Ο ΚΛΑΡΙΝΟΓΑΜΠΡΟΣ !...

Ξαναέπεσα από τα σύννεφα την Κυριακή το πρωί και σκέφτομαι πως πλέον πρέπει να βρω έναν τρόπο να κρατιέμαι κάπως καλύτερα ή έστω να πάρω ένα αλεξίπτωτο γιατί αυτές οι συνεχείς πτώσεις μπορεί να μου αφήσουν κανένα κουσούρι και να αρχίσω να λέω τη δουλειά μου λειτούργημα ή να πιστεύω πως το φως στην άκρη του τούνελ είναι η έξοδος και όχι το τρένο που έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση. Η αιτία αυτής της τελευταίας πτώσης ήταν η συγκλονιστική αποκάλυψη -η οποία συνοδεύονταν και από αδιάψευστα φωτογραφικά ντοκουμέντα– σύμφωνα με την οποία ο Ηλίας ο Κασιδιάρης έχει χτυπήσει τατού με τη σβάστικα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στο ακόμα πιο συγκλονιστικό συμπέρασμα πως ο άνθρωπος με τα πολλά νεύρα μπορεί να είναι ναζιστής ή ακόμα και φασίστας.

Ομολογώ πως αυτή την εξέλιξη δεν την περίμενα, αλλά χαίρομαι που η ελληνική η κοινωνία –και κυρίως το μέρος αυτό της κοινωνίας που έχει βρει έναν τρόπο να γλιτώνει τα έξοδα του ψυχιάτρου εκμεταλλευόμενη τις θεραπευτικές ιδιότητες των μέσων της κοινωνικής της δικτύωση – έδειξε για άλλη μια φορά τα άψογα αντανακλαστικά της και κατήγγειλε με οργή τον άνθρωπο που ο σοφός λαός έστειλε στο κοινοβούλιο προκειμένου να ανέβουν οι θεαματικότητες του καναλιού της Bουλής. Τόσο οι καταγγελίες, όσο και η οργή που τις είχε πάρει αγκαζέ και τις συνόδευε, είναι απολύτως λογικές καθώς ο εν λόγω βουλευτής έχει παρασύρει χιλιάδες δημοκράτες Έλληνες που μισούν το φασισμό (το φασισμό των άλλων, αλλά ας μην στεκόμαστε σε λεπτομέρειες) να ψηφίσουν τη Χρυσή την Αυγή. Είμαι βέβαιοςπως αυτοί οι χιλιάδες παρασυρμένοι συμπατριώτες μας, τώρα που αποκαλύφθηκε πως ο Ηλίας ο Κασιδιάρης μπορεί και να μην πιστεύει στη δημοκρατία, θα στραφούν σε πιο δημοκρατικές επιλογές και μπράβο τους.

Πολλά συγχαρητήρια και ένα τεράστιο μπράβο οφείλω να δώσω και στο Πρώτο το Θέμα του Θέμου το οποίο δεν περιορίζεται στον παραδοσιακό ρόλο των εφημερίδων, που είναι να εμπλουτίσουν τη δισκοθήκη των αναγνωστών τους με cd που από μόνα τους δεν θα τα αγόραζε κανείς ούτε για να διώχνει τα περιστέρια από το μπαλκόνι του, αλλά πάει ένα βήμα παραπέρα: Υπηρετεί με πάθος έναν ιερό σκοπό, που δεν είναι άλλος από το να εντάξει τα στελέχη της Χρυσής της Αυγής στο λάιφ το στάιλ και να τους παρουσιάσει όπως πραγματικά είναι. Όχι σαν αιμοβόρα προγλωσσικά θηρία, αλλά ως απλούς καθημερινούς κλαρινογαμπρούς της διπλανής πόρτας. Και όταν λέω της διπλανής πόρτας, θέλω να διευκρινίσω πως δεν αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο στις πόρτες σπιτιών τα οποία γειτνιάζουν με ψυχιατρικά ιδρύματα.

 

>>>Διαβάστε τη συνέχεια…

Και εξηγούμαι: Κοιτώντας τη φωτογραφία του Ηλία του Κασιδιάρη, καταλαβαίνει κανείς πως δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα Έλληνα κλαρινογαμπρού. Με το γυμναστήριό του, τα τατού του, τις πλαστικές του τις παντόφλες που βρήκε σε κάποιο παζάρι με αγαπημένα αντικείμενα της δεκαετίας του ΄80 και, κυρίως, με την ξανθιά του. Μια ξανθιά με τίτλο από καλλιστεία και σκουλαρίκι στον αφαλό από αυτά που κάνουν την ιεραποστολική στάση να μοιάζει σα να βγήκε από τα πιο τρελά όνειρα του μαρκήσιου του Ντε Σαντ. Παρατηρώντας δε κανείς ακόμα πιο προσεκτικά τη φωτογραφία, μπορεί να διαπιστώσει πως το συγκεκριμένο ζευγάρι δεν είναι ένα καθημερινό ελληνικό ζευγάρι μόνο στην όψη, αλλά και στις συνήθειες. Νομίζω πως είναι κάτι παραπάνω από φανερό πως στο επίμαχο στιγμιότυπο το θηλυκό μέλος του ζευγαριού περιγράφει τις δυσκολίες που καθημερινά αντιμετωπίζει με το μανικιούρ της και ταυτόχρονα κλείνει τη μύτη της για να αποφύγει την οσμή της ανάσας του συντρόφου της, ενώ το αρσενικό μέλος σκέφτεται τημετατροπή που θα ήθελε να κάνει στο αμάξι του και ταυτόχρονα αγανακτεί που σε κοτζάμ παραλία δεν μπορεί να βρει ένα μέρος για να παίξει αυτό το σαδιστικό παιχνίδι που ονομάζουμε «ρακέτες».

Με λίγα λόγια, χάρη στην ερευνητική δημοσιογραφία του Πρώτου του Θέματος του Θέμου, γίνεται σε όλους φανερό πως ο Ηλίας ο Κασιδιάρης και η παρέα του έχουν την επιτυχία που έχουν γιατί ενσαρκώνουν με τον καλύτερο τρόπο το πιο μαζικό σύγχρονο πρότυπο. Αυτό του κλαρινογαμπρού. Ένα πρότυπο που είναι πιο ελληνικό και από τους ήρωες του Ρετιρέ και μπράβο του.

 

Μάνος Βουλαρινός