ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ ΚΙ Ο ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ !...

Δεν ξέρω τι μου ήλθε καλοκαιριάτικα και έκατσα να διαβάσω τα κείμενα θέσεων της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» και της «Κομουνιστικής Τάσης» για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Παραλίγο να μου έλθει κόλπος. Το ότι οι προτάσεις τους μας οδηγούν εκτός ευρώ και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το λιγότερο. Η τριτοκοσμική φτώχεια και η εξαθλίωση που θα φέρουν οι ιδέες τους επίσης είναι δευτερεύουσας σημασίας, αν και αξίζει να παραπέμψω ένα απόσπασμα από το κείμενο της Κομουνιστικής Τάσης για το τι θα συμβεί:

 

  «Ανεξάρτητα από την μορφή που θα λάβει μια ενδεχόμενη επιστροφή της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα (συναινετική με τους δανειστές ή όχι, αποτέλεσμα άτακτης χρεοκοπίας), πάνω στο έδαφος του καπιταλισμού θα έχει ολέθρια αποτελέσματα για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Το νέο νόμισμα θα τείνει να απαξιωθεί από την αρχή και θα υποτιμηθεί ραγδαία. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια μια μεγάλη μείωση του εισοδήματος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ο πληθωρισμός θα γιγαντωθεί σαν αποτέλεσμα της διοχέτευσης πληθωριστικού χρήματος στην κυκλοφορία για αναγκαίες πληρωμές (χρήμα που δεν θα αντανακλά πραγματικές παραγόμενες αξίες), αλλά και της ακρίβειας των χιλιάδων αναγκαίων εισαγόμενων εμπορευμάτων. Το κρατικό χρέος, ακόμα και αν η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα συνοδευτεί από μια δραστική του περικοπή, θα πολλαπλασιαστεί γρήγορα, καθώς ο δανεισμός του κράτους - αλλά και των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων - λόγω των υποτιμήσεων και του πληθωρισμού, θα γίνει πανάκριβος. Η συνέπεια όλων αυτών θα είναι μια ακόμα μεγαλύτερη ύφεση, με μια νέα απότομη πτώση του ΑΕΠ».

 

Το σημαντικότερο όμως δεν είναι ότι και οι ίδιοι οι φωστήρες αναγνωρίζουν τις συνέπειες των εισηγήσεών τους. Αυτό που προκαλεί σοκ είναι ότι αμφότερες οι τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ προτείνουν κατάργηση της δημοκρατίας και της ελευθεροτυπίας, καθώς και την αναστολή των περισσότερων άρθρων του Β' Μέρους του Συντάγματος (Aτομικά και Kοινωνικά Δικαιώματα): εκτός από την απαλλοτρίωση των περιουσιών των χιλιάδων Ελλήνων μετόχων εισηγμένων εταιρειών, με την «κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής», περίπατο πάει και η ελευθερία του τύπου: «Το κράτος, ως πάροχος ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών συχνοτήτων αλλά και ως εγγυητής του δημόσιου αγαθού και στο πλαίσιο μιας στρατηγικής κοινωνικού ελέγχου και κοινωνικοποίησης των μέσων ενημέρωσης, πρώτα απ’ όλα των τηλεοπτικών, θα καταργήσει τη δωρεάν νομή των συχνοτήτων από τα ΜΜΕ και θα επιβάλει κανόνες δεοντολογίας και μηχανισμούς ελέγχου για την τήρησή τους μαζί με αυστηρές κυρώσεις για την παραβίασή τους μέχρι και την αφαίρεση της άδειας λειτουργίας».

 

>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Αν τα ποσοστά που έλαβαν αυτές οι τάσεις στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιπροσωπευτικά, τότε οι απόψεις αυτές απηχούν στο 30% περίπου των ψηφοφόρων της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εκτός αυτών όμως, υπάρχει και το ΚΚΕ, το οποίο επίσης δεν κρύβει ότι θέλει να καταργήσει την αστική δημοκρατία, αφού «η επανάσταση δεν έχει χρόνο για εκλογές», όπως έλεγε και ο Φιντέλ, ενώ φυσικά η Χρυσή Αυγή παραμένει σταθερά πάνω από το 12% στις δημοσκοπήσεις. Προσθέστε αυτά τα ποσοστά και θα έχετε το άθροισμα των αντιδημοκρατικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Εκτός από αυτές όμως, υπάρχει και ένας κόσμος ο οποίος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την πολιτική, δεν βλέπει ποτέ ειδήσεις, δεν διαβάζει εφημερίδες, δεν ψηφίζει. Ξέρετε, είναι οι «ιδεολογικοί απόγονοι» των ανθρώπων που όταν είχε χούντα είτε «είχαν διάβασμα», είτε έλεγαν «τι με νοιάζει εμένα τι κάνουν στην Αθήνα». Το άθροισμα των εχθρών της δημοκρατίας με των αδιάφορων για το τι πολίτευμα θα έχουμε είναι, κατά την ταπεινή μου εκτίμηση τουλάχιστον, τεράστιο. Οι υποστηρικτές της δημοκρατίας αυτή τη στιγμή μετά βίας αποτελούν την πλειοψηφική άποψη στην Ελλάδα.

 

Ενώ λοιπόν βρισκόμαστε ενώπιον ενός πρωτοφανούς κινδύνου για τη Δημοκρατία από τα άκρα, οι δυνάμεις του υποτιθέμενου δημοκρατικού τόξου «αγρόν ηγόραζαν». Τοποθετούν αποτυχημένους πολιτευτές σε θέσεις ευθύνης στον κρατικό μηχανισμό, στέλνουν τον Παπουτσή σε καλοπληρωμένη αργομισθία στην Ουάσινγκτον και προσπαθούν να περάσουν τροπολογίες για να κάνουν βόλτες με το προεδρικό τζετ. Όπως είχα γράψει και παλιότερα, ό,τι καταγγελίες και να γίνουν από εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα, το αυτί τους δεν ιδρώνει. Οι διαμαρτυρίες δεν διαπερνούν τη συνείδησή τους, λες και το δέρμα τους είναι χοντρό, αδιαπέραστο, σαν του Ιπποπόταμου. Νομίζω ότι τους λείπει η νοημοσύνη να καταλάβουν ότι μαζί με το λάκκο της δημοκρατίας και της Ελλάδας, σκάβουν και τον δικό τους λάκκο. Δυστυχώς, το μάθημα που σύντομα θα πάρουν και θα πάρουμε, θα είναι σκληρό.

Νικηφόρος Μαλεβίτης