Η ΜΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ "ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΥ".

Τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα δείχνουν πως η εικόνα του στιβαρού και «καταλληλότερου» πρωθυπουργού, σ΄ ό,τι αφορά τον κ. Καραμανλή, είναι μια μαγική εικόνα, ένα επικοινω-νιακό κατασκεύασμα, του οποίου σήμανε το τέλος.

Οι εξελίξεις γύρω από την οικονομία δείχνουν πως ο πρωθυπουργός, όχι μόνο δεν είναι ο πρωταγωνιστής των αποφάσεων, αλλά το αντίθετο, εμφανίζεται να άγεται και να φέρεται, από τους διάφορους εσωκομματικούς παράγοντες και να διαμορφώνει – κάθε φορά – την παρέμβασή του, ανάλογα με το ποιες απόψεις και ποιοι παράγοντες επικρατούν στις διαμάχες μέσα στο κόμμα του.

Στην παντοκρατορία του κ. Αλογοσκούφη, ο πρωθυπουργός «τάδινε όλα» για να στηρίξει την πολιτική του «τσάρου» του, ευθυγραμμιζόμενος, ξεκάθαρα με την σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική του, εμφανίζοντάς την ως αναγκαιότητα, μετά την «καμένη γη» του ΠΑΣΟΚ, (απογραφή κλπ).
Είναι πάμπολλες οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες ο κ. Καραμανλής παρενέβη με ομιλίες του, με τρόπο κάθετο, υπέρ της πολιτικής Αλογοσκούφη.
Η πλέον χαρακτηριστική ήταν αυτή της 21 Δεκεμβρίου 2008, πριν 50 μέρες περίπου, όταν μίλησε στη Βουλή για τον – μακαρίτη – Προϋπολογισμό του 2008 και επετέθη κατά των κομμάτων της αντιπολίτευσης επειδή «…από τη μία ισχυρίζονται ότι ο Προϋπολογισμός είναι ανεφάρμοστος και από την άλλη προτείνουν επιπλέον δαπάνες, που θα εκτίνασσαν το έλλειμμα στα ύψη…».
Και για να μην αφήσει κανένα περιθώριο παρερμηνείας του, ο πρωθυπουργός – πάντα στα πλαίσια της στήριξης της σκληρής οικονομικής πολιτικής του κ. Αλογοσκούφη, διατυμπάνιζε : «…Επισημαίνω το αυτονόητο για να ρωτήσω όσους υπόσχονται ακοστολόγητες δαπάνες. Ποιούς φόρους θα ήθελαν να αυξήσουν; Ποιές δαπάνες θα ήθελαν να μειώσουν; Πόσα περισσότερα θα δανείζονταν;… Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Το λέω και το λέω κατηγορηματικά:Πολιτικές λαϊκισμού και ανευθυνότητας...
- διευρύνουν τα ελλείμματα,
- αυξάνουν το κόστος του δανεισμού και
- οδηγούν σε υψηλότερους φόρους.
Πολιτικές δυνάμεις που δεν έχουν να εισηγηθούν τίποτεØ άλλο, παρά μόνο δημοσιονομική εκτροπή, αποδεικνύουν έλλειψη συγκροτημένης πολιτικής. Αναδεικνύουν πρακτικές που...

- καταδικάζουν την Οικονομία,

- υπονομεύουν τα επόμενα βήματα της χώρας,

- αδικούν κατάφωρα τη νέα γενιά.

Και αυτά δεν πρόκειται να τα κάνω. Δεν πρόκειται να τα κάνουμε…».

Κι όμως, λίγες ημέρες μετά, κάνοντας τον ανασχηματισμό και εκθρονίζοντας τον κ. Αλογοσκούφη «…αυτά που δεν επρόκειτο να κάνει…», τάκανε, με τον κ. Σουφλιά ως ηθικό και τον κ. Παπαθανασίου ως φυσικό αυτουργό !
Ο ίδιος ο κ. Καραμανλής στο ρόλο του απλού …υποστηρίγματος !...
Αλήθεια οι δηλώσεις του νέου Υπουργού Οικονομίας περί «…στροφής σε φιλολαϊκή πολιτική…», η ομολογία του κ. Χατζηγάκη για τον δανεισμό των 500 εκατ. € για τους αγρότες και η νέα θεωρία ότι «…το πρωτεύον δεν είναι το έλλειμμα, αλλά οι ασθενέστεροι…», ποιον εκθέτουν ; Την αντιπολίτευση ;
Κι όταν οι λεονταρισμοί αυτοί – στο εσωτερικό και για προεκλογική κατανάλωση – μετατρέπονται, λίγο μετά στις Βρυξέλλες σε …κακαρίσματα, («…δεσμευτήκαμε να μειώσουμε το έλλειμμα κάτω από το 3%..»), ποιος συλλαμβάνεται να παραπλανά τον ελληνικό λαό ;