Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ...

Πάντα την αγαπάμε την Παναγία ως την πιο κοντινή αγία στα ανθρώπινα δεσμά. Την επικαλούμαστε σε εκδηλώσεις χαράς και λύπης, ως μάρτυρα των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων.
Τη θεωρούμε κοντά μας, γιατί η αγιοσύνη της δεν προήλθε από έκδηλα ψυχικά χαρίσματα ή θεϊκές επεμβάσεις, αλλά από το μεγαλείο της ως κοινή μητέρα.

Η Παναγία υπέφερε όχι ως θεάνθρωπος ή πεφωτισμένη αγία, αλλά ως θνητή και ως μάνα. Είναι εκείνη που δέχτηκε ταπεινά την εύνοια του Θεού και γέννησε τον Λυτρωτή, που για εκείνη δεν ήταν άλλος από το αγαπημένο της παιδί.
Ως απλή γυναίκα κλήθηκε να δει τη σταύρωση του ίδιου του γιου της. Σκούπισε τα αίματά του, σπάραξε και υπέστη το μαρτύριο να τον κρατήσει νεκρό στα χέρια της. Εξ' ου κι έγινε αντιπρόσωπος του ανθρώπινου πόνου και κοσμικό σύμβολο μητρότητας.

Την επικαλούμαστε για βοήθεια κι εκπνέουμε το όνομά της ως παρηγοριά στις έγνοιες μας. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, οι γυναίκες που έχαναν το παιδί τους και θρηνούσαν, νουθετούνταν και παρηγορούνταν από τις γειτόνισσες με τα λόγια: «μην κλαις και κλαίει η Παναγιά για το γιο της».

ΓΕΩΡΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια: