ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ?...

Το SPD -τόσο ο υποψήφιος καγκελάριος Στάινμπρουκ όσο και ο υποψήφιος πρωθυπουργός της Κάτω Σαξονίας Βάιλ- έκανε μια από τις χειρότερες προεκλογικές εκστρατείες. Στην αντίπαλη πλευρά ο απερχόμενος τοπικός πρωθυπουργός Μακάλιστερ, επικοινωνιακά χαρισματικός, κατηύθυνε τμήμα της εκλογικής βάσης των Χριστιανοδημοκρατών προς τους Φιλελεύθερους για να περάσουν το συνταγματικό όριο του 5% και να παραμείνουν στην τοπική Βουλή.

Παρά τα παραπάνω δεδομένα, ο κυβερνητικός συνασπισμός έχασε την προχθεσινή εκλογική αναμέτρηση -έστω και οριακά με μια έδρα- αλλά και τον έλεγχο της Ανω Ομοσπονδιακής Βουλής Μπούντενσρατ.

Ετσι, η εικόνα θριάμβου που δίνουν για την Μέρκελ οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις αποδομείται και οι εθνικές βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου μπορούν να οδηγήσουν σε πλήρη ανατροπή.

Το τέχνασμα που είναι δυνατό σε τοπικό επίπεδο, η τροφοδότηση των Φιλελευθέρων με ψήφους από τους Χριστιανοδημοκράτες, είναι αδύνατο και ίσως πολιτικά ανεπιθύμητο να γίνει σε εθνική κλίμακα:

Αν οι Φιλελεύθεροι μπουν στην Ομοσπονδιακή Βουλή με ποσοστό λίγο πιο πάνω από το 5% είναι πολύ πιθανόν οι έδρες τους να μην δίνουν κυβερνητική κοινοβουλευτική αυτοδυναμία στη Μέρκελ αθροιζόμενες με αυτές των Χριστιανοδημοκρατών. Αντίθετα προστιθέμενες στις έδρες των Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων εκλέγουν σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο.

Αν οι Φιλελεύθεροι δεν μπουν στη Βουλή τότε ως μόνη βιώσιμη κυβερνητική λύση προβάλλει ένας νέος μεγάλος συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών, με τη Μέρκελ να μπορεί να διεκδικήσει τρίτη θητεία στην Καγκελαρία.

Χωρίς, λοιπόν, τη δυνατότητα ή το κίνητρο πριμοδότησης των Φιλελευθέρων οι Χριστιανοδημοκράτες είναι πολύ πιθανόν ότι δεν θα μπορούν να αξιοποιήσουν την εκλογική πρωτιά τους με οποιοδήποτε ποσοστό για να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Ολα τα παραπάνω υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει κάποιο σοβαρό ατύχημα στην Ιταλία ή την Ισπανία που θα ταράξει τη σχετική ηρεμία που υπάρχει σήμερα στην Ευρωζώνη αλλά και δεν θα υπάρξουν μηνύματα για μακροχρόνιο εγκλωβισμό της χώρας στην ύφεση.

 

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Πρόκειται για ένα σκηνικό με ανατρεπτικές από τώρα επιπτώσεις στις ισορροπίες της Ευρωζώνης : Από κυρίαρχος του παιχνιδιού που περίμενε απλά έναν εύκολο θρίαμβο, μια δεδομένη και κλειδωμένη νίκη στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, η Μέρκελ είναι όμηρος κάθε αναταραχής και κλυδωνισμού, από την επανάκαμψη ενός ισχυρού Μπερλουσκόνι στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας, μια αδυναμία πρόσβασης της Ισπανίας στις αγορές, μέχρι μια κοινωνική ανάφλεξη στη Γαλλία.

Η Μέρκελ ήταν και είναι και σε εσωτερικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια χαρισματική τακτικίστρια, χωρίς στρατηγικό όραμα ή ορίζοντα :Θυσίασε την πυρηνική ενέργεια στον βωμό ενός «φλερτ» με τους Πράσινους, που δεν απέδωσε.Επέβαλε μια πολιτική λιτότητας στον Νότο που πυροδότησε μια δυναμική επανεγκλωβισμού στην ύφεση της ίδιας της Γερμανίας.Ηλθε σε αντιπαράθεση με ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία για την επέμβαση στη Λιβύη και επί της ουσίας αφήνει μόνη της τη Γαλλία στο Μάλι.

Η μέχρι στιγμής πολιτική της μακροβιότητας είναι συγκυριακή, καθώς οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν δει την εκλογική τους εμβέλεια να οροθετείται από την Αριστερά των Λαφοντέν - Γκίζι, με την οποία δεν υπάρχουν ακόμη οι προϋποθέσεις για συνεργασία σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Το μεγαλύτερό της πρόβλημα είναι ότι στον κυνικό τακτικισμό χωρίς αρχές την υπερακοντίζουν οι Φιλελεύθεροι, που βλέπουν καθαρά ότι αν είναι παρόντες στην επόμενη Βουλή θα παραμείνουν στην κυβέρνηση μόνον υπό σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο.Κυρίαρχος ή όμηρος ;

Πρόκειται για ένα σκηνικό με ανατρεπτικές από τώρα επιπτώσεις στις ισορροπίες της Ευρωζώνης : Από κυρίαρχος του παιχνιδιού που περίμενε απλά έναν εύκολο θρίαμβο, μια δεδομένη και κλειδωμένη νίκη στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, η Μέρκελ είναι όμηρος κάθε αναταραχής και κλυδωνισμού, από την επανάκαμψη ενός ισχυρού Μπερλουσκόνι στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας, μια αδυναμία πρόσβασης της Ισπανίας στις αγορές, μέχρι μια κοινωνική ανάφλεξη στη Γαλλία.

Γ. Καπόπουλος