ΠΟΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ?...

Η κυβέρνηση και οι εταίροι της στην Ε.Ε. έχουν επανειλημμένως δηλώσει ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο δημοσιονομικό, αλλά έχει να κάνει και με την αξιοπιστία της, στην Ευρώπη και διεθνώς. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι το τελευταίο διάστημα έχει καταφέρει να ανορθώσει το κύρος της χώρας και να ανακτήσει μέρος της χαμένης εμπιστοσύνης προς αυτήν.

 

Ας δεχτούμε ότι τα πράγματα έχουν ακριβώς έτσι. Αρκεί ορισμένοι, πάνω στη χαρά τους, να μην ξεχνούν ακόμη μια κρίσιμη, όσο και προφανή πλευρά: ότι για να βγούμε από το τούνελ της κρίσης, δεν αρκεί να υπάρχει καλή «χημεία» ανάμεσα στην Αθήνα και τους πιστωτές της. Είναι απολύτως αναγκαία και η σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην κυβέρνηση -ή γενικότερα την πολιτική ελίτ- και τους πολίτες αυτής της χώρας. Να σου δώσω, βρε αδερφέ, τον όβολό μου, έστω και με το ζόρι, αλλά τουλάχιστον να ξέρω ότι δεν πρόκειται να με κλέψεις ξανά, ούτε να με κοροϊδέψεις.

 

Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Διότι η εποχή του «μπλα μπλα» και των ατελείωτων «θα» έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και έχει δώσει τη θέση της στην αμείλικτη κριτική: Δείξε μου τι κάνεις, για να σου πως ποιος είσαι. Και έτσι, οι κυβερνώντες βρίσκονται πολλαπλά εκτεθειμένοι. Ας ξεχάσουμε τις προεκλογικές υποσχέσεις ότι νέα μέτρα δεν θα υπάρξουν και ας πάρουμε συγκεκριμένα παραδείγματα: όπως, την είδηση ότι η ΔΕΗ, όπως προβλέπει η συμφωνία με την τρόικα, οφείλει να προχωρήσει σε μεγάλες αυξήσεις των τιμολογίων του ρεύματος. Για σιγά, θα πει κανείς. Εσείς δεν λέτε ότι εκτός από τους μισθούς, πρέπει να πέσουν και οι τιμές; Πώς γίνεται, λοιπόν, να τις αυξάνετε σε ένα είδος πρώτης ανάγκης, που επιβαρύνει άμεσα τα νοικοκυριά ;

 

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Πάμε τώρα στη φοροδιαφυγή, η αντιμετώπιση της οποίας είναι η αγαπημένη «καραμέλα» τούτης και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Όπα, καλοί μου άνθρωποι. Πώς γίνεται να κηρύσσετε ανένδοτο και, την ίδια ακριβώς στιγμή, υπουργοί Οικονομικών, πρόεδροι κομμάτων και κορυφαία στελέχη να παίζουν κρυφτούλι με το... στικάκι που περιέχει τα ονόματα των άπιστων και απάτριδων ;

Πάρτε τώρα το θέμα των τραπεζών -οι οποίες θα απορροφήσουν το σύνολο και αυτής της «δόσης», μην αφήνοντας παρά πενταροδεκάρες στην αγορά. Ας υποθέσουμε ότι ορθώς τις ενισχύετε διαρκώς με κεφάλαια. Για απαντήστε, όμως, σε δύο ερωτήματα :

Πρώτον, πώς δέχεστε να σας κάνουν τον τσαμπουκά και να μη δέχονται να πληρώσουν ούτε τα 550 εκατ. ευρώ που έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό ως δική τους οφειλή ;

Και δεύτερον, από τα δεκάδες δισ. που τους έχετε δώσει, δεν βρήκατε ούτε 4 - 5 για να στηρίξετε τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία καταρρέουν ;

Κι ας τελειώσουμε με το «θα πεινάσετε!» -την απειλή που εκτόξευσε προχθές ο υπουργός Οικονομικών. Αλήθεια, κύριε υπουργέ, μήπως από τον φόρτο εργασίας έχετε κάνει λάθος στον χρόνο που χρησιμοποιήσατε; Διότι σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες σας πεινούν ήδη... Εκτός αν λειτουργείτε και εσείς με βάση την αρχή ότι σύμμαχος του κακού είναι το χειρότερο. Αλλά τότε, δεν μιλάμε για εμπιστοσύνη, αλλά για φόβο...

Γ. Παυλόπουλος