Η ελληνική κυβέρνηση αναμένει νέο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα ύψους 60 δισ. ευρώ που θα «σφραγισθεί» τον Ιούνιο, σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου Dow Jones.
Είναι λογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Από την στιγμή που η χώρα δεν μπορεί να αναχρηματοδοτήσει τις λήξεις των ομολόγων του 2012 και του 2013, που εκτιμώνται σε 27 και 32 δισ. ευρώ αντίστοιχα, από τις αγορές και κανείς δεν θέλει να χρεοκοπήσει, θα πρέπει να βρει τα λεφτά από αλλού.
Η επιμήκυνση των ελληνικών ομολόγων που λήγουν τα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να δώσει λύση, αν η συμμετοχή των ομολογιούχων ήταν μεγάλη, αλλά οι εταίροι μας διαφωνούν μεταξύ τους γι’ αυτό το θέμα.
Το σίγουρο είναι ότι μας έχουν βαρεθεί και θα ήθελαν πολύ να μας ξεφορτωθούν.
Όμως, δεν μπορούν να το κάνουν γιατί αντιλαμβάνονται ότι η κρίση μπορεί να μεταφερθεί σε άλλες χώρες, κυρίως στην Ισπανία, με απρόβλεπτες συνέπειες για το πρότζεκτ του ευρώ.
Είναι επίσης προφανές ότι επιθυμούν η επιπρόσθετη οικονομική βοήθεια να συνοδευθεί από την παροχή εγγυήσεων από την δική μας πλευρά, κυρίως δημόσια περιουσία, για να μπορέσουν να «πουλήσουν» ευκολότερα το στόρι του νέου δανείου στο εσωτερικό της χώρας τους.
Η Ελλάδα δεν θα πρέπει λογικά να έχει αντίρρηση, παρά τα αντεπιχειρήματα περί εκποίησης της δημόσιας περιουσίας που ίσως επικαλεσθούν μερικοί.
Εξυπακούεται ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει επειδή το «κούρεμα» των ομολόγων στη παρούσα φάση δεν είναι επιθυμητό, ενώ η επιμήκυνση είτε δεν επιτρέπεται είτε δεν λύνει πλήρως το πρόβλημα με την επιπρόσθετη χρηματοδότηση.
Οι λόγοι που η Ελλάδα δεν θα πρέπει να έχει αντίρρηση είναι απλοί.
Πρώτον, το επιτόκιο θα πρέπει λογικά να είναι χαμηλότερο στα νέα δάνεια λόγω αυξημένων εγγυήσεων.
Δεύτερον και κυριότερο, η αξία της υποτιθέμενης εγγύησης μέσω δημόσιων ακινήτων είναι άγνωστη.
Η Ελλάδα δεν έχει κάνει προεργασία και επομένως δεν γνωρίζει την συνολική αξία της δημόσιας περιουσίας.
Κοντολογίς, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς οτι μπορούν να βρεθούν δημόσια ακίνητα ίσης ή μεγαλύτερης αξίας από 60 δισ. ευρώ κι αυτό η τρόικα θα πρέπει να το γνωρίζει πολύ καλά.
Η περίπτωση της ΚΕΔ είναι η πιο κλασσική.
Η ΚΕΔ (Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου) διαχειρίζεται κάπου 71.000 ακίνητα του υπουργείου Οικονομικών αλλά σύμφωνα με μελέτη Βασίλη Μαγκλάρα, στελέχους της εταιρείας για το ΙΣΤΑΜΕ, μόλις το 13,7% εξ’ αυτών είναι ελεύθερο προς αξιοποίηση ενώ το 40% είναι καταπατημένα.
Αν μάλιστα πιστέψουμε έμπειρα στελέχη της κτηματαγοράς, το ποσοστό των ελεύθερων προς αξιοποίηση ακινήτων είναι στη πραγματικότητα ακόμη μικρότερο.
Φυσικά, υπάρχουν ακόμη τα «ορφανά» ακίνητα, τα κληροδοτήματα, αλλά κι εκεί επικρατεί χάος.
Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν πάνω από 100 χιλιάδες ακίνητα στην κατοχή τους, αλλά κανείς επίσης δεν γνωρίζει την συνολική αξία τους.
Θα μπορούσε ακόμη κι ένας αποτελεσματικός ευρωπαϊκός μηχανισμός ή εταιρεία να δημιουργήσει ένα χαρτοφυλάκιο δημόσιων ακινήτων, ελευθέρων βαρών, συνολικής αξίας 60 δισ. ευρώ ή άνω, εντός ολίγων μηνών για να χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση για τα νέα δάνεια.
Πολύ, πολύ αμφιβάλλουμε.
Με λίγα λόγια, τα ελληνικά «ασημικά» προς αξιοποίηση είναι αγνώστου μεν αξίας αλλά σίγουρα πολύ μικρότερης του δανείου που ίσως κληθούν να εγγυηθούν.
Επομένως, οι εγγυήσεις αυτής της μορφής για τα νέα δάνεια είναι πιο πολύ «χάρτινες» παρά πραγματικές.
Όμως, στο μέτρο που διευκολύνουν τις κυβερνήσεις άλλων χωρών της Ευρωζώνης να πείσουν την κοινή τους γνώμη για την ασφάλεια των νέων δανείων που θέλουν να χορηγήσουν στην Ελλάδα, δεν θα πρέπει να έχουμε αντίρρηση.
Ας πάνε μετά από χρόνια, αν χρειασθεί, να τα βάλουν με τους καταπατητές και λοιπούς επιτήδειους.
Ελλάς το μεγαλείο σου…
Δεύτερον και κυριότερο, η αξία της υποτιθέμενης εγγύησης μέσω δημόσιων ακινήτων είναι άγνωστη.
Η Ελλάδα δεν έχει κάνει προεργασία και επομένως δεν γνωρίζει την συνολική αξία της δημόσιας περιουσίας.
Κοντολογίς, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς οτι μπορούν να βρεθούν δημόσια ακίνητα ίσης ή μεγαλύτερης αξίας από 60 δισ. ευρώ κι αυτό η τρόικα θα πρέπει να το γνωρίζει πολύ καλά.
Η περίπτωση της ΚΕΔ είναι η πιο κλασσική.
Η ΚΕΔ (Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου) διαχειρίζεται κάπου 71.000 ακίνητα του υπουργείου Οικονομικών αλλά σύμφωνα με μελέτη Βασίλη Μαγκλάρα, στελέχους της εταιρείας για το ΙΣΤΑΜΕ, μόλις το 13,7% εξ’ αυτών είναι ελεύθερο προς αξιοποίηση ενώ το 40% είναι καταπατημένα.
Αν μάλιστα πιστέψουμε έμπειρα στελέχη της κτηματαγοράς, το ποσοστό των ελεύθερων προς αξιοποίηση ακινήτων είναι στη πραγματικότητα ακόμη μικρότερο.
Φυσικά, υπάρχουν ακόμη τα «ορφανά» ακίνητα, τα κληροδοτήματα, αλλά κι εκεί επικρατεί χάος.
Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν πάνω από 100 χιλιάδες ακίνητα στην κατοχή τους, αλλά κανείς επίσης δεν γνωρίζει την συνολική αξία τους.
Θα μπορούσε ακόμη κι ένας αποτελεσματικός ευρωπαϊκός μηχανισμός ή εταιρεία να δημιουργήσει ένα χαρτοφυλάκιο δημόσιων ακινήτων, ελευθέρων βαρών, συνολικής αξίας 60 δισ. ευρώ ή άνω, εντός ολίγων μηνών για να χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση για τα νέα δάνεια.
Πολύ, πολύ αμφιβάλλουμε.
Με λίγα λόγια, τα ελληνικά «ασημικά» προς αξιοποίηση είναι αγνώστου μεν αξίας αλλά σίγουρα πολύ μικρότερης του δανείου που ίσως κληθούν να εγγυηθούν.
Επομένως, οι εγγυήσεις αυτής της μορφής για τα νέα δάνεια είναι πιο πολύ «χάρτινες» παρά πραγματικές.
Όμως, στο μέτρο που διευκολύνουν τις κυβερνήσεις άλλων χωρών της Ευρωζώνης να πείσουν την κοινή τους γνώμη για την ασφάλεια των νέων δανείων που θέλουν να χορηγήσουν στην Ελλάδα, δεν θα πρέπει να έχουμε αντίρρηση.
Ας πάνε μετά από χρόνια, αν χρειασθεί, να τα βάλουν με τους καταπατητές και λοιπούς επιτήδειους.
Ελλάς το μεγαλείο σου…
Του Dr. Money από το Euro2day...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου