Για «κρυφή ατζέντα» της Γερμανίας εις βάρος της Ελλάδας κάνουν λόγο κύκλοι των Βρυξελλών, που δεν κατανοούν την εμμονή του Βερολίνου να μεταθέτει συνεχώς τις αποφάσεις-ανάσα για τη χώρα μας. Μάλιστα, παράγοντες της Ευρωζώνης εκφράζουν τη δυσφορία τους για τις προσπάθειες του Γερμανού υπουργού Οικονομικών να τορπιλίζει κάθε προσπάθεια έμπρακτης στήριξης της Ελλάδας.
Η προσχηματική και αβάσιμη επιχειρηματολογία του Β. Σόιμπλε να υπάρξει στο χθεσινό Eurolgroup επίσημη παρουσίαση όλων των εγγράφων από την τρόικα πριν ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση για την Ελλάδα έγινε δεκτή με αρνητικά σχόλια από ορισμένα κράτη-μέλη, τα οποία εκτιμούν ότι μετά τις επώδυνες και θαρραλέες αποφάσεις που έλαβε η Ελλάδα -με την ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου και του Προϋπολγισμού- τώρα έχει πράγματι έρθει η ώρα της Ευρώπης.
Κοινοτικοί παράγοντες θεωρούν ιδιαίτερα επικίνδυνους αυτούς τους τακτικισμούς της γερμανικής πλευράς, οι οποίοι μπορούν να φέρουν στα άκρα τη συνοχή της ελληνικής κυβέρνησης και για τον λόγο αυτό πιέζουν για ταχεία δράση υπέρ της χώρας μας.
Επίσης, εκφράζουν επιφυλάξεις για το κατά πόσο οι θέσεις που διατυπώνει δημοσίως ο κ. Σόιμπλε εκφράζουν πλήρως και τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ. Πάντως, με εξαίρεση τη Γερμανία, το κλίμα στις Βρυξέλλες αλλά και σε πολλές κοινοτικές πρωτεύουσες έχει αλλάξει υπέρ της χώρας μας, τις τελευταίες ημέρες.
Οι θεσμικοί παράγοντες της Ευρωζώνης επιθυμούν να κλείσει το ελληνικό ζήτημα
το αμέσως προσεχές διάστημα, το αργότερο έως το τέλος του μήνα, καθώς γνωρίζουν
ότι ενδεχόμενη διαιώνισή του δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα όχι μόνο στην
κυβέρνηση αλλά κυρίως στην ελληνική κοινωνία, η οποία αναμένει «σήμα προοπτικής
και ελπίδας», μετά την εκπλήρωση των προαπαιτούμενων που ζήτησαν -«επέβαλαν»- οι
Ευρωπαίοι εταίροι. Η συνέχιση της αναβλητικότητας σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις
για την Ελλάδα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά και τις αγορές, οι οποίες, μετά τις
αποφάσεις της ΕΚΤ, στις αρχές Σεπτεμβρίου, έχουν εισέλθει σε περίοδο
ομαλοποίησης.
Είναι σαφές ότι για ακόμη μια φορά, μέσα στην τριετία της κρίσης, η Γερμανία επιλέγει την πολιτική της «έσχατης λύσης», αφήνοντας για το «παρά ένα» τις όποιες παραχωρήσεις, εφόσον θα έχει προηγουμένως εξασφαλίσει τα μέγιστα δυνατά ανταλλάγματα σε ζητήματα απόλυτου ελέγχου των εθνικών προϋπολογισμών και τήρησης της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Ο κίνδυνος είναι αυτή η τακτική να συνεχιστεί έως τις γερμανικές εκλογές, το Φθινόπωρο του 2013, καθώς θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι από τις αρχές του επόμενου έτους η Γερμανία θα αναδιπλωθεί στα θέματα εσωτερικής πολιτικής, «παίζοντας συγχρόνως με τη φωτιά» με τα ευρωπαϊκά ζητήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου