Στην συνέντευξη που παραχώρησε λίγες ώρες μετά την επεισοδιακή βραδιά στα Λιόσια, όπου μία ιδεολογικά ετερόκλητη, απ΄ ό,τι λέει ο ίδιος, ομάδα διέκοψε τη συναυλία του, άρχισε να φωνάζει συνθήματα κι εκσφενδόνισε γιαούρτια εναντίον του, ο Γιώργος Νταλάρας απάντησε και σε ορισμένα από όσα του προσάπτονται, όπως π.χ. ότι συμφώνησε με σχόλιο του Θεόδωρο Πάγκαλου για την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας.
Μίλησε ακόμα για την βουλευτική ιδιότητα της συντρόφου του, Άννας Νταλάρα : «Θα ήμουν φασίστας, αν της έλεγα ‘μην μπεις στην πολιτική γιατί θα καταστρέψεις το τραγούδι μου’». Για το Μνημόνιο : «Δεν το ζήτησα, δεν το ψήφισα και δεν το υποστηρίζω». Για τις επικείμενες εκλογές: «Ας μην παρασυρθεί ο κόσμος από λαοπλάνους που θέλουν να συνεχίσουν το πάρτυ και το νταβατζηλίκι».
Μίλησε ακόμα για την βουλευτική ιδιότητα της συντρόφου του, Άννας Νταλάρα : «Θα ήμουν φασίστας, αν της έλεγα ‘μην μπεις στην πολιτική γιατί θα καταστρέψεις το τραγούδι μου’». Για το Μνημόνιο : «Δεν το ζήτησα, δεν το ψήφισα και δεν το υποστηρίζω». Για τις επικείμενες εκλογές: «Ας μην παρασυρθεί ο κόσμος από λαοπλάνους που θέλουν να συνεχίσουν το πάρτυ και το νταβατζηλίκι».
Τον ρωτήσαμε φυσικά και αν, μετά απ΄ ό,τι συνέβη θα αποσύρει το πρόγραμμα των επόμενων συναυλιακών του σταθμών (Δάφνη-10/3, Ηλιούπολη 17/3, Καλλιθέα 24/3, Αγίους Αναργύρους 25/3, Περιστέρι 30/3 και Κερατσίνι 1/4): «Θα είμαι εκεί», απάντησε λακωνικά.
Ποιοι νομίζετε πώς είναι όσοι διακόπτουν τις συναυλίες σας και κυρίως γιατί;
Όποιος παρακολουθούσε τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου σ΄ αυτές τις συναυλίες, θα έβλεπε ότι στο Ηράκλειο όσοι παρενέβησαν ήταν 6-κι απ΄ ό,τι μας είπε μετά ο κόσμος, δεν ήταν καν άνθρωποι από τη γειτονιά. Στη Νίκαια ήταν 9. Και στα Λιόσια 30 άτομα που ήρθαν εξοπλισμένα με ντουντούκες και σειρήνες για να καλύψουν τα τραγούδια. Ήταν μία μεθοδευμένη προσπάθεια κάποιων τους οποίους, επειδή δεν τους γνωρίζω, προσπάθησα να καταλάβω τα κίνητρά τους. Έκανα μια μικρή έρευνα στον υπόλοιπο κόσμο που προσπάθησε να τους αναχαιτίσει. Έχω λοιπόν πλέον την αίσθηση ότι πρόκειται για άτομα που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικές ομάδες. Ανάμεσά τους ήταν αντι-κομμουνιστές, χρυσαυγίτες ενδεχομένως και νεοταξικοί που φώναζαν «έξω ο Κομμουνιστής». Απ΄ την άλλη πλευρά ήταν και κάποιοι από τους αυτοαποκαλούμενους «Αναρχικούς», νέα παιδιά, που δεν νομίζω ότι έχουν καμμία σχέση με την ιδεολογία του Αναρχισμού όπως την εξέφρασε ο Μπακούνιν, ο Τρότσκι, αλλά κι ο Πάμπλο κι ο Καστοριάδης-μεγάλες προσωπικότητες που τις σεβόμουν από παλιά. Στα παιδιά αυτά, όμως, κάτι άλλο συμβαίνει. Δεν καταλαβαίνουν με ποιόν αντιπαρατίθενται. Έχουν άλλο στο μυαλό τους, προαποφασισμένο και καθοδηγούμενο. Διαφορετικά θα ήξεραν ότι εγώ ανέκαθεν είχα αντιπαραθέσεις γιατί έλεγα ανοιχτά ό,τι πιστεύω και για τον χώρο μας. Με έβριζαν αρκετοί κατά καιρούς.
Ποιοι σας έβριζαν από τον μουσικό χώρο;
Κάποιοι που δεν είχα πει τα δικά τους τραγούδια. Άλλοι επειδή είχα αρνηθεί να αγοράσω τραγούδια τους. Πολλές φορές δεν ήμουν καθόλου φιλικός προς τις εταιρείες των δίσκων. Ενόχλησα τους «μαγαζάτορες» επειδή μίλησα για τα νυχτερινά κέντρα και την παραοικονομία. Έφυγα άλλωστε από τα μαγαζιά όταν ήμουν 24 ετών. «Εμφανίστηκες 3 μήνες με τον Αντώνη Ρέμο, στο «Αθηνών-Αρένα», θα πείτε. Ναι, πήγα για να διαπιστώσω αν σε αυτά τα μέρη είχε αλλάξει κάτι. Δεν είχε αλλάξει και για αυτό αναγνώρισα το λάθος μου. Ίσως λοιπόν η πορεία μου, οι δεκάδες δίσκοι μου και οι εκατοντάδες χιλιάδες θεατές που ήρθαν στις συναυλίες μου, να προκάλεσαν μια ανασφάλεια σε κάποιους στον χώρο. Και όχι μόνον. Γιατί υπήρξαν και άνθρωποι με τηλεοπτικές εκπομπές ή με σατυρικά προγράμματα που έβγαζαν τα συνθηματάκια «Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα;». Άνθρωποι που δεν εξελίχθηκαν και παρέμειναν πίσω.
Πιστεύετε δηλαδή πως ό,τι συνέβη στις τωρινές συναυλίες, συνδέεται με τον χώρο σας;
Δεν λέω σε καμία περίπτωση πώς ο,τι έγινε προέρχεται από τον χώρο-αν και όλα αυτά που σας περιέγραψα ίσως να υποβοήθησαν τον παραλογισμό όσων φέρονται έτσι. Φαντάζομαι επίσης ότι κάποιοι θα τρίβουν τα χέρια τους από χαρά για ό,τι συνέβη. Ας θυμηθούμε, όμως, ποιος είναι ο καθένας μας, τι κάνει, πως αντιμετωπίζει τη δουλειά του και την παρουσία του στο δημόσιο βήμα. Υπάρχουν άνθρωποι που κρύβονται για χρόνια, δεν μιλάνε ανοιχτά και λειτουργούν με περίεργους τρόπους. Κι όμως σταυρώνουμε τους άλλους που δεν φοβούνται να εκτεθούν. Είναι θέμα της κοινωνίας να διαλέξει.
Δεν έπαιξε ρόλο στις αντιδράσεις η βουλευτική ιδιότητα της κ. Νταλάρα;
Υπάρχουν ορισμένοι, φαίνεται, που μας αντιμετωπίζουν σαν οργανωμένη «συμμορία δολοφόνων»: «Ο ένας», λένε, «είναι γνωστός τραγουδιστής, η άλλη μπήκε στη Βουλή». Δεν πρέπει όμως να κριθεί καθένας μας με επιχειρήματα; Βλέπει κανείς την Άννα, την ακούει να μιλάει και την κρίνει. Βλέπει κι εμένα, με ακούει και με κρίνει. Ας μου πει κάποιος πότε και σε ποια περίοδο ταυτίστηκα με πράγματα «σκοτεινά». Όταν συμμετείχα στις συναυλίες για το ΚΚΕ και το ΚΚΕ Εσωτερικού; Όταν συμμετείχα στις μεγάλες οργανώσεις υπέρ της ενότητας της Αριστεράς; Όταν τραγουδούσα το «Δέντρο» του Λοϊζου και του Λάδη; Ο μακαρίτης ο Έβερτ αρθρογραφώντας κάπου, μου χε τότε ζητήσει να του πω πότε είδα δέντρα με κόκκινα φύλλα από το ρετιρέ που έμενα. Είχε δίκιο. Έμενα σε ένα ρετιρέ στην Μαυροματαίων, αλλά από εκεί έβλεπα τα φύλλα κόκκινα και όχι μπλε. Απεχθανόμουν από τότε το γαλανόλευκο σκοτάδι.
Εσείς προσωπικά τι σκεφτήκατε εξαρχής για την απόφαση της κ. Νταλάρα να πολιτευτεί;
Φαντάζομαι πώς μέσα στην οικογένεια των ίδιων αυτών παιδιών που φώναζαν προχθές, κάποιου η αδελφή, η μάνα ή ο πατέρας, θα έχουν διαφορετικές απόψεις από αυτές που έχει ο νεαρός. Οι αντιθέσεις στην οικογένεια και στην κοινωνία, δεν είναι απλώς θεμιτές. Είναι μία διαδικασία επικοινωνίας και γνώσης. Πιστεύει κάποιος πώς εγώ θα έπρεπε να πω «Άννα, μη μπεις στην πολιτική γιατί θα καταστρέψεις το τραγούδι μου;» Θα ήμουν φασίστας και θα έπρεπε να ντρέπομαι για τον εαυτό μου. Θα μπορούσε η Άννα να μου πει «μην βγεις να τραγουδήσεις, γιατί θα πέσουν πάνω μου;» Ως υγιείς άνθρωποι αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχθούν φυσιολογικά. Οι αντιρρήσεις και οι αντιπαραθέσεις μας είναι ένδειξη της υγείας μας. Οι μόνοι που δεν το αντέχουν αυτό είναι οι μικρόνοες και οι χολερικοί.
Κάποιοι ωστόσο λόγω της βουλευτικής ιδιότητας της κ.Νταλάρα έχουν κατατάξει κι εσάς στους φίλα προσκείμενους προς το Μνημόνιο...
Εγώ δεν πρότεινα κανένα Μνημόνιο στην Ελλάδα. Δεν το ζήτησα και δεν το ψήφισα. Κι εδώ είναι ένα σημείο τριβής με την Αννα. Ρωτήστε λοιπόν εκείνην να σας εξηγήσει γιατί το ψήφισε και μην χτυπάτε εμένα γι αυτό. Εγώ το Μνημόνιο δεν το υποστηρίζω. Εχω δίκιο; Δεν ξέρω. Από την άλλη σκέφτομαι ότι κόμματα, βουλευτές και αρχηγοί, οι οποίοι είπαν «ναι» στην αρχή, λένε και σήμερα ψέμματα. Ζητούν τώρα να πάμε ενάντια στο Μνημόνιο που το ψήφισαν οι ίδιοι με μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή. Και δεν μας εξηγούν πώς θα προχωρήσουν στην πολιτική τους, αν η χώρα δεν λάβει τον απαραίτητο δανεισμό.
Σας προσήψαν επίσης ότι συμφωνήσατε με τον Θεόδωρο Πάγκαλο που δήλωσε στον γαλλικό ραδιοσταθμό Europe 1 ότι στα πλαίσια μιας ομοσπονδιακής Ευρώπης, δεν τον ενοχλεί η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας...
Από πού προκύπτει αυτό; Βρισκόμουν στην εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου που με ρώτησε αν θεωρώ ότι χάνουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια. Απάντησα αμέσως πως συμφωνώ αλλά πώς δεν μου αρέσουν καθόλου οι υπερβολές κι εξήγησα πως η εθνική μας αξιοπρέπεια ούτε χάνεται, ούτε πλήττεται τώρα. Είναι παραχωρημένη από την εποχή της Βάρκιζας κι όχι μόνον, γιατί Τσώρτσιλ και Στάλιν έκαναν τη μοιρασιά, διευκολύνοντας την παρουσία των ΗΠΑ, αλλά και γιατί η Σοβιετική Ένωση θεώρησε ότι τα παιδιά μας που πολεμούσαν στα βουνά ήταν κρέας για σφαγή. Δίκιο είχαν εκείνοι που προδομένοι από τα κόμματα έχασαν το κεφάλι τους στα Τρίκαλα. Από κει πέρα σε όλες τους τις διαδρομές, τα κόμματα δεν μπόρεσαν να απαντήσουν σ΄ό,τι οραματίστηκε ο λαός. Η αλήθεια, όμως, δεν κοιμάται.
Το άλλο που κάποιοι σας προσάπτουν, συνδέεται με την οικονομική σας άνεση...
Εδώ, μπροστά σας είναι κι η αλήθεια για το πώς έβγαλα χρήματα. Ούτε ο πατέρας μου μού άφησε κληρονομιές, ούτε πήρα δάνεια. Ο,τι έβγαλα το έβγαλα γιατί δούλεψα. Κι όταν νιώθω ότι ο κόσμος μπορεί κάτι να πάρει από ένα φιλικό τραγούδι κι ένα φιλικό βλέμμα, πάω και του το δίνω. Αλλά όλη αυτή η παραφιλολογία ξεφεύγει από τα όρια ακόμα και του παραλόγου και γίνεται νοσηρή. Για να αντιμετωπίσεις κάποιον, πρέπει να τον γνωρίσεις. Αν τον γνωρίσεις κι έχεις ενστάσεις, είναι θεμιτό να τις πεις. Αν δεν τον γνωρίζεις, αλλά τον διαβάλλεις, είσαι παραβάτης.
Έρχονται…δύσκολες εκλογές. Τι σκέφτεστε για αυτές;
Εύχομαι ο κόσμος να τις αντιμετωπίσει με όπλο την σωστή του ψήφο. Ας μην παρασυρθεί από λαοπλάνους που θέλουν να συνεχίσουν το πάρτυ και το νταβατζηλίκι. Για εμένα-και το χω ξαναπεί-είναι απαραίτητη, αν όχι τώρα, πάντως στο μέλλον, η Απλή Αναλογική, για να μπουν στη Βουλή νέοι άνθρωποι με διαφορετική νοοτροπία. Και κάτι ακόμα. Αν υπάρχει Αριστερά αποφασισμένη πραγματικά να βοηθήσει τον κόσμο να σταθεί στα πόδια του, είναι υποχρεωμένη να το κάνει αυτό τώρα.
Εβλεπα το βίντεο απ΄τη συναυλία στα Λιόσια κι απορούσα πώς δεν κατεβήκατε απ΄τη σκηνή...
Κάποτε ήρθε στα «Δειλινά» η αστυνομία να μας σταματήσει. Εγώ δεν κατέβηκα από τη σκηνή, ούτε ο Λαβράνος κι ο Νικολόπουλος. Το ίδιο έκανα και χθες. Θέλουν να με σταματήσουν να τραγουδώ; Εγώ νομίζω πώς το μόνο που ήθελαν αυτά τα παιδιά ήταν να ανεβάσουν στο Ιντερνετ την παρέμβασή τους. Εμείς δεν τους εμποδίσαμε. Δεν φρουρήσαμε τη συναυλία. Τους καλωσόρισα μάλιστα. Δέχομαι να λένε τις αντιρρήσεις τους, όχι όμως να εμποδίζουν τους άλλους να ακούν τα τραγούδια. Αυτές δεν είναι δημοκρατικές συμπεριφορές, είναι ολοκληρωτικές και θυμίζουν άλλες περιόδους. Δυστυχώς, φτάσαμε στο σημείο η Δημοκρατία να γίνεται ασυδοσία κι ο φασισμός να γίνεται το ανηψάκι της. Συνεπώς, ναι, έμεινα στη σκηνή, όπως πάντα. Αυτό ήταν το καθήκον μου.
Τι θα λέγατε σ΄αυτούς που σας επιτέθηκαν;
Ότι τα πράγματα άλλαξαν κι ότι καλό είναι να μάθουν να σκέφτονται χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος. Καλύτερα να ανάψουμε τα φώτα, να ξανακοιταχτούμε και να ξανασυστηθούμε. Οσοι δεν φοβούνται, δεν κρύβονται στο σκοτάδι. Να παρακαλέσω λοιπόν τους συνετούς και τους λογικούς να μην κανακεύουν τις νοοτροπίες όσων σαλιαρίζουν από τον καναπέ τους και κρύβονται στα δύσκολα. Άλλωστε όποιος θέλει αυτές τις συναυλίες, τις προστατεύει. Και χθες είδα νέους ανθρώπους να προσπαθούν να αναχαιτίσουν όσους προσπαθούσαν να διακόψουν τη συναυλία. Ξέρω ότι πληρώνω το γεγονός ότι δεν ανήκα σε παρέες, σε ομάδες και σε χώρους. Ήμουν πάντα μόνος κι είχα το τραγούδι. Αλλά αυτό με συντηρεί. Το τραγούδι κι ο κόσμος.
Οι επόμενες συναυλίες θα γίνουν;
Εγώ πάντως θα είμαι εκεί.
Κάποιοι που δεν είχα πει τα δικά τους τραγούδια. Άλλοι επειδή είχα αρνηθεί να αγοράσω τραγούδια τους. Πολλές φορές δεν ήμουν καθόλου φιλικός προς τις εταιρείες των δίσκων. Ενόχλησα τους «μαγαζάτορες» επειδή μίλησα για τα νυχτερινά κέντρα και την παραοικονομία. Έφυγα άλλωστε από τα μαγαζιά όταν ήμουν 24 ετών. «Εμφανίστηκες 3 μήνες με τον Αντώνη Ρέμο, στο «Αθηνών-Αρένα», θα πείτε. Ναι, πήγα για να διαπιστώσω αν σε αυτά τα μέρη είχε αλλάξει κάτι. Δεν είχε αλλάξει και για αυτό αναγνώρισα το λάθος μου. Ίσως λοιπόν η πορεία μου, οι δεκάδες δίσκοι μου και οι εκατοντάδες χιλιάδες θεατές που ήρθαν στις συναυλίες μου, να προκάλεσαν μια ανασφάλεια σε κάποιους στον χώρο. Και όχι μόνον. Γιατί υπήρξαν και άνθρωποι με τηλεοπτικές εκπομπές ή με σατυρικά προγράμματα που έβγαζαν τα συνθηματάκια «Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα;». Άνθρωποι που δεν εξελίχθηκαν και παρέμειναν πίσω.
Πιστεύετε δηλαδή πως ό,τι συνέβη στις τωρινές συναυλίες, συνδέεται με τον χώρο σας;
Δεν λέω σε καμία περίπτωση πώς ο,τι έγινε προέρχεται από τον χώρο-αν και όλα αυτά που σας περιέγραψα ίσως να υποβοήθησαν τον παραλογισμό όσων φέρονται έτσι. Φαντάζομαι επίσης ότι κάποιοι θα τρίβουν τα χέρια τους από χαρά για ό,τι συνέβη. Ας θυμηθούμε, όμως, ποιος είναι ο καθένας μας, τι κάνει, πως αντιμετωπίζει τη δουλειά του και την παρουσία του στο δημόσιο βήμα. Υπάρχουν άνθρωποι που κρύβονται για χρόνια, δεν μιλάνε ανοιχτά και λειτουργούν με περίεργους τρόπους. Κι όμως σταυρώνουμε τους άλλους που δεν φοβούνται να εκτεθούν. Είναι θέμα της κοινωνίας να διαλέξει.
Δεν έπαιξε ρόλο στις αντιδράσεις η βουλευτική ιδιότητα της κ. Νταλάρα;
Υπάρχουν ορισμένοι, φαίνεται, που μας αντιμετωπίζουν σαν οργανωμένη «συμμορία δολοφόνων»: «Ο ένας», λένε, «είναι γνωστός τραγουδιστής, η άλλη μπήκε στη Βουλή». Δεν πρέπει όμως να κριθεί καθένας μας με επιχειρήματα; Βλέπει κανείς την Άννα, την ακούει να μιλάει και την κρίνει. Βλέπει κι εμένα, με ακούει και με κρίνει. Ας μου πει κάποιος πότε και σε ποια περίοδο ταυτίστηκα με πράγματα «σκοτεινά». Όταν συμμετείχα στις συναυλίες για το ΚΚΕ και το ΚΚΕ Εσωτερικού; Όταν συμμετείχα στις μεγάλες οργανώσεις υπέρ της ενότητας της Αριστεράς; Όταν τραγουδούσα το «Δέντρο» του Λοϊζου και του Λάδη; Ο μακαρίτης ο Έβερτ αρθρογραφώντας κάπου, μου χε τότε ζητήσει να του πω πότε είδα δέντρα με κόκκινα φύλλα από το ρετιρέ που έμενα. Είχε δίκιο. Έμενα σε ένα ρετιρέ στην Μαυροματαίων, αλλά από εκεί έβλεπα τα φύλλα κόκκινα και όχι μπλε. Απεχθανόμουν από τότε το γαλανόλευκο σκοτάδι.
Εσείς προσωπικά τι σκεφτήκατε εξαρχής για την απόφαση της κ. Νταλάρα να πολιτευτεί;
Φαντάζομαι πώς μέσα στην οικογένεια των ίδιων αυτών παιδιών που φώναζαν προχθές, κάποιου η αδελφή, η μάνα ή ο πατέρας, θα έχουν διαφορετικές απόψεις από αυτές που έχει ο νεαρός. Οι αντιθέσεις στην οικογένεια και στην κοινωνία, δεν είναι απλώς θεμιτές. Είναι μία διαδικασία επικοινωνίας και γνώσης. Πιστεύει κάποιος πώς εγώ θα έπρεπε να πω «Άννα, μη μπεις στην πολιτική γιατί θα καταστρέψεις το τραγούδι μου;» Θα ήμουν φασίστας και θα έπρεπε να ντρέπομαι για τον εαυτό μου. Θα μπορούσε η Άννα να μου πει «μην βγεις να τραγουδήσεις, γιατί θα πέσουν πάνω μου;» Ως υγιείς άνθρωποι αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχθούν φυσιολογικά. Οι αντιρρήσεις και οι αντιπαραθέσεις μας είναι ένδειξη της υγείας μας. Οι μόνοι που δεν το αντέχουν αυτό είναι οι μικρόνοες και οι χολερικοί.
Κάποιοι ωστόσο λόγω της βουλευτικής ιδιότητας της κ.Νταλάρα έχουν κατατάξει κι εσάς στους φίλα προσκείμενους προς το Μνημόνιο...
Εγώ δεν πρότεινα κανένα Μνημόνιο στην Ελλάδα. Δεν το ζήτησα και δεν το ψήφισα. Κι εδώ είναι ένα σημείο τριβής με την Αννα. Ρωτήστε λοιπόν εκείνην να σας εξηγήσει γιατί το ψήφισε και μην χτυπάτε εμένα γι αυτό. Εγώ το Μνημόνιο δεν το υποστηρίζω. Εχω δίκιο; Δεν ξέρω. Από την άλλη σκέφτομαι ότι κόμματα, βουλευτές και αρχηγοί, οι οποίοι είπαν «ναι» στην αρχή, λένε και σήμερα ψέμματα. Ζητούν τώρα να πάμε ενάντια στο Μνημόνιο που το ψήφισαν οι ίδιοι με μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή. Και δεν μας εξηγούν πώς θα προχωρήσουν στην πολιτική τους, αν η χώρα δεν λάβει τον απαραίτητο δανεισμό.
Σας προσήψαν επίσης ότι συμφωνήσατε με τον Θεόδωρο Πάγκαλο που δήλωσε στον γαλλικό ραδιοσταθμό Europe 1 ότι στα πλαίσια μιας ομοσπονδιακής Ευρώπης, δεν τον ενοχλεί η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας...
Από πού προκύπτει αυτό; Βρισκόμουν στην εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου που με ρώτησε αν θεωρώ ότι χάνουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια. Απάντησα αμέσως πως συμφωνώ αλλά πώς δεν μου αρέσουν καθόλου οι υπερβολές κι εξήγησα πως η εθνική μας αξιοπρέπεια ούτε χάνεται, ούτε πλήττεται τώρα. Είναι παραχωρημένη από την εποχή της Βάρκιζας κι όχι μόνον, γιατί Τσώρτσιλ και Στάλιν έκαναν τη μοιρασιά, διευκολύνοντας την παρουσία των ΗΠΑ, αλλά και γιατί η Σοβιετική Ένωση θεώρησε ότι τα παιδιά μας που πολεμούσαν στα βουνά ήταν κρέας για σφαγή. Δίκιο είχαν εκείνοι που προδομένοι από τα κόμματα έχασαν το κεφάλι τους στα Τρίκαλα. Από κει πέρα σε όλες τους τις διαδρομές, τα κόμματα δεν μπόρεσαν να απαντήσουν σ΄ό,τι οραματίστηκε ο λαός. Η αλήθεια, όμως, δεν κοιμάται.
Το άλλο που κάποιοι σας προσάπτουν, συνδέεται με την οικονομική σας άνεση...
Εδώ, μπροστά σας είναι κι η αλήθεια για το πώς έβγαλα χρήματα. Ούτε ο πατέρας μου μού άφησε κληρονομιές, ούτε πήρα δάνεια. Ο,τι έβγαλα το έβγαλα γιατί δούλεψα. Κι όταν νιώθω ότι ο κόσμος μπορεί κάτι να πάρει από ένα φιλικό τραγούδι κι ένα φιλικό βλέμμα, πάω και του το δίνω. Αλλά όλη αυτή η παραφιλολογία ξεφεύγει από τα όρια ακόμα και του παραλόγου και γίνεται νοσηρή. Για να αντιμετωπίσεις κάποιον, πρέπει να τον γνωρίσεις. Αν τον γνωρίσεις κι έχεις ενστάσεις, είναι θεμιτό να τις πεις. Αν δεν τον γνωρίζεις, αλλά τον διαβάλλεις, είσαι παραβάτης.
Έρχονται…δύσκολες εκλογές. Τι σκέφτεστε για αυτές;
Εύχομαι ο κόσμος να τις αντιμετωπίσει με όπλο την σωστή του ψήφο. Ας μην παρασυρθεί από λαοπλάνους που θέλουν να συνεχίσουν το πάρτυ και το νταβατζηλίκι. Για εμένα-και το χω ξαναπεί-είναι απαραίτητη, αν όχι τώρα, πάντως στο μέλλον, η Απλή Αναλογική, για να μπουν στη Βουλή νέοι άνθρωποι με διαφορετική νοοτροπία. Και κάτι ακόμα. Αν υπάρχει Αριστερά αποφασισμένη πραγματικά να βοηθήσει τον κόσμο να σταθεί στα πόδια του, είναι υποχρεωμένη να το κάνει αυτό τώρα.
Εβλεπα το βίντεο απ΄τη συναυλία στα Λιόσια κι απορούσα πώς δεν κατεβήκατε απ΄τη σκηνή...
Κάποτε ήρθε στα «Δειλινά» η αστυνομία να μας σταματήσει. Εγώ δεν κατέβηκα από τη σκηνή, ούτε ο Λαβράνος κι ο Νικολόπουλος. Το ίδιο έκανα και χθες. Θέλουν να με σταματήσουν να τραγουδώ; Εγώ νομίζω πώς το μόνο που ήθελαν αυτά τα παιδιά ήταν να ανεβάσουν στο Ιντερνετ την παρέμβασή τους. Εμείς δεν τους εμποδίσαμε. Δεν φρουρήσαμε τη συναυλία. Τους καλωσόρισα μάλιστα. Δέχομαι να λένε τις αντιρρήσεις τους, όχι όμως να εμποδίζουν τους άλλους να ακούν τα τραγούδια. Αυτές δεν είναι δημοκρατικές συμπεριφορές, είναι ολοκληρωτικές και θυμίζουν άλλες περιόδους. Δυστυχώς, φτάσαμε στο σημείο η Δημοκρατία να γίνεται ασυδοσία κι ο φασισμός να γίνεται το ανηψάκι της. Συνεπώς, ναι, έμεινα στη σκηνή, όπως πάντα. Αυτό ήταν το καθήκον μου.
Τι θα λέγατε σ΄αυτούς που σας επιτέθηκαν;
Ότι τα πράγματα άλλαξαν κι ότι καλό είναι να μάθουν να σκέφτονται χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος. Καλύτερα να ανάψουμε τα φώτα, να ξανακοιταχτούμε και να ξανασυστηθούμε. Οσοι δεν φοβούνται, δεν κρύβονται στο σκοτάδι. Να παρακαλέσω λοιπόν τους συνετούς και τους λογικούς να μην κανακεύουν τις νοοτροπίες όσων σαλιαρίζουν από τον καναπέ τους και κρύβονται στα δύσκολα. Άλλωστε όποιος θέλει αυτές τις συναυλίες, τις προστατεύει. Και χθες είδα νέους ανθρώπους να προσπαθούν να αναχαιτίσουν όσους προσπαθούσαν να διακόψουν τη συναυλία. Ξέρω ότι πληρώνω το γεγονός ότι δεν ανήκα σε παρέες, σε ομάδες και σε χώρους. Ήμουν πάντα μόνος κι είχα το τραγούδι. Αλλά αυτό με συντηρεί. Το τραγούδι κι ο κόσμος.
Οι επόμενες συναυλίες θα γίνουν;
Εγώ πάντως θα είμαι εκεί.
.jpg)
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Όχι πως πιστεύω πως εχει καποια σημασια αλλα πληροφοριακά : Παλιά η συγκεκριμένη περιοχη λέγονταν Νέα Λιόσια, τωρα λέγεται Ίλιον. Tα Λιόσια είναι άλλη περιοχή - γιαυτό και άλλαξε η ονομασια .......-
Δημοσίευση σχολίου