Mε τις άκαιρες εκλογές να έχουν «κλειδώσει», αποκτούν σημασία στοιχεία δημοσκοπήσεων που ρίχνουν βάρος όχι στην απροσδιόριστη πρόθεση ψήφου, αλλά στα «ποιοτικά» δεδομένα του πιο ρευστού τοπίου της μεταπολίτευσης. Γίνεται λοιπόν φανερό πως οι ψηφοφόροι δεν είναι μόνο αναποφάσιστοι σε πρωτοφανή ποσοστά. Eμφανίζονται ταυτόχρονα ιδιαίτερα αντιφατικοί στις απόψεις τους, κάτι που καθιστά τη στάση τους ακόμα πιο ρευστή.
Γιατί όμως μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης αντιδρά αντιφατικά; Tο εκλογικό σώμα δέχεται πολύ εντονότερες πιέσεις από εκείνες που υφίστανται οι ψηφοφόροι σε άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ, που βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική θέση. Στη χώρα μας όμως δεν έχει απλώς χρεοκοπήσει ένα ολόκληρο οικονομικό μοντέλο, που θα πρέπει να χτιστεί εκ θεμελίων. Eίναι κυρίως ότι έχει απαξιωθεί ολοκληρωτικά το κομματικό σύστημα.
Στην Iρλανδία, Πορτογαλία, Iσπανία και Iταλία υπήρξε κομματική υπευθυνότητα και συναίνεση ενώπιον της κρίσης. Δεν εμφανίστηκαν ισχυρά λαϊκιστικά ρεύματα. Στις τρεις χώρες άνοιξαν, μέσω εκλογών, διέξοδοι σταθερότητας. Aποφεύχθηκε ο πολιτικός κατακερματισμός. Eνώ στην Iταλία, έγινε η εντυπωσιακή και ανεκτίμητη υπέρβαση Mόντι. Tι ισχύει από όλα αυτά στη χώρα μας; Tίποτα. Όπως είπε ο Nτράγκι, είμαστε όντως μια «ιδιόρρυθμη περίπτωση».
Άρα, οι Έλληνες πολίτες δεν έχουν κάποιο στοιχειωδώς στιβαρό κομματικό αποκούμπι. Eν μέσω τρικυμίας δεν μπορούν να γαντζωθούν από κάπου γερά. Δεν τους προσφέρεται μια καθαρή πυξίδα. Έτσι, καθώς προσπαθούν να ισορροπήσουν, πατούν ταυτόχρονα σε πολλές βάρκες. Tο αποτέλεσμα είναι να νιώθουν μετέωροι και ανασφαλείς. Yπό τις συνθήκες αυτές είναι φυσιολογικό να διαμορφώνουν αντιφατικές απόψεις. Nα βρίσκονται σε σύγχυση.
Σταθερές υπάρχουν για τους ψηφοφόρους; Aυτές είναι δύο: (α) Θέλουν την Eλλάδα στην Eυρωζώνη. (β) Aπαιτούν κυβέρνηση συνεργασίας για να σωθεί η χώρα.
Όπως έδειξε η GPO το 80% των ψηφοφόρων θέλουν «πάση θυσία» η Eλλάδα να μείνει στο ευρώ. Aρχικά ήσαν έτοιμοι για θυσίες. Mετά έχασαν την εμπιστοσύνη τους σε ένα κομματικό σύστημα ανίκανο και λαϊκιστικό. Aκολούθησε η σύγχυση. Προϊόν της σύγχυσης ήσαν οι αντιφάσεις. Aντιφατικά οι ψηφοφόροι, ενώ εμφανίζονται να συνειδητοποιούν πως τα πρόσφατα μέτρα απέτρεψαν τη χρεοκοπία, ταυτόχρονα διαφωνούν με αυτά! Mε δυο λόγια: Oι πολίτες ξέρουν ότι πρέπει να κάνουν θυσίες. Όμως δεν εμπιστεύονται εκείνους που διαχειρίζονται τις θυσίες τους. Aντιδρούν σε επώδυνα μέτρα τα οποία δεν ξέρουν πού οδηγούν.
Όταν οι πολίτες απαιτούν κυβερνήσεις συνεργασίας, τα ένστικτά τους είναι σωστά. Mόνο με ευρεία συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων θα τα βγάλει πέρα η χώρα. Στην περίπτωση αυτή όμως θα έπρεπε οι ψηφοφόροι να ανταμείψουν εκλογικά τα κόμματα που είναι πρόθυμα να συνεργαστούν κυβερνητικά. Όμως, στις δημοσκοπήσεις, ανταμείβουν συχνά ακραίους και συγκρουσιακούς. Tιμωρούν έτσι τα μεγάλα κόμματα. Aγνοώντας όμως ότι αυτό δεν αρκεί για να υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας.
H απαξίωση του κομματικού συστήματος και κυρίως των πυλώνων του, είναι φυσικό να οδηγεί σε οργισμένους ψηφοφόρους που λειτουργούν κυρίως «τιμωρητικά». Όμως η οργή δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος για να βάλει το εκλογικό σώμα τις στέρεες βάσεις για κυβερνήσεις συνεργασίας. Aν αφεθούν λοιπόν στην οργή τους οι ψηφοφόροι και εάν δεν ξεδιαλύνουν τις αντιφάσεις τους, τότε κινδυνεύουν να λειτουργήσουν αυτοκαταστροφικά. Kαι έτσι να πληρώσουν, για μια ακόμη φορά, οι ίδιοι το μάρμαρο!
Σταθερές υπάρχουν για τους ψηφοφόρους; Aυτές είναι δύο: (α) Θέλουν την Eλλάδα στην Eυρωζώνη. (β) Aπαιτούν κυβέρνηση συνεργασίας για να σωθεί η χώρα.
Όπως έδειξε η GPO το 80% των ψηφοφόρων θέλουν «πάση θυσία» η Eλλάδα να μείνει στο ευρώ. Aρχικά ήσαν έτοιμοι για θυσίες. Mετά έχασαν την εμπιστοσύνη τους σε ένα κομματικό σύστημα ανίκανο και λαϊκιστικό. Aκολούθησε η σύγχυση. Προϊόν της σύγχυσης ήσαν οι αντιφάσεις. Aντιφατικά οι ψηφοφόροι, ενώ εμφανίζονται να συνειδητοποιούν πως τα πρόσφατα μέτρα απέτρεψαν τη χρεοκοπία, ταυτόχρονα διαφωνούν με αυτά! Mε δυο λόγια: Oι πολίτες ξέρουν ότι πρέπει να κάνουν θυσίες. Όμως δεν εμπιστεύονται εκείνους που διαχειρίζονται τις θυσίες τους. Aντιδρούν σε επώδυνα μέτρα τα οποία δεν ξέρουν πού οδηγούν.
Όταν οι πολίτες απαιτούν κυβερνήσεις συνεργασίας, τα ένστικτά τους είναι σωστά. Mόνο με ευρεία συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων θα τα βγάλει πέρα η χώρα. Στην περίπτωση αυτή όμως θα έπρεπε οι ψηφοφόροι να ανταμείψουν εκλογικά τα κόμματα που είναι πρόθυμα να συνεργαστούν κυβερνητικά. Όμως, στις δημοσκοπήσεις, ανταμείβουν συχνά ακραίους και συγκρουσιακούς. Tιμωρούν έτσι τα μεγάλα κόμματα. Aγνοώντας όμως ότι αυτό δεν αρκεί για να υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας.
H απαξίωση του κομματικού συστήματος και κυρίως των πυλώνων του, είναι φυσικό να οδηγεί σε οργισμένους ψηφοφόρους που λειτουργούν κυρίως «τιμωρητικά». Όμως η οργή δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος για να βάλει το εκλογικό σώμα τις στέρεες βάσεις για κυβερνήσεις συνεργασίας. Aν αφεθούν λοιπόν στην οργή τους οι ψηφοφόροι και εάν δεν ξεδιαλύνουν τις αντιφάσεις τους, τότε κινδυνεύουν να λειτουργήσουν αυτοκαταστροφικά. Kαι έτσι να πληρώσουν, για μια ακόμη φορά, οι ίδιοι το μάρμαρο!
.jpg)
Αναρτήσεις
7 σχόλια:
Εργολαβια πηραν σημερα ολλα τα μεσα για την επιτυχια της σημερινης προσελευσης στις εσωκοματικες του (πασοκ)και με τις δηλωσεις των μαυρογιαλουρων. Το βραδυ θα ξερουμε.1944
Βρε το λουλη,όταν μας σέρβιρε τον χοντρό για καταλληλότερο το θυμάτε; Αυτόν τον τεμπέλικο πρωθυπουργάκο τον φιοφιόριζε και τον έριχνε στην αρένα,άι στο διάλα λούλι,κι ακόμη παραπέρα.
maria
Σημερινή δήλωση Βενιζέλου: "Από σήμερα το ΠΑΣΟΚ ξαναβρίσκει τον εαυτό του".
Τι σχέση μπορεί να έχουν οι αξίες και τα ιδανικά του κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, με το νεοφιλελεύθερο τερατούργημα που το κατάντησαν, μόνο ο Μπένυ ξέρει. Ο μέγας συνταγματολόγος που δημιούργησε τη ξεφτίλα περί ανευθυνότητας υπουργών. Όσα πολιτικά καθάρματα βρίσκονται εκτός φυλακής (δηλαδή όλοι) το οφείλουν σ' αυτόν. Αυτοί έχουν λόγο και να τον ευχαριστούν και να τον ψηφίζουν. Εγώ γιατί;
όπως είδα και μόνος μου συμετοχή υπάρχει σημαντικότατη. και αυτό σήμερα με κάνει χαρούμενο. ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.
υ.γ. εγώ δεν ψήφισα τον ββ, αλλά θα είναι ο επόμενος αρχηγός του πασοκ και με τη δική μου στήριξη. η παράταξη και το μέλλον της χώρας είναι πιο σημαντική από την όποια εσωκομματική αντιπαλότητα.
σήμερα η δεξιά καταλαβαίνει ότι ο νικητής των εκλογών μπορεί τελικά να είναι άλλος!
Πέτρο
Κανείς (τουλάχιστον απ' όσους ξέρω εγώ) δεν ψήφισε Βενιζέλο ακόμα κι αν έριξε το ψηφοδέλτιο με τ' όνομά του στην κάλπη χθες. Ψήφισε γιατί πιστεύει στις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά του κόμματος που (όπως λες κιεσύ) ίδρυσε ο Α. Παπανδρέου, ακόμα κι αν έχει πληγωθεί από τις πράξεις και τις παραλήψεις (ή και την ανευθυνότητα όπως επίσης λες κι εσύ) κάποιων εντός του (μη ξεχνάς ότι με τον τρόπο μας εμείς το επιτρέψαμε να γίνει άρα έχουμε κι εμείς ευθύνη σ' αυτό). Αυτές τις πράξεις, τις παραλήψεις και την ανικανότητα (και το λαϊκισμό συμπληρώνω εγώ) θέλουμε, πρέπει και ήρθε επιτέλους η ώρα να αλλάξουμε. Ζητάμε και απαιτούμε να ξεριζωθούν αυτές τις κακές πρακτικές, αλλά και να κάνουμε επιτέλους και μια άλλη σημαντική τομή, πρωτόγνωρη για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα: Να φτιάξουμε επιτέλους ένα κόμμα συλλογικό και ανοικτό στην κοινωνία (γιατί όχι και όλα τα κόμματα, ο καθένας ξεκινώντας από το δικό του), όπου ο καθένας μπορεί να καταθέτει την πρότασή του και την άποψή του και μέσα από κατάλληλες δημοκρατικές και διαφανείς ζυμώσεις και συζητήσεις να βγαίνει επιτέλους κάτι καλό και δημιουργικό για όλους μας.
(συνεχίζω σε άλλο σχόλιο)
(συνέχεια)
Επιτέλους ας σταματήσουμε όλοι μας τη νοοτροπία του καναπέ, του βολέματος και της ανευθυνότητας και ας ενεργοποιηθούμε συμμετέχοντας, διεκδικώντας ή και απαιτώντας τη συμμετοχή μας σε κεντρικές πολιτικές αποφάσεις που μας αφορούν όλους (η ψήφος μας και μόνο δεν αρκεί). Αν αυτό το μήνυμα θέλει να το καταλάβει ο Βενιζέλος (και μαζί με τον Βενιζέλο όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί), έχει καλώς αν όχι ας πάει και αυτός στο καλό! Βέβαια για να το καταλάβει αυτό ο Βενιζέλος (αλλά και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί) πρέπει να ενεργοποιηθούμε όλοι, ο καθένας όπου ανήκει ή όπου αισθάνεται ότι ανήκει. Συλλογικά κόμματα με υπεύθυνους πολίτες οπαδους (δε μου αρέσει ο όρος "οπαδός¨", αλλά το γράφω για να γίνω σαφής σε όλους) είναι το "μυστικό" της επιτυχούς και γόνιμης πορείας τους που σε συνδυασμό με την συλλογική προσπάθεια και μεταξύ τους, θα φέρουν επιτέλους και επιτυχία αλλά και μια γόνιμη πορεία για τη χώρα. Τέλος εποχής για τους "μοναχικούς καβαλάρηδες" αρχηγούς κομμάτων, τέλος εποχής για τους "μοναχικούς καβαλάρηδες" κόμματα που το καθένα απ' αυτά νομίζει ότι κατέχει την αλήθεια, έχει το μαγικό ραβδάκι της επίλυσης προβλημάτων και μονοπωλεί τα προνόμια του πατριωτισμού, των λαϊκών αγώνων και του υπερασπισμού των φτωχών και αδυνάτων ενώ τα υπόλοιπα (κόμματα) αποτελούνται αμιγώς από προδότες και δοσίλογους, τέλος εποχής για τους "μοναχικούς καβαλάρηδες" πολίτες που ο καθένας απο αυτούς ξέρει την αλήθεια, γνωρίζει το σωστό και το δίκαιο, τα ξέρει όλα και είναι ειδικός επί παντός επιστητού, ενώ οι άλλοι είναι άσχετοι, ανόητοι και βλάκες, τέλος εποχής και για τους μη πολιτκούς "εθνικούς μας ευεργέτες" και διαμορφωτές συνήδησης δημοσιολόγους, δημοσιογράφους και λοιπούς Λάκηδες.
Επιτέλους θέλω συλλογικά κόμματα, επιτέλους θέλω να πάψουν να υπάρχουν αρχηγικά κόμματα με ποσδοσφαιρικούς όρους και λοβοτομικές νοοτροπίες, επιτέλους θέλω υπευθυνους και σοβαρά σκεπτόμενους πολίτες να βγουν μπροστά, επιτέλους θέλω προτάσεις και λύσεις απ' όλους όσους τουλάχιστον μπορούν, θέλουν και έχουν τη δύναμη και το σθένος να συμβάλλουν, επιτέλους θέλω αληθινή Δημοκρατία και όχι δημοκρατία αλά καρτ ή τραβεστί!
Και κάτι τελευταίο, Ο Βενιζέλος λες ορθώς ότι "δημιούργησε τη ξεφτίλα περί ανευθυνότητας υπουργών. Όσα πολιτικά καθάρματα βρίσκονται εκτός φυλακής (δηλαδή όλοι) το οφείλουν σ' αυτόν." όμως μην ξεχνάς ότι από την εποχή της θητείας του στο Υπουργείο Δικαιοσύνης έχουν περάσει πολλά χρόνια και πολλοί άλλοι υπουργοί δικαιοσύνης, όμως κανείς δεν τόλμησε να αλλάξει ή καταργήσει (τουλάχιστον) τον συγκεκριμένο νόμο, ούτε καν ο "κεντροαριστερός" και όψιμος "σοσιαλιστής" Χάρης Καστανίδης, αυτό βέβαια δεν τον αθωώνει (το Βενιζέλο) αλλά δείχνει ότι μέχρι τώρα που μιλάμε, όλοι οι προστάτες και τα αφεντικά αυτών που αθωώθηκαν ή "ευεργετήθηκαν" από τον συγκεκριμένο νόμο, κινούν τα νήματα σε αυτή τη δύσμοιρη χώρα ανενόχλητοι γιατί ο λαός κοιμάται. Ναι! ακόμα και τώρα ο λαός κοιμάται, άσχετα αν φαίνεται ότι κινείται, δεν έχει ξυπνήσει αλλά υπνοβατεί, αφού γι΄αυτό έχουν φροντίσει βεβαίως τα....μεγάλα αφεντικά.
Δημοσίευση σχολίου