Δεν είναι ίδιον των ελλήνων ασκούντων την πολιτική, είναι συστατικό – κύριο – της ίδιας της πολιτικής : το δέντρο, συνήθως, να καλύπτει το δάσος !... Στην Ελλάδα – όπως όλα τα στραβά - το φαινόμενο εμφανίζεται, έτι, οξύτερο…
Το ΠΑΣΟΚ, ως παραδοσιακή και γνήσια ελληνική πολιτική δύναμη, δεν είναι δυνατό ν΄ αποτελέσει εξαίρεση, άλλωστε, το γεγονός της ανανέωσής του δε σήμανε και την πλήρη απόσχισή του, από τις πεπατημένες…
Η πρώτη νομοθετική παραγωγή της νέας κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, περιέχει δυο καίρια μέτρα, τα οποία και στην ουσία τους και στη σηματοδότησή τους, αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα γραφής : η έκτακτη φορολόγηση των υπερκερδών των μεγάλων επιχειρήσεων και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, καθώς και το επίδομα αλληλεγγύης, στους ευρισκόμενους και διαβιούντες στο όριο της φτώχιας και κάτω απ΄ αυτό.
Η σημασία αυτής καθεαυτής της απόφασης, στο περιθώριο και με υποτυπώδη αντιμετώπιση, σε αντιστάθμισμα με το πρώτο πλάνο, στο οποίο έπαιξαν και παίζουν, τα παρεπόμενα, τα επουσιώδη :
- Ναι αλλά, οι επιχειρήσεις αυτές έχουν, ήδη, φορολογηθεί… Με τις άλλες, τι γίνεται ;
- Ναι, αλλά, μόνο 285 κατέχουν ακίνητα αξίας 4.000.000 € και πάνω ; Με τους άλλους – που τα κρύβουν – τα γίνεται ;
- Ναι, αλλά μόνο 2.500.000, είναι οι έχοντες ανάγκη του επιδόματος ; Οι άλλοι τι θα κάνουν ;
- Ναι, αλλά, γιατί μόνον αυτοί, να συμπεριλαμβάνονται στους δικαιούχους ; Οι υπόλοιποι, αυτοί κι εκείνοι κι οι παραπέρα, γιατί κόπηκαν ;
Γιατί και το ΠΑΣΟΚ, στο τορβά ; Μα επειδή από κει ξεκίνησε η μεμψιμοιρία και η μικροπολιτική αντιμετώπιση των μέτρων… Και μάλιστα, μέσα από το ίδιο το υπουργικό συμβούλιο, αλλά και το ΚΤΕ !
Αθάνατη πολιτική, αθάνατη Ελλάδα, αθάνατη δημοσιογραφία, αθάνατο (;) ΠΑΣΟΚ !...
Το ΠΑΣΟΚ, ως παραδοσιακή και γνήσια ελληνική πολιτική δύναμη, δεν είναι δυνατό ν΄ αποτελέσει εξαίρεση, άλλωστε, το γεγονός της ανανέωσής του δε σήμανε και την πλήρη απόσχισή του, από τις πεπατημένες…
Η πρώτη νομοθετική παραγωγή της νέας κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, περιέχει δυο καίρια μέτρα, τα οποία και στην ουσία τους και στη σηματοδότησή τους, αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα γραφής : η έκτακτη φορολόγηση των υπερκερδών των μεγάλων επιχειρήσεων και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, καθώς και το επίδομα αλληλεγγύης, στους ευρισκόμενους και διαβιούντες στο όριο της φτώχιας και κάτω απ΄ αυτό.
Η σημασία αυτής καθεαυτής της απόφασης, στο περιθώριο και με υποτυπώδη αντιμετώπιση, σε αντιστάθμισμα με το πρώτο πλάνο, στο οποίο έπαιξαν και παίζουν, τα παρεπόμενα, τα επουσιώδη :
- Ναι αλλά, οι επιχειρήσεις αυτές έχουν, ήδη, φορολογηθεί… Με τις άλλες, τι γίνεται ;
- Ναι, αλλά, μόνο 285 κατέχουν ακίνητα αξίας 4.000.000 € και πάνω ; Με τους άλλους – που τα κρύβουν – τα γίνεται ;
- Ναι, αλλά μόνο 2.500.000, είναι οι έχοντες ανάγκη του επιδόματος ; Οι άλλοι τι θα κάνουν ;
- Ναι, αλλά, γιατί μόνον αυτοί, να συμπεριλαμβάνονται στους δικαιούχους ; Οι υπόλοιποι, αυτοί κι εκείνοι κι οι παραπέρα, γιατί κόπηκαν ;
Γιατί και το ΠΑΣΟΚ, στο τορβά ; Μα επειδή από κει ξεκίνησε η μεμψιμοιρία και η μικροπολιτική αντιμετώπιση των μέτρων… Και μάλιστα, μέσα από το ίδιο το υπουργικό συμβούλιο, αλλά και το ΚΤΕ !
Αθάνατη πολιτική, αθάνατη Ελλάδα, αθάνατη δημοσιογραφία, αθάνατο (;) ΠΑΣΟΚ !...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου