Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

ΚΑΘΗΛΩΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ !...


Δεν κέντησε στις προγραμματικές δηλώσεις ο Α. Τσίπρας. Κι όσο οι εκφράσεις του επαναλαμβάνονται, αποκτώντας χαρακτήρα στερεοτύπων, τόσο και το ενδιαφέρον μειώνεται.

Τελικά αν αφαιρέσει κανείς την αντίθεση στο μνημόνιο, τι κομίζει στην σκέψη της αριστεράς και στην αλλαγή του πολιτικού λόγου ο ΣΥΡΙΖΑ; Οι προγραμματικές αντιρρήσεις δεν πρόσθεσαν στοιχεία απάντησης στο ερώτημα.
Ο κ. Τσίπρας έμοιαζε παγιδευμένος ανάμεσα στην τεχνοκρατική επάρκεια του κ. Στουρνάρα και στην λαϊκιστική αμετροέπεια του κ. Μιχαλολιάκου.

Δεν πέρασε και φυσικά δεν ξεπέρασε τις Συμπληγάδες.

Τρία σημεία είναι χαρακτηριστικά.
Πρώτο η συνηθισμένη πλέον αντίκρουση του αντιπάλου δια της αντιστροφής.
“Η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη γιατί οδηγεί τη χώρα εκτός Ευρώπης και ευρώ”. Ο ισχυρισμός είναι τόσο ακραία παράδοξος ώστε αυτόματα προκαλεί το ενδιαφέρον. Την πρώτη φορά περιμένεις να ακούσεις το επιχείρημα που του δίνει βάση. Όσο το επιχείρημα δεν στέκεται στο “ύψος” του ισχυρισμού τόσο η αρχική εντύπωση θαμπώνει. Κι αυτό συνέβη στις προγραμματικές.
Ο εντυπωσιασμός δια της παραδοξολογίας θα κουράσει στο στυλ Τσίπρα, εάν και εφόσον δεν βρει και λόγο ουσίας να το υποστηρίξει.

Το δεύτερο σημείο είναι η σφοδρή επίθεση στον υπουργό Οικονομίας“ Ο κ. Στουρνάρας είναι αυθεντικός υποστηρικτής του μνημονίου και όχι όψιμος”. Διπλό χτύπημα υπονοούμενων. Καταγγελία του κ. Σαμαρά ως αναξιόπιστου, αλλαξοπιστημένου και ανάδειξη του κ. Στουρνάρα ως ιδεολογικού αντιπάλου, εκπροσώπου μιας “αποτυχημένης” Σημιτογενούς κεντροαριστεράς.

Ο κ. Τσίπρας το είχε ξανακάνει με τον Λ. Παπαδήμο. Κι έχει δίκιο. Αντιλαμβάνεται ότι απέναντί του, δηλαδή απέναντι σε έναν καταγγελτικό , αποστροφικό λόγο βρίσκεται μια φωνή λογικής, γνώσης, αριστερής καταγωγής στην οποία δεν μπορεί εύκολα ο ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει.
Μπορεί να την καταγγείλει γιατί κυβέρνησε και απέτυχε, γιατί δεν τόλμησε ή συγκάλυψε, και για πολλά άλλα.

Όμως πρόσωπο με πρόσωπο σε συζήτηση επιχειρημάτων, σε κλασσική ανάλυση αριστεράς, είτε γεωπολιτική είτε οικονομική, στο τι συμβαίνει στην Ευρώπη και στον κόσμο ο κ. Στουρνάρας έχει να πει. Ο κ. Τσίπρας, σε αυτή την καθεστωτική αντιπαράθεση, φάνηκε πως όχι.
Είναι όντως παράδοξο αλλά η Αριστερά που πάντα στηριζόταν στην ιδεολογική υπεροχή, δηλαδή στο “εργαλείο” σκέψης που συνιστούσε η μαρξιστική παράδοση και φώτιζε με νόημα το πολιτικό γίγνεσθαι, βρίσκεται σήμερα σε τρελή αμηχανία. Ανεξαρτήτως δημοφιλίας.

Ο λόγος του κ. Τσίπρα ως αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν ίσως ο πιο φτωχός σε ιδέες και νοήματα από το 1974 και μετά. 


Επιστροφή στο πίσω ήταν το κεντρικό νόημα αναγκαστικά μιας και η άρνηση του μνημονίου αυτόματα συνοδεύεται από αποκατάσταση συντεχνιακών δικαιωμάτων και επιδομάτων.

Αυτό το στοιχείο είναι λίγο πολύ αναγκαστικό από τη φύση των διεκδικήσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορούσε όμως να συνοδεύεται από νεωτερικές προτάσεις είτε στο χώρο της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης είτε της παιδείας είτε του κράτους και της ανασύστασης τόσο του λειτουργικού όσο και του κοινωνικού του χαρακτήρα.
Από αυτά τίποτε δεν ακούσθηκε. Τόσο ακραία φτωχός ο λόγος ώστε να υποθέτει κανείς πως ο κ. Τσίπρας είναι ακόμη δέσμιος των ιδεοληπτικών σχημάτων των συνιστωσών του, που με θρησκευτική προσήλωση παρατηρούν εάν τηρεί στον λόγο του τις ποσοστώσεις της αντιφατικής ιδεοληψίας τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίσθηκε προγραμματικά σαν μια καθηλωμένη αριστερά σε δόγματα πολύ περασμένων δεκαετιών.

Μπορεί λοιπόν ο κ. Τσίπρας να όρισε ως αντίπαλο τον κ. Στουρνάρα, όμως δεν αναμετρήθηκε μαζί του. Το βασικό του επιχείρημα περί ατελέσφορης πολιτικής μνημονίου που διαχέει την κρίση στην Ευρώπη και κατ΄ αντίστιξη μετατρέπει τους Έλληνες σε πρωτοπόρους Αντιστασιακούς της ηπείρου, προσκρούει πάνω στην τραγική πραγματικότητα όσων παρουσιάζει ως αντιστασιακούς. 

Τους συνδικαλιστές Φωτόπουλους, τους πρυτάνεις Μυλόπουλους, κάποιους φαληριμένους εκδότες και τραπεζίτες της δραχμής. Δηλαδή συντεχνίες των δικαιωμάτων του πελατειασμού και ωφελημένους του παρασιτισμού.
Εμφανίζεται έτσι, εξ αντικειμένου, να υπερασπίζεται μεγάλο μέρος της σάπιας Ελλάδας η οποία συστημικά αντιστέκεται στην αλλαγή.

Το τρίτο σημείο είναι η ανησυχητική σύγκλιση Μιχαλολιάκου, Καμμένου, Τσίπρα όχι στην καταγγελία του μνημονίου αλλά στην πολιτική επιχειρηματολογία. Αυτό που έδειχναν δηλαδή οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις, η α-πολιτική επικοινωνία των ακροατηρίων των τριών κομμάτων κυρίως σε νεώτερες ηλικίες και λαϊκά στρώματα επιβεβαιώνεται από τον λόγο των αρχηγών.

Η Ευρώπη τελεί υπό Γερμανική επιρροή, δεσποτεία,κατοχή και η Ελλάδα κυβερνάται από ενεργούμενα.
Σε αυτό το σχήμα συναιρείται με τις αναγκαίες αποχρώσεις ο κοινός κινηματικός, αντιπολιτευτικός λόγος. 
Λόγος επικίνδυνα ανάξιος της αριστεράς που ακόμη και στις πιο συντηρητικές εκδοχές της αναγνωρίζει την διαφοροποίηση των “αντιπάλων” ώστε να είναι σε θέση να εκμεταλλευθεί τις “εσωτερικές τους” αντιφάσεις.
Αυτή η ασυνήθιστη κοινότητα λόγου πρέπει να προβληματίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί στο πεδίο κινηματικού ανταγωνισμού, η Χρυσή Αυγή με την υποδειγματική κοινωνιστική δουλειά στην βάση -άρνηση βουλευτικών αξιωμάτων σε αντίθεση με ΣΥΡΙΖΑ, παροχή βοήθειας -, μπορεί να εξελιχθεί σε προνομιακό συνομιλητή των ανέργων και πασχόντων.

Όταν λοιπόν η μπούρκα του μνημονίου αφαιρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να επιδείξει περπατησιά. Ούτε απέναντι στην συγκροτημένη “αστική” τεχνοκρατία του κ. Στουρνάρα αλλά ούτε και απέναντι στον τολμηρά αηδιαστικό κ. Μιχαλολιάκο.
Ο ένας δείχνει πολύ πιο σοβαρός κι ο άλλος πολύ πιο λαϊκιστής.

10 σχόλια:

ακυβέρνητος είπε...

Είτε αρέσει, είτε (προφανώς) δεν αρέσει στον κο Αναστασάκο, ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν τον δικό τους πολιτικό λόγο.

Ίσως ο κος Αναστασάκος να μην έχει (ακόμη ?) αντιληφθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί, δεν συμπράττει και δεν υποστηρίζει τις πολιτικές που απορρέουν από το μνημόνιο. Αν το είχε κάνει, προφανώς θα είχε απορροφηθεί από κάποιον άλλο πολιτικό σχηματισμό, όπως π.χ η ΔΗΜΑΡ (Δεν Ήμαστε Αριστεροί) που ήδη ψάχνει να βρει ψηφοφόρους.

Δεν πιστεύω πως ο Τσίπρας υποχρεούται να αποστέλλει στον κο Αναστασάκο τα δακτυλογραφημένα κείμενα, για να λάβουν έγκριση, πριν μιλήσει στη Βουλή.
Δεν νομίζω ότι ο Τσίπρας πρέπει να …προσαρμόσει (!) το δημόσιο λόγο του κατά πως βολεύει εμένα, εσένα, τον κο Αναστασάκο, την Παπαρήγα, το Μιχαλολιάκο, το Σόιμπλε και άλλους.
Και δεν θα ήθελα να αλλάξει την αντιπολιτευτική του τακτική (πότε πρόλαβε να τη διαμορφώσει για να μη συμφωνούμε ;) για να γίνει αρεστός στον κάθε κο Αναστασάκο.

Παραδόξως (!) έχουν αρχίσει να ασχολούνται όλοι με τον Τσίπρα, όπως έκαναν προεκλογικά, αφήνοντας στην άκρη αυτούς που κυβερνούν και αποφασίζουν, αυτούς που είπαν ψέματα για επαναδιαπραγματεύσεις, αυτούς που λένε σε όλα «ναι», χωρίς κουβέντα. Υποκρισία το λένε; αλητεία το λένε; ή μήπως βλακεία;

Ο λαός είχε και έχει να επιλέξει ανάμεσα στις διαφορετικές πολιτικές προτάσεις που παρουσιάζονται μπροστά του. Απεχθάνομαι την ιδέα να αρχίσουν να κάνουν όλοι μαζί κωλοτούμπες – λες και είναι φρουτάκια στον κουλοχέρη – για να έρθει η ώρα που θα συμπίπτουν.
Να με συμπαθάς κε Αναστασάκο, από αυτή τη πολιτική σαλάτα να φας μονάχος σου.

Όσο για τον παραλληλισμό του ΣΥΡΙΖΑ με τα κλούβια αυγά του Μιχαλοτέτοιου, τον θεωρώ τουλάχιστον βλακώδη…!

Ανώνυμος είπε...

@Πέτρο Κ.
Εκεινο που μ αρεσε πιο πολυ στο σχολιο ειναι η αποψη πως ο Τσιπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εχουν κανει ...κωλοτουμπες! Εχουν ξεκωλοθει!
Τελευταια, μεχρι και τις αποκρατικοποιησεις ευλογησαν.
Ασε, δε, πως με τη θέση τους για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζων μεσω ESM εκαναν γαργαρα και το ζητημα του κρατικου τραπεζικου συστηματος.
Αν ειναι δυνατον ο Αλεξης και οι αλλοι, με τους ξεμειναντες απο κουταλα ΠΑΣΟΚους, ν αποτελεσουν εναλλακτικη πολιτικη κατασταση!

ακυβέρνητος είπε...

Ανώνυμε
Μας λες πως ο Τσίπρας έχει κάνει κωλοτούμπες αλλά φαίνεται πως δεν είναι ούτε της αρεσκείας σου ούτε του Αναστασάκου. Αν αυτό ίσχυε ούτε αυτός θα έγραφε, ούτε εσύ θα απαντούσες.

Το΄χω γράψει και παλιότερα, ο Τσίπρας θα βάλει τόσο πολύ νερό στο κρασί του που θα καταντήσει περισσότερο νερό παρά κρασί. Το θέμα του Αναστασάκου (και δικό σου) είναι πως οι αλλαγές στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο γρήγορες και σε τόσο βάθος που θα επιθυμούσατε.

Αποφασίστε όμως, θέλετε να αλλάξει πολιτική και να αποδειχθεί ψεύτης για να τον κράζετε, ή θέλετε να παραμείνει πιστός σε όσα έλεγε, ώστε να διαφωνείτε μαζί του και να τον κράζετε επίσης! Έλα ντε!

Και κάτι τελευταίο: αρκετά πια με τη τσίχλα πως ο Τσίπρας μάζεψε τα λαμόγια/συνδικαλιστές/πεινάλες του ΠΑΣΟΚ. Βρείτε κανα άλλο παραμύθι, ή τουλάχιστον θυμίστε μου σε ποια εποχή της ζωής σας είχατε καταγγείλει όλο αυτό το σκουπιδαριό που είχε μαζέψει ο Αντρέας, ο Σημίτης και ο Γιώργος και όλοι εσείς είχατε ζητήσει την απομάκρυνσή του.
Να’σαι σίγουρος/η ότι αυτοί που έφυγαν καταγγέλλουν αυτούς που απέμειναν στο ΠΑΣΟΚ για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Πες μας τώρα ποιος λέει αλήθεια.
Και επειδή ξέρω την απάντηση του Βενιζέλου, καλύτερα άστο…!

Ανώνυμος είπε...

@Πετρος Κ.
Μαλλον δεν καταλαβες καλά. Θεωρώ τον Τσιπρα και το ΣΥΡΙΖΑ ευκαιριακους πλιατσικολογους των αγανακτισμενων θυματων της λιτοτητας. Προκειται για φουσκα, που θα σκασει με παταγο και θα ξαναπαει τη λεγομενη μη ΚΚΕ Αριστερα, στα μονοψηφια ποσοστα της.
Αυτοι δεν μπορουν να υποκαταστησουν την Κεντροαριστερα, που αποτελει διαχρονικα τον κεντρικο πολο του δημοκρατικου λαϊκου κινηματος.
Είναι θεμα χρονου να γινουν και τα δυο : και οι πλιατσικολογοι ν΄ αποκαλυφθουν, (θαναι δυστυχημα αν κυβερνησουν) και η κεντροαριστερα να επανακαμψει,με νεες ιδεες,νεες προτασεις και νεους ανθρωπους!

Ανώνυμος είπε...

Α, και θαναι ευτυχημα το σπασιμο της φουσκας τους να μη συνδυαστει με ανεπανορθωτο κακο στη χωρα!

ακυβέρνητος είπε...

Ανώνυμε
αν εννοείς Κεντροαριστερά τον ΒΒ που μας γ***σε, την Αννούλα με τα DVD, το Λοβέρδο που ξήλωσε ότι είχε απομείνει όρθιο στα εργασιακά και στην υγεία και τον άλλον που δεν διάβασε το μνημόνιο, πάρε χάπι και ξάπλωσε. Και αν δεν σου περάσει ζήτησε τη βοήθεια γιατρού.

Η Ελλάδα έχει πλέον αλλάξει, και αν νομίζεις ότι όλο αυτό είναι ευγκαιριακό και πως το ΠΑΣΟΚ (με τη σημερινή του ηγεσία και μη-ιδεολογία) θα ξαναβρεί το βηματισμό του, μάλλον δεν έχεις αντιληφθεί αυτό που έγινε πριν λίγες μέρες.

Και μόνο η εικόνα του ΒΒ να αποχωρεί από το βήμα της Βουλής καταχειροκροτούμενος από τους υβριστές του Αντρέα και του ΓΑΠ, εμένα προσωπικά μου προκαλεί αναγούλα.
Αν εσένα σου αρέσει, τότε πάσο.

Αποφάσισες τι θα ψηφίσεις την επόμενη φορά, ή "δε βαριέσαι, κάτι θα σκεφτώ μέχρι τότε";

Ανώνυμος είπε...

Εγω φιλε, συντροφε η ο,τι αλλο εισαι, ημουνα και παραμενω ΠΑΣΟΚ, περα απο Βενιζελους και αλλους ευκαιριακους διαχειριστες. Δεν χρησιμοποιω το ΠΑΣΟΚ για το βολεμα μου, ουτε για την καλοπεραση μου κι ουτε μπαινοβγαινω σ΄ αυτο αναλογα με τις αυξομειωσεις του μισθου μου η των προνομιων μου.
Εχω δει στη ζωη μου Προεδρους και Προεδρους, οργανα και οργανα, μελη και μελη, γυορολογους και γυρολογους!

Ανώνυμος είπε...

Δεν μετειχα απο την αρχη στα σχολια σας παιδια αλλα επειδη τωρα τα διαβασα θα ηθελα να πω κατι σον Πετρο. Δεν ξερω αν ακανω λαθος αλλα απ'οτι διαβασα και ακουσα, απο αναλυση αυτων που πηγανε στον Συριζα προερχονται απο το Πασοκ κατα 95% και στην μεγαλη τους πλειοψηφια δημοσιοι υπαλληλοι και σχεδον ολοι οι συνδικαλιστες αρα δεν νομιζω οτι ειναι παραμυθι. Ειναι γεγονος.

ακυβέρνητος είπε...

@ 12:49

"Δεν ξερω αν κανω λαθος..."
"...αρα δεν νομιζω οτι ειναι παραμυθι. Ειναι γεγονος."

Ξεκινάς από κάτι που αγνοείς αν είναι αληθές για να καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι αποκλείεται να μην είναι. Σε αυτά φίλε μου, δεν μπορώ να σου δώσω απάντηση. Κάτι τέτοια τα διαδίδουν ο Πάγκαλος, ο Λοβέρδος, η Παπαρήγα και ο Σαμαράς. Κόψε φάτσες και συμπέρανε αξιοπιστία.

(Απάντηση είχα δώσει και στον πιο πάνω ανώνυμο αλλά δεν δημοσιεύτηκε.)

ΛΟΓΟΠΛΟΚΟΣ είπε...

Φίλε Πέτρο τι είναι αυτό που δεν δημοσιεύτηκε ; Σχόλια σε εκκρεμότητα δικά σου δεν έχω !