Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ...

Ζήτησαν την ψήφο του λαού το 2004 για να επανιδρύσουν το κράτος και το 2007 για να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους.
Υποσχέθηκαν τη ρήξη με τα μεγάλα συμφέροντα στην ιστορική σουβλασερί του Μπαϊρακτάρη. Διατράνωσαν τη βούλησή τους για αξιοκρατία, ισονομία, μείωση των δημοσίων δαπανών, καταστολή της φοροδιαφυγής, ανάπτυξη , θέσεις εργασίας και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, προβάλλοντας με πανηγυρικό τρόπο, ως εχέγγυο για την υλοποίηση των υποσχέσεών τους την υπευθυνότητα του χαρισματικού τους ηγέτη.

Ζητούν και σήμερα, μετά από 65 περίπου μήνες να εμπιστευτούμε τον ίδιο θίασο, στο ίδιο έργο, με τους ίδιους πρωταγωνιστές και με ακριβότερο εισιτήριο.

Όταν ωστόσο η υποκριτική της υπευθυνότητας λειτουργεί ως φερετζές της ανικανότητας, της ατολμίας και των αντιλαϊκών επιλογών της φιλελεύθερης φιλοσοφίας, όταν ψαλιδίζεται συστηματικά η αισιοδοξία και το όνειρο , τότε η παράσταση της 4ης Οκτώβρη θα έχει πολλές κενές θέσεις…

Από τον Σπ. Κρανιώτη