Συναινετικά μεν και διαβιώνοντας, (πολιτικά), στην ίδια κομματική στέγη, αλλά πήραν διαζύγιο, το οποίο επισημοποιήθηκε στη συνάντηση που έκαναν την περασμένη Πέμπτη…
Ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε στον πρώην πρωθυπουργό, πως το νέο ΠΑΣΟΚ θα κυβερνήσει, εφαρμόζοντας στους δυο καίριους τομείς, την Οικονομία και το Κράτος, μια εκ διαμέτρου διαφορετική πολιτική, από εκείνη που υλοποίησαν οι κυβερνήσεις του, το διάστημα 1996-2003.
Ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε στον πρώην πρωθυπουργό, πως το νέο ΠΑΣΟΚ θα κυβερνήσει, εφαρμόζοντας στους δυο καίριους τομείς, την Οικονομία και το Κράτος, μια εκ διαμέτρου διαφορετική πολιτική, από εκείνη που υλοποίησαν οι κυβερνήσεις του, το διάστημα 1996-2003.
Η οικονομική πολιτική η οποία έχει σχεδιαστεί, κινείται μακριά από τις ιδέες και τις επιλογές του νεοφιλελευ-θερισμού, που ήταν η κατ΄ εξοχήν δεξαμενή τροφοδότησης των πολιτικών Σημίτη. Η νέα πολιτική στηρίζεται στη σύγχρονη έκδοση του Κεϋνσιανισμού και επαναφέρει το Κράτος σε ουσιαστικό ρόλο, τόσο στη λειτουργία των αγορών, όσο και στον τομέα των επενδύσεων.
Η πολιτική της συρρίκνωσης του Κράτους, προκειμένου ν΄ αποκτήσει τη μορφή του μικρού και επιτελικού μηχανισμού, τελειώνει. Οι πολιτικές της άκρατης λιτότητας, οι οποίες ποσώς ελάμβαναν υπ΄ όψη τους τη ζήτηση και το ρόλο της, (μέσα από την ενίσχυσή της), στο ξεπέρασμα μιας κρίσης, μπαίνουν στο ράφι.
Οι επεξεργασίες έχουν, σχεδόν, ολοκληρωθεί και ανακοινώνονται με τη σειρά. Ανακοινώθηκαν οι θέσεις για την «πράσινη ανάπτυξη» και σε λίγες ημέρες παρουσιάζεται το πρόγραμμα για το Κράτος, την «αναδόμησή του» και το νέο, ενισχυμένο ρόλο του.
Η κεντρική θέση του νέου ΠΑΣΟΚ, ξεκινάει με τη διαπίστωση πως η διεθνής κρίση που οδήγησε στην ύφεση, έχει την αιτία της, στο ό,τι οι αγορές αφέθηκαν να λειτουργήσουν ανεξέλεγκτες και χωρίς καμιά κρατική – διορθωτική, παρέμβαση.
Η ιδιωτικοποίηση των πάντων, έφερε και την αδρανοποίηση, ακόμα και των μηχανισμών Ελέγχου, οι οποίοι μπήκαν στο περιθώριο, όπως π.χ. και στην Ελλάδα, με την Τράπεζα Ελλάδος, την επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ή την Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας, χαρακτηριστικό είναι – πέρα των άλλων - και το παράδειγμα της αδρανοποίησης και της φίμωσης, ακόμα και της ανεξάρτητης αρχής για τον έλεγχο του μαύρου χρήματος, με τον εξοβελισμό του κ. Ζορμπά…
Παπανδρέου και Σημίτης, λοιπόν, χώρισαν, σ΄ ό,τι αφορά τις απόψεις και τις επιλογές, για την οικονομική πολιτική, , συμφώνησαν, όμως να είναι στο ίδιο κόμμα, διατηρώντας ο καθένας τις ιδέες του.
Μόνο που τώρα, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, άρα και διαμορφωτής της πολιτικής της νέας κυβέρνησής του, είναι ο Γ. Παπανδρέου…
7 σχόλια:
΄Ετσι είναι κι έτσι πρέπει να είναι...
Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ενότητα για να νικήσει και να κυβερνήσει.
Καμιά αντίρηση. Μόνο που η πιο στέρεη ενότητα σφυριλατείται μέσα από τις καθαρές εξηγήσεις και τον αλληλοσεβασμό. Κι αυτό έγινε στην προκειμένη περίπτωση...
Τα δεν τραβανε πιο μεγαλα και πιο ελκυστικα για διαβασμα. Καλη επιτυχια
Προφανως τα font δεν τραβανε
Σιγά μην ακολουθήσει άλλη πολιτική
Την ίδια και με τους ιδιους..
Ευχαριστώ για την παρατήρηση, διορθώθηκε...
Δημοσίευση σχολίου