Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ κ. ΤΣΙΠΡΑ...

...στο όνομα, δυστυχώς, της "αριστεράς".

Εδώ και δύο μήνες παρακολουθούμε το έργο. Το υψηλό δημόσιο χρέος της χώρας υποχρέωσε την κυβέρνηση να πάρει μέτρα, τέτοια που ικανοποιούν το διευθυντήριο των Βρυξελλών. Τότε και μόνο τότε, μας είπαν, μπορούμε να συζητήσουμε τρόπους δανειοδότησης ή εξασφάλιση δανειοδότησης με χαμηλά επιτόκια.

Η χώρα πρέπει να δανειστεί σε λίγες μέρες κάποια δισεκατομμύρια ευρώ και επιδιώκει χαμηλά επιτόκια. Οι πηγές είναι δύο. Η ΕΕ ή το ΔΝΤ. Είναι γνωστό από την ιστορία του, ότι το ΔΝΤ δανείζει χώρες με ανεκτά επιτόκια, αλλά ταυτόχρονα επιβάλλει όρους στην άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής,, και όχι μόνο, στη χώρα που δανείζει. Στην περίπτωσή μας, όμως, τα μέτρα που πήρε, ήδη, η ελληνική κυβέρνηση είναι αυτά, που συνήθως ζητάει το ΔΝΤ. Είναι αυτό ακριβώς που είπε ο Γιώργος Παπανδρέου στο Ευρωκοινοβούλιο στις 18/03/10:

«Αν δεν ήμασταν - ας πούμε - στην Ευρωζώνη, σήμερα, αυτά τα μέτρα που πήραμε, θα μας είχε ζητήσει να τα πάρουμε και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Commission, που τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθούσε τη χώρα μας, μαζί με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία συμφώνησε με αυτά τα μέτρα, όπως συμφώνησε και το ΔΝΤ.

Ουσιαστικά, είμαστε στο πλαίσιο μιας - ας πούμε - επιτήρησης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, παρότι δεν το λέμε έτσι. Από την άλλη, δεν έχουμε τις διευκολύνσεις που δίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τα χρήματα, παραδείγματος χάρη, αν τα χρειαστούμε, που εμείς λέμε ότι δεν τα χρειαζόμαστε, αλλά αν τα χρειαστούμε, δεν τα έχουμε». >>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Η Ελλάδα, λοιπόν, πήρε τα μέτρα που της ζητήθηκαν, εκπληρώνοντας το δικό της μέρος της πολιτικής συμφωνίας στην Ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής. Η Ε.Ε μένει να εκπληρώσει τη δική της δέσμευση, αλλά φαίνεται να υπαναχωρεί. Ο Πρωθυπουργός διαβλέποντας τη δυστοκία, φέρνει στο προσκήνιο τη μοναδική, αυτή τη στιγμή, εναλλακτική λύση, το ΔΝΤ.

Τι σημαίνει αυτό; Για τη χώρα μας, βραχυπρόθεσμα, δύσκολα να γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Τα δύσκολα μέτρα έχουν ήδη παρθεί, ο δανεισμός θα είναι σίγουρα ευνοϊκότερος. Για την Ευρωζώνη, ωστόσο, και για το ευρώ, η απειλή και το ξήλωμα του πουλόβερ θα αρχίσει. Και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει που θα σταματήσει. Μεσοπρόθεσμα, επομένως, ΟΛΟΙ θα χάσουν και ασφαλώς και η Ελλάδα, αν συμφωνήσουμε ότι η Ευρωζώνη και το Ευρώ είναι επιθυμητή προοπτική.

Στο δίλημμα, επομένως, που βάζει ο Παπανδρέου προς τους Ευρωπαίους: «Ανταποκριθείτε στις υποχρεώσεις σας, εμείς ανταποκριθήκαμε στις δικές μας, γιατί δεν έχουμε άλλη λύση από το ΔΝΤ με συνέπειες καταστροφικές για ΟΛΟΥΣ…» , στην αυτονόητη, δηλαδή, γραμμή υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων, θα περίμενε κανείς τις πολιτικές ηγεσίες να συμπαραταχθούν σε ένα ενιαίο και αρραγές μέτωπο.

Κι όμως υπάρχει ένας ψάλτης, άθελά του ελπίζω και εύχομαι, της πολιτικής και κερδοσκοπικής διεθνούς αλητείας. Υπάρχει ένας κολαούζος της Μερκελ, έτσι εμφανίζεται με όσα λέει, στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα. Αγωνίζεται να στείλει το μήνυμα ότι η απειλή Παπανδρέου δεν έχει βάση. Γιατί αυτός και τα κόμμα του είναι στη γραμμή, πως ότι κι αν γίνει, όσο και να μας πηδήξει η διεθνής κερδοσκοπία εμείς θα παραμένουμε δουλικά υποταγμένοι στην κ. Μερκελ.

Είναι …«αριστερός», είναι ο κ Τσίπρας. Διαβάστε και ξαναδιαβάστε τι είπε στη Βουλή. Αποκαλεί το μοναδικό διαπραγματευτικό όπλο της χώρας …έγκλημα.

« Μέχρι πρότινος λέγατε σε δημόσιο επίπεδο και διεθνώς ότι η χώρα μας δεν ζητάει βοήθεια, ζητάει να μη δανείζεται με υπερβολικό επιτόκιο σε σχέση με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης. Και χθες, ο Πρωθυπουργός, πήγε και είπε αν δεν μας δώσετε βοήθεια θα πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τι είδους απειλή ήταν αυτή; Αλήθεια το εννοείτε ότι θέλετε να κάνετε αυτό το έγκλημα; Λέγατε εσείς ότι θέλατε να έχουμε γεμάτο το πιστόλι πάνω στο τραπέζι. Και χθες ο Πρωθυπουργός πήρε το πιστόλι και πυροβόλησε το πόδι του.»

Ο κ. Τσίπρας, που αναρωτιέται κανείς, που και με ποιους ετοιμάζει τις τοποθετήσεις του στη βουλή.
Αναρωτιέται κανείς, αν κάποιος εκεί στον ΣΥΝ, καταλαβαίνει τις συνέπειες όσων λέει ο αρχηγός τους.
Τέλος, αναρωτιέται κανείς, αν ο κ. Τσίπρας διάβασε την εισήγηση που κατέθεσε ο Λαφαζάνης, και οι δικοί του, στην τελευταία ΚΕ του κόμματός του...

Τί να πω; Και μη χειρότερα...

Από τον Αλέκο Στάμου