ΤΟ ...ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΤΡΙΣΕ !...

Την επιτάχυνση στην κάτω βόλτα, ήταν, σχεδόν σίγουρο, πως θα την έδινε ο γολγοθάς των ελληνικών τραπεζών, ο οποίος προσδιορίζονταν προς τα τέλη του 2010. Η έλλειψη ρευστού, το κλείσιμο της στρόφιγγας από την ΕΚΤ και ο μονόδρομος των αγορών, με επιτόκια γύρω στο 7 – 8%, δημιουργούσαν συνθήκες, όχι μόνο ύφεσης, αλλά κατάρρευσης !
Αν φανταστούμε δάνεια με 12, 13 και 15 %, νομοτελειακά πηγαίνουμε σε εικόνες νοικοκυριών εν λιμοκτονία και επιχειρήσεις σε διάλυση και χρεοκοπία…
΄Ηδη η αλματώδης αύξηση των δανείων σε καθυστέρηση, προδίκαζε ένα φθινόπωρο εφιαλτικό !...

Η εξαγγελία του Τρισέ ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει και μετά το τέλος του 2010 να δέχεται ως εγγυήσεις για παροχή ρευστότητας, ομόλογα με χαμηλή βαθμολογία, προσέφερε ξεκάθαρη προοπτική ασφάλειας όχι μόνο για τις ελληνικές, αλλά και για τις ξένες τράπεζες που διακρατούν ελληνικά ομόλογα.
Η παράταση για έναν χρόνο του ευνοϊκού καθεστώτος χρηματοδότησης από την ΕΚΤ προσφέρει τη βεβαιότητα στις τράπεζες, που έχουν στην κατοχή τους ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ότι θα μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν ως εγγυήσεις για να δανειστούν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Παράλληλα, τους λύνει τα χέρια για να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα όταν το Δημόσιο θα βγει να δανειστεί, αφού θα είναι σίγουρες ότι οι τίτλοι αυτοί θα τους χρησιμεύσουν ως εγγυήσεις και στο μέλλον. Με αυτόν τον τρόπο διευκολύνει τις τράπεζες και την ελληνική κυβέρνηση να εξασφαλίσουν ρευστότητα με χαμηλότερα επιτόκια και τα ελληνικά νοικοκυρι΄, αλλά και οι επιχειρήσεις, να μην επιβαρυνθούν, αυτή τη δύσκολη συγκυρία, και από νέα βάρη, σαν αυτάς που συνεπάγονται τα αυξημένα επιτόκια δανεισμού.