Το πόσο μεγάλη εντύπωση έκανε η τοποθέτηση του κ. Καραμανλή, κατά την προεκλογική περίοδο των φετινών ευροεκλογών, για την τιμιότητα του κ. Κ. Σημίτη, είναι γνωστό και καταγραμμένο.
Το ό, τι το «συγχωροχάρτι», όπως ονομάστηκε, δημιούργησε αναταραχές και στο εσωτερικό της Ν.Δ. (ιδιαίτερα στους κύκλους των φανατικών), έχει εκτιμηθεί και επισημανθεί πολλάκις…
Το εύλογο ερώτημα, όμως, που τίθεται και παραμένει, μέχρι στιγμής, ορφανό, είναι το «…γιατί ο πρωθυπουργός έκανε αυτό που έκανε και μάλιστα σ΄ αυτή τη χρονική συγκυρία ?...».
Η υπόθεση Τσουκάτου δεν έσκασε τώρα, είναι γνωστή από πέρυσι, σχεδόν, όπως επίσης είναι διατυπωμένες, από παλιά και οι απόψεις, που θέλουν τον πρώην πρωθυπουργό, κ. Σημίτη, να είναι γνώστης, ακόμα και καθοδηγητής, δραστηριοτήτων, σαν αυτή του πάλαι ποτέ «στρατηγού»…
Επειδή τέτοιες ακραίες απόψεις, μόνο ως εκτιμήσεις μπορεί να παρουσιάζονται, (πλέον), και μόνο με χαζοχαρούμενα ερωτήματα «τύπου Τράγκα» ή εμετικά πρωτοσέλιδα της πατσαβούρας του Κουρή, μπορεί να αιωρούνται στην πολιτική ατμόσφαιρα, η παρέμβαση του κ. Καραμανλή, στην ουσία, πλασαρίστηκε, ενάντια σε τέτοιου είδους θέσεις – επιχειρήματα και έκοψε το …βήχα, στον οποιοδήποτε, τουλάχιστον από το χώρο της παράταξής του, θα ήθελε να συνεχίσει στο ίδιο τροπάριο…
Παράξενη και εκ πρώτης όψεως ανεξήγητη, κίνηση ; Σαφώς και ναι, αλλά…
Στην πολιτική το φαίνεσθαι, τις περισσότερες φορές, δεν είναι και το αληθινό ή το απόλυτα αληθινό, όπως επίσης, πολλά γεγονότα δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύονται σφαιρικά και αξιόπιστα, την ώρα που εκτυλίσσονται, μιας και ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει όλα τα «ντεσού» κι όλα τα στοιχεία της υπόθεσης.
Ο χρόνος ασκεί την θεραπευτική του δράση και στην πολιτική, και με την πάροδό του, πολλά δύσκολα ερωτήματα, παίρνουν την απάντησή τους…
Αυτός ο, οιωνεί, κανόνας λειτουργεί και στην περίπτωσή μας και αποκαλύπτει την ανάγκη του …μεγαλόθυμου και μεγαλόψυχου Καραμανλή, να δημιουργήσει ένα, περίπου, δόγμα : δεν μπορεί ο, εκάστοτε, πρωθυπουργός, να χρεώνεται τις έκνομες δράσεις και ενέργειες των υφισταμένων ή των υποτακτικών του !...
Φοβόνταν ο κ. πρωθυπουργός, την περίπτωση να σκάσει, κάποτε, κάτι και στην δική του αυλή ; Δεν το φοβόνταν, το ήξερε !...
Το ό, τι το «συγχωροχάρτι», όπως ονομάστηκε, δημιούργησε αναταραχές και στο εσωτερικό της Ν.Δ. (ιδιαίτερα στους κύκλους των φανατικών), έχει εκτιμηθεί και επισημανθεί πολλάκις…
Το εύλογο ερώτημα, όμως, που τίθεται και παραμένει, μέχρι στιγμής, ορφανό, είναι το «…γιατί ο πρωθυπουργός έκανε αυτό που έκανε και μάλιστα σ΄ αυτή τη χρονική συγκυρία ?...».
Η υπόθεση Τσουκάτου δεν έσκασε τώρα, είναι γνωστή από πέρυσι, σχεδόν, όπως επίσης είναι διατυπωμένες, από παλιά και οι απόψεις, που θέλουν τον πρώην πρωθυπουργό, κ. Σημίτη, να είναι γνώστης, ακόμα και καθοδηγητής, δραστηριοτήτων, σαν αυτή του πάλαι ποτέ «στρατηγού»…
Επειδή τέτοιες ακραίες απόψεις, μόνο ως εκτιμήσεις μπορεί να παρουσιάζονται, (πλέον), και μόνο με χαζοχαρούμενα ερωτήματα «τύπου Τράγκα» ή εμετικά πρωτοσέλιδα της πατσαβούρας του Κουρή, μπορεί να αιωρούνται στην πολιτική ατμόσφαιρα, η παρέμβαση του κ. Καραμανλή, στην ουσία, πλασαρίστηκε, ενάντια σε τέτοιου είδους θέσεις – επιχειρήματα και έκοψε το …βήχα, στον οποιοδήποτε, τουλάχιστον από το χώρο της παράταξής του, θα ήθελε να συνεχίσει στο ίδιο τροπάριο…
Παράξενη και εκ πρώτης όψεως ανεξήγητη, κίνηση ; Σαφώς και ναι, αλλά…
Στην πολιτική το φαίνεσθαι, τις περισσότερες φορές, δεν είναι και το αληθινό ή το απόλυτα αληθινό, όπως επίσης, πολλά γεγονότα δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύονται σφαιρικά και αξιόπιστα, την ώρα που εκτυλίσσονται, μιας και ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει όλα τα «ντεσού» κι όλα τα στοιχεία της υπόθεσης.
Ο χρόνος ασκεί την θεραπευτική του δράση και στην πολιτική, και με την πάροδό του, πολλά δύσκολα ερωτήματα, παίρνουν την απάντησή τους…
Αυτός ο, οιωνεί, κανόνας λειτουργεί και στην περίπτωσή μας και αποκαλύπτει την ανάγκη του …μεγαλόθυμου και μεγαλόψυχου Καραμανλή, να δημιουργήσει ένα, περίπου, δόγμα : δεν μπορεί ο, εκάστοτε, πρωθυπουργός, να χρεώνεται τις έκνομες δράσεις και ενέργειες των υφισταμένων ή των υποτακτικών του !...
Φοβόνταν ο κ. πρωθυπουργός, την περίπτωση να σκάσει, κάποτε, κάτι και στην δική του αυλή ; Δεν το φοβόνταν, το ήξερε !...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου