Μέχρι το τέλος του 2010 η Γερμανική συντηρητική παράταξη και κυβέρνηση πίστευαν πως έχουν δίκιο. Τα γουρούνια του Νότου έπρεπε να συμμερισθούν γερμανικές αξίες πειθαρχίας, ολιγάρκειας, εργατικότητας για να περιορίσουν αλλά και να εξορθολογίσουν το κράτος πρόνοιας και το ευρύτερο δημόσιο τομέα τους, γενικώς τα δημόσια οικονομικά τους. Και φυσικά τα χρηματοοικονομικά και τραπεζικά τους.
Μετά άρχισαν να φυλλορροούν . Οι σύμβουλοι , οι υπουργοί, οι πρώην καγκελάριοι, ακαδημαϊκοί και media , είπαμε media όχι φυλλάδες όπως η γερμανική Αυριανή η Bild, αποχώρησαν της ιδέας της γερμανικής Ευρώπης.
Η κρίση χρέους και η ύφεση επέβαλλαν και στους πιο δύσπιστους το συστημικό τους χαρακτήρα, ξεκινώντας από τα γενετικά σφάλματα δημιουργίας του κοινού νομίσματος έως τις ενδημικές ανισότητες των εθνικών οικονομιών.
Η Α. Μέρκελ ξέρει πολύ καλά πως η εικόνα των Γερμανών που ρίχνουν μεροκάματα για τους Μεξικάνους του νότου δεν συγκινεί και δεν πείθει εκτός συνόρων. Όμως της είναι απαραίτητη έως τον Σεπτέμβριο του 2013 για τους αναγνώστες της Bild και του Focus.
Έχει εκλογές και για να τις κερδίσει πρέπει να πείσει για κάτι περισσότερο από μισθούς και αυξήσεις.
Πρέπει να επιβεβαιώσει την ισχύ , την πρωτοκαθεδρία της χώρας της στην Ευρώπη.
Χρειάζεται να κάνει τους συμπολίτες της περήφανους πως η γερμανική διδασκαλική εξόρμηση στην Ευρώπη, με τα αγαθά του συστήματος, των κανόνων, της Βισμαρκιανής δημοκρατίας απέδωσε καρπούς, ακόμη και στους ατίθασους Έλληνες .
Ήρθε και επιθεώρησε αυτοπροσώπως προχθές το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Και σίγουρα, στην διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας θα αναφερθεί πολλές φορές σ΄αυτό.
Η Μέρκελ στην Ιταλία ακόμη και στην Ισπανία έχει εταίρους.
Στην Ελλάδα είναι το αφεντικό. Όχι γιατί είναι σκληρή, κακιά ή ανόητη. Ούτε
μόνο γιατί η Ελλάδα είναι μικρή και οι άλλοι μεγάλοι. Κυρίως γιατί αυτό είναι
το δίκαιο στην δική της αντίληψη, το κοινωνικά και πολιτικά δίκαιο να συμβεί σε
μια χώρα χρεοκοπημένη, πολιτικά διεφθαρμένη και πελατειακά συγκροτημένη. Η
τιμωρία, η πληρωμή των λαθών είναι μέρος της πολιτικής της κουλτούρας για την
εξυγίανση και την ανάκαμψη.
Η ρητορική της Μέρκελ περιφρονεί αυτό που βλέπει, το ελληνικό σύστημα, όχι τους
Έλληνες. Και ενδεχομένως να περιφρονεί ακόμη περισσότερο το σύστημα όταν
διαπιστώνει πως ο μόνος τρόπος εξοικονόμησης πόρων που εφαρμόζεται είναι η
εξαΰλωση μισθών και συντάξεων.
Θα είναι δύσκολο να απαντήσει η Ελλάδα στην προεκλογική καμπάνια της Α. Μέρκελ.
Εννοούμε να απαντήσει, όχι να ξεφτιλίζεται με ναζί και σβάστικες.
Γιατί σε πολλά η Α. Μέρκελ έχει δίκιο ως προς τις διαπιστώσεις. Όχι μόνο για το
παρελθόν αλλά και για το σήμερα.
Το κακό, το άδικο για μας είναι πως τις αδυναμίες μας, που κι εμείς τις ξέρουμε
οι άλλοι τις μεγεθύνουν για εσωτερική κατανάλωση.
Πως να αντιδράσεις, πολύ περισσότερο να τσακωθείς όμως όταν σε δανείζουν, σε
τρέφουν, τελικά σε ελέγχουν ;
Όταν δεν είσαι αφεντικό στο σπίτι σου, η έρημος είναι μεγάλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου