Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ !...

 

Η Βουλή των Ελλήνων έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Παρά τις διαφοροποιήσεις κάποιων από τη γραμμή του κεντρώου συνασπισμού, οι βουλευτές ενέκριναν οριακά το νέο πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο περιλαμβάνει μεγαλύτερες μειώσεις σε κοινωνικές υπηρεσίες, συντάξεις αλλά και φορολογικές αυξήσεις, όπως είχε απαιτηθεί από τους δανειστές της Ελλάδας.

 

Σε αντάλλαγμα η Τρόικα- η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- υποσχέθηκαν να εξετάσουν, αλλά όχι να εγγυηθούν, τη μείωση των εξοντωτικών επιτοκίων των δανείων προς την Ελλάδα και να ξεκλειδώσουν τη δόση ύψους 31,5 δισ. ευρώ που χρειάζεται η Αθήνα προκειμένου να αποφύγει τη χρεοκοπία.

 

Κανένας βουλευτής με συναίσθηση της ευθύνης του δεν θα μπορούσε να έχει αγνοήσει τις συνέπειες ενός «όχι». Αλλά κανένας επίσης δεν μπορεί να αγνοήσει την απειλή που συνιστούν για τη δημόσια σταθερότητα οι συγκεκριμένες περικοπές. Ακόμα και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος αγωνίστηκε σκληρά προκειμένου να μπορέσει να περάσει το πακέτο των μέτρων στη Βουλή, χαρακτήρισε τις περικοπές «άδικες».

 

Είναι γεγονός ότι οτιδήποτε περιλαμβάνει αυτό το πακέτο λιτότητας έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει παταγωδώς στο παρελθόν. Τα συγκεκριμένα ανούσια βήματα δεν θα μπορέσουν να καταστήσουν πληρωτέα τα δάνεια της Ελλάδας, ούτε να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό της ή να βοηθήσουν στην υιοθέτηση των απαραίτητων για την οικονομία της Ελλάδας διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Αντιθέτως, θα συρρικνώσουν περαιτέρω μία οικονομία η οποία έχει ήδη συρρικνωθεί στο απίστευτο ποσοστό του 25% τα τελευταία χρόνια, καθιστώντας τη δημοσιονομική προσαρμογή σχεδόν αδύνατη.

 

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Η επιλογή της λιτότητας ως λύση, υποτίθεται ότι θα μείωνε το χρέος της Ελλάδας ως ποσοστό προς το ΑΕΠ της. Το συγκεκριμένο ποσοστό όμως έχει αυξηθεί, παρά τα κουρέματα και τα πακέτα στήριξης. Και αυτό επειδή η οικονομία έχει συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθμό. Και τα νέα μέτρα αναμένεται να τη συρρικνώσουν επιπλέον κατά 9%. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της, τη στιγμή που «κλείνει» την οικονομία της. Πρέπει να δημιουργήσει δουλειές για τους ανέργους της. Ο μόνος δρόμος είναι με επιπλέον απομείωση του χρέους, χαμηλότερα επιτόκια και με άνοιγμα της κλειστής αγοράς εργασίας.

 

Τα μέτρα ωστόσο που παρατείνουν και βαθαίνουν τη σοβαρή ύφεση της Ελλάδας είναι σίγουρο ότι θα εντείνουν τις αντιδράσεις για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που μπορούν να αυξήσουν τα ήδη αυξημένα στο 25% επίπεδα ανεργίας. Και η επιβολή νέων φόρων για το πετρέλαιο και την υγεία θα πλήξουν τον μέσο πολίτη, καθιστώντας ακόμα πιο άδικο ένα σκανδαλωδώς άδικο φορολογικό σύστημα. Ο μέσος έλληνας πολίτης χάνει την εμπιστοσύνη του σε ένα πολιτικό σύστημα που νιώθει ότι απέτυχε να τον προστατεύσει από την οικονομική κατάρρευση. Οι έλληνες πολιτικοί το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Νιώθουν ωστόσο αναγκασμένοι να κάνουν αυτά που ζητούν οι ευρωπαίοι πιστωτές τους. Έχουμε την υποψία ότι πολλοί από αυτούς τους πιστωτές γνωρίζουν ότι η αυστηρότερη λιτότητα δεν αποτελεί απάντηση. Μέχρι σήμερα ωστόσο δεν θέλησαν να αμφισβητήσουν την επικεφαλής της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης, την Καγκελάριο της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ, η οποία εξακολουθεί να θεωρεί ότι μόνο η τιμωρία θα αναγκάσει τους Έλληνες να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις.

 

Η τακτική αυτή μπορεί να είναι μία καλή πολιτική φόρμουλα για να κερδηθούν οι εκλογές στο προσεχές έτος, όπου η κυρία Μέρκελ θα είναι πάλι υποψήφια. Αποτελεί ωστόσο μία βαθιά, και βαθέως περιττή, τραγωδία για την Ελλάδα.

΄Αρθρο των New York Times με τίτλο : Η Ελλάδα πίνει το κώνιο...

Μετάφραση του άρθρου από το ΒΗΜΑ...