Η ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ : ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ !...

Δεν κρίνονται και τόσο βάσιμα, όσα κυκλοφόρησαν στους διαδρόμους της γερμανικής καγκελαρίας, για κρυφές συνεννοήσεις του Βενιζέλου με το Σαμαρά, που οδήγησαν στην πρόσφατη ανεπιτυχή (κι όχι μόνο...) επιδίωξη "επαναδιαπραγμάτευσης" των στόχων του Μνημονίου για το έλλειμμα του 2011 και του 2012. Οι ακροδεξιοί και δεξιοί γερμαναράδες, διαδρομιστές και μη, είναι κοινά αποδεκτό, πλέον, πως έχουν επιλέξει την ανθελληνική τακτική, ως το μοναδικό - ίσως - σωσίβιό τους από τον επερχόμενο εκλογικό καταποντισμό...

Πέρα απ΄ αυτή τη βρομιάρικη επιλογή των γερμανών, εκείνο που έχει μεγάλη σημασία στις εξελίξεις του τελευταίου 20ημέρου, είναι αυτή καθεαυτή η απόπειρα να παρακαμφθούν τα οικονομικά δεδομένα, να παραμεριστεί η τρόικα των ελεγκτών εμπειρογνωμόνων και να επιχειρηθεί μια συζήτηση - διαπραγμάτευση με τους πολιτικούς, σε επίπεδο Ευρωζώνης, για το λασκάρισμα των στόχων.

Δυστυχώς, αποδείχτηκε πως επρόκειτο για το άνοιγμα του ασκού με τους ανέμους, αφού, το ό,τι επακολούθησε, είχε τα χαρακτηριστικά ενός, ιδιόμορφου, ευρωπαϊκού κυκλώνα ! Με δυο λόγια, μας ξετίναξαν !...

Ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής ενασχόλησης, αφορά στην εμπειρία κι ένα επίσης σημαντικό, έχει να κάνει με την "γνώση και συμμόρφωση"...

Η απόπειρα μιας mini "επαναδιαπραγμάτευσης", λίγο έλλειψε να οδηγήσει την Ελλάδα στη "γωνία" που φοβάται κι απεχθάνεται και να σημάνει την επέλαση όλων εκείνων των ζοφερών καταστάσεων και γεγονότων, που περιγράφονται, ως συνέπειες, από μια έξοδο από την Ευρωζώνη και το Ευρώ. Η πολυδιασπασμένη και πελαγοδρομούσα πολιτική ελίτ της Ε.Ε. βρήκε, ξαφνικά, ζήτημα να ομονοήσει και να επικεντρώσει, βγάζοντας τα απωθημένα της...

>>>δ=Διαβάστε τη συνέχεια...

Ο Βενιζέλος, αλλά και ο πρωθυπουργός, ελέγχονται για την επιλογή μιας κίνησης υψηλότατου ρίσκου, που έσκασε στα χέρια τους και παρά λίγο να προκαλέσει ευρύτερες και ανεπανόρθωτες ζημιές. Ως μπλέξιμο, οφείλει να προσδώσει την απαραίτητη εμπειρία και να προκαλέσει τα ανάλογα διδακτικά συμπεράσματα κι αυτά, όχι μόνο προς την κυβέρνηση, αλλά σε όλο το πολιτικό προσωπικό.

Ο, mini, "τσαμπουκάς του Σεπτεμβρίου", περίπου σηματοδοτεί την προέκταση της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και περίπου προδικάζει την εξέλιξη άλλων, παρόμοιων, ενεργειών, που θα αποτολμηθούν, κάτω από τις υπάρχουσες ή παρόμοιες συνθήκες και προϋποθέσεις. Το τι θα (πρέπει να) γίνει, στην περίπτωση που έχουμε καλυτέρευση της κατάστασης, είναι άλλο πράγμα και μακάρι να προκύψει τέτοιος προβληματισμός και ανάλογο δίλημμα...

΄Οπως σωστά μαντέψατε, όλ΄ αυτά που έλαβαν χώρα το τελευταίο 20ήμερο, όχι απλά επηρεάζουν, αλλά ...μετεωροποιούν, την κεντρική πολιτική στρατηγική του Α. Σαμαρά, που εμπεριέχει, όχι μια mini, αλλά μια ριζική "επαναδιαπραγμάτευση" των όρων του Μνημονίου !

Κι όπως είναι βέβαιο, ο ίδιος, απορροφημένος στο μονοδιάστατο κυνήγι της πρωθυπουργικής καρέκλας και αφιονισμένος από την DNAϊκή έφεση στον λαϊκισμό και την ανευθυνότητα, δεν πρόκειται να χαμπαριάσει τίποτα, αρκούμενος σ΄ ένα "εγώ δεν είμαι Παπανδρέου...". Ο λαός, όμως, πόσο διατεθειμένος είναι να μπλέξει σε μια απονενοημένη περιπέτεια, καθοδηγούμενος από μια υπερφίαλη και έκδηλα αρρωστημένη επιδίωξη ?...