Η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΩΣ ΑΛΛΟΘΙ !...

Η στρατηγική της άρχουσας μεγαλοαστικής τάξης, έχει ως κεντρικό της πυλώνα, την άποψη, πως για όλα τα δεινά της χώρας φταίει ο δημόσιος τομέας, οι πολιτικοί του και οι λειτουργοί του. Το υπέρογκο χρέος δημιουργήθηκε – κατ΄ αυτούς – από τις λαθεμένες πολιτικές επιλογές και πράξεις, από τις μεγάλες δαπάνες του κράτους, από τις κλεψιές των δημόσιων λειτουργών κλπ, κλπ.

Οι ίδιοι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι ολιγάρχες, αλλά και οι παρακα-τιανοί τους, ήταν αυτοί, που πάσχιζαν με το …Σταυρό στο χέρι και με την … ανιδιοτέλεια και την …αυταπάρνηση, κύριο χαρακτηριστικό των επιχειρηματικών, οικονομικών και άλλων δραστηριοτήτων τους.

Μέσα από τις διάφορες εκφράσεις τους και τα όργανά τους – τα ΜΜΕ τους, τους δημοσιολόγους τους, τους φορείς και τους εκπροσώπους τους – έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα κλίμα αθώωσης και εξαγνίσματός τους, μέσα στο οποίο εμφανίζονται, ως αδικημένοι, τιμητές, επικριτές και απαιτούντες !

Μέχρι πριν από λίγο καιρό, στο φόρτε των διαπραγματεύσεων και των συγκρούσεων με την τρόϊκα για τα εργασιακά, οι πολυποίκιλοι εργοδοτικοί φορείς, έβγαιναν και τόπαιζαν μεγαλόψυχοι και ανοιχτοχέρηδες, αντίθετοι στις περικοπές των μισθών και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

«Οι πουλημένοι και ανίκανοι πολιτικοί, ενέδωσαν στους δανειστές και νομοθέτησαν το σφαγιασμό των μισθών και των μεροκάματων και έβαλαν σε τροχιά κατάργησης τις ΣΣΕ…». ΄Ολ΄ αυτά, όμως, θεσμοθετήθηκαν, με δυνητικό τρόπο, καθώς η υλοποίησή τους έγκειται στη βούληση και τη συμπεριφορά των εργοδοτών.

Ο κάθε εργοδότης, αν θέλει προχωράει στη μείωση των κατώτατου μισθού, ενώ οι εργοδοτικοί φορείς, εφ΄ όσον το θέλουν, μπορούν, σε κλαδικό επίπεδο, να συνομολογήσουν νέες συλλογικές συμβάσεις με τα συνδικάτα, που θα κινούνται σε καλύτερα επίπεδα από τα προβλεπόμενα στο Μνημόνιο και τους νόμους.

Αλήθεια, που πήγαν όλοι αυτοί οι …ευεργέτες της εργατικής τάξης και της κοινωνίας, που έβγαιναν, προμνημονιακά, κι ΄ έσχιζαν τα ιμάτιά τους, αφορίζοντας τις παρεμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας και δηλώνοντας κάθετα αντίθετοι σ΄ οποιαδήποτε μείωση των αποδοχών και σ΄ οποιαδήποτε ανατροπή των συμβάσεων ;

>>>Διαβάστε τη συνέχεια... 

Που είναι οι περιλάλητοι πρόεδροι, γραμματείς και φαρισαίοι του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών φορέων, να μας πουν, πως θα εφαρμόσουν όσα …επαναστατικά και φιλεργατικά, διατυμπάνιζαν, κάμποσες μέρες πριν ;

Μούγκα σ΄ όλες τις στρούγκες !...

΄Όχι, μόνο, δεν φαίνονται διατεθειμένοι να κάνουν, έστω κάτι ή κάποια, απ΄ αυτά που διαλαλούσαν, αλλά εμφανίζονται σκληρότεροι των πολιτικών, ακόμα και στις περιπτώσεις που εκείνοι, πήγαν σε πιο ήπιες εφαρμογές κάποιων αντεργατικών μέτρων, όπως π.χ. την προσωρινή απασχόληση.

Την ίδια ώρα που ο ΣΕΒ, ποιεί τη νήσσα, για όλα τα παραπάνω, βγαίνει με σκληρή ανακοίνωση και κατακεραυνώνει τη θεσμοθέτηση της προσωρινής απασχόλησης, με προϋποθέσεις και περιορισμούς, απαιτώντας ν΄ αλλάξει ο νόμος και ν΄ αποσυρθούν όλα τα «αντικίνητρα, που εμποδίζουν την ελεύθερη εφαρμογή του θεσμού της προσωρινής απασχόλησης…» !

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, περί ποιων πρόκειται και τι επιδιώκουν, είναι ολοφάνεροι οι στόχοι τους, όχι να συνεργαστούν, αλλά να κατασπαράξουν, τελείως, τους εργαζόμενους και ειδικά τη νέα γενιά, διαμορφώνοντας γι αυτήν ένα καθεστώς απόλυτης ζούγκλας, προσφέροντάς της προσωρινή απασχόληση, με μισθούς – φιλοδωρή-ματα !...