Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Ο ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΣ ΚΙ Ο ΚΑΗΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ...

Ο Καρλ Μάρξ, εκεί που βρίσκε-ται, όσο κι αν έχει αναθεωρήσει κάποιες απόψεις του, μετά τα όσα συνέβηκαν, τόσα χρόνια μετά τις θεωρίες του, στην παγκόσμια σκηνή, εξακολουθεί, πιστεύω να διατηρεί τις βασικό-τερες απ΄ αυτές και κυρίως εκείνες που βοηθούν στην ανάλυση και την εκτίμηση της εξέλιξης του Καπιταλισμού.

Εδώ και λίγους μήνες, όμως, ο θεμελιωτής του Μαρξισμού, τείνει να χάσει το …μπούσουλα, μ΄ όλα όσα γίνονται, μεσούσης της διεθνούς χρηματοοικονο-μικής κρίσης και της ύφεσης που προέκυψε απ΄ αυτήν.

Με το δίκιο του, βέβαια, ο γέρο Καρλ, δεν μπορεί, με τίποτα, ν΄ ανεχτεί, φαινόμενα σαν αυτό που εμφανίζει τους πολιτικούς εκπροσώπους των κεντρικών δυνάμεων του Καπιταλισμού, τον Πρόεδρο των ΗΠΑ , τον Πρωθυπουργό της Βρετανίας, τον Πρόεδρο της Γαλλίας, την Καγκελάριο της Γερμανίας και τους άλλους, να κατηγορούν, ως παγκόσμιοι εισαγγελείς, τάχα, τις Τράπεζες και τους τραπεζίτες, πως λειτούργησαν με απληστία και ανευθυνότητα κι έστρωσαν το χαλί στην κρίση, λες και η εξουσία που εκπροσωπούν, η πολιτική εξουσία, είναι άμοιρη ευθυνών, «δεν ξέρει τίποτα για το φόνο» και δεν συμμετείχε, καν, στην διαμόρφωση και το στρώσιμο του χαλιού…

Και, φυσικά, βγάζει σπυράκια όταν βλέπει τους «βιαστές» να επιστρέφουν στον «τόπο του εγκλήματος» και ν΄ αναλαμβάνουν την …ηγεσία της προσπάθειας για την περίθαλψη των «βιασθέντων» !...

Ο πιο μεγάλος καημός, όμως, του Καρλ Μαρξ, είναι άλλος : η ανεμπόδιστη δράση των διαχρονικών απατεώνων - πολιτικών εκπροσώπων, του Καπιταλισμού, μιας και οι δυνάμεις που θάπρεπε, οπλισμένες με τα «όπλα του» να τους πολεμήσουν και να τους ξεσκεπάσουν στα μάτια των λαών, είναι βουτηγμένοι, μέχρι το λαιμό, στην ανυποληψία και την αναξιοπιστία !...

Ευτυχώς, που από την απογοήτευση και τους καημούς του, ο γέρο Μαρξ, δεν κινδυνεύει να ξαναπεθάνει !...

2 σχόλια:

Γκιωνης είπε...

. Πρίν επισκεφτώ το ιστολόγιό σας είχα αφήσει τόν παρακάτω αντίστοιχου προβληματισμού σχόλιο στο Διάλογος και Κοινωνία" ( dialogoskoinonia.wordpress.com ) Πιστεύω οτι ο προβληματισμός τής συγκεκριμμένης ανάρτησης, αποτελεί την ουσία τής αντιμετώπισης τής Κρίσης. Για το Παρόν και το Μέλλον τής Κοινωνίας μας.


. Ένα θέμα που δεν έχει τονιστεί αρκετά είναι το ότι πέρα από το οτι αυτοί που λόγω τής απληστίας τους και τής υπερεκμετάλλευσης τών δυνατοτήτων πλουτισμού τού καπιταληστρικού συστήματος οδήγησαν σ’ αυτήν την κρίση, αυτοί θα είναι πάλι και οι ωφελημένοι από τις επιπτώσεις της. Αντί να τιμωρηθούν για την κρίση, θα αυξήσουν την περιουσία τους που ήδη είναι προϊόν κλοπής ( εκμετάλλευση εργασίας, πλουτοπαραγωγικών πηγών, φωτογραφικών νομοθετημάτων, συναλλαγής με εξουσία κλπ ).

. Είναι αυτοί που θα σπεύσουν να “βοηθήσουν” τούς μικροεπιχειρηματίες να …ξεφορτωθούν τις υπό χρεωκοπία επιχειρήσεις τους. Χρεωκοπία που οφείλεται στην Κρίση, Δηλαδή τελικά στο Καπιταλιστικό Σύστημα και όχι σε κακοδιαχείριση ή κακές επιλογές τών ιδιοκτητών τους. Είναι αυτοί που προκειμένου να “διατηρήσουν κάποιες θέσεις εργασίας”, θα …απολύσουν χιλιάδες υπαλλήλους και θα μειώσουν τις αποδοχές χιλιάδων άλλων !

. Έ λοιπόν, να μην ” διατηρήσουν θέσεις εργασίας ” ! Να κλείσουν τα μαγαζιά τους και να φύγουν ! Άν δεν μπορούν να τα διατηρήσουν, να τα αναλάβουν οι εργαζόμενοι, εάν και εφ’ όσον μπορούν να τα διαχειριστούν !

. Κι αυτό δεν είναι Ουτοπία ! Έγινε παλαιότερα στην Αργεντινή και είχε επιτυχία ! Βέβαια μόλις πέρασε η εκεί και τότε τεχνητή κρίση, επέστεψαν οι ιδιοκτήτες ζητώντας πίσω την περιουσία “τους”, που είχαν βέβαια ήδη απεμπολήσει με το κλείσιμο τών επιχειρήσεών τους και την φυγή τους από τα εργοστάσια και μερικοί ακόμη καί από την χώρα, αλλά η διαχείριση από τούς εργαζόμενους πέτυχε, και έγραψε φωτεινή σελίδα στην ιστορία τού Εργατικού Κινήματος.

. Δεν μπορεί αυτοί που, θησαυρίζοντας με ακόρεστη πλεονεξία, προκάλεσαν την Οικονομική Κρίση αντί να τιμωρούνται, αντίθετα, να επιβραβεύονται με ακόμη περισσότερα Δάνεια ( που βγαίνουν από την τσέπη τών θυμάτων τους ! ), ακόμη περισσότερες φοροελαφρύνσεις και ακόμη περισσότερη και Θεσμική πλέον Νομική Ασυδοσία απέναντι σε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, υποχρεώσεις στο Περιβάλλον, κλπ. κλπ, που ονομάζονται “μέτρα για την αντιμετώπιση τής Κρίσης” ! ! ! ( Δηλαδή μας δουλεύουν κι όλας και δεν μιλάει κανείς ! ).

. Κι αυτό δεν είναι θέμα επιλογής Οικονομικών Συστημάτων, Μαρξισμού - Καπιταλισμού.

Είναι θέμα Στοιχειώδους Δικαιοσύνης ! ! !

Λογοπλόκος είπε...

Ευχαριστώ για την, τιμητική για μας, παρέμβασή σας... Είναι πράγματι έτσι ! Δυστυχώς !...