπικό του κύρος και την επιστημονική του αναγνώριση.
Και ρωτάω. Ποιός είναι περισσότερο Έλληνας; Αυτός που υπερασπίζεται τη χώρα μας ή οι Ελληνικής ιθαγένειας μεγαλόσχημοι υπαλληλίσκοι που εξυπηρετούν τους διεθνείς κερδοσκόπους εδώ και στην αλλοδαπή;
Από τον ALZAP