΄Οταν μια πολιτική και ο φορέας της (ή οι φορείς της...), έχουν καταγραφεί στη συνείδηση της κοινής γνώμης ως τελειωμένοι, ό,τι και να κάνουν στο μεσοδιάστημα, μέχρι την αποκαθήλωσή τους, δεν πιάνει, δεν πείθει ! Τα μάτια όλων, οι προσδοκίες τους, είναι στραμμένες στην επόμενη μέρα τους κι όχι στο τι λένε ή σκαρφίζονται, πρόσκαιρα και όψιμα, προκειμένου να δείξουν. πως κάτι κάνουν...
Ο κανόνας αυτός ισχύει απόλυτα, για τους ευρωπαϊκούς ηγέτες, περιορισμένης ικανότητας, που βρέθηκαν στο τιμόνι της Ε.Ε. στις αρχές του 21ου αιώνα. Μέρκελ και Σαρκοζί κι ό,τι εκπροσωπούν και προωθούν, έχουν σφραγιστεί ως τελειωμένοι κι ό,τι κι αν πουν ή αποφασίσουν, λαοί, ΜΜΕ και αγορές τ΄ ακούν βερεσέ και περί άλλων τυρβάζουν και προετοιμάζονται.
Το σκηνικό αυτό, βέβαια, που διαμορφώνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει, δυστυχώς τις παρενέργειές του και στα ελληνικά ζητήματα, οι οποίες. κάθε άλλο, παρά θετικές είναι.
Η δυσπιστία και η καχυποψία για τις πράξεις των Μερκελοσαρκοζήδων, επεκτείνεται και σ΄ ό, τι κάνουν σχετικά με το ελληνικό πρόβλημα, με τις παρεμβάσεις, τις πολιτικές και τα μέτρα τους. Είναι συζητήσιμο και σηκώνει πολύ κουβέντα το ερώτημα αν είναι εγχώριας ή ευρωπαϊκής αφετηρίας, η κύρια αιτία της δυσπραγίας και των δυσκολιών αντιμετώπισης του ελληνικού ζητήματος. Και λέμε "κύρια αιτία", μιας και οι ευθύνες υπάρχουν κι εδώ κι εκεί...
>>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Υπ΄ αυτές τις συνθήκες κι αυτές τις διαπιστώσεις δεν διαφαίνεται καλύτερη και επωφελέστερη εσωτερική διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, από την ευρεία συνεργασία σε κυβερνητικό επίπεδο, που υπάρχει, χάρη στις πρωτοβουλίες και τις προσπάθειες του Γ. Παπανδρέου.
Ό,τι κι αν εκτιμηθεί, ό,τι κι αν υποστηριχθεί, στο εσωτερικό μέτωπο δεν μπορεί - και δεν υπάρχει - καμιά αξιόπιστη μονομερής και αυτοδύναμη πολιτική πρόταση και δύναμη, ικανή να αντεπεξέλθει στις ανάγκες και στις υποχρεώσεις, που συνεπάγεται η πορεία προς τη διέξοδο από την κρίση και το τέλμα.
Τα παραπάνω δεν μπορούν παρά να καθορίζουν την όποια πολιτική προσέγγιση της συγκυρίας στην Ελλάδα και, φυσικά, δεν μπορούν παρά να διαμορφώνουν τα βασικά πλαίσια της υπεύθυνης και πατριωτικής θέσης και στάσης, κάθε πολιτικού προσώπου και φορέα.
Ό,τι κι αν εκτιμηθεί, ό,τι κι αν υποστηριχθεί, στο εσωτερικό μέτωπο δεν μπορεί - και δεν υπάρχει - καμιά αξιόπιστη μονομερής και αυτοδύναμη πολιτική πρόταση και δύναμη, ικανή να αντεπεξέλθει στις ανάγκες και στις υποχρεώσεις, που συνεπάγεται η πορεία προς τη διέξοδο από την κρίση και το τέλμα.
Τα παραπάνω δεν μπορούν παρά να καθορίζουν την όποια πολιτική προσέγγιση της συγκυρίας στην Ελλάδα και, φυσικά, δεν μπορούν παρά να διαμορφώνουν τα βασικά πλαίσια της υπεύθυνης και πατριωτικής θέσης και στάσης, κάθε πολιτικού προσώπου και φορέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου