ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΣ ΜΥΘΟΣ !...

Το τέλος του μπιν Λάντεν δεν προκαλεί καμία έκπληξη: Όλοι -και πρώτες οι ΗΠΑ- γνώριζαν ότι κρύβεται κάπου στο Πακιστάν, και κανείς δεν περίμενε να συλληφθεί και να προσαχθεί σε δίκη.

Δέκα σχεδόν χρόνια μετά την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη ο μύθος του μπιν Λάντεν είχε καταρρεύσει :

 
   • Με εξαίρεση τα κτυπήματα στη Μαδρίτη το 2004 και στο Λονδίνο το 2005 δεν υπήρξε ούτε συνέχεια ούτε πολύ περισσότερο κλιμάκωση της φονταμενταλιστικής ισλαμικής τρομοκρατίας.

  • Η Αλ Κάιντα, μακράν του να αποτελεί μια παγκόσμια καλά συντονισμένη παγκόσμια οργάνωση, απεδείχθη ένα είδος franchise ενός ετερόκλητου Γαλαξία ακραίων ισλαμικών κύκλων, οι οποίοι έκριναν ότι το μήνυμά τους κερδίζει σε εμβέλεια και αξιοπιστία αν συνδεθεί με την οργάνωση που ίδρυσε ο μπιν Λάντεν.

  • Τρίτον, η εντυπωσιακή παρουσία της Αλ Κάιντα στις αρχές της περασμένης δεκαετίας δεν στάθηκε ικανή να ανακόψει την παρακμή και συρρίκνωση του ισλαμικού φονταμενταλισμού στο σύνολο του μουσουλμανικού κόσμου.

  • Τέταρτον, το κύμα εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο με αίτημα τον εκδημοκρατισμό, αλλά και η ολοκλήρωση της Μεταπολίτευσης Ερντογάν στην Τουρκία δικαιώνουν το χθεσινό εύστοχο χαρακτηρισμό ανάλυσης του πρακτορείου Reuters ότι ο θάνατος του μπιν Λάντεν δεν είναι παρά μια «αιματηρή υποσημείωση» στις εξελίξεις στον αραβομουσουλμανικό κόσμο.

Τούτων λεχθέντων η εκτέλεση του μπιν Λάντεν αποτελεί μια επικοινωνιακή και πολιτική νίκη πρώτου μεγέθους για τον Ομπάμα σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή: Σε μια στιγμή που η οικονομική και κοινωνική του πολιτική είναι στο στόχαστρο των Ρεπουμπλικάνων που ελέγχουν τη Βουλή, αλλά και των κέντρων του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος που αμφισβητούν την πολιτική της ποσοτικής επέκτασης της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Ο Ομπάμα, του οποίου τον πατριωτισμό αμφισβητεί ευθέως η ακροδεξιά του Tea Party, εμφανίζεται πιο αποτελεσματικός στον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας από τους Νεοσυντηρητικούς Σταυροφόρους του Μπους υιού. Επιπλέον, η προσωποποίηση της απειλής στον μπιν Λάντεν διευρύνει σημαντικά τα περιθώρια ελιγμών της Ουάσιγκτον για απεμπλοκή - αναζήτηση πολιτικής λύσης στο Αφγανιστάν και διασφαλίζει σε σημαντικό βαθμό την ομαλή εξέλιξη της αποχώρησης από το Ιράκ.

Δυστυχώς, όμως, για τον Ομπάμα η πλήρης και μη αντιστρέψιμη ρήξη με την «Ολέθρια Σχέση» που είχαν συνάψει οι ΗΠΑ με το Συντηρητικό Ισλάμ την εποχή του Ψυχρού Πολέμου -και η οποία είχε ως αμαρτωλό υπόβαθρο την πολιτική της Βρετανίας στη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου- δεν είναι εύκολο να τερματισθεί: Αν είναι εύκολη η τοποθέτηση υπέρ του εκδημοκρατισμού στη Μέση Ανατολή, στην Αίγυπτο και τη Λιβύη, μια παρόμοια τοποθέτηση προβάλλει να έχει με τα σημερινά δεδομένα απαγορευτικό κόστος για την Ουάσιγκτον σε ό,τι αφορά τη Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα του Κόλπου, αλλά και το Πακιστάν, το οποίο ανεξαρτήτως καθεστώτος είναι δεμένο σε μια σχέση ανοχής-συνενοχής με το φονταμενταλισμό.

Μετά την εκτέλεση του μπιν Λάντεν, παλαιού τροφίμου της CIA στην Αντισοβιετική Σταυροφορία στο Αφγανιστάν, η μεγάλη πρόκληση για την Ουάσιγκτον είναι να απαλλαγεί από τη διαπλοκή και εξάρτηση από καθεστώτα, οι μηχανισμοί των οποίων στήριξαν -αν δεν δημιούργησαν- την Αλ Κάιντα.

Με δύο λόγια, η μεγάλη πρόκληση δεν είναι η όποια κληρονομιά του μπιν Λάντεν, αλλά η αξιοπιστία της αμερικανικής ρητορικής υπέρ του εκδημοκρατισμού στον αραβικό κόσμο.

Του Γ. Καπόπουλου από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ