Η ΣΩΣΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ !...

Ο πρωθυπουργός μ΄ ένα εκτενέστατο άρθρο του στην ιστοσελίδα της κυβέρνησης, επιχειρεί δυο πράγματα, με αφορμή το 10μηνο της θητείας του. Αφ΄ ενός να παρουσιάσει ένα απολογισμό του μέχρι τώρα έργου και αφ΄ ετέρου να κωδικοποιήσει τους στρατηγικούς στόχους της γενικότερης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, για τη νέα Ελλάδα.

Ας αρχίσουμε απ΄ το δεύτερο κι ας αναγνωρίσουμε, πως, πράγματι, η άποψη και η πρόταση του Γ. Παπανδρέου για τις αιτίες της κακοδαιμονίας, αλλά και για τις κινήσεις απεγκλωβισμού της χώρας, είναι σύγχρονες, εύστοχες, ρεαλιστικές και φαίνεται ν΄ απαντούν σε πολλά "γιατί" και να εκφράζουν πολλά "θέλω" της ελληνικής κοινωνίας.
Τα περισσότερα των αναφερομένων τα συναντά κανείς σε κείμενα του κόμματος, προεκλογικά και μετεκλογικά, καθώς και σε ομιλίες και παρεμβάσεις του πρωθυπουργού, στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Εδώ παρουσιάζονται συνοπτικά, μεν, αλλά ολοκληρωμένα και αλληλένδετα.

Η στρατηγική που χρειάζεται η Ελλάδα του 21ου αιώνα, είναι ακριβώς αυτή που επαγγέλλεται το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου.

Πηγαίνοντας, τώρα στο πρώτο ζήτημα, αυτό των πεπραγμένων του 10μηνου, δεν έχουμε παρά να παρατηρήσουμε – πέρα από τις εύλογες και εν πολλοίς λογικοφανείς, δικαιολογήσεις της πολιτικής άγριας λιτότητας και της πρόσδεσης στο μηχανισμό στήριξης – την έλλειψη αξιοπιστίας στα λεγόμενα και τα γραφόμενα, καθώς το πρόβλημα της αναντιστοιχίας προεκλογικών εξαγγελιών και δεσμεύσεων, με τις μετεκλογικές επιλογές και πολιτικές, είναι μεγάλο και άλυτο. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Ειδικά σε πτυχές της οικονομικής πολιτικής, όπως είναι η αντιμετώπιση των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός, παρουσιάζονται, στα μάτια του λαού, ανακόλουθοι.
Το επιχείρημα, «δεν ξέραμε…κι αυτά που βρήκαμε, σ΄ αυτή την πολιτική μας ανάγκασαν…», δεν έχει πιάσει, καθώς δεν έχει πείσει…

Πόσο διαφορετικά θάταν τα πράγματα, αν με το που ανακαλύφθηκε η, πραγματικά, τραγική κατάσταση της οικονομίας γίνονταν η μεγάλη επιλογή : «αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει, με άλλα δεδομένα, βρεθήκαμε μπροστά σε πρωτοφανείς καταστάσεις και προβλήματα, ενημερώνουμε το λαό και ξαναζητάμε τη ψήφο του για να αποτρέψουμε την χρεοκοπία και να βάλουμε τις προϋποθέσεις ενός νέου ξεκινήματος !...».
Αμφιβάλλει κανείς, πως και 70% θάπαιρνε το ΠΑΣΟΚ και η αποδοχή και η συμμετοχή του λαού στην προσπάθεια διάσωσης της οικονομίας και της χώρας, θάταν πάνδημη. Αμφιβάλλει κανείς, πως σε μια τέτοια περίπτωση θα εξοβελίζονταν, τόσο οι υπεύθυνοι για την κατάντια της Ελλάδας, όσο και οι ξεροσταλιάζοντες «πάντα εν δυνάμει και ποτέ εν παρόντι» ...εκφραστές της λαϊκής βούλησης ;

Παρ΄ όλ΄ αυτά, λέει η άποψη της κυβερνητικής πλευράς, ο λαός έχει την ευκαιρία να κρίνει και να αποφανθεί και εκ των υστέρων, δηλαδή, στις επερχόμενες εκλογικές διαδικασίες, κάθε είδους, (περιφερειακές ή εθνικές…).
Ναι, αλλά με μια ουσιώδη διαφορά : το ρίσκο είναι μεγάλο, με τις πιθανότητες αρνητικές (για την κυβερνητική θέση και άποψη) και με τον κίνδυνο καταψήφισης και συνεπώς ανατροπής της προσπάθειας ανασύνταξης, αυξημένο !...