Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Προσαρμογής ψηφίστηκε από τη Βουλή και συνεπώς εξασφαλίστηκε η εκταμίευση της πέμπτης δόσης του δανείου από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης. Ακόμη σπουδαιότερο είναι ότι με την αποδοχή αυτού του προγράμματος ανοίγει ο δρόμος για νέα δανειοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση που θα καλύψει τις ανάγκες της χώρας για μία τριετία.
Εάν το Μεσοπρόθεσμο δεν ψηφιζόταν από τη Βουλή, η ροή των δανείων άμεσα θα σταματούσε και συνεπώς, επίσης άμεσα, η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε. Και βέβαια η χρεοκοπία της Ελλάδας θα σήμαινε την εξαθλίωση των Ελλήνων. Ανάμεσα στη μείωση των εισοδημάτων που συμβαίνει σήμερα και στην κατάρρευση των εισοδημάτων που θα επέφερε μία χρεοκοπία, η απόσταση είναι τεράστια και καλό είναι αυτό να μη χρειαστεί να το καταλάβουμε στην πράξη, δηλαδή εκ των υστέρων. Αυτή η αλήθεια είναι απλή, είναι σκληρή και δεν παρακάμπτεται.
Ακριβώς γι' αυτό η στάση της αντιπολίτευσης -όλης της αντιπολίτευσης- αυτή την κρίσιμη στιγμή αποδείχθηκε παντελώς ανεύθυνη. Η Αριστερά επέλεξε αντί της ευθύνης, τις επαναστατικές φαντασιώσεις και η Δεξιά επέλεξε αντί της ευθύνης, τους καιροσκοπικούς ελιγμούς. Ως εκ τούτου το βάρος της ευθύνης ανέλαβε εξ ολοκλήρου η Kοινοβουλευτική Oμάδα του ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι προς τιμήν της, όμως η έλλειψη διακομματικών συναινέσεων δημιουργεί κινδύνους.
Εάν η υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου αποτέλεσε ένα μεγάλο και δύσκολο βήμα για τη σωτηρία της χώρας, τα επόμενα βήματα πρέπει να είναι μεγαλύτερα και γι' αυτό θα είναι δυσκολότερα. Το Μεσοπρόθεσμο ψηφίστηκε, αλλά τώρα πρέπει να εφαρμοστεί. Εάν εφαρμοστεί, η Ελλάδα μπορεί να βγει από την κρίση. Εάν δεν εφαρμοστεί, τη χρεοκοπία που αποφύγαμε σήμερα, δεν θα μπορέσουμε να την αποφύγουμε αύριο.
Η κυβέρνηση ορθώς αποφάσισε να συνδέσει την ελληνική προσπάθεια για τη σωτηρία της χώρας με την ευρωπαϊκή προσπάθεια για τη στήριξη του ευρώ και την αντιμετώπιση του ευρωπαϊκού χρέους. Όμως μέχρι τώρα δεν κατάφερε -δεν τόλμησε- να υλοποιήσει αποτελεσματικά όσα συμφώνησε με την Ευρώπη και τα οποία ήταν -ούτως ή άλλως- αναγκαία για τη χώρα. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την ανασυγκρότηση του κράτους και της οικονομίας καθυστέρησαν και ακόμα εκκρεμούν. Αυτή η ατολμία και οι καθυστερήσεις δεν μπορεί να συνεχιστούν άλλο.
Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει τολμηρά και γρήγορα, ενώ διακομματικές συναινέσεις δυστυχώς δεν υπάρχουν, προς το παρόν τουλάχιστον. Αυτό που απομένει στην κυβέρνηση -που είναι και το σπουδαιότερο- είναι να καταφέρει να «συνομιλήσει» με την κοινωνία.
Όπως απέδειξαν και οι χθεσινές διαδηλώσεις, οι ανησυχούντες είναι πολύ περισσότεροι από τους αγανακτισμένους. Όμως ουσιαστική προϋπόθεση για να πραγματοποιηθεί αυτή η συνάντηση με την κοινωνία, είναι η κατά το δυνατόν δίκαιη κατανομή των αναπόφευκτων βαρών. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να προχωρήσει γρήγορα και τολμηρά, εάν δεν προχωρήσει γρήγορα, τολμηρά και δίκαια.
Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει τολμηρά και γρήγορα, ενώ διακομματικές συναινέσεις δυστυχώς δεν υπάρχουν, προς το παρόν τουλάχιστον. Αυτό που απομένει στην κυβέρνηση -που είναι και το σπουδαιότερο- είναι να καταφέρει να «συνομιλήσει» με την κοινωνία.
Όπως απέδειξαν και οι χθεσινές διαδηλώσεις, οι ανησυχούντες είναι πολύ περισσότεροι από τους αγανακτισμένους. Όμως ουσιαστική προϋπόθεση για να πραγματοποιηθεί αυτή η συνάντηση με την κοινωνία, είναι η κατά το δυνατόν δίκαιη κατανομή των αναπόφευκτων βαρών. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να προχωρήσει γρήγορα και τολμηρά, εάν δεν προχωρήσει γρήγορα, τολμηρά και δίκαια.
Του Γ. Καριπίδη από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου