Από την αρχή, σχεδόν, του σχηματισμού της ιδεολογικοπολιτικής άποψης του Γ. Παπανδρέου, ήταν εμφανής η επιδίωξη της διαμόρφωσης μιας νέας, ιδιόμορφης σύνθεσης, με το πάντρεμα ιδεών και πολιτικών, όχι απλά διαφορετικών, αλλά, εν πολλοίς διαμετρικά αντίθετων.Υπήρχε η βεβαιότητα, ότι θέσεις και απόψεις, που εκκινούν από αριστερές αφετηρίες μπορούν να συνδυαστούν και να συνυπάρξουν, με αντίστοιχες του φιλελευθερισμού, ακόμα και του νεοφιλελευθερισμού, κυρίως, σχετικά με την αντιμετώπιση χρόνιων και νοσηρών δυσλειτουργιών του πολιτικού συστήματος.
Η συνύπαρξη στο ΓιωργοΠαπανδρεϊκό προσκλητήριο, πολιτικών με τελείως διαφορετική προέλευση και κατεύθυνση, ήταν χαρακτηριστική της προσπάθειας για την αμφίδρομη επέκταση : από τη μια Ανδρουλάκης, Δαμανάκη, Παπαχρήστος, Κοτζιάς κλπ, από την άλλη Μάνος, Ανδριανόπουλος κ.α.
Στο στάδιο της προετοιμασίας και της επεξεργασίας των θέσεων και των προτάσεων, οι νεοφιλελεύθεροι την έκαναν, διαπιστώνοντας πως η φορά των πραγμάτων πήγαινε προς κατευθύνσεις, μη αποδεκτές απ΄ αυτούς και την ιδεολογία τους.
Οι προγραμματικές απόψεις του Γιωργοκεντρικού ΠΑΣΟΚ, έκλειναν προς τ΄ αριστερά, παίρνοντας σαφείς αποστάσεις από την νεοφιλελεύθερη σχολή και παρουσιάζοντας μιαν άλλη, διαφορετική οικονομική πολιτική, αντιμετώπισης, και, της κρίσης, και, της ύφεσης, από εκείνες που κυριάρχησαν (και κυριαρχούν) στην Ευρώπη και διεθνώς.
Η παρουσίαση αυτής της διαφορετικής πρότασης ήταν, που το Φθινόπωρο του 2008, δικαίωσε το «περνάμε μπροστά» και σε συνδυασμό με την εγκληματική δράση της καραμανλικής δεξιάς στην πενταετία, έφερε το +10,4%, τον Οκτώβρη του 2009.
Τα πράγματα και οι καταστάσεις, ούτε βρέθηκαν, ούτε κύλησαν όπως αναμένονταν και το νέο ΠΑΣΟΚ, φορτώθηκε την απασφαλισμένη χειροβομβίδα της χρεοκοπίας και συνάμα τον σκατένιο ρόλο του …Αυγεία !
Δυστυχώς οι εκτιμήσεις δεν ήταν, από την αρχή, αυτές που έπρεπε και δεν έγινε αντιληπτό πως στην προκειμένη περίπτωση, ο ρόλος του Αυγεία, πήγαινε πακέτο και μ΄ εκείνον του …Ηρώδη !
Η μοναδική διαδικασία που θα σφράγιζε με τη λαϊκή βούλα αυτή την αποστολή, η άμεση, δηλαδή, επαναπροσφυγή στις κάλπες, (μόλις έγινε φανερό περί τίνος επρόκειτο), δεν ακολουθήθηκε κι έτσι, μέρα με τη μέρα, spread to spread, μνημόνιο το μνημόνιο, από τον δισυπόστατο ρόλο της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, έσβησε εκείνος του καθαριστή και ξέμεινε αυτός του σφαγέα !
Το σημείωμα, δεν ξεκίνησε ως αναλυτικό και απολογητικό, άλλωστε είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοια, αλλά για να συνδέσει τις εξελίξεις και τα γεγονότα μεταξύ τους και για να σκιαγραφήσει την ουσία τους, σε σχέση με την πορεία του ΓιωργοΠαπανδρεϊσμού.
Τα αριστερόστροφα προγράμματα και μέτρα, της προπαρασκευαστικής περιόδου, έχουν καταχωνιαστεί πια, για τα καλά, στα συρτάρια και οι πολιτικές που εφαρμόζονται, είναι αυτές που πρέσβευαν και πρεσβεύουν, οι αποχωρήσαντες από το πείραμα, «νεοφιλελεύθεροι φίλοι».
Αυτό δείχνει η αποστασιοποίηση και η απομάκρυνση στελεχών της πρώτης τάσης, το ίδιο, δε, αποδεικνύει και η, όλο και πιο, συναινετική στάση των φορέων της δεύτερης, που δεν είναι μόνο οι Μάνος και Ανδριανόπουλος, αλλά και η νεοπαγής «συμμαχία». Η πορεία των πραγμάτων οδηγεί σε μια νέα ενσωμάτωση, ενισχυμένη αυτή τη φορά…
Δεν ξέρω τι απάντησε ο Βρούτος στον Καίσαρα, στο παροιμιώδες ερώτημα «κι εσύ Βρούτε ;», αλλά υποθέτω πως ο Παπαχρήστος στο «κι εσύ Βαγγέλη ;» θα τόνισε το αυτονόητο : «δεν πάει άλλο Πρόεδρε !...».
Δυστυχώς οι εκτιμήσεις δεν ήταν, από την αρχή, αυτές που έπρεπε και δεν έγινε αντιληπτό πως στην προκειμένη περίπτωση, ο ρόλος του Αυγεία, πήγαινε πακέτο και μ΄ εκείνον του …Ηρώδη !
Η μοναδική διαδικασία που θα σφράγιζε με τη λαϊκή βούλα αυτή την αποστολή, η άμεση, δηλαδή, επαναπροσφυγή στις κάλπες, (μόλις έγινε φανερό περί τίνος επρόκειτο), δεν ακολουθήθηκε κι έτσι, μέρα με τη μέρα, spread to spread, μνημόνιο το μνημόνιο, από τον δισυπόστατο ρόλο της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, έσβησε εκείνος του καθαριστή και ξέμεινε αυτός του σφαγέα !
Το σημείωμα, δεν ξεκίνησε ως αναλυτικό και απολογητικό, άλλωστε είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοια, αλλά για να συνδέσει τις εξελίξεις και τα γεγονότα μεταξύ τους και για να σκιαγραφήσει την ουσία τους, σε σχέση με την πορεία του ΓιωργοΠαπανδρεϊσμού.
Τα αριστερόστροφα προγράμματα και μέτρα, της προπαρασκευαστικής περιόδου, έχουν καταχωνιαστεί πια, για τα καλά, στα συρτάρια και οι πολιτικές που εφαρμόζονται, είναι αυτές που πρέσβευαν και πρεσβεύουν, οι αποχωρήσαντες από το πείραμα, «νεοφιλελεύθεροι φίλοι».
Αυτό δείχνει η αποστασιοποίηση και η απομάκρυνση στελεχών της πρώτης τάσης, το ίδιο, δε, αποδεικνύει και η, όλο και πιο, συναινετική στάση των φορέων της δεύτερης, που δεν είναι μόνο οι Μάνος και Ανδριανόπουλος, αλλά και η νεοπαγής «συμμαχία». Η πορεία των πραγμάτων οδηγεί σε μια νέα ενσωμάτωση, ενισχυμένη αυτή τη φορά…
Δεν ξέρω τι απάντησε ο Βρούτος στον Καίσαρα, στο παροιμιώδες ερώτημα «κι εσύ Βρούτε ;», αλλά υποθέτω πως ο Παπαχρήστος στο «κι εσύ Βαγγέλη ;» θα τόνισε το αυτονόητο : «δεν πάει άλλο Πρόεδρε !...».
.jpg)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου