ΟΙ ΝΤΑΒΑΔΕΣ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ !...

Επειδή οι παράγοντες της Κομισιόν ταυ-τίστηκαν με το σκεπτικό και τη δια-πίστωση των "Λογοπλοκιών" και επανέ-λαβαν στους Καραμανλάκηδες των Αθηνών, αυτό που εμείς γράψαμε από το Σάββατο 21-3-2009, δηλαδή, το ΠΟΙΑ ΚΡΙΣΗ, ΒΡΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ… δεν σημαίνει πως θα τους χειροκροτήσουμε κιόλας.
Είναι κι αυτοί απατεώνες και μάλιστα χειρότεροι και πολύ μεγαλύτερης εμβέλειας, από τους εγχώριους. Και ιδού το γιατί :

Απαιτούν σκληρά μέτρα περιοριστικής πολιτικής, παραγγέλνουν, δηλαδή, το δυνατότερο χτύπημα του λαού, την παραπέρα αφαίμαξη των εισοδημάτων του, την ακόμα μεγαλύτερη φαλκίδευση των δικαιωμάτων του, στην εργασία και τη σύνταξη !
Τι, περαιτέρω, μέτρα να παρθούν βρε αλήτες και τι, επί πλέον, μειώσεις να υποστεί ο εργαζόμενος λαός στα εισοδήματα και τα δικαιώματά του ; Δεν του φτάνουν αυτά που τραβάει ;
Μιλάμε για τον έλληνα εργαζόμενο, που είναι ο χειρότερα αμοιβόμενος στην ΄Ενωση, που πληρώνει ακριβότερα το σύνολο, σχεδόν, των τροφίμων και των άλλων καταναλωτικών προϊόντων, που δανείζεται από τις τοκογλυφικές ανώνυμες εταιρείες, (Τράπεζες), με τα μεγαλύτερα επιτόκια, και, που είναι το μόνιμο και μοναδικό υποζύγιο του φορολογικού μηχανισμού του κράτους !
Αυτοί φταίνε για τα ελλείμματα και το χρέος, βρε απατεώνες, της Αθήνας και των Βρυξελλών ; Αυτούς ζητάτε και σχεδιάζετε να χτυπηθούν, ακόμα πιο πολύ ;

Τα ελλείμματα και το χρέος δημιουργούνται από το γεγονός πως ο πλούτος στην Ελλάδα, αυξάνεται μεν, αλλά συγκεντρώνεται όλο και πιο πολύ. Και επειδή αυτοί που απολαμβάνουν τον πλούτο, είναι οι ευνοούμενοι των εκάστοτε κυβερνώντων, δεν πληρώνουν τους φόρους, που πρέπει, ούτε, φυσικά, δραστηριοποιούμενοι στην παραοικονομία, ούτε όμως κι όταν αναπτύσσουν νόμιμη οικονομική δραστηριότητα, μιας και οι Νόμοι που φτιάχνουν οι υποτακτικοί τους πολιτικοί, ψηφίζονται κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα τους, με απαλλαγές, εξαιρέσεις, χαρίσματα κλπ.
Τα έσοδα, που λείπουν από την καθόλου ή τη στοιχειώδη, φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και του πλούτου των ολίγων, καθώς και οι τεράστιες και ανώφελες δαπάνες, που γίνονται, για τη συντήρηση του πολυδαίδαλου μηχανισμού εξυπηρέτησης αυτών, με τις στρατιές των πάσης φύσεως «οργανισμών», επιτροπών, συμβουλίων, συμβούλων, παρατρεχάμενων, λαμογιών κλπ, είναι που δημιουργούν τα ελλείμματα και φέρνουν, στη συνέχεια, το δανεισμό και το χρέος κι όχι οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, του μέσου έλληνα εργαζόμενου.

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, τι είδους μέτρα χρειάζονται και σε ποια κατεύθυνση. Αλλά ποιος να τα παραγγείλει και ποιος να τα πάρει, οι υπάλληλοι, των υπαίτιων για την αφαίμαξη της χώρας, οι διαχρονικοί λακέδες των μεγαλοκεφαλαιούχων και της μεγαλοαστικής τάξης, στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες ?...