Η 27 η Οκτωβρίου 1940 ηύρε πλήρως επιστρατευμένη την VΙΙΙ Μεραρχία. Η 05.30 πρωϊνή ώρα της 28 ης που οι Ιταλοί εξεδήλωσαν την επίθεσή τους κατά της Ελλάδος, από όλο το μήκος των Αλβανικών συνόρων, ευρήκε τον Υποστράτηγο Κατσιμήτρο Χαράλαμπο και τους άντρες του έτοιμους στις προκαθορισμένες θέσεις άμυνας.
Το έδαφος της Ηπείρου ορεινόν, ανώμαλον και βραχώδες, υπήρξε λίαν σημαντικός παράγων και σύμμαχος της VΙΙΙ Μεραρχίας. Επί ένα έτος πριν, με υπεράνθρωπη προσπάθεια των στρατευμένων αλλά και των κατοίκων της περιοχής κατασκευάσθηκαν γέφυρες, εγένετο βελτίωση οδικών δικτύων και απαραίτητα τεχνικά αμυντικά έργα, ως πυροβολεία, πολυβολεία, τάφροι αντιαρματικοί, ορύγματα το σύνολο των οποίων σε συνδυασμό με τον αμυντικό σχεδιασμό της Μεραρχίας, κατέστησαν την περιοχή «ΕΛΑΙΑ – ΚΑΛΑΜΑΣ» σχεδόν απόρθητον.
Εκεί θα έδιδε την αποφασιστική μάχη και εκεί θα έρριπτε το βάρος της δυνάμεώς της. >>>>Διαβάστε περισσότερα...
Ψυχή όλης της προσπάθειας ήταν ο υποστράτηγος – Διοικητής της VΙΙΙ Μεραρχίας Κατσιμήτρος Χαράλαμπος. Η ζώνη ευθύνης της Μεραρχίας αφορούσε ολόκληρο το μήκος των προς την Αλβανία συνόρων, ως και την παραλιακή ζώνη, από Αλβανικά σύνορα – έναντι Κέρκυρας, μέχρι την Πρέβεζα όπου η είσοδος του Αμβρακικού.
Η επιλεγείσα δια την ολοκληρωτική άμυνα περιοχή ΕΛΑΙΑ – ΚΑΛΑΜΑΣ , η διάταξη των δυνάμεων έναντι του εισβολέως και η ακολουθηθείσα Στρατηγική ενθυμίζουν την Μάχη του Μαραθώνα ήτοι: – Προφυλαγμένα Νώτα από ορεινή περιοχή –Ύπαρξη ελώδους περιοχής μεταξύ αμυνομένου – επιτιθέμενου – Τοποθέτηση των δυνάμεων ημικυκλικά με ενίσχυση των δύο άκρων και ασθενέστερο κέντρο.
Όπως τότε, το ιππικό του Δάτιδος επαγιδεύθη εις το έλος του Μαραθώνα, έτσι και τώρα τα άρματα μάχης των Ιταλών ( το σύγχρονο ιππικό) των επαγιδεύθη εις το έλος του Καλαμά. – Από τα γύρω απόκρημνα υψώματα τα ορεινά πυροβόλα και τα πολυβολεία δημιουργούσαν απαγορευτικές – ζώνες θανάτου για τους επιτιθεμένους. – Το σχέδιον άμυνας εφηρμόσθη κατά γράμμα επιτυχώς. Αρχικά σύμπτυξη των δυνάμεων προκαλύψεως και άμυνα μέχρις εσχάτων στις προπαρασκευασθήσες θέσεις άμυνας. – Απέναντι στην Μαχόμενη υπέρ βωμών και εστιών VΙΙΙ Μεραρχία, οι Ιταλοί είχαν παρατάξει το XXV Σώμα στρατού, το οποίον για λόγους προπαγανδιστικούς είχαν ονομάσει « Σώμα Στρατού Τσαμουριάς » και αποτελείτο από:
-2 Μεραρχίες Πεζικού (Φερράρα –Σιένα) – 1 Τεθωρακισμένη Μεραρχία (Κένταυροι)
- 4 Συντάγματα ( Γρεναδιέρων και ιππικού) -5 Τάγματα Μελανοχιτώνων
- 2 Αλβανικά Τάγματα πεζικού – 1 Αλβανική πυροβολαρχία.
Εκ παραλλήλου ισχυρή Αεροπορία εξασφάλιζε από αέρος, παρατήρηση και προσβολή στόχων. Ο δε πανίσχυρος Ιταλικός στόλος απειλούσε την παραλιακή ζώνη της Ηπείρου.
Έχοντας γνώση του όγκου και της ισχύος των Ιταλικών δυνάμεων, το Γεν. Επιτελείο έδωκε διαταγάς συμπτύξεως εις το Μέτσοβον. Αλλά ο υποστράτηγος Κατσιμήτρος εξ ιδίας πρωτοβουλίας ως Διοικητής, αναλαμβάνων πλήρως την ευθύνη, έδωκε την Μάχη αμετακίνητος στην θέση Ελαία – Καλαμά και επέτυχε και νίκησε.
Η εξασφαλισθείσα σταθερά θέση από την VΙΙΙ Μεραρχία έδωκε την δυνατότητα της αντεπιθέσεως από την Πίνδο όπου είχε εισχωρήσει η Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών Julia. ΠΙΝΔΟΣ – ΚΑΛΠΑΚΙ – ΚΑΛΑΜΑΣ. Οι αγώνες της Πίνδου απετέλεσαν μία περίλαμπρον ΝΙΚΗΝ των Ελληνικών όπλων, το Γέρας(Βραβείον) της οποίας ανήκει εις τους Ανδρείους ηγήτορας των Μονάδων μας και στους ηρωικούς οπλίτας των επικών εκεί μαχών.
Ο αγών της Πίνδου είναι άρρηκτα συνδεδεμένος προς τον αμυντικόν αγώνα επί της τοποθεσίας Ελαία (Καλπάκι)- Καλαμά. Η σταθεροποίηση του Μετώπου στην Ήπειρο από την VΙΙΙ Μεραρχία απετέλεσε τον πλευρικό άξονα και στροφέα της επιθετικής πρωτοβουλίας του Ελληνικού Στρατού.
Η πρώτη Ημερησία Διαταγή του Διοικητού της VΙΙΙ Μεραρχίας ανέφερε μεταξύ άλλων: «Αμυνθήτε του Ιερού πατρίου εδάφους… Αναμνησθήτε των ενδόξων παραδόσεων του Έθνους μας… Αγωνισθώμεν υπέρ βωμών και εστιών και υπέρ της ελευθερίας μας.»
Μετά την λήξη του αγώνα προκάλυψης και την σύμπτυξη των μονάδων προκάλυψης, εις τας προκαθορισμένας θέσεις αμύνης, εξέδωκε την 30η Οκτ. 1940 την Γενική διαταγή: «…Άμυνα κρατερά μέχρις εσχάτων… Πάντες, από του Στρατηγού Διοικητού της Μεραρχίας, μέχρι και του τελευταίου Στρατιώτου θα αγωνισθώμεν επί των θέσεων μας και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι υπερασπιζόμενοι αυτάς..»..
Ο Στρατηγός – Διοικητής της VΙΙΙ Μεραρχίας, είχε κατά νουν τον νικητή του Μαραθώνα – Μιλτιάδη, ο οποίος απευθυνόμενος στους προγόνους Μαχητές μας έλεξε: «Μηδείς ουν εκ της τάξεως φευγέτω, μηδέ τον παραστάτη αυτού καταλιπέτω, αλλά πάντες μένετε μετά θάρρους. Διώκετε τους πολεμίους και ως πλείστους αυτών φονεύσατε.»
Και όπως οι Μαχητές του Μαραθώνα κατενίκησαν δεκαπλασίους αντιπάλους, έτσι και οι ηρωικοί Μαχητές της τοποθεσίας ΕΛΑΙΑ(Καλπάκι) ΚΑΛΑΜΑΣ αγωνισθέντες εναντίον τριπλασίων εχθρών κατενίκησαν και εξεδίωξαν εκ του πατρίου εδάφους, τον επιδρομέα.
Μετά αγώνα (40) ημερών και αφού είχε ανατρέψει, εις τον τομέα της τον εισβολέα, η VΙΙΙ Μεραρχία αντεκαταστάθη δια ολίγον από νέες Μονάδες, προκειμένου ν’ ανασυγκροτηθεί και συνεχίσει τον αγώνα και να καταδιώξει τον εχθρό, απελευθερώνοντας χωριά και πόλεις της Σκλαβωμένης Βόρειας Ηπείρου. –
Ο τότε Πρωθυπουργός Μεταξάς, αναφερόμενος στο Διοικητή της VΙΙΙ Μεραρχίας είπε: Α ρε Κατσιμήτρο! Τόπες και Τόκανες!!!
Ιερή η μνήμη τους…Τιμή και Δόξα στους ηρωικούς πεσόντες του Έπους του ’40
------------------------
Το έδαφος της Ηπείρου ορεινόν, ανώμαλον και βραχώδες, υπήρξε λίαν σημαντικός παράγων και σύμμαχος της VΙΙΙ Μεραρχίας. Επί ένα έτος πριν, με υπεράνθρωπη προσπάθεια των στρατευμένων αλλά και των κατοίκων της περιοχής κατασκευάσθηκαν γέφυρες, εγένετο βελτίωση οδικών δικτύων και απαραίτητα τεχνικά αμυντικά έργα, ως πυροβολεία, πολυβολεία, τάφροι αντιαρματικοί, ορύγματα το σύνολο των οποίων σε συνδυασμό με τον αμυντικό σχεδιασμό της Μεραρχίας, κατέστησαν την περιοχή «ΕΛΑΙΑ – ΚΑΛΑΜΑΣ» σχεδόν απόρθητον.
Εκεί θα έδιδε την αποφασιστική μάχη και εκεί θα έρριπτε το βάρος της δυνάμεώς της. >>>>Διαβάστε περισσότερα...
Ψυχή όλης της προσπάθειας ήταν ο υποστράτηγος – Διοικητής της VΙΙΙ Μεραρχίας Κατσιμήτρος Χαράλαμπος. Η ζώνη ευθύνης της Μεραρχίας αφορούσε ολόκληρο το μήκος των προς την Αλβανία συνόρων, ως και την παραλιακή ζώνη, από Αλβανικά σύνορα – έναντι Κέρκυρας, μέχρι την Πρέβεζα όπου η είσοδος του Αμβρακικού.
Η επιλεγείσα δια την ολοκληρωτική άμυνα περιοχή ΕΛΑΙΑ – ΚΑΛΑΜΑΣ , η διάταξη των δυνάμεων έναντι του εισβολέως και η ακολουθηθείσα Στρατηγική ενθυμίζουν την Μάχη του Μαραθώνα ήτοι: – Προφυλαγμένα Νώτα από ορεινή περιοχή –Ύπαρξη ελώδους περιοχής μεταξύ αμυνομένου – επιτιθέμενου – Τοποθέτηση των δυνάμεων ημικυκλικά με ενίσχυση των δύο άκρων και ασθενέστερο κέντρο.
Όπως τότε, το ιππικό του Δάτιδος επαγιδεύθη εις το έλος του Μαραθώνα, έτσι και τώρα τα άρματα μάχης των Ιταλών ( το σύγχρονο ιππικό) των επαγιδεύθη εις το έλος του Καλαμά. – Από τα γύρω απόκρημνα υψώματα τα ορεινά πυροβόλα και τα πολυβολεία δημιουργούσαν απαγορευτικές – ζώνες θανάτου για τους επιτιθεμένους. – Το σχέδιον άμυνας εφηρμόσθη κατά γράμμα επιτυχώς. Αρχικά σύμπτυξη των δυνάμεων προκαλύψεως και άμυνα μέχρις εσχάτων στις προπαρασκευασθήσες θέσεις άμυνας. – Απέναντι στην Μαχόμενη υπέρ βωμών και εστιών VΙΙΙ Μεραρχία, οι Ιταλοί είχαν παρατάξει το XXV Σώμα στρατού, το οποίον για λόγους προπαγανδιστικούς είχαν ονομάσει « Σώμα Στρατού Τσαμουριάς » και αποτελείτο από:
-2 Μεραρχίες Πεζικού (Φερράρα –Σιένα) – 1 Τεθωρακισμένη Μεραρχία (Κένταυροι)
- 4 Συντάγματα ( Γρεναδιέρων και ιππικού) -5 Τάγματα Μελανοχιτώνων
- 2 Αλβανικά Τάγματα πεζικού – 1 Αλβανική πυροβολαρχία.
Εκ παραλλήλου ισχυρή Αεροπορία εξασφάλιζε από αέρος, παρατήρηση και προσβολή στόχων. Ο δε πανίσχυρος Ιταλικός στόλος απειλούσε την παραλιακή ζώνη της Ηπείρου.
Έχοντας γνώση του όγκου και της ισχύος των Ιταλικών δυνάμεων, το Γεν. Επιτελείο έδωκε διαταγάς συμπτύξεως εις το Μέτσοβον. Αλλά ο υποστράτηγος Κατσιμήτρος εξ ιδίας πρωτοβουλίας ως Διοικητής, αναλαμβάνων πλήρως την ευθύνη, έδωκε την Μάχη αμετακίνητος στην θέση Ελαία – Καλαμά και επέτυχε και νίκησε.
Η εξασφαλισθείσα σταθερά θέση από την VΙΙΙ Μεραρχία έδωκε την δυνατότητα της αντεπιθέσεως από την Πίνδο όπου είχε εισχωρήσει η Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών Julia. ΠΙΝΔΟΣ – ΚΑΛΠΑΚΙ – ΚΑΛΑΜΑΣ. Οι αγώνες της Πίνδου απετέλεσαν μία περίλαμπρον ΝΙΚΗΝ των Ελληνικών όπλων, το Γέρας(Βραβείον) της οποίας ανήκει εις τους Ανδρείους ηγήτορας των Μονάδων μας και στους ηρωικούς οπλίτας των επικών εκεί μαχών.
Ο αγών της Πίνδου είναι άρρηκτα συνδεδεμένος προς τον αμυντικόν αγώνα επί της τοποθεσίας Ελαία (Καλπάκι)- Καλαμά. Η σταθεροποίηση του Μετώπου στην Ήπειρο από την VΙΙΙ Μεραρχία απετέλεσε τον πλευρικό άξονα και στροφέα της επιθετικής πρωτοβουλίας του Ελληνικού Στρατού.
Η πρώτη Ημερησία Διαταγή του Διοικητού της VΙΙΙ Μεραρχίας ανέφερε μεταξύ άλλων: «Αμυνθήτε του Ιερού πατρίου εδάφους… Αναμνησθήτε των ενδόξων παραδόσεων του Έθνους μας… Αγωνισθώμεν υπέρ βωμών και εστιών και υπέρ της ελευθερίας μας.»
Μετά την λήξη του αγώνα προκάλυψης και την σύμπτυξη των μονάδων προκάλυψης, εις τας προκαθορισμένας θέσεις αμύνης, εξέδωκε την 30η Οκτ. 1940 την Γενική διαταγή: «…Άμυνα κρατερά μέχρις εσχάτων… Πάντες, από του Στρατηγού Διοικητού της Μεραρχίας, μέχρι και του τελευταίου Στρατιώτου θα αγωνισθώμεν επί των θέσεων μας και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι υπερασπιζόμενοι αυτάς..»..
Ο Στρατηγός – Διοικητής της VΙΙΙ Μεραρχίας, είχε κατά νουν τον νικητή του Μαραθώνα – Μιλτιάδη, ο οποίος απευθυνόμενος στους προγόνους Μαχητές μας έλεξε: «Μηδείς ουν εκ της τάξεως φευγέτω, μηδέ τον παραστάτη αυτού καταλιπέτω, αλλά πάντες μένετε μετά θάρρους. Διώκετε τους πολεμίους και ως πλείστους αυτών φονεύσατε.»
Και όπως οι Μαχητές του Μαραθώνα κατενίκησαν δεκαπλασίους αντιπάλους, έτσι και οι ηρωικοί Μαχητές της τοποθεσίας ΕΛΑΙΑ(Καλπάκι) ΚΑΛΑΜΑΣ αγωνισθέντες εναντίον τριπλασίων εχθρών κατενίκησαν και εξεδίωξαν εκ του πατρίου εδάφους, τον επιδρομέα.
Μετά αγώνα (40) ημερών και αφού είχε ανατρέψει, εις τον τομέα της τον εισβολέα, η VΙΙΙ Μεραρχία αντεκαταστάθη δια ολίγον από νέες Μονάδες, προκειμένου ν’ ανασυγκροτηθεί και συνεχίσει τον αγώνα και να καταδιώξει τον εχθρό, απελευθερώνοντας χωριά και πόλεις της Σκλαβωμένης Βόρειας Ηπείρου. –
Ο τότε Πρωθυπουργός Μεταξάς, αναφερόμενος στο Διοικητή της VΙΙΙ Μεραρχίας είπε: Α ρε Κατσιμήτρο! Τόπες και Τόκανες!!!
Ιερή η μνήμη τους…Τιμή και Δόξα στους ηρωικούς πεσόντες του Έπους του ’40
------------------------
Για να μην ξεχνάμε παραθέτουμε τις απώλειες
του Στρατού μας κατά την περίοδο
1940 – 41.
Αξιωματικοί : Νεκροί 689. – Τραυματίες : 1484. – Αγνοούμενοι : 53. -Αχμάλωτοι : 101.
Οπλίτες : Νεκροί 12.636. – Τραυματίες : 61.179. –
Αγνοούμενοι : 1237. – Αιχμάλωτοι : 2364.
Γενικό Σύνολο Αξιωματικών και οπλιτών : 79.743.
1 σχόλιο:
Μεγαλεία!!
Δημοσίευση σχολίου