Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΦΟΥΣΚΑΣ !...


Για ολονών την καμπούρα υπάρχουν ράμματα και όλων η μούρη είναι για φτύσιμο ! Από που ν΄ αρχίσουμε και που να τελειώσουμε : από τους "αντάρτες" εισαγγελείς, που τη μια μέρα έριξαν τη "βόμβα" τους και την άλλη την κατάπιαν, από τους πολιτικούς, που τσίμπησαν κι έβγαλαν μύδρους ζητώντας "πλήρες φως", κάνοντας τους αμέτοχους και τους τάχα έκπληκτους, από τους δημιοσιοκάφρους, που σήκωσαν το θέμα στα ουράνια κι έσπευσαν να διαβεβαιώσουν για "ονόματα που κατέθεσαν οι παραιτηθέντες..." και τώρα υποχρεώνονται να μαζέψουν τα σάλια και τις βλακείες τους, μιλώντας, ως συνήθως, για φιάσκο των ...άλλων ! Να μην πω πολλά και για τους χαχόλους, που διάβασαν πίσω από τα γράμματα και τις λέξεις και αποφάνθηκαν, πως οι "πεπόνηδες", μιλώντας για παρεμβάσεις και πιέσεις, εννοούσαν την οικογένεια ...Παπανδρέου !...

Το "κουσούρι" στην Ελλάδα είναι γενικό κι αφορά τους πάντες ! Είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση, γεγονός, πως το ιδιοσυγκρασιακό σπορ της φυλής είναι η ...φούσκα ! Το "μπαμ" του σκασίματός της, κορυφαία ηδονική συνήθεια... Αν αυτό μοιάζει με τη μαλακία ; Μα δεν μοιάζει είναι !...

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΣΤΟ PSI !...


Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει ήδη στείλει το γράμμα της στον Αϊ-Βασίλη. Θέλει PSI και τίποτα άλλο. Η αγορά όμως λέει κάτι διαφορετικό. Η αρχική συμφωνία του PSI προέβλεπε ένα «κούρεμα» της τάξεως του 21% στην καθαρή παρούσα αξία. Από την αρχή είχαμε τονίσει πως η συμφωνία δεν ήταν επωφελής για την Ελλάδα («Ημερησία», 30 Ιουλίου του 2011).

Στην πραγματικότητα όμως, η λογική του PSI+ ήταν και είναι λανθασμένη. Για το λόγο αυτό εγκαταλείφθηκε από τους Ευρωπαίους. Είναι μυστήριο γιατί επιμένουν στην εφαρμογή του για την Ελλάδα. Ίσως γιατί δεν έχουν το χρόνο να ασχοληθούν μαζί μας και ίσως γιατί και η ελληνική κυβέρνηση δεν ασχολείται με το θέμα σοβαρά. Η καινούρια όμως συμφωνία κατόρθωσε να είναι δυσμενής και για την Ελλάδα αλλά και για τους ομολογιούχους.

Η αναδιάρθρωση χρέους είναι μία εξαιρετικά λεπτή διαδικασία έχοντας και την επιπρόσθετη εμπλοκή της δήθεν εθελοντικής διαδικασίας. Τα ομόλογα διαπραγματεύονται γύρω στο 25%-40% και πάρα πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες τα έχουν ήδη εγγράψει κοντά σε αυτές τις τιμές έχοντας απορροφήσει μεγάλο μέρος της ζημιάς. Το PSI, τους καλεί να τα ανταλλάξουν με νέα, που θα έχουν περίπου την ίδια αξία με αυτήν που έχουν τιμολογήσει στο χαρτοφυλάκιό τους. Εάν όμως δεν συμμετάσχουν στο PSI, ενδέχεται να πάρουν 100 σε περίπτωση που αποφευχθεί η χρεοκοπία. Σε περίπτωση που η Ελλάδα χρεοκοπήσει και τυπικά, θα πάρουν πάλι κοντά στο 30% (υπόθεση). Άρα η λογική των τραπεζιτών, λέει ότι είναι καλύτερα εκτός PSI, παρά εντός, παρέα με την ΕΚΤ (45 δισ.).

Το PSI δεν είναι η καλύτερη λύση για την Ελλάδα στις σημερινές συνθήκες της αγοράς. Η αρχική ιδέα των Γερμανών ήταν η τιμωρία των ιδιωτών ομολογιούχων και η μείωση του χρέους. Η τιμωρία όμως των ομολογιούχων από την Ελλάδα δεν πρέπει να είναι ο στόχος και ούτε είναι προς όφελος της Ελλάδας. Η Ελλάδα πρέπει να ενδιαφέρεται μόνο για τρία πράγματα.
1) Επιτόκιο εξόδου. Δηλαδή η απόδοση με την οποία θα διαπραγματεύο-νται μετά την αναδιάρθρωση.
2) Πιστοληπτική αναβάθμιση μετά την αναδιάρθρωση.
3) Βιωσιμότητα του χρέους μετά την αναδιάρθρωση.

Δυστυχώς, το PSI με τη σημερινή του μορφή δεν πληροί τους τρεις αυτούς στόχους. Και τούτο, διότι οι ομολογιούχοι απαιτούν υψηλά τοκομερίδια καθιστώντας τη βιωσιμότητα και το επιτόκιο εξόδου προβληματικό. Η Ελλάδα θα χρειαστεί να δανειστεί ξανά για να πληρώσει τα νέα τοκομερίδια. Προσθέτοντας την αλλαγή σε αγγλικό δίκαιο και τις εγγυήσεις από το EFSF, τότε έχουμε ένα πραγματικό γόρδιο δεσμό. Το τραγελαφικό στην όλη υπόθεση είναι πως οι Ευρωπαίοι εμπιστεύονται και επιζητούν την προστασία του αγγλικού δικαίου αντί κάποιου άλλου. Μόνη εναλλακτική λύση η «εθελοντική» προσφορά επαναγοράς.

Υπάρχει όμως εναλλακτική λύση στο PSI. Πολύ απλά να δώσουμε 35% (περίπου) και να επαναγοράσουμε τα χρέος μας. Ούτως ή άλλως οι μόνοι που θα συμμετάσχουν στο PSI είναι όσοι πιεστούν από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Αντί λοιπόν να ανταλλάξουμε τα παλιά με τα καινούρια ομόλογα κάνουμε «εθελοντική» προσφορά στο 35%. Τα προτερήματα αυτής της λύσης είναι:

Το χρέος μειώνεται στο 120% του ΑΕΠ από την πρώτη κιόλας μέρα. (15% αποχή από τη διαδικασία και με την ΕΚΤ να πάρει 70% της ονομαστικής).

Η Ελλάδα δεν πληρώνει τόκους και χρεολύσια για 10 χρόνια που είναι η περίοδος χάριτος των δανείων μας.

Η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί να αποδεχθεί το αγγλικό δίκαιο στα ομόλογα. Μόνο στα διμερή δάνεια προς το EFSF (όπως και τώρα).

Οι ομολογιούχοι παίρνουν ρευστό, δεν θα έχουν άλλες ζημίες και ούτε οι τράπεζες θα είναι αναγκασμένες να κάνουν περαιτέρω προβλέψεις ή διαχείριση ρίσκου. «Τιμωρούνται» δε ακόμα πιο αυστηρά αλλά από την αγορά.

Η Ελλάδα καθαρίζει όλο το στοκ των ομολόγων της. Τα καινούρια ομόλογα θα μπορούν να έχουν ρήτρες συλλογικής δράσης και ό,τι άλλο θέλουμε.

Η Ελλάδα θα βελτιώσει κατά πολύ τη βιωσιμότητα του χρέους της αλλά και την πιστοληπτική της ικανότητα άμεσα.

Αγοράζοντας και καταστρέφοντας τα ομόλογα, απομακρύνεται ο κίνδυνος πιστωτικού γεγονότος από ενεργοποίηση των ρητρών που υπάρχει σε πολλά ομόλογα του ΟΣΕ αλλά και της ελληνικής δημοκρατίας.

Η Ελλάδα θα πάει σε επιλεκτική χρεοκοπία όπως και με το PSI για όσο καιρό ισχύει η προσφορά.

Θα ρωτήσετε όμως, πού θα βρούμε τα λεφτά για την υλοποίηση της εν λόγω λύσης. Χρειάζονται περί τα 105 δισ. ευρώ. Αν υπάρξει συμφωνία με τους κατόχους, τότε τα ομόλογα σε βάθος 12 μηνών θα μπορέσει να τα «σηκώσει» το EFSF.
Συμπέρασμα Το PSI ήταν πάντα μια κακή επιλογή που προωθήθηκε από πολιτικούς. Η αγορά δίνει όμως πάντα καλύτερες λύσεις και αυτήν τη στιγμή λέει ξεκάθαρα μέσω των τιμών ότι η καλύτερη λύση είναι η προσφορά επαναγοράς και όχι η ανταλλαγή με νέα ελληνικά ομόλογα. Χρειάζονται άμεσα πρωτοβουλίες από την ελληνική πλευρά.

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

"Η Ν.Δ. ΜΕ ΕΜΠΛΕΞΕ" !...


Επιλογή και απόφαση της κυβέρνησης της ΝΔ ήταν οι αποκαλούμενες ιερές ανταλλαγές, ανέφερε στην απολογία του ο προφυλακισμένος ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου Εφραίμ.

«Δεν θέλαμε τις ανταλλαγές, αλλά μας επιβλήθηκαν από την τότε κυβέρνηση για να ικανοποιηθούν οι τοπικοί φορείς που δεν μας ήθελαν εκεί», ήταν η απάντηση που έδωσε ο κατηγορούμενος σε μία από τις δεκάδες ερωτήσεις που του έθεσε η εφέτης ειδική ανακρίτρια Ειρήνη Καλού, η οποία είχε και τη γνώμη ότι ο ηγούμενος πρέπει να οδηγηθεί στη φυλακή.

Στην πολυσέλιδη απολογία του, που παρουσιάζουν «Τα Νέα», ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου περιγράφει τις σχέσεις που είχε αναπτύξει στο πλαίσιο των πνευματικών του καθηκόντων με πρόσωπα της κεντρικής πολιτικής σκηνής όπως με τον άλλοτε διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου Γιάννη Αγγέλου και τον πρώην υπουργό Θεόδωρο Ρουσόπουλο.

Αρνείται όμως με κατηγορηματικό τρόπο ότι κάποιος από αυτούς είχε οποιαδήποτε ανάμειξη στην υπόθεση των ανταλλαγών και πολύ περισσότερο ότι ο ίδιος εκμεταλλεύτηκε τη γνωριμία τους και την εξουσία που εκείνοι είχαν για να προχωρήσει το σχέδιο των ανταλλαγών ακινήτων μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της Μονής Βατοπαιδίου.

Επιπλέον ο Εφραίμ αναφέρεται σε επαφές που είχε και με άλλους πρώην υπουργούς της ΝΔ, ισχυριζόμενος μεταξύ των άλλων:

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Για τον Πέτρο Δούκα: «Στον κ. Δούκα υποβάλαμε δύο αιτήματα. Ενα ήταν η απόδοση της διαχείρισης της λίμνης και το δεύτερο ήταν να μας αποζημιώσει εκείνο το τμήμα των παραλίμνιων που είχε δοθεί σε κατοίκους της περιοχής. Ο κ. Δούκας στα λίγα λεπτά που μας δέχτηκε στον διάδρομο, μας είπε ότι δεν είναι αρμόδιος και να πάμε στον κ. Σάββα Τσιτουρίδη».

Για τον Σάββα Τσιτουρίδη: «Το ίδιο αίτημα επαναλάβαμε λίγες μέρες μετά και μάλιστα εγγράφως στον κ. Τσιτουρίδη, υπουργό τότε Αγροτικής Ανάπτυξης, όταν τον επισκεφθήκαμε μαζί με τον μοναχό Αρσένιο στο υπουργείο».

Για τον Ευάγγελο Μπασιάκο: «Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2004 επισκεφθήκαμε τον υπουργό κ. Μπασιάκο. Αυτός μόλις είχε αναλάβει και μας είπε ότι είχε ενημερωθεί από τον κ. Αλέξανδρο Κοντό για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή του μετοχιού και ότι δεχόμαστε πολλές πιέσεις από τους φορείς και πάμε για συνολικές ανταλλαγές, δηλαδή ανταλλαγή της λίμνης και των παραλίμνιων εκτάσεων με αντίστοιχες εκτάσεις του Δημοσίου αρμοδιότητας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης».

«Η πάγια θέση της μονής είναι να μείνουμε εκεί σεβόμενοι την παράδοση της μονής μας, που τόσους αιώνες είναι εκεί και θέλει να συνεχίσει να παραμένει. Οι νομικοί μας σύμβουλοι μας είπαν ότι πρέπει να δεχτούμε τη θέση της κυβέρνησης να φύγουμε από τη λίμνη, γιατί αλλιώς θα είχαμε μακροχρόνιες διαδικασίες. Εμείς και συγκεκριμένα εγώ, λόγω της επαφής μου με τον πρίγκιπα Κάρολο και αφού μιλήσαμε, μού εξέφρασε τον ενθουσιασμό του να συνεργαστεί το Πριγκιπικό Ιδρυμα σε θέματα οικολογίας με το Βατοπαιδίου για το μετόχι της Ξάνθης», λέει σε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της απολογίας του ο Εφραίμ.

…ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΚΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ !...


Ε, καιρός ήταν ! Κοντά στους Γερμανούς και τους Γάλλους, να πλακώσουν κι οι Ρώσοι. Ανέκαθεν τρισυπόστατους δεν τους είχαμε τους προστάτες ; Ο καθένας με τον πόνο του και το ρόλο του.

Ο πιο πρόσφατος, ενέσκηψε ως θεματοφύλακας των συμβόλων της (κοινής) Ορθοδοξίας και των ιδιόμορφων φορέων της. Κατάλαβα καλά ή κάνω λάθος ; Ο Πούτιν υπονοεί δικαιώματά του στο ΄Αγιο ΄Ορος ; Τι είδους δικαιώματα ;

Πέρσι τέτοιο καιρό, ο Εφραίμ ήταν στη Ρωσία και πήγε και στο σπίτι του Βλαντιμίρ. Τι κουβέντες έγιναν ;

Μάλλον είναι πολύ πιο σύνθετο και σοβαρό το ζήτημα για να το δούμε στα πλαίσια μιας περίπτωσης με θρησκευτικό περιεχόμενο. Η ρωσική παρέμβαση, σε τόσο υψηλό επίπεδο, πολιτικό κι όχι (μόνο) εκκλησιαστικό, σε άλλα παραπέμπει κι αλλού οδηγεί : τη λειτουργία της κυρίαρχης ελληνικής πολιτείας αμφισβητεί, με ωμό και απαράδεκτο τρόπο, η απερίγραπτη, αμαρτωλή, ρωσική ηγεσία !

Αν υπάρχει και τώρα, η παραδοσιακή εγχώρια κακομοιριά και η ξενοδουλεία ; Αλίμονο !...

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

ΣΤΟ ΨΙΛΟ !...


ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ !...


Κανένας κλάδος της ελληνικής οικονομίας δεν έχει πληγεί περισσότερο από την κρίση, όσο εκείνος των ΜΜΕ. Από τους 8.000 περίπου δημοσιογράφους της χώρας μας, πάνω από 1.500 έχουν χάσει τη δουλειά τους την τελευταία διετία, σύμφωνα τουλάχιστον με τους ισολογισμούς των εισηγμένων επιχειρήσεων Τύπου. Άλλοι 1.500 στο «ALTER» και την «Ελευθεροτυπία» είναι ουσιαστικά άνεργοι, αφού καίτοι παραμένουν τυπικά στα μισθολόγια των επιχειρήσεών τους, δεν έχουν πληρωθεί εδώ και μήνες, ενώ είναι αμφίβολο αν θα πληρωθούν ποτέ.

Απλήρωτοι εδώ και μήνες, ή αντιμέτωποι με δραματικές καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων τους, βρίσκονται και εκατοντάδες άλλοι συνάδελφοι σε μικρές πολιτικές, οικονομικές, περιφερειακές και αθλητικές εφημερίδες, site, κανάλια, ραδιοφωνικούς σταθμούς και – κυρίως – περιοδικά. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων έχουν ακόμη δουλειά, έχουν υποστεί μειώσεις της τάξης του 20% στις αποδοχές τους και έχουν αναγκαστεί να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις (για να καταλάβετε για τι επίπεδα μισθών μιλάμε, φανταστείτε ότι σύμφωνα με την υφιστάμενη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ένας δημοσιογράφος με 10 χρόνια προϋπηρεσία αμείβεται περίπου με 1.100 ευρώ καθαρά. Μετά τις μειώσεις, οι καθαρές αποδοχές του έχουν κατέβει στα 900 ευρώ καθαρά ύστερα από δεκαετή καριέρα!). Σε ακόμη χειρότερη μοίρα βρίσκεται το τεχνικό και διοικητικό προσωπικό των επιχειρήσεων τύπου, το οποίο έχει πραγματικά σφαγιαστεί.

Φυσικά, ο κλάδος δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την κατάντιά του. Η φούσκα της ελληνικής αγοράς ΜΜΕ συντηρείτο επί χρόνια χάρη στον πακτωλό κρατικής διαφήμισης, την υποχρέωση των Ανωνύμων Εταιρειών να δημοσιεύουν (επί πληρωμή φυσικά) τους ισολογισμούς τους σε εφημερίδες και τις παράπλευρες εργολαβίες των μιντιαρχών με το ελληνικό δημόσιο. Γι' αυτό και είχαμε επί τόσα χρόνια περισσότερες εφημερίδες, περιοδικά, κανάλια και ραδιόφωνα από αναγνώστες, τηλεθεατές και ακροατές. Τώρα που η κρατικές επιχορηγήσεις στέρεψαν, η διαφήμιση συρρικνώθηκε λόγω της κρίσης και η υποχρέωση δημοσίευσης ισολογισμών μετράει αντίστροφα, η φούσκα θα σκάσει και η ανεργία στο δημοσιογραφικό και τους παράπλευρους κλάδους θα ξεπεράσει το 70% (σήμερα βρίσκεται γύρω στο 50%).

Την επόμενη μέρα θα έχουν απομείνει μόνο όσες ειδησεογραφικές επιχειρήσεις πραγματικά αντέχει να σηκώσει το κοινό που έχει η χώρα, ενώ οι στρατοί των δημοσιογράφων που βγαίνουν κάθε χρόνο από ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ δεν θα βρουν ΠΟΤΕ δουλειά (εκτός ίσως από ελάχιστους και με εργασιακές συνθήκες γαλέρας). Τα πράγματα γίνονται χειρότερα λόγω του γεγονότος ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα, λόγω ακριβώς των εξαρτήσεών της από το κράτος, αποδείχθηκε παντελώς αναξιόπιστη. Έτσι, κάθε προσπάθεια περιορισμού του ελλείμματος και δημοσιονομικού νοικοκυρέματος στο παρελθόν καταγγέλλονταν ως ανάλγητη και νεοφιλελεύθερη. Δεν είναι μόνο ότι ο λαϊκισμός πούλαγε και συνεχίζει να πουλάει. Είναι και ότι τα μίντια βασίζονταν ακριβώς στο χρήμα που μοίραζαν οι υπουργοί για να επιβιώσουν.


Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση όπου το προσωπικό συμφέρον των μιντιαρχών παρουσιάζονταν υποκριτικά ως δήθεν ενδιαφέρον για τα δεινά του λαού είναι τα αντιμνημονιακά λεγόμενα ΜΜΕ. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι την ίδια ώρα που καταγγέλλουν τον άτιμο τον νεοφιλελευθερισμό, ζητάνε από τους εργαζομένους τους τις πιο σκληρές θυσίες προκειμένου να επιβιώσουν οι εργοδότες. Διότι όλοι έχουμε υποστεί περικοπές στους μισθούς μας, αλλά ελάχιστοι όσες περικοπές, ή/και απολύσεις ή/και καθυστερήσεις πληρωμών, όσο οι εργαζόμενοι στο Ριζοσπάστη, την Τυποεκδοτική, τον 902 και το «Κόκκινο», δηλαδή τα επίσημα ΜΜΕ του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ αντιστοίχως. Επίσης στην πρώτη γραμμή της αντιμνημονιακής ρητορικής, οι ιδιοκτήτες του ALTER και της Ελευθεροτυπίας αφήνουν τους εργαζομένους τους να πεινάνε (κυριολεκτικά) και τους ζητούν ουσιαστικά να συνεχίζουν να δουλεύουν χωρίς αμοιβή. Αν αυτό δεν είναι ακραία μορφή καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, τότε τι είναι ;
Εξίσου υποκριτές οι τηλεπερσόνες που καταγγέλλουν το Μνημόνιο και την ανάλγητη Τρόικα, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να διεκδικούν τα προηγούμενα χρόνια αμοιβές έως και 100πλάσιες των προβλεπόμενων από τη συλλογική σύμβαση, μολονότι γνώριζαν ότι αυτό αποτελεί και ακραία αδικία εις βάρος των συναδέλφων τους και θέτει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα των ΜΜΕ τους και άρα των μελλοντικών μισθών των απλών δημοσιογράφων. Με τα δανεικά λεφτά των τραπεζών, την εισφοροδιαφυγή, τη φοροδιαφυγή και την κρατική διαφήμιση πολλοί έγιναν τζάμπα μάγκες. Όσο για το ρεπορτάζ, την αιτιολογημένη γνώμη και την εμπεριστατωμένη άποψη, αυτές πέρασαν σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην ανέξοδη καταγγελία και το κούνημα του δαχτύλου.

Ήλθε επιτέλους η ώρα λοιπόν να πέσουν οι μάσκες. Πριν πάρουμε στα σοβαρά τον καθένα που ακούμε να βγάζει αντιμνημονιακές κορώνες και πύρινους λόγους κατά του καπιταλισμού, να ψάχνουμε και λίγο τη συμπεριφορά του απέναντι στους συνεργάτες του, τους υφιστάμενους του, τους εργαζομένους του, αλλά και τη εν γένει στάση του στο δημόσιο βίο. Για παράδειγμα, πόσοι από τους μιντιάρχες που κράζουν για τη μείωση των συντάξεων, είναι εντάξει στις εισφορές τους απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία; Έλεος πια, πήξαμε στους αριστερούς τύπου Άκη σε αυτή τη χώρα.
Καλές γιορτές και καλή δύναμη σε όσους δοκιμάζονται...

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

ΔΕΝ Μ΄ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ !...


Σε κάτι από πρωτοχρονιάτικο "μποναμά" φέρνει η παρέμβαση του Γ. Παπανδρέου στα γενικότερα και τα εσωκομματικά πράγματα, ο οποίος, όμως, περιέχει κι ένα σαφές μήνυμα : μόνιμα και αποκλειστικά προσηλωμένος στο εθνικό ζήτημα και την πορεία της χώρας προς τη σωτηρία !
Η κατηγορηματική αυτή θέση, σημαίνει ορθά και κοφτά, πως οι όποιες άλλες διεργασίες και εξελίξεις δεν τον αφορούν και δεν ασχολείται !

Το ΠΑΣΟΚ, με επιλογή και ευθύνη του Παπανδρέου, αφού κέρδισε τις εκλογές το Νοέμβρη του 2009, στρατεύτηκε στην αντιμετώπιση του ελληνικού δράματος κι άσκησε εκείνη την σκληρή πολιτική - μονόδρομο, που ΟΛΟΙ οι άλλοι, χρόνια τώρα, την εξόρκιζαν και την προσπερνούσαν.

Το κρίσιμο αυτό έργο δεν τελείωσε, συνεχίζεται με τη στήριξη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΠΑΣΟΚ από μία κυβέρνηση ευρείας στήριξης και το συμφέρον της χώρας επιτάσσει - δραματικά - την ολοκλήρωσή του. Κάθε πρόσκαιρη ανακοπή της πορείας διάσωσης μπορεί ν΄ αποβεί μοιραία, και συνεπώς, κάθε ενέργεια και συμπεριφορά υπονόμευσης και ανατροπής της κυβέρνησης, αποτελεί νάρκη στα θεμέλια της Ελλάδας.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Η δικαίωση του ΠΑΣΟΚ, θα έρθει από την ολοκλήρωση της τιτάνιας προσπάθειας ξεπεράσματος της κρίσης με την παραμονή της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια κι όχι από την πρόωρη και ανώφελη ετυμηγορία, του εκλογικού σώματος, σε μια συγκυρία ρευστή και μεταβατική ! Δεν υπάρχει ούτε λόγος, ούτε ανάγκη, αυτή τη στιγμή πρόταξης των όποιων κομματικών, πολύ περισσότερο, δε, παρεϊστικων ή προσωπικών μικροσυμφερόντων και ενασχόλησης με την προώθησή τους. Πόσο, μάλλον, όταν πρόκειται για σχεδιασμούς και διαδικασίες, συγκεκριμένων πηγών και αφετηριών !...

Οι μικροκομματικές επιδιώξεις, οι υπαρξιακές αγωνίες και αναζητήσεις, στα πλαίσια του ΠΑΣΟΚ, δεν ενδιαφέρουν και δεν θα υπάρξει ενασχόληση μ΄ αυτές ! Δεν είναι η ώρα για να τεθεί στο τραπέζι και σε πρώτο πλάνο, ούτε το μέλλον του κόμματος, ούτε, φυσικά, το μέλλον κάποιων στελεχών και βουλευτών !

΄Οποιος έχει αντιληφθεί το εύρος και την ουσία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, δεν προτάσσει τα μικροσυμφέροντα και τις προσωπικές στρατηγικές, σπρώχνοντάς την, πιο κοντά στο γκρεμό, αλλά σκέφτεται και φέρεται υπεύθυνα και εθνικά, κάτι που ο Γ. Παπανδρέου έκανε και θα κάνει και στη συνέχεια !...

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

ΕΝΑΣ ΜΠΕΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗ Ν.Δ !...


Κάθε μέρα πέντε με δέκα τομεάρχες της Ν.Δ. βομβαρδίζουν με ανακοινώσεις τους υπουργούς από το ΠΑΣΟΚ που συμμετέχουν στη σημερινή κυβέρνηση, στο όνομα των αμαρτημάτων τους στην προηγούμενη. Μάλιστα ο τομεάρχης απασχόλησης Νίκος Νικολόπουλος έφτασε να ζητήσει την παραίτηση του υπουργού Γ. Κουτρουμάνη για το θέμα των επικουρικών συντάξεων. Στο όνομα υπαρκτών αδυναμιών -και άθλιων πρακτικών που κληρονομήθηκαν από το πρόσφατο παρελθόν-, η Ν.Δ. είναι ολοφάνερο ότι επιχειρεί να «ξηλώσει το πουλόβερ» της κυβέρνησης Παπαδήμου, για να «απελευθερωθεί» από τις όποιες δεσμεύσεις και να επιδοθεί απερίσπαστη στο σπορ της κατάκτησης της αυτοδυναμίας. Δυστυχώς στη διάθεση αυτή υποκύπτουν ακόμα και βουλευτές που άρθρωναν έναν πιο νηφάλιο πολιτικό λόγο το τελευταίο διάστημα. Αλλά φαίνεται ότι το χριστουγεννιάτικο event δεν καθορίζεται από αυτούς τις άγιες τούτες μέρες. Την παράσταση κλέβουν οι αντιμνημονιακοί της Ν.Δ., που κάνουν αντιμνημονιακά πάρτι με αντιμνημονιακές κομπανίες...

Στη Συγγρού το κλίμα τα τελευταία 24ωρα έχει αλλάξει. Η ατμόσφαιρα θυμίζει το διάστημα ακριβώς πριν από το σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου. Η ηγεσία της Ν.Δ. επέλεξε τότε να στηρίξει το νυν πρωθυπουργό για να αποφευχθεί η χρεοκοπία της χώρας. Τώρα ποιες είναι οι ενδείξεις ότι αυτή έχει αποσοβηθεί ώστε να κάνουν κάποιοι λόγο ακόμα και για «διαζύγιο» αμέσως μετά τις γιορτές; Ποιοι επενδύουν σε αυτό και γιατί; Υπάρχει η ανάγκη διερεύνησης και εξήγησης αυτής της στροφής της Ν.Δ. Ίσως να παίζει ρόλο πως όσο το καταρρακωμένο ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στα πρόθυρα διαδοχής -με όλα τα συμπαρομαρτούντα- τόσο η Ν.Δ. θεωρεί ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί την αδυναμία του αντιπάλου προς όφελός της. Σε αυτό συμβάλλει ασφαλώς και η στάση πρωτοκλασάτων του ΠΑΣΟΚ που αίφνης είτε ζητούν να τελειώνουμε με την κυβέρνηση Παπαδήμου είτε ανακαλύπτουν ότι μπορούσαμε και αλλιώς, χωρίς το Μνημόνιο, ανακαλύπτοντας όψιμα ο ένας μετά τον άλλον τον αντιμνημονιακό τους εαυτό....
>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Αυτά όμως δεν εξηγούν τη νευρικότητα που επικρατεί στις κινήσεις της Συγγρού. Και αυτή έχει να κάνει μάλλον με την εκτίμηση ότι η εμπλοκή της Ν.Δ. στο κυβερνητικό σχήμα δεν της αποφέρει πολιτικά οφέλη και στέκεται εμπόδιο στο δρόμο προς την αυτοδυναμία. Οι δημοσκοπήσεις -για τις οποίες αρκετοί στη Ν.Δ. τρέφουν λαγνεία- φανερώνουν μια καθήλωση των ποσοστών του κόμματος, παρά τη δημοσκοπική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ. Στα μεγάλα αστικά κέντρα -Αθήνα, Θεσσαλονίκη- η καθήλωση είναι ανησυχητική. Η δημοτικότητα του Αντ. Σαμαρά δεν απογειώνεται. Και την ίδια ώρα, η κομματική βάση της Ν.Δ. «βράζει» κατά της στήριξης της «δοτής» κυβέρνησης Παπαδήμου. Όλα αυτά ωθούν αρκετούς στη Ν.Δ. να θεωρούν την εμπλοκή στο κυβερνητικό εγχείρημα ως ένα μεγάλο μπελά. Το βλέπουν βέβαια από τα μέσα, με βάση τα παραμορφωτικά τους μικροκομματικά «ματογυάλια».

Αγνοούν γι' αυτό δύο παραμέτρους. Η πρώτη έχει να κάνει με μια εύστοχη διατύπωση του Φ. Κουβέλη ότι δηλαδή η στάση της Ν.Δ. μπορεί να δημιουργήσει ένα «πολιτικό γεγονός» που να οδηγήσει σε εκλογές -ακόμα και νωρίτερα από τα συμφωνηθέντα- όταν όλοι πια γνωρίζουν πως οι διαβουλεύσεις για το PSI, πολύ περισσότερο σήμερα, δεν επιτρέπουν να κοιμόμαστε αγκαλιά με το ημερολόγιο... Κοντολογίς, μπορεί να λογαριάζουν σε ηρωική έξοδο στη Ν.Δ., αλλά πόσο σταθμίζουν τους τεράστιους κινδύνους για τη χώρα; Η δεύτερη παράμετρος έχει να κάνει με μια απλή διαπίστωση: η Ν.Δ. δίνει εξετάσεις ευθύνης με τον τρόπο συμμετοχής της στην κυβέρνηση Παπαδήμου και κρίνεται ακριβώς γι' αυτό από τους πολίτες - όχι μόνο από το τι τάζει για μετά τις εκλογές. Η κρίση εμπιστοσύνης απέναντι στο πολιτικό σύστημα -συνεπώς και στη Ν.Δ.- είναι τόσο βαθιά, που ένα κόμμα εξουσίας όφειλε να αντιληφθεί πόσο αναγκαίο είναι να στηρίξει το δύσκολο εγχείρημα Παπαδήμου και όχι να αλληθωρίζει προς το «αδειανό πουκάμισο» μιας μετέωρης αυτοδυναμίας.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ EBENEZER ...DRAGHI !...


Δεν θα καταφέρει ποτέ να τελειώσει με αυτούς τους ισολογισμούς των τραπεζών, και είναι ήδη παραμονή Χριστουγέννων. Έχει ζαλιστεί από τα πολλά νούμερα. Τόσο πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, τόσες ρήτρες ασφαλείας, εγγυήσεις, αναχρηματοδοτήσεις… Αρχίζει να μισοκοιμάται. Βρίσκεται μία δεκαετία πίσω. Ένα χαρούμενο πρωινό γεμάτο αισιοδοξία, όταν ο κόσμος καλωσόριζε το νέο νόμισμα.

Πόσο όμορφη ήταν τότε η ζωή! Αυτοί οι ύπουλοι Βρετανοί αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο ευρώ, αλλά εμείς θα τους δείξουμε! Το ενιαίο νόμισμα θα ενώσει την Ευρώπη οικονομικά και συμβολικά και σύντομα θα απειλήσει το δολάριο στην πρωτοκαθεδρία της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος.

Αποκαθηλώνουμε τους Γιάνκηδες από τον θρόνο τους και αφήνουμε στο περιθώριο τους Βρετανούς. Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Μέσα σε μία δεκαετία οι οικονομίες του βορρά και του νότου θα έχουν συγκλίνει σε μία μεγαλοπρεπή ισχυρή μηχανή. Το ευρώ θα είναι σαν το γερμανικό μάρκο, αλλά με πιο σκούρο χρώμα από τον ήλιο του νότου.

Ο Ebenezer δεν μπόρεσε να κρατήσει περισσότερο αυτές τις χαρούμενες σκέψεις. Ξύπνησε από θορύβους στην πόρτα του. Δύο άνδρες, ένας Ιταλός και ένας Ισπανός, είχαν απόλυτη ανάγκη από χρήματα. Ρώτησαν αν, υπό το πνεύμα των Χριστουγέννων, ο κ. Draghi θα μπορούσε να τους βοηθήσει και αυτοί σε αντάλλαγμα θα υποσχεθούν ότι θα σταματήσουν να είναι πολυέξοδοι. Πλάκα κάνουν; Νομίζουν ότι μπορεί απλώς να τυπώσει χρήμα; Αυτά τα κάνει ο ύπουλος ανταγωνιστής του σε έναν άλλο οίκο εκκαθάρισης και οδεύει προς την καταστροφή.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Ο Draghi άρχισε και πάλι να λαγοκοιμάται. Είχε, όμως, σπασμωδικά και περίεργα όνειρα. Έβλεπε την εικόνα ενός μικρού παιδιού από την Ελλάδα που οι γονείς του δεν μπορούσαν να του δώσουν το φάρμακο που απεγνωσμένα χρειαζόταν. Αποφάσισε ότι είναι απλώς κουρασμένος επειδή για τόση ώρα προσπαθούσε να βρει έναν τρόπο να ισοσκελίσει τα βιβλία των τραπεζών. Μερικές φορές πετάχτηκε νομίζοντας ότι είχε βρει τα χρήματα που χρειαζόταν. Σχεδόν αμέσως, όμως, συνειδητοποιούσε ότι τελικά η διαφορά ήταν μεγαλύτερη από όση είχε εκτιμήσει αρχικά. Αν είχαμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα εξαρχής, τώρα δεν θα ήμασταν σε αυτήν την κατάσταση, σκέφτηκε με καημό.

Δεν είχε πια κανένα νόημα. Καλύτερα να πήγαινε σπίτι του. Η ώρα είχε περάσει και εκείνος, εξουθενωμένος, έπεσε στο κρεβάτι. Σχεδόν αμέσως ονειρευόταν. Να και πάλι αυτό το μικρό αγόρι από την Ελλάδα. Οι γονείς του, ρακένδυτοι, θρηνούν. Το αγόρι πέθανε. Λες και ήταν χαρακτήρας από αυτές τις φθηνές μελοδραματικές ταινίες. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, σκέφτηκε ο Draghi. Τότε κοίταξε την ημερομηνία: 24 Δεκεμβρίου 2015. Έβλεπε στο μέλλον. Αχ, αν μπορούσε μόνο να δει τις τιμές των μετοχών εκείνη την ημέρα, θα έβγαζε μια περιουσία!

Λογικεύτηκε. Άρχισε να σκέφτεται το αγόρι και όχι το ταλαίπωρο νόμισμά του. Αν ο μικρός Τίμαιος πεθαίνει το 2015, τότε υπάρχει ακόμη χρόνος να σωθεί. Ποιο ήταν και πάλι το πρόβλημα που έπρεπε να λύσει; Το φάρμακο υπάρχει και έχει δοκιμαστεί πολλές φορές. Το αποτέλεσμα δεν είναι απολύτως βέβαιο και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και από τον ασθενή. Συνήθως, όμως, η θεραπεία έχει αποτελέσματα. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Αν οι μικροί Έλληνες θέλουν να σωθούν, θα πρέπει να τους επιτραπεί να φύγουν από το πολύτιμο ευρώ και (μακριά από εμάς) να κάνουν υποτίμηση.

Άρχισε να σκέφτεται πώς μπορούσε να γίνει αυτό το σχέδιο. Τον πήρε και πάλι ο ύπνος. Νάτος και πάλι ο μικρός Τίμαιος. Δείχνει τόσο χαρούμενος και υγιής παίζοντας στην παραλία. Πίσω του, εκατοντάδες τουρίστες που απολαμβάνουν τον ήλιο και ούζο σε καταπληκτικές τιμές, με την ευγενική συνδρομή των νέων πτήσεων της Ryanair στα ελληνικά νησιά. Ίσως πάει και ο ίδιος κάποια στιγμή εκεί, σκέφτηκε, και κοιμήθηκε και πάλι μέχρι το πρωί των Χριστουγέννων.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !...


Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε την κάρτα !

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

ΣΥΜΦΟΡΗΣΗ !...


Έχουμε και λέμε :

1) Για το σκάνδαλο στο δήμο Θεσσαλονίκης στη φυλακή βρίσκονται εδώ και καιρό οι Σαξώνης -Λεμούσιας (ο δεύτερος δεξί χέρι του Παπαγεωργόπουλου). Έπονται όπως φαίνεται και άλλοι.

2) Για το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων στη φυλακή οδηγήθηκαν πατήρ και υιός Πρινιωτάκη καθώς και ο αξιότιμος κος Καπράνος πρόσφατα.

3) Για το σκάνδαλο Βατοπεδίου - κατά φαντασία μας κατά τον ΣΚΑΙ και πολλούς άλλους - προφυλακιστέος σήμερα ο άγιος πατήρ Εφραίμ.

4) Για το σκάνδαλο ΑΣΠΙΣ στη φυλακή ο Ψωμιάδης εδώ και 1,5 χρόνο.

5) Στη φυλακή και ο έτερος Ψωμιάδης - στα Σκόπια. Ο τρίτος Ψωμιάδης - ο πολιτικός της ομάδας των συνεπίθετων - την γλίτωσε με τριετή αναστολή. Εσχάτως θα τον πετύχετε στου Παπαδάκη ελλείψει Αυτιά .
6) Στη φυλακή Μπέος και Τσακογιάννης για τα στημένα.

Είναι μετά ο Παπαιωάνου να μην ψάχνει απελπισμένος τρόπους να αποσυμφορήσει τις φυλακές;

Όλοι οι παραπάνω πήγαν φυλακή με κυβέρνηση Παπανδρέου. Προσωπικά αμφιβάλλω πολύ αν είχε γίνει το ίδιο με κυβερνήσεις Καραμανλή και ανθρώπους στην Δικαιοσύνη σαν τον Κεδίκογλου και τον Σανιδά.

Αφιερωμένο σε όσους λένε ότι είναι όλοι ίδιοι. Προσωπικά φοβάμαι ότι στο μέλλον θα νοσταλγήσουμε την κυβέρνηση Παπανδρέου και τα όσα - λίγα κατά τη γνώμη μου - πέτυχε στον τομέα της κάθαρσης...

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

ΒΑΘΙΑ ΝΥΧΤΩΜΕΝΟΙ !...


΄Οπως και να το κάνουμε είμαστε λαός ...χαρισματικός. Η ιστορία μας, παλιά και πρόσφατη, το αποδεικνύει, καθώς, αν και μια χούφτα, κάνουμε τον Κόσμο ολάκερο ν΄ ασχολείται μαζί μας. Το γιατί, όπως λέει το λαϊκό άσμα "δεν έχει καμιά σημασία...!".

΄Οχι που θ΄ αφήναμε στο απυρόβλητο και τη διαδικασία, κατ΄ άλλους θεσμό, των συμμαχικών κυβερνήσεων, (ή συνεργασίας ή ευρείας συμμετοχής ή έκτακτης ανάγκης ή εθνικής ενότητας ή και το λουρί της μάνας !...). Από ...λογοπαιγνία, σκίζουμε οι μπαγάσηδες...

Η κυβέρνηση Παπαδήμου γεννήθηκε, μετά από άκρως επώδυνο τοκετό, για να προχωρήσει μια πολιτική, που δεν αντέχονταν και δεν έβγαινε από ένα και μόνο κόμμα. Μια πολιτική πράγματι εθνικής ανάγκης και απ΄ αυτές που δεν είναι συνυφασμένη με πρόσκαιρα αποτελέσματα ή πρόσκαιρα ωφελήματα, γι αυτό και δεν συνδυάζεται με μπράβο και επαίνους, τουλάχιστον για τώρα.

Δυστυχώς, η "ιατρική" επιβεβαιώνεται στο ό,τι τα προβλήματα στην κύηση και τη γέννα, επηρεάζουν το "τέκνο" : η τωρινή κυβέρνηση είναι προβληματική !...

Τόσο οι συμμετέχοντες σ΄ αυτήν, όσο και οι απ΄ έξω, βρήκαν την ευκαιρία να ξεσαλώσουν, σε μια συμπεριφορά και μια λειτουργία, όχι απλά ιδιοτελή και μικροπολιτική, αλλά επικίνδυνη και εν πολλοίς επιβλαβή για τη χώρα.

Οι "συνεργαζόμενοι" κάνουν κάθε τι για να δείξουν, πως μπορούν οι πολιτικοί να κυβερνούν αντιπολιτευόμενοι ή, (ταυτόχρονα και παράλληλα), να αντιπολιτεύονται κυβερνώντας, ενώ οι μη συνεργαζόμενοι πάτησαν στο τέρμα το γκάζι στην διαδρομή "της αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευση" !! Είπαμε, χαρισματικοί, και, στο πολιτικό προσωπικό. ΄Αλλωστε το δείχνουν τα ...έργα τους !...
 
.
΄Ολοι φτιάχνουν τις κυβερνήσεις συνεργασίας για να προσφέρουν και να προσθέσουν, εμείς την κάναμε για πάρουμε και ν΄ αφαιρέσουμε. Ορισμένοι την είδαν ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ, άλλοι ως πάγκο εκτέλεσης ταχυπολιτικών τρυκ και κόλπων κι άλλοι ως πασαρέλλα επίδειξης της πολιτικής τους γκαρνταρόμπας.

Τι να περιμένει κανείς από κυβερνώντες που λειτουργούν με το βλέμμα στραμμένο, όχι στο σήμερα και στα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες της χώρας, αλλά στο αύριο και στην ψηφοθηρία για λογαριασμό της πάρτη τους ή του κόμματός τους ;

Κι όμως, το "παιδί" αυτό, το πρώτο μετά από δεκαετίες ολόκληρες, θα μπορούσε να κάνει πράματα και θάματα και ν΄ αποδείξει, στην πράξη, πως το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, μπορεί να διορθωθεί και ν΄ ανανήψει και στο έργο του και στη συνείδηση του λαού.

Οι ...χαρισματικοί πολιτικοί μας αποδεικνύονται ανάξιοι του ρόλου και της αποστολής τους, βαθιά μολυσμένοι και βαθιά νυχτωμένοι, άξιοι, μόνο, για την καληνύχτα του ελληνικού λαού, ως προς τα συγκεκριμένα πρόσωπα και τους συγκεκριμένους πολιτικούς σχηματισμούς !...

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ !...


Εντεκα βουλευτές (*) εμφανίζονται να μη δικαιολογούν πού κατέληξαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τα οποία ο καθένας τους απέσυρε από τους τραπεζικούς λογαριασμούς του και, σύμφωνα με δηλώσεις των αρμοδίων για το «πόθεν έσχες παραγόντων της Βουλής, το θέμα θα ερευνηθεί. Και η απορία είναι απλή: για ποιον λόγο δεν έχει ήδη ερευνηθεί; Πόσες μέρες χρειάζονται για να κληθούν οι συγκεκριμένοι βουλευτές και να δικαιολογήσουν -ή να μην καταφέρουν να δικαιολογήσουν- πού πήγαν τα χρήματα αυτά; Δύο; Τρεις; Παραπάνω όχι.

Μου είναι αδύνατο να υπολογίσω πόσες φορές πρέπει να έχω γράψει από το 1975 μέχρι σήμερα για την κοροϊδία του δήθεν ελέγχου της εξέλιξης της οικονομικής κατάστασης των πολιτικών. Ή της κοροϊδίας να δημοσιοποιούνται λίγες μέρες πριν μπει το 2012 στοιχεία για το 2009; Γιατί περί κοροϊδίας πρόκειται. Και μάλιστα ξεδιάντροπης, μια και συνεχίζεται επί τόσα χρόνια.

Ας υποθέσουμε ότι αποφασίζει η Βουλή να ελέγξει όχι τα οικονομικά μίας μόνο χρονιάς, αλλά της συνολικής πολιτικής έως τώρα πορείας των 300 μελών της. Τι χρειάζεται για να γίνει η δουλειά; Δύο ή τρεις δημοσιογράφοι και ισάριθμοι λογιστές. Από άποψη στοιχείων θα χρειαστούν το πρώτο και το τελευταίο «πόθεν έσχες» του καθένα και όλες οι φορολογικές δηλώσεις του, κυρίως η τελευταία πριν από την είσοδό του στη Βουλή. Κι από άποψη χρόνου δύο ή, το πολύ, τρεις μήνες.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Δεν αμφιβάλλω ότι ειδικότεροι στους ελέγχους σχετικών θεμάτων μπορεί να χρειαστούν λιγότερο χρόνο και να καταλήξουν σε εγκυρότερα συμπεράσματα, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι μια δημοσιογραφική ερευνητική ομάδα με την προαναφερθείσα λογιστική υποστήριξη μια χαρά θα την έκανε τη δουλειά. Αλλωστε, μικρός είναι ο τόπος μας, λίγο ή πολύ γνωριζόμαστε ο ένας με τον άλλον, ξέρουμε ποιες είναι οι περιπτώσεις που θα πρέπει να ερευνηθούν διεξοδικά και ποιες εκείνες που θα βρεθούν καθαρές.

Ωστόσο, τέτοια έρευνα δεν υπάρχει περίπτωση να τη δούμε στο ορατό μέλλον. Το λέει και η παροιμία, άλλωστε. «Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει». Και στην περίπτωση των «πόθεν έσχες» των πολιτικών, το «κοσκίνισμα» ή το δούλεμα ή η κοροϊδία, δώστε όποια ονομασία θέλετε, έχει εξελιχθεί σε επιστήμη.


(*)  Είναι δέκα, γιατί ο Πάγκαλος δικαιολόγησε...

ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ !...


Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΔΙΠΟΛΟ !...


Mε ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο και τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας Kωστή Στεφανόπουλο, τα ηγετικά στελέχη του κομματικού συστήματος δείχνουν να μην κατανοούν ότι η πραγματικότητα γίνεται ακόμα πιο κρίσιμη μετά την πρόσφατη σύνοδο της E.E. Tο δημοσιονομικό σύμφωνο που επέβαλαν η Γερμανία, μαζί με τη Γαλλία, με κεντρικό στόχο τη σταθεροποίηση του ευρώ, αυξάνει την πιθανότητα οι δημοσιονομικά «προβληματικές» χώρες-μέλη, κάποια στιγμή, να βρεθούν εκτός της ζώνης του ευρώ. Kαι πρώτη στη λίστα αυτή είναι η χώρα μας.
Tο να ομφαλοσκοπούμε εάν μας αρέσει ή όχι η πολιτική της Mέρκελ, που εδράζεται πρωτίστως στη δημοσιονομική πειθαρχία, ανήκει στη σφαίρα της ρητορείας των πολιτικών και της αυταρέσκειας κάποιων δημοσιογράφων.

Στην προσπάθεια για την αποφυγή της χρεοκοπίας θα έπρεπε τα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση Παπαδήμου να είχαν άμεσα καταλήξει σε δυο κοινές αποφάσεις: Nα προεκτείνουν για αρκετούς μήνες, αν όχι μέχρι το Σεπτέμβριο του 2013, το χρόνο των εκλογών και ταυτόχρονα να ταυτιστούν με την απαρέγκλιτη υλοποίηση όλων των μεταρρυθμίσεων για τις οποίες έχουμε δεσμευτεί. Aυτές άλλωστε είναι ζωτικές για να μπει, σταδιακά, η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης. Όμως, τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει.

Πολύ σωστά ο Kωστής Στεφανόπουλος κατέστησε σαφές πως πρόωρες εκλογές «θα βλάψουν τα συμφέροντα της χώρας». Έχει επίσης δίκιο όταν σημειώνει ότι το ζητούμενο είναι ο νυν πρωθυπουργός να μπορεί να παύει και να διορίζει υπουργούς - δηλαδή να κυβερνά, με την έγκριση βεβαίως της πλειοψηφίας του Kοινοβουλίου. (απόψεις που άλλωστε διατύπωσε με θάρρος και η Άννα Διαμαντοπούλου). Άλλωστε η αποστολή του δεν είναι, παρά τα όσα επιπόλαια συμφώνησαν οι τρεις κομματικοί αρχηγοί - εμβαλωματική. Aλλά η ουσιαστική υλοποίηση τομών. Tομές και όχι μπαλώματα απαιτούν οι κρισιμότατες περιστάσεις. Aυτό το κατανοεί η κοινή γνώμη, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Oι πολίτες δεν θέλουν τον Λ. Παπαδήμο ως παρένθεση ελαχίστων μηνών.
Tαυτόχρονα η αποστολή του Λ. Παπαδήμου δεν εξαντλείται στο PSI. Zητούμενο είναι και οι μεταρρυθμίσεις, προς τις οποίες είναι διαχρονικά αλλεργικό το κομματικό σύστημα. Ένα κομματικό σύστημα που κατάφερε να δημιουργήσει μια κυβέρνηση τύποις συμμαχική, ενσωματώνοντας παρατάξεις που την αντιπολιτεύονται. Tαυτόχρονα παραμένουν στους κόλπους της υπουργοί αντίπαλοι των μεταρρυθμίσεων. Γι' αυτό η εφεδρεία και η αναγκαία δραστική περικοπή του προσωπικού στο δημόσιο τομέα εξελίσσεται σε φάρσα, καθώς ανακοινώθηκε πρωτοφανής αριθμός νεοπροσλαμβανομένων. Γι' αυτό υπουργοί σέρνουν τα πόδια τους στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων από τα φορτηγά στα ταξί, αλλά και σε άλλους κλάδους. Άλλωστε N.Δ. και ΛA.O.Σ συν οι λαϊκιστές του ΠAΣOK, θέλουν να φρενάρουν τις μεταρρυθμίσεις. Ώστε να τις προλάβουν οι εκλογές.

Γι' αυτό οι βιαστικές εκλογές και η αποφυγή των μεταρρυθμίσεων αποτελούν ένα καταστροφικό δίπολο. Mε ένοχο το κομματικό σύστημα. Kαι θύμα τη χώρα. Σε ώρες που κυριολεκτικά κρίνεται η τύχη του τόπου.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Ο ...ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ !...


ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ !...


Απαισιόδοξος εμφανίστηκε ο Ντομινίκ Στρος Καν για την προοπτική που έχει η Ευρωζώνη να ξεπεράσει την κρίση, σε 45λεπτη ομιλία του στο Πεκίνο, μετά από ερωτήσεις δημοσιογράφων.

"Βλέπουμε τις ευρωπαϊκές χώρες να περνούν από το ένα σχέδιο διάσωσης στο άλλο, από τη μια σύνοδο κορυφής στην άλλη, πάντα χωρίς να παραδέχονται τις απώλειες, χωρίς να επιτρέπουν την ανάπτυξη και αποτυγχάνοντας να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη", τόνισε ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ στην ομιλία του.

Υπογράμμισε μάλιστα ότι "το ευρώ είναι στο μέσο του ποταμού" και ότι το γεγονός ότι η "νομισματική Ένωση δεν έχει υλοποιηθεί το καθιστά πολύ ευάλωτο" ενώ επισήμανε ότι "η βάρκα είναι έτοιμη να βουλιάξει". Επέρριψε δε ευθύνες για την κρίση τόσο στην Άγκελα Μέρκελ όσο και στο Νικολά Σαρκοζί, για τους οποίους είπε ότι δεν έχει πεισθεί ότι μπορούν να συνεννοηθούν και ότι πιθανώς αυτός είναι ένας από τους λόγους που δεν επιτρέπουν στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα να προχωρήσει.

Σε όσους δημοσιογράφους του έθεταν προσωπικές ερωτήσεις, πάντως, για το ερωτικό σκάνδαλο το οποίο τον ταλαιπώρησε, απαντούσε "ουδέν σχόλιο".

Τόνισε όμως ότι μια κατάρρευση της Ευρωζώνης δεν θα έλυνε την κρίση χρεών των κρατών μελών της. Μια θεμελιακή λύση στην κρίση χρεών θα έπρεπε να βασίζεται στην ανάπτυξη είπε ο Στρος Καν, και δεν θα έπρεπε να δίνεται υπερβολική σημασία στα μέτρα λιτότητας.

Στην αναφορά του για την Ελλάδα υπογράμμισε ότι είναι κρίμα που η στρατηγική του ΔΝΤ για τη χώρα μας δεν υιοθετήθηκε και δεν εφαρμόστηκε σωστά και χαρακτήρισε το ΔΝΤ δυσλειτουργικό.



"Το όλο σύστημα δεν θεωρούσε την Ευρωζώνη ως ζώνη αλληλεγγύης όπως θα έπρεπε να είναι κάθε νομισματική ένωση. Μάλλον, η ιδέα ήταν ότι οι Έλληνες έπρεπε να πληρώσουν για τις αμαρτίες τους. Οι ευρωπαϊκές χώρες θα δανείσουν στους Έλληνες αλλά συν ένα περιθώριο. Γιατί; Επειδή οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν για τις αμαρτίες τους. Από ηθικής πλευράς, δεν έχω κανένα σχόλιο. Από οικονομικής άποψης, όμως, σίγουρα δεν βοήθησε", τόνισε χαρακτηριστικά.

Σχετικά με τις ευρωπαϊκές τράπεζες υποστήριξε ότι υιοθετούν πολιτική πιστωτικής συρρίκνωσης στην αγορά αντί να καλύψουν τους κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας, κάτι που όπως είπε αποτελεί αρνητική εξέλιξη για την ευρωπαϊκή οικονομία.
Σε όσους δημοσιογράφους του έθεταν προσωπικές ερωτήσεις, πάντως, για το ερωτικό σκάνδαλο το οποίο τον ταλαιπώρησε, απαντούσε "ουδέν σχόλιο".

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Η ΑΓΓΛΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ !...


Καθισμένος στην πολυθρόνα στο σπίτι του στην Αθήνα, ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου δεν θα μπόρεσε να συγκρατήσει ένα πικρό χαμόγελο παρακολουθώντας την απόλυτη απομόνωση του David Cameron, στον απόηχο του βέτο στη συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις Βρυξέλλες.

Η περιφρόνηση που λούστηκε ο κ. Cameron, στον οποίο επιδεικτικά επιτέθηκε ο Γάλλος πρόεδρος κ. Nicolas Sarkozy, προφανώς θα θύμισε στον κ. Παπανδρέου το σφυροκόπημα που είχε υποστεί ο ίδιος από την ευρωπαϊκή αδελφότητα στη σύνοδο στις Κάνες. Έχοντας τολμήσει να προτείνει να αποφασίσουν μόνοι τους οι Έλληνες πολίτες όσον αφορά την κλιμακούμενη αυστηρότητα των μέτρων λιτότητας που τους επέβαλε η Ε.Ε., ο κ. Παπανδρέου δέχτηκε ταπεινωτικές επιπλήξεις και στάλθηκε πίσω στην πατρίδα του για να αποσύρει το δημοψήφισμα και να παραιτηθεί.

Οι Βρετανοί μπορούν να παρηγορηθούν γιατί η Βρετανία εξακολουθεί να έχει το δικαίωμα να επιλέξει -ορθά ή εσφαλμένα- να αντιταχθεί στον κανόνα των υπαγορεύσεων, ο οποίος δείχνει να έχει γίνει ο κανόνας στην ευρωζώνη όσο διογκώνεται η κρίση χρεών, παράλληλα με τη διαρκώς αυξανόμενη απελπισία των ηγετών της.

Μπορούν να στραβοκοιτάζουν τη «δικαιοσύνη του νικητή», που ο κ. Sarkozy και η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel έχουν επιβάλει στην Ελλάδα, αναλογιζόμενοι τα πλεονεκτήματα της στάσης του κ. Cameron στις Βρυξέλλες.

Παράδειγμα είναι η μοίρα των ελληνικών τραπεζών. Αυτά τα ιδρύματα δεν ήταν η αιτία του ελληνικού προβλήματος. Αντιθέτως, οι σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν είναι το άμεσο αποτέλεσμα της δημοσιονομικής δυστροπίας της κυβέρνησης, που επιβλήθηκε επί υπερβολικά μεγάλο διάστημα εξαιτίας της αμέλειας των Βρυξελλών, και που τελικά απέκλεισε την ελληνική κυβέρνηση, και κατά συνέπεια και τις τράπεζες, από τις διεθνείς αγορές.

Βάζοντας αλάτι στην πληγή, οι τράπεζες τιμωρήθηκαν επιπρόσθετα με την υποχρεωτική αποφυγή του ρίσκου και τις επενδύσεις σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, τα οποία μέχρι τις αρχές του έτους, μόλις, θεωρούνταν σχετικά ασφαλή, δεδομένου του πόσο χαμηλός ήταν τότε ο κίνδυνος να χρεοκοπήσει η Ελλάδα, πόσο μάλλον η Ευρώπη.
Τις ερχόμενες ημέρες, η BlackRock Solutions, ο διεθνής επενδυτικός οίκος που έχει κληθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος να αποτιμήσει ανεξαρτήτως την ποιότητα των δανειακών βιβλίων της χώρας, θα δώσει τα αποτελέσματά της. Παράλληλα, οι τράπεζες συμμετέχουν επίσης με το ΔΝΤ, την Ε.Ε., την ΕΚΤ και τους διεθνείς επενδυτές στον τελευταίο κύκλο διαπραγματεύσεων, που θα καθορίσει τις λεπτομέρειες του προτεινόμενου κουρέματος 50% στα κρατικά ομόλογα της Ελλάδας, που είναι απαραίτητη συνθήκη για τη νέα δόση δανείων στην Αθήνα.

Η κατάληξη όλων αυτών θα είναι ένα έλλειμμα κεφαλαίων για όλες τις ελληνικές τράπεζες, που, αν δεν καλυφθεί με ειδικά μέτρα όπως η άντληση κεφαλαίων και εκποιήσεις, πιθανότατα θα οδηγήσει σε, μεγαλύτερη ή μικρότερη, κρατικοποίηση. Η ανακοίνωση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος για την πρόταση έκδοσης προνομιούχων μετοχών 1 δισ. ευρώ στην ελληνική κυβέρνηση δείχνει ότι είναι αποφασισμένη να αποφύγει να καταλήξει στα χέρια ενός απαξιωμένου δημόσιου τομέα. Μόνο ο χρόνος θα μπορέσει να πει σε ποιον βαθμό η ΕΤΕ και οι άλλες τράπεζες θα επιτύχουν.
>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Εν τω μεταξύ, οι Έλληνες καταθέτες έχουν επιδείξει αξιοσέβαστο βαθμό ψυχραιμίας, καθώς κλιμακώνεται η κρίση. Αν και έχουν παρατηρηθεί αισθητές εκροές, δεν έχουν εκδηλωθεί μαζικές αναλήψεις όπως είχαν γίνει στη Northern Rock. Η κατάσταση των ελληνικών τραπεζών πρέπει να είναι πολύ εκνευριστική για τις διοικήσεις τους, για να μην πούμε για τους πελάτες, δεδομένου ότι η διολίσθησή τους στην οικονομική άβυσσο παρουσιάζει τέλειο συγχρονισμό με την κακοδιαχείριση της κρίσης της ευρωζώνης από τους Ευρωπαίους ηγέτες.

Πρώτος και μεγαλύτερος ένοχος είναι το περίεργο ζευγάρι Merkel-Sarkozy, που έχει αναγάγει τη δαιμονοποίηση της Ελλάδας σε απόλυτη αιτία της κρίσης, μετατρέποντας με μαθηματική ακρίβεια αυτό που θα έπρεπε να είναι σχετικά μικρό και επιλύσιμο πρόβλημα σε πρώτου βαθμού κρίση εμπιστοσύνης για όλο το ευρωπαϊκό έργο.

Αποτυγχάνοντας να επιλύσει το ελληνικό πρόβλημα στην αρχή του, σε συνδυασμό με τις τραμπουκικές τακτικές του, το δίδυμο... Merkozy έχει οδηγήσει τους πολίτες των 27 μελών της Ε.Ε. σε κατάσταση που δεν φαντάζονταν ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους πριν από 12 μήνες. Η απόρριψη από τον κ. Sarkozy του αιτήματος της Βρετανίας να επιλέξει μη συμμετοχή στη Συνθήκη για το City του Λονδίνου, επειδή οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι είναι εν γένει υπεύθυνοι για την κρίση, είναι ένα ανησυχητικό σημάδι ότι αυτός και οι σύμμαχοί του δεν έχουν μάθει τίποτα καθώς σκουντουφλάνε από τη μία σύνοδο στην άλλη. Θα ήταν μικρό το τίμημα που θα πλήρωναν για χάρη της ενότητας.

Τα προβλήματα των ελληνικών τραπεζών είναι άμεσο αποτέλεσμα του σκασίματος της φούσκας της ευρωπαϊκής ηγεσίας, όπως είναι και όλα τα άλλα προβλήματα. Καθώς παρακολουθούμε τον αγώνα τους να αποφύγουν την κρατικοποίηση, σίγουρα αξίζει πίσω από τη διαμάχη με τον κ. Cameron να αναζητήσουμε την ουσία και το όραμα της συμφωνίας που πέτυχαν οι 26 στις Βρυξέλλες.
Έχοντας αυτά κατά νου, ίσως μπορέσουμε να συγχωρέσουμε τον κ. Παπανδρέου που υπερασπίστηκε τη δημοκρατία και δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον κ. Cameron που υπερασπίστηκε τις τράπεζές του.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Η ΠΑΣΑΡΕΛΑ Ή ΑΛΛΙΩΣ : ΕΜΠΟΡΙΟ ΕΛΠΙΔΑΣ !

Από την παράσταση "ο Έμπορος της Βενετίας"...

Ακόμα κι αν το εν τρίτον απ΄ όσα καταμαρτυρούνται στους πολιτικούς να είναι αλήθεια και βάσιμα, θα περίμενε, κανείς, κάποιοι από τους πρωτοκλασάτους του συναφιού να εμφανίζονται συνειδητοποιημένοι, αυτοκρινόμενοι και, γιατί όχι, συγκλονισμένοι, "αισχυνόμενοι και ταπεινοί" !
Αμ, δε, όμως, κάθε άλλο παρά τέτοιες περιπτώσεις συναντάμε και τέτοιες συμπεριφορές παρακολουθούμε, στις δύσκολες και κρισιμό-τατες ημέρες και καταστάσεις που ζούμε, ως λαός και ως χώρα.

Η κυρίαρχη αντίληψη, που έχει επικρατήσει στις τάξεις των πολιτι-κών "ταγών", (σε εισαγωγικά και μάλιστα, πολλά...), είναι η ακριβώς αντίθετη, από την πρέπουσα, δηλαδή, ανιστόρητη, αναίσθητη και προκλητική !

Με δυο λόγια : οι πάμπολλες και καθοριστικές ευθύνες του διαχρονι-κού πολιτικού προσωπικού για την κατάντια της χώρας, έχει καταγραφεί κι έχει καταλογιστεί, αποτυπώνεται, ποικιλοτρόπως, τόσο στις συμπεριφορές, όσο και στις προθέσεις του ελληνικού λαού, αλλά - "κοιτάξτε να δείτε", λένε - αυτό αφορά τους ...άλλους κι όχι εμάς, όχι εμένα !!! "Εγώ", τάχω ...πει, τάχω ...γράψει, νοιώθω διαχωρισμένος κι ας ήμουνα με τα μπούνια στις εξελίξεις, που καθόρισαν την πορεία προς τον γκρεμό !

"Εγώ", έκανα την αυτοκριτική μου, (στη γυναίκα μου ή το εικόνισμα του υπνοδωματίου μου...), ανέλαβα τις ευθύνες μου, (μιλώντας για τους πολιτικούς, γενικά και αόριστα κι όχι για τον εαυτό μου...), και, τώρα, νοιώθω αμόλυντος, καθαρός, έτοιμος να μπω στην "πασαρέλα" και να συμμετάσχω στο "εμπόριο ελπίδας", που αναπτύσσεται...

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η μεταπολιτευτική δομή του πολιτικού εποικοδομήματος μας τελείωσε κι όλα δείχνουν, πως επέρχεται η είσοδος σε μια μεταβατική, μετασχηματική, πλην επώδυνη, περίοδο, με τις επόμενες εκλογές - όποτε κι αν γίνουν, να λειτουργούν, απλά, ως επικυρωτική διαδικασία, των ήδη διαμορφωθέντων δεδομένων. Το πολιτικό σκηνικό θ΄ αλλάξει, με νέα σχήματα, νέα στελέχη και νέους αρχηγούς.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Σ΄ αυτή τη διαδικασία - την αναγκαία και απόλυτα δημοκρατική - είναι που παρουσιάζονται οι παραφωνίες επίλεκτων στελεχών, της απερχόμενης πολιτικής νομενκλατούρας, τα οποία κάνουν ό,τι προκλητικότερο για να δείξουν, πως στους μικροϋπολογισμούς τους, κάθε άλλο, παρά οι ανάγκες και το συμφέρον του λαού και της χώρας προτάσσονται. Οι προσωπικές στρατηγικές και οι αγωνιώδεις προσπάθειες εξασφάλισης ρόλου και στο νέο σκηνικό, είναι που εξελίσσονται και, φυσικά, προκαλούν.

Θλιβερό, συνάμα και τραγικό παράδειγμα, αυτό ορισμένων στελεχών του (υπό αναδόμηση κι αυτό), ΠΑΣΟΚ, που διαβλέποντες ή γνωρίζοντες τα περί νέου κεντροδεξιού κομματικού σχήματος, θεωρούντες δεδομένη και κατοχυρωμένη την ...αριστεροσύνη τους, στήνουν συνεχώς και εναγωνίως γέφυρες προς τη Δεξιά, αποβλέποντες σε μια καλή παρουσία στην οντισιόν, για την εξεύρεση των νέων ηγετών. Να η πασαρέλα σε μια διαδικασία, που εμπορεύεται την απόγνωση, αλλά και τις ελπίδες του σφαγιασμένου και ταπεινωμένου ελληνικού λαού !...

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ !...


Δεν είμαι πολιτικός, δεν είμαι οικονομολόγος. Είμαι ένας απλός δάσκαλος, ένας σκεπτόμενος, που σκέπτομαι το παρόν και το μέλλον του λαού και του έθνους μας. Εχω πολλές φορές υποστηρίξει την ανάγκη οι άνθρωποι των γραμμάτων, αν είναι δυνατόν, όλοι να βγουν από τον πύργο τους, να ενδιαφερθούν για τα κοινά και να μεριμνήσουν για τα κοινά. Σήμερα η υποχρέωση αυτή γίνεται απαίτηση με τα δεινά που έχουν επισωρευθεί στον τόπο μας.

Με το αμέριστο ενδιαφέρον που απαιτούσε η στιγμή διάβασα το άρθρο του σεβαστού μας πρώην Προέδρου κ. Κωστή Στεφανόπουλου. Εχοντας πλήρη βέβαια ενημέρωση των νεοελληνικών συνθηκών προτείνει ιδανική λύση του πολιτικού μας προβλήματος της στιγμής: τη διετή παράταση της θητείας του Πρωθυπουργού κυρίου Παπαδήμου, που, εξουσιοδοτημένος νόμιμα, θα μπορούσε να συνεχίσει τη μεγάλη του προσπάθεια. Εχοντας, όσο μπορώ, υπόψη μου τη σύγχρονή μας περιπέτεια, νομίζω ότι μια τέτοια λύση δύσκολα μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η πρόταση συζητήθηκε ευρύτερα. Ακούστηκαν διάφορες γνώμες, που υπαγορεύονται, νομίζω, από τη στυγνή πραγματικότητα. Πολλοί συστήνουν λιγότερο εκτεταμένη παράταση του βίου της σημερινής κυβέρνησης. Και ίσως έχουν δίκιο. Αλλά το παράλληλο πρόβλημα είναι πώς θα επιτύχομε τη μεταβολή του σημερινού πολιτικού συστήματος - πράγμα που είναι απολύτως αναγκαίο.

Βέβαια οι εκλογές θα δώσουν την εφικτή λύση στο πρόβλημα τούτο. Αναγκαία όμως είναι η ανανέωση της πολιτικής μας ζωής με την εμφάνιση, με την παρουσία νέων πολιτικών δυνάμεων, προοδευτικών προσώπων επιλεγμένων, ώστε να αλλάξει πάλι στον τόπο μας ό,τι πρέπει να αλλάξει. Οι νέοι πολιτικοί μας με το στηριγμένο στις νέες απαιτήσεις πολιτικό σύστημα να αφοσιωθούν με πάθος στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του συνόλου, την αποφυγή των παλαιών συνηθειών, που εξώθησαν τη ζωή μας στα χείριστα άκρα, που δε χρειάζεται να τα κατονομάσομε.
>>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Και για να επανέλθω στις αρχικές σκέψεις μου, πρέπει να ενισχυθεί ο Πρωθυπουργός όχι μόνο με την παράταση της θητείας του, αλλά και να αφεθεί ελεύθερος στην επιλογή των συνεργατών του, που θα πρέπει να είναι εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα με ικανότητες που θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της σύγχρονης συγκυρίας.

Σχολιάζοντας τώρα τη σημερινή πολιτική κατάσταση θα διαπιστώσομε αδυναμίες βασικές στη σημερινή κυβέρνηση. Διερωτάται κανείς σήμερα: Αντιμετωπίζει αντιπολίτευση η σημερινή κυβέρνηση; Πρέπει να ομολογήσομε ότι όσοι σήμερα επιθυμούν χρονικό περιορισμό στη δικαιοδοσία της κυβέρνησης συγκροτούν εμφανώς αντιπολίτευση. Γιατί η κυβέρνηση με τη σημερινή της συγκρότηση και σε περιορισμένο χρονικό όριο δεν μπορεί να πραγματοποιήσει το αληθινά δύσκολο έργο που έχει αναλάβει. Ο Πρωθυπουργός, το πιστεύουν ευτυχώς πολλοί, διαθέτει δυνατότητες. Χρειάζεται όμως επικουρία.

Ας επιτραπεί και τούτο να προσθέσω. Σήμερα ορισμένοι συντηρητικοί κύκλοι από το γεγονός της εκατονταετηρίδας του Ελύτη υποστηρίζουν το δίδαγμά του για ελπίδα. Ποιος όμως - διερωτώμαι - σοβαρός νεοέλληνας δεν εμπνέεται σήμερα από την ελπίδα για τη μελλοντική ανόρθωση του νέου ελληνισμού; Από την ελπίδα ξεκινούμε, όμως δε φτάνει η ελπίδα. Χρειάζεται η περίσκεψη. Χρειάζεται η σωφροσύνη. Χρειάζεται λιγότερος εγωισμός και στα άτομα και στα κόμματα τα σημερινά και εκείνα του μέλλοντος. Είναι ανάγκη να ξεπερνούμε τον εαυτό μας, όταν βρισκόμαστε ιδίως σε δύσκολες συνθήκες.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ !...


΄Οταν μια πολιτική και ο φορέας της (ή οι φορείς της...), έχουν καταγραφεί στη συνείδηση της κοινής γνώμης ως τελειωμένοι, ό,τι και να κάνουν στο μεσοδιάστημα, μέχρι την αποκαθήλωσή τους, δεν πιάνει, δεν πείθει ! Τα μάτια όλων, οι προσδοκίες τους, είναι στραμμένες στην επόμενη μέρα τους κι όχι στο τι λένε ή σκαρφίζονται, πρόσκαιρα και όψιμα, προκειμένου να δείξουν. πως κάτι κάνουν...

Ο κανόνας αυτός ισχύει απόλυτα, για τους ευρωπαϊκούς ηγέτες, περιορισμένης ικανότητας, που βρέθηκαν στο τιμόνι της Ε.Ε. στις αρχές του 21ου αιώνα. Μέρκελ και Σαρκοζί κι ό,τι εκπροσωπούν και προωθούν, έχουν σφραγιστεί ως τελειωμένοι κι ό,τι κι αν πουν ή αποφασίσουν, λαοί, ΜΜΕ και αγορές τ΄ ακούν βερεσέ και περί άλλων τυρβάζουν και προετοιμάζονται.

Το σκηνικό αυτό, βέβαια, που διαμορφώνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει, δυστυχώς τις παρενέργειές του και στα ελληνικά ζητήματα, οι οποίες. κάθε άλλο, παρά θετικές είναι.

Η δυσπιστία και η καχυποψία για τις πράξεις των Μερκελοσαρκοζήδων, επεκτείνεται και σ΄ ό, τι κάνουν σχετικά με το ελληνικό πρόβλημα, με τις παρεμβάσεις, τις πολιτικές και τα μέτρα τους. Είναι συζητήσιμο και σηκώνει πολύ κουβέντα το ερώτημα αν είναι εγχώριας ή ευρωπαϊκής αφετηρίας, η κύρια αιτία της δυσπραγίας και των δυσκολιών αντιμετώπισης του ελληνικού ζητήματος. Και λέμε "κύρια αιτία", μιας και οι ευθύνες υπάρχουν κι εδώ κι εκεί...

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Υπ΄ αυτές τις συνθήκες κι αυτές τις διαπιστώσεις δεν διαφαίνεται καλύτερη και επωφελέστερη εσωτερική διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, από την ευρεία συνεργασία σε κυβερνητικό επίπεδο, που υπάρχει, χάρη στις πρωτοβουλίες και τις προσπάθειες του Γ. Παπανδρέου.

Ό,τι κι αν εκτιμηθεί, ό,τι κι αν υποστηριχθεί, στο εσωτερικό μέτωπο δεν μπορεί - και δεν υπάρχει - καμιά αξιόπιστη μονομερής και αυτοδύναμη πολιτική πρόταση και δύναμη, ικανή να αντεπεξέλθει στις ανάγκες και στις υποχρεώσεις, που συνεπάγεται η πορεία προς τη διέξοδο από την κρίση και το τέλμα.

Τα παραπάνω δεν μπορούν παρά να καθορίζουν την όποια πολιτική προσέγγιση της συγκυρίας στην Ελλάδα και, φυσικά, δεν μπορούν παρά να διαμορφώνουν τα βασικά πλαίσια της υπεύθυνης και πατριωτικής θέσης και στάσης, κάθε πολιτικού προσώπου και φορέα.

ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΖΩΗ !...


Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Η ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΜΟΛΟΤΟΦ !...


Την τελευταία χρονιά η χώρα μας έγινε ένας από τους κορυφαίους προορισμούς για... δημοσιογραφικό και φωτογραφικό «τουρισμό» από όλη την υφήλιο. Ουκ ολίγες φωτογραφίες από τις ελληνικές διαδηλώσεις συμπεριλαμβάνονται στα αφιερώματα των μεγάλων διεθνών ΜΜΕ για το έτος που τελειώνει σε λίγες μέρες.

Όμως, η μοναδική ελληνική φωτογραφία που θα συμπεριληφθεί στην πολύ μεγάλου κύρους ιντερνετική (και μοναδική πλέον) εκδοχή του Life για «τις φωτογραφίες της χρονιάς», θα υπήρχε και χωρίς το πλήθος των ξένων αποστολών και ανταποκριτών. Και αυτό γιατί ανήκει στην κυρία Μάρω Κουρή. Μια φωτορεπόρτερ που φωτογραφίζει και γράφει για 20 χρόνια, έχει βραβευτεί με το βραβείο SCOOP και έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα έντυπα της Ελλάδας και το εξωτερικό.

Η συγκεκριμένη φωτογραφία προέρχεται από τη διαδήλωση της 19ης Οκτωβρίου και δείχνει έναν... πολύχρωμο άνδρα των ΜΑΤ την ώρα που μια μολότοφ εκρήγνυται ακριβώς πίσω του. Η ίδια η ιστορία αυτής της φωτογραφίας έχει πολλές διαστάσεις. «Αφενός δεν είναι μια φωτογραφία που βγήκε στην τύχη, κάτι που μπορεί να συμβεί. Είναι κάτι που το παρατήρησα και το φωτογράφησα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση "κίνητρο" ήταν η φλόγα που προκαλείται από την έκρηξη της μολότοφ. Ήταν σαν ο αστυνομικός να απέκτησε "φλεγόμενα φτερά" λέει η κυρία Κουρή.

Η άλλη διάσταση έχει σχέση με την επικαιρότητα εκείνων των ημερών. «Κάποιος απόστρατος αξιωματικός της ΕΛΑΣ είχε κατά κάποιον τρόπο συμβουλεύσει τους διαδηλωτές να μην χρησιμοποιούν μολότοφ, πέτρες και μάρμαρα απέναντι στα ΜΑΤ. Αντί για αυτά πρότεινε σαν "όπλο" την κόκκινη μπογιά που αν πέσει στην μάσκα και το κράνος του ματατζή ουσιαστικά τον ακινητοποιεί. Και αυτό γιατί χάνει τελείως το οπτικό του πεδίο».

Όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοι της, βλέπει τις αλλαγές που φέρνει η εποχή στην ελληνική κοινωνία σε όλες τις πτυχές της, ακόμα και στις διαδηλώσεις. «Αφενός τα χημικά πλέον έχουν γίνει ανυπόφορα, ενώ τα περισσότερα είναι ληγμένα. Αν κάποτε μπορούσες κάνεις τη δουλειά σου χωρίς μάσκα, αυτό πλέον δεν υπάρχει ούτε σαν σκέψη. Επιπλέον, οι διαδηλωτές - όχι αυτοί που μετέχουν στις συγκρούσεις με την αστυνομία - έχουν γίνει πιο αρνητικοί απέναντι μας. Άλλοι θα σου πουν μη φωτογραφίζεις γιατί νομίζουν ότι θα δείξεις το πρόσωπό τους και άλλοι μας κατηγορούν "ότι δεν δείχνουμε το τι κάνει η αστυνομία". Το θέμα είναι όμως να κάνεις καλά την δουλειά σου, και νομίζω πως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων φωτορεπόρτερ την κάνει καλά».

Ασκώντας για δυο δεκαετίες το επάγγελμα του φωτορεπόρτερ, «μια δουλειά που την κάνω ήδη από μαθήτρια», έχει ζήσει όλες τις αλλαγές που έφερε η τεχνολογία. «Η ζωή μας έχει γίνει πιο πρακτική και γρήγορη. Κάποτε κουβαλούσα ολόκληρες τσάντες με φιλμ μαζί μου, τώρα απλά ένα λάπτοπ. Από την άλλη πλευρά ακριβώς λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν χάσει τη δουλειά τους. Για αυτό δεν συμπαθώ την τεχνολογία ιδιαίτερα». Αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι οι κίνδυνοι του επαγγέλματος. «Είτε είσαι σε ένα πολεμικό μέτωπο, είτε σε μια διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας, είτε ακόμα όταν είσαι εκτεθειμένος σε μικρόβια και εστίες μόλυνσης όταν καλύπτεις π. χ. ένα θέμα για τους Ρομά στον Ταύρο οι κίνδυνοι είναι συνεχείς. Και όλα αυτά ενώ το επάγγελμα μας δεν περιλαμβάνεται στα βαρέα και ανθυγιεινά».

Η εποχή είναι οικονομικά δύσκολη και για τους ελεύθερους επαγγελματίες φωτορεπόρτερ ακόμα δυσκολότερη. «Αυτό που έχει αλλάξει σε σχέση π. χ. με μια δεκαετία πριν, είναι ότι πράγματα όπως οι χρηματοδοτημένες αποστολές στο εξωτερικό δεν υπάρχουν πια. Σήμερα ο καθένας πρέπει να ρυθμίζει τον προϋπολογισμό του και τις κινήσεις του μόνος του». Πάντως, τουλάχιστον όσον αφορά την κυρία Κουρή έλλειψη έμπνευσης δεν υφίσταται. «Δεν είχα ποτέ δυσκολία στο να βρίσκω θέματα, αντιθέτως. Ακόμα και αυτό να συνέβαινε όμως είναι τέτοια η πραγματικότητα αυτή τη στιγμή που ιδέες προκύπτουν συνεχώς».
Τι γίνεται με τα θέματα που δεν δημοσιεύονται; «Καταρχάς συνεργάζομαι με πολλά έντυπα και πρακτορεία του εξωτερικού, έτσι σχεδόν πάντα δημοσιεύσω τη δουλειά μου. Να ξέρετε κάτι όμως, οι φωτογραφίες που για οποιονδήποτε λόγο δεν θα δημοσιευθούν σε ένα έντυπο, όχι μόνο βλέπουν τελικά το φως της δημοσιότητας, αλλά είναι και εκείνες που τελικά βραβεύονται. Αρκεί να επιμείνεις έτσι ώστε να βρεις τον τρόπο να την κάνεις γνωστή όσο το θέμα είναι ακόμα ζωντανό».

Έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Έχει φωτογραφήσει από προσωπικότητες παγκοσμίου φήμης όπως ο Νέλσον Μαντέλα ή ο Ουμπέρτο Εκο μέχρι θέματα στα βάθη της Αφρικής, της Ασίας και γενικά όπου υπάρχουν συγκρούσεις ή ζητήματα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό βάζω απλά έναν όρο στον εαυτό μου. Δε θα γυρίσω πίσω αν δεν έχω το θέμα για το οποίο πήγα εκεί».

Από αυτά τα ταξίδια είναι εμπνευσμένη και η έκθεση της για τις «Γυναίκες του κόσμου» που ως το Σάββατο φιλοξενείται στον εικαστικό χώρο «Our Bazaar» (Δράκου 33, Κουκάκι). Μάλιστα, την Παρασκευή από τις 19.00 μέχρι τις 21.30 και το Σάββατο, από τις 13.00 μέχρι τις 15.00, η κυρία Κουρή θα βρίσκεται εκεί για να διηγηθεί την ιστορία καθεμίας από τις 150 φωτογραφίες. Από την Δευτέρα η έκθεση μεταφέρεται στη... Λίμνη Πλαστήρα και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο Kazarma στον οικισμό Καλύβια Φυλακτής. «Νομίζω ότι το να φωτογραφίζεις τις γυναίκες, είναι ένας πολύ καλός τρόπος να βλέπεις το τι συμβαίνει σε κάθε κοινωνία.

Επισκεφθείτε το site της Μάρως Κουρή
Επισκεφθείτε το κανάλι της Μάρως Κουρή στo YouTube

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

ΔΟΥΓΚΕΡΚΗ ΚΑΙ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ !...


Στη Δουγκέρκη, τον Ιούνιο του 1940, το βρετανικό εκστρατευτικό σώμα στη Γαλλία υποχρεώθηκε σε ταπεινωτική αποχώρηση από τη Γηραιά Ηπειρο, ένα επεισόδιο που τότε ταυτίσθηκε με την εγκαθίδρυση γερμανικής Ευρώπης.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, η απόβαση των ΗΠΑ και της Βρετανίας στη Νορμανδία έκλεινε το κεφάλαιο της σύντομης αγγλοσαξονικής απουσίας από την ηπειρωτική Ευρώπη.

Σήμερα, αν παρομοιάσουμε την απομόνωση της Βρετανίας στη Σύνοδο Κορυφής της Παρασκευής με τη Δουγκέρκη, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η αγγλοσαξονική αντεπίθεση, η Νορμανδία, ήδη προαναγγέλλεται και προεξοφλείται ως επερχόμενη :

Σε συνέντευξή του στη χθεσινή Monde, ο Σαρκοζί παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς ότι επίκειται η απώλεια της βαθμολογίας ΑΑΑ της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας είτε μεμονωμένα είτε στο πλαίσιο συνολικής υποβάθμισης της Ευρωζώνης, και αρκέστηκε στη διαβεβαίωση ότι θα πρόκειται για μία αρνητική εξέλιξη μεν, αλλά, πάντως, όχι μη αντιμετωπίσιμη.

Σε χθεσινή του ομιλία στο Τελ Αβίβ, ο επικεφαλής οικονομολόγος της S&P για την Ευρώπη, αφού συμπέρανε ότι η αρνητική επιτήρηση των 15 χωρών της Ευρωζώνης ενόψει πιθανής υποβάθμισης δεν επαρκεί, τόνισε ότι «χρειάζεται ένα άλλο σοκ πριν όλοι στην Ευρωζώνη διαβάσουν την ίδια σελίδα, όπως π.χ. μία μεγάλη γερμανική τράπεζα που συναντά πραγματικές δυσκολίες στις αγορές, κάτι που βραχυπρόθεσμα είναι πολύ πιθανό». Τότε, κατέληξε, στη Γερμανία θα καταλάβουν ότι κανένας δεν είναι στο απυρόβλητο.

Πέραν, όμως, της προαναγγελθείσας και αναμενόμενης επίθεσης των αγορών και των οίκων αξιολόγησης, αλλά και των ελάχιστα διπλωματικών αρνητικών τοποθετήσεων της Ουάσιγκτον, η εσωτερική πολιτική συγκυρία στη Γαλλία κινδυνεύει να εξελιχθεί σε σοβαρό παράγοντα περιπλοκής, αν όχι να βραχυκυκλώσει τα συμφωνηθέντων την Παρασκευή στις Βρυξέλλες.

Με δεδομένο ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος στη Γαλλία απαιτεί πλειοψηφία των δύο τρίτων σε κοινή σύνοδο Βουλής - Γερουσίας, η υιοθέτηση του «χρυσού κανόνα», του μονίμου δηλαδή περιορισμού των ελλειμμάτων, προβάλλει ως αδύνατη, τουλάχιστον μέχρι τον προσεχή Μάιο, όπου διεξάγεται ο δεύτερος γύρος της προεδρικής εκλογής.

Ετσι, η Γαλλία προβάλλει σαν ένα εξίσου σημαντικό με την αντίδραση των αγορών πεδίο δοκιμασίας των αποφάσεων της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής: Πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ του υποψηφίου των Σοσιαλιστών Ολάντ που έχει ήδη δεσμευθεί για επαναδιαπραγμάτευση, υποβάθμιση από τους οίκους αξιολόγησης και κλυδωνισμός του τραπεζικού συστήματος κάθε φορά που θα πιέζονται η Ιταλία και η Ισπανία.

Μία παρόμοια εξέλιξη θα επιβεβαιώσει για τρίτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία μία γαλλική σταθερά, την αδυναμία υλοποίησης των συμβιβασμών που συνάπτονται με τη Γερμανία: Το 1954 απερρίφθη στη γαλλική Βουλή η πρόταση για Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα και το 2005 σε δημοψήφισμα η Συνταγματική Συνθήκη.

Η εμμονή των ΗΠΑ στην εναρμόνιση της Ευρωζώνης με την πολιτική της Fed και η συνέχιση της πίεσης των αγορών και των οίκων αξιολόγησης εγγυώνται ότι η Νορμανδία είναι από ότι φαίνεται η επόμενη μέρα της Δουγκέρκης.

Πρόκειται για ένα σκηνικό που εγγυάται περισσότερες Συνόδους Κορυφής μέχρι να κατανοήσουν στο Βερολίνο ότι η βαρύνουσα επιρροή των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν επιτρέπει πρόωρες αλαζονικές θριαμβολογίες του τύπου «Bye bye Britain», που ήταν ο υπέρτιτλος άρθρου του Spiegel την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου.