Η "ΕΞΕΛΙΞΗ" ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΩΝ...

Υπάρχει μια κατηγορία συμπολιτών, οι οποίοι επιλέγονται από τις κυβερνήσεις – στην κυριο

λεξία από το κυβερνητικό κόμμα – για να στελεχώσουν διάφορες κρατικές υπηρεσίες και δημόσιες επιχειρήσεις.

Οι τοποθετήσεις τους, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, κάθε άλλο, παρά με κριτήρια αξίας και ικανοτήτων, γίνονται, αφού πρόκειται, καθαρά, για επιλογές πολιτικών και κομματικών ενεργούμενων, με έφεση στην υποτακτικότητα και την οσφυοκαμψία ή κομματόσκυλων, που έντεχνα, σε ανύποπτες στιγμές δημιούργησαν «ειδική σχέση» με υψηλά ιστάμενα κομματικά στελέχη, π.χ. κουμπαριά...

Οι πλέον χαρακτηριστικοί τύποι, αυτών των «προσόντων», επιλέγονται και τοποθετούνται, σε θέσεις – κλειδιά, υπηρεσιών και οργανισμών, με σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του profile και του prestige, της κυβέρνησης και των στελεχών της, του πρωθυπουργού, φυσικά, προεξέχοντος.

Ως εδώ, τίποτα το παράξενο και τίποτα το πρωτοφανέρωτο, με το εξοργιστικό, όμως να έρχεται και να θεμελιώνεται στη συμπεριφορά, κάποιων τέτοιων αχυρανθρώπων, οι οποίοι, έχοντας πιστέψει, πως «κάποιοι» είναι, και παίρνοντας θάρρος και θράσος από τα κανακέματα των αφεντικών τους, προβάλλουν, ως πολιτικοί παράγοντες, τάχα αυτόφωτοι, και προβαίνουν σε δηλώσεις και δημόσιες αντιπαραθέσεις, με θεσμικούς φορείς του πολιτεύματος και της δημόσιας ζωής.

Οι ανάλογες με την περιγραφή περιπτώσεις, είναι πολλές, επί νεοδημοκρατίας, με χαρακτηριστικότερες αυτές του «κουμπάρου» Μηλιάκου στην ΑΤΕ, του μαξιμόπαιδου Βεναρδάκη στον ΟΑΕΔ και τελευταία του «αντικειμενικού» Παναγόπουλου στην ΕΡΤ…

Μέσα σ΄ όλα, λοιπόν, τα φαινόμενα της νεοδεξιάς εποχής, το είδαμε κι αυτό : τα κομματόσκυλα να το παίζουν πολιτικά στελέχη, πρώτης γραμμής, μάλλον, εκμεταλλευόμενα τη χρεοκοπία και την περιθωριοποίηση των καθεαυτού πρωτοκλασάτων στελεχών του κ. Καραμανλή…