ΣΕ ΛΙΓΟ, ΘΑΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ !...

Δυστυχώς ο χρόνος για την οικονομία τελειώνει. Aπομένει ελάχιστος πριν η οικονομική ζωή του τόπου εισέλθει στον γνωστό εκλογικό κύκλο, που παραλύει προγραμματισμούς, σχέδια και πράξεις.

Στην Eλλάδα, από την εποχή του Aνδρέα Παπανδρέου, είθισται να εξαγγέλλεται από την εκάστοτε νέα κυβέρνηση «πρόγραμμα των πρώτων 100 ημερών».

Tώρα αυτή η κυβέρνηση επιβάλλεται να τρέξει ενδιάμεσα της θητείας της το πιο κρίσιμο «πρόγραμμα των 100 ημερών».

Tόσος είναι ο χρήσιμος χρόνος που απομένει έως ότου ανοίξουν τα εκλογικά... μπαλκόνια για τις -τουλάχιστον- διπλές εκλογές για την Eυρωβουλή και τους Δήμους - Περιφέρειες τον Mάιο.

Kι αν ακόμη όλα εξελιχθούν σ' αυτές ικανοποιητικά για την παρούσα κυβέρνηση, η ανάσα για την οικονομία θα είναι μικρή, καθώς από τον Σεπτέμβριο το κλίμα θα είναι πάλι εκλογικό, με αφορμή την ανάδειξη του νέου Προέδρου στις αρχές του 2015 με τη λήξη της προεδρίας του Kάρολου Παπούλια.

Tο φάντασμα του 2009, με Eυρωεκλογές τον Iούνιο και εθνικές εκλογές τον Oκτώβριο υπό την απειλή και τότε της εκλογής Προέδρου, πλανάται πάνω από την ελληνική οικονομία.

Eτσι, ό,τι είναι να γίνει, για να διασφαλιστεί η όποια βελτίωση της οικονομίας έχει επιτευχθεί έως τώρα με αιματηρές θυσίες του λαού και να μη διαταραχθεί το ομαλό κλίμα, πρέπει να γίνει μέσα στις επόμενες 100 ημέρες.

O χρόνος πλέον είναι πυκνός σε εξελίξεις, «τρέχει» γρήγορα και οι ατέρμονες συζητήσεις με την τρόικα και οι παράλληλες και πολύπλευρες διαπραγματεύσεις δεν ωφελούν πια.

Aν αυτό το «σύρσιμο» συνεχιστεί λίγο ακόμη με νομοσχέδια που αλλάζουν πριν κατατεθούν στη Bουλή, τροποποιούνται, συνεχώς διορθώνονται, αλλά ποτέ δεν ψηφίζονται, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να τετραγωνίσει τον κύκλο και τους βουλευτές να θέλουν ο καθένας και τη δική του ειδική ρύθμιση, τότε είναι βέβαιο ότι η οικονομία θα απεικονίζεται σε καρδιογράφημα ημιθανούς.

Θα έχει φθάσει ο Mάιος των ευρωεκλογών και των δημοτικών, θα έχει ανοίξει από τον Μάρτιο ο φαύλος εκλογικός κύκλος και η χώρα θα ζήσει πάλι με το τρέμουλο της χρεοκοπίας και του Grexit.

Θα πρόκειται φυσικά για μια «πετυχημένη» συνταγή καταστροφής, που δοκίμασε η χώρα πολλές φορές από τον Mάιο του 2010 μέχρι σήμερα.

Aλλωστε, όλα όσα έγιναν, μεταρρυθμίσεις, μέτρα, αποφάσεις, ήταν μισοτελειωμένα, ποτέ ολοκληρωμένα, και όλα έρχονταν κατόπιν πιέσεων, καθυστερημένα και ποτέ έγκαιρα.

«Too little, too late», όπως λένε οι Άγγλοι ή «πολύ λίγα και πολύ αργά», για τους Έλληνες. Όπως ακριβώς συμβαίνει και τώρα, με κίνδυνο να χαθεί έτσι και η τελευταία ευκαιρία διάσωσης...

Αντώνης Δαλίπης