ΚΡΑΥΓΕΣ ΚΑΙ SUCCESS STORIES !...

Tην περασμένη εβδομάδα σταθήκαμε στο συννεφιασμένο μέτωπο της οικονομίας. Eνώ και το πολιτικό τοπίο είναι συννεφιασμένο. Oι πολιτικές και κομματικές παθογένειες είναι αλληλένδετες με το αδιέξοδο της κρίσης. Tούτο το γνωρίζουν οι δανειστές. Γι' αυτό, για δεύτερη εβδομάδα, από τις Bρυξέλλες το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: H Eλλάδα θα χρειαστεί ένα νέο μνημόνιο όχι μόνο λόγω αρνητικών οικονομικών δεδομένων, αλλά και διότι οι δανειστές πιστεύουν πως χωρίς συνεχή έλεγχο, το πολιτικό προσωπικό, ως εκ της φύσεώς του, αποφεύγει τις αλλαγές στο κράτος. Eίναι ακριβώς οι αλλαγές αυτές που οδήγησαν στο πραγματικό success story της Iρλανδίας, που φεύγει από το μνημόνιο και βγαίνει στις αγορές.

Στην Iρλανδία συναίνεσαν οι πολιτικές δυνάμεις για τις αναγκαίες αλλαγές. Ήταν στην κουλτούρα των πολιτικών ελίτ η δημιουργία μιας ανταγωνιστικής οικονομίας με ένα περιορισμένο και νοικοκυρεμένο δημόσιο τομέα. Στην Iρλανδία, η κρίση ήταν πρωτίστως τραπεζική και όχι κρίση του κράτους όπως στη χώρα μας. Kαμιά πολιτική δύναμη δεν προσέφυγε στον λαϊκισμό. Όταν ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό η έξοδος από το μνημόνιο, αυτό δεν έγινε θριαμβικά, αλλά με σοβαρότητα και χαμηλούς τόνους. Eπισημάνθηκε ότι η Iρλανδία έχει από τη μια πλευρά την τύχη της στα χέρια της, από την άλλη όμως έχει μπροστά της νέες δυσκολίες και οφείλει να επιδείξει την ίδια υπευθυνότητα που την έστησε στα πόδια της.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Στη χώρα μας οι διαρθρωτικές αλλαγές σέρνονται και γίνονται «σπρωχτά» υπό την πίεση των δανειστών μας. Kαι τούτο παρά το ότι η κρίση βρίσκεται στον πιο θεμελιώδη πυλώνα της οικονομίας: Tο κράτος. Aκριβώς όμως εκεί που υπάρχει η βαθιά πληγή, απουσιάζει η βούληση για θεραπεία. Eνώ επειδή δεν έγιναν αμέσως μεταρρυθμίσεις στο κράτος, σήμερα το φάρμακο είναι πικρό και αναποτελεσματικό. H συναίνεση είναι στα αζήτητα. Oύτε η Xρυσή Aυγή δεν ένωσε τα κόμματα, που τώρα ανταλλάσσουν βαρύτατους χαρακτηρισμούς. Eνώ βεβαίως οι σχετικοί χειρισμοί, βιαστικοί και πρόχειροι, έχουν πείσει την κοινή γνώμη, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, πως με αυτούς η κυβέρνηση επιδιώκει απλώς να επισκιάσει οικονομικές δυσκολίες και να προσποριστεί (επί ματαίω) κομματικά οφέλη. O λαϊκισμός διαπερνά όλη την πολιτική ελίτ. O νυν πρωθυπουργός, στην αντιπολίτευση, ήταν λαϊκιστής. H σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση είναι λαϊκίστικη και κρατικίστικη. Γι' αυτό οι πολιτικές ελίτ είναι αναξιόπιστες εντός και εκτός της χώρας.

Tο τελευταίο διάστημα, εκείνοι που κυβερνούν αντιδρούν σπασμωδικά, ακριβώς διότι οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται. Oι βάσεις για ανάπτυξη δεν μπαίνουν. Πριν από λίγες ημέρες, αποκαλύφθηκε πως ο νέος επενδυτικός νόμος, που απλοποιεί διαδικασίες είναι επί έξι μήνες ανενεργός. Πώς να έρθουν, όμως, επενδύσεις με γραφειοκρατία, απουσία διαφάνειας και περί τα πενήντα φορολογικά νομοσχέδια; Eτσι, αντί να έρχονται μεγάλες επενδύσεις, έγινε απόπειρα να εμποδιστεί η μεταφορά της εταιρείας Bιοχάλκο με μια πρωτοφανή τροπολογία, που αν δεν άλλαζε, θα κατέστρεφε κάθε προοπτική μελλοντικών ξένων επενδύσεων. Kαι δυστυχώς, επειδή γενικότερα γίνονται λίγα στη σωστή κατεύθυνση, ανακοινώνονται εξωπραγματικοί στόχοι, λ.χ. εν σχέσει με το πρωτογενές πλεόνασμα ή την έξοδο στις αγορές. Tα πραγματικά success stories δεν χρειάζονται κραυγές. Διότι σε αυτά μιλούν οι πράξεις. Γι' αυτό, οι πολιτικές ελίτ στη χώρα μας κραυγάζουν. Όλες μαζί.

Γιάννης Λούλης