Οι όλο και αυξανόμενες, σε αριθμό και ένταση, πιέσεις προς την Ελλάδα, που εμπεριέχουν απροσχημάτιστες απειλές και ωμούς εκβιασμούς, δεν είναι παρά αντανακλάσεις των διεργασιών που γίνονται σε πολιτικό, αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο του Γερμανικού άξονα.
Η εκτίμηση αυτή, δεν μηδενίζει, τις ευθύνες της ελληνικής πλευράς και τις αφορμές που δίνουν οι ολιγωρίες, οι ερασιτεχνισμοί και οι ταλαντεύσεις στην εφαρμογή των πολιτικών που συμφωνήθηκαν, αλλά δεν θεωρεί, πως εν αρχή είναι αυτά και τα πάντα ξεκινούν από εδώ !
Ο δεξιός κυβερνητικός συνασπισμός στη Γερμανία δέχεται άγρια εκλογικά χαστούκια γι αυτό και οι πιο αντιδραστικοί (εθνικιστικοί) κύκλοι του, επιλέγοντας να λαϊκίσουν ασύστολα, προωθούν την άποψη της μη παραπέρα εμπλοκής της χώρας στις διαδικασίες αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων της Ευρωζώνης.
Μια προσεκτική ματιά στις εξελίξεις των τελευταίων μηνών, θα δώσει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε, πως αυτή η εθνικιστική, αντιευρωπαϊκή αντεπίθεση του γερμανικού δεξιού και ακροδεξιού συρφετού, (αλλά και των χωρών - δορυφόρων), άρχισε αμέσως μετά την προβολή της άποψης, πως "η λύση των προβλημάτων περνάει μέσα από την ενίσχυση της κεντρικής διακυβέρνησης στην Ευρωζώνη...".
Οι νοσταλγοί των πάλαι θλιβερών και τραγικών ιδεών της χώρας του Χίτλερ, ξεσπάθωσαν, μόλις μια σειρά σοβαρών και αξιόλογων πολιτικών, όπως ο Κολ, ο Σμιτ, ο Σρέντερ, ο Φίσσερ και άλλοι, τάχτηκαν υπέρ της δημιουργίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, της διατήρησης και της ενίσχυσης του Ευρώ.
Αυτοί είναι που στριμώχνουν την παραπαίουσα Μέρκελ, επισείοντας το ενδεχόμενο καταψήφισης, στις 29 Σεπτεμβρίου, της πρότασης για την επικύρωση των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου, για την ενίσχυση του EFSF, οι ίδιοι είναι που προσέφυγαν στο Συνταγματικό Δικαστήριο για να βγάλουν αντισυνταγματική την εμπλοκή της Γερμανίας, από κύκλους τους παραγγέλνονται τα "στημένα" γκάλοπ, που εμφανίζουν την πλειοψηφία των πολιτών, τάχα, αντίθετη με τη σωτηρία του Ευρώ. Από τα βρωμερά, σε ιδέες και παιχνίδια, γραφεία τους, εκπορεύονται και οι φήμες περί χρεοκοπίας της Ελλάδας και για σχέδια που μελετούνται γι΄ αυτό το ενδεχόμενο.
Δεν πάει πολύς καιρός, που η ιδέα για μια Ευρωζώνη λίγων κρατών, (4 έως 5...), είδε το φως σε διάφορα ευρωπαϊκά ΜΜΕ και δεν είναι καθόλου τυχαίο, πως μετά απ΄ αυτή τη "διαρροή" επανήλθαν πιο έντονα οι απόψεις και τα σενάρια, περί "εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη...". Πρόκειται - η ιδέα της μικρής Ευρωζώνης - για τον μύχιο πόθο των εθνικιστικών δυνάμεων του γερμανικού άξονα, (Γερμανία και δορυφόροι...), που κάποια στιγμή, προϊούσης της προεκλογικής αντιπαράθεσης με την επερχόμενη Σοσιαλδημοκρατία, θα πέσει στο τραπέζι, ως επίσημη θέση τους !
Επειδή αυτά τα "παιχνίδια", πέρα από την Ελλάδα, αφορούν κι όλο τον κόσμο, ήταν πέρα για πέρα φυσιολογική η παρέμβαση το υπερατλαντικού αφεντικού, δια του υπουργού των οικονομικών Γκάιτνερ, που εμμέσως πλην σαφώς, κάλεσε τους Μερκελέδες να σταματήσουν τις υποχωρήσεις προς την ακροδεξιά, τον αλληθωρισμό προς τον περιορισμό της συμμετοχής ή την απεμπλοκή της Γερμανίας από τις προσπάθειες και τις διαδικασίες ενίσχυσης των ασθενέστερων κρατών της Ευρωζώνης και "...να δουλέψουν πιο σκληρά δείχνοντας πολιτική βούληση υποστήριξης των πιο αδύναμων χωρών, που εφαρμόζουν οικονομικές μεταρρυθμίσεις...".
Και για να μην πει κάποιος πως δεν κατάλαβε, ο αμερικάνος ξεκαθάρισε ότι «...είναι απολύτως μέσα στις δυνατότητες των ισχυρότερων κρατών-μελών της ζώνης του ευρώ να απορροφήσουν τις δαπάνες αυτές. Το κόστος θα είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερο για αυτούς και τις οικονομίες τους, αν καθίσουν και δεν κάνουν τίποτε...».
Το έδαφος γι αυτή την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ, προλείανε η επί κεφαλής του ΔΝΤ, (αμερικανοθρεμμένη), Κριστίν Λαγκάρντ, πρώτα με την προειδοποιητική βολή για τα κακά χάλια των ευρωπαϊκών τραπεζών, (χρειάζονται 200 δισ €, είπε...) και δεύτερον, μόλις χθες, με την κατηγορηματική άποψη για την οπωσδήποτε και γρήγορη εφαρμογή των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου...
Αν κρίνουμε από ανάλογες περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος, εκείνο που αναμένεται να γίνει στις επόμενες ημέρες, είναι να σφίξουν οι γερμανικοί κώλοι και οι κάτοχοί τους, βάζοντας την ουρά στα σκέλια, να ρίξουν τους τόνους και να κάνουν αυτό που πρέπει, δηλαδή, να εγκρίνουν τη νέα βοήθεια προς την Ελλάδα !...
Επειδή αυτά τα "παιχνίδια", πέρα από την Ελλάδα, αφορούν κι όλο τον κόσμο, ήταν πέρα για πέρα φυσιολογική η παρέμβαση το υπερατλαντικού αφεντικού, δια του υπουργού των οικονομικών Γκάιτνερ, που εμμέσως πλην σαφώς, κάλεσε τους Μερκελέδες να σταματήσουν τις υποχωρήσεις προς την ακροδεξιά, τον αλληθωρισμό προς τον περιορισμό της συμμετοχής ή την απεμπλοκή της Γερμανίας από τις προσπάθειες και τις διαδικασίες ενίσχυσης των ασθενέστερων κρατών της Ευρωζώνης και "...να δουλέψουν πιο σκληρά δείχνοντας πολιτική βούληση υποστήριξης των πιο αδύναμων χωρών, που εφαρμόζουν οικονομικές μεταρρυθμίσεις...".
Και για να μην πει κάποιος πως δεν κατάλαβε, ο αμερικάνος ξεκαθάρισε ότι «...είναι απολύτως μέσα στις δυνατότητες των ισχυρότερων κρατών-μελών της ζώνης του ευρώ να απορροφήσουν τις δαπάνες αυτές. Το κόστος θα είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερο για αυτούς και τις οικονομίες τους, αν καθίσουν και δεν κάνουν τίποτε...».
Το έδαφος γι αυτή την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ, προλείανε η επί κεφαλής του ΔΝΤ, (αμερικανοθρεμμένη), Κριστίν Λαγκάρντ, πρώτα με την προειδοποιητική βολή για τα κακά χάλια των ευρωπαϊκών τραπεζών, (χρειάζονται 200 δισ €, είπε...) και δεύτερον, μόλις χθες, με την κατηγορηματική άποψη για την οπωσδήποτε και γρήγορη εφαρμογή των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου...
Αν κρίνουμε από ανάλογες περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος, εκείνο που αναμένεται να γίνει στις επόμενες ημέρες, είναι να σφίξουν οι γερμανικοί κώλοι και οι κάτοχοί τους, βάζοντας την ουρά στα σκέλια, να ρίξουν τους τόνους και να κάνουν αυτό που πρέπει, δηλαδή, να εγκρίνουν τη νέα βοήθεια προς την Ελλάδα !...
.jpg)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου