Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΑΝΙΨΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ...

Ο αναζητούμενος, από τότε που ο Χριστός έβαλε επί τάπητος την ανεύρεσή του, αναμάρτητος, βρέθηκε ! Ζει στην Ελλάδα του 2009 και είναι πρωθυπουργός…
Με τις αγαθότερες των προθέσεων και τις χρησιμότερες των πράξεών του, είναι ο θνητός που συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά του, σύγχρονου, άγιου…

Γι αυτό κι έχει κάθε δικαίωμα, όπως είπε κι ο Χριστός, να πετροβολεί τους άλλους, τους αμαρτωλούς : το ΠΑΣΟΚ για όσα έκανε ή δεν έκανε, στα χρόνια που κυβέρνησε και τη διεθνή κρίση, για όσα επισώρευσε στην Οικονομία της χώρας, τους τελευταίους μήνες. Η ενδιάμεση δική του πενταετία άμεμπτη και αμόλυντη !...

Επειδή όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται, ως άλλος «γιος του θεού», (στην περίπτωσή μας ανιψιός…), υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, να οδηγηθεί στη σταύρωση, από τους προύχοντες και τον όχλο, που εύκολα ζυμώνεται και καθοδηγείται, σε λάθος ξεσπάσματα και επιλογές, όπως αποδεικνύεται, δυστυχώς, εκ των υστέρων…

Γι αυτό : όχι σε μια, ακόμα, θυσία ενός …σωτήρα ! (Που δεν έχει και την δυνατότητα της ανάστασης…).

Περίπου, η προεκλογική στρατηγική προσέγγισης των επερχόμενων εκλογών από τον Καραμανλή και τους εναπομείναντές του, σε μια απέλπιδα προσπάθεια έντονης δραματοποίησης της περίπτωσής του, σε βαθμό μέχρι και βλαστήμιας. Το, παντελώς, χαμένο παιχνίδι, στο γήπεδο της λογικής, επιχειρείται να σωθεί στο επίπεδο του συναισθήματος…

Είναι σχεδόν κανόνας : όλοι οι μελλοθάνατοι, προσεγγίζουν το θείον για να παρηγορήσουν το φόβο τους για το επερχόμενο ταξίδι, προς το άγνωστο !...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΠΟΝ γὰρ ἐν ἑαυτοῖς λογισάμενοι οὐκ ὀρθῶς· ὀλίγος ἐστὶ καὶ λυπηρὸς ὁ βίος ἡμῶν, καὶ οὐκ ἔστιν ἴασις ἐν τελευτῇ ἀνθρώπου, καὶ οὐκ ἐγνώσθη ὁ ἀναλύσας ἐξ ᾅδου. 2 ὅτι αὐτοσχεδίως ἐγεννήθημεν, καὶ μετὰ τοῦτο ἐσόμεθα ὡς οὐχ ὑπάρξαντες· ὅτι καπνὸς ἡ πνοὴ ἐν ρισὶν ἡμῶν, καὶ ὁ λόγος σπινθὴρ ἐν κινήσει καρδίας ἡμῶν, 3 οὗ σβεσθέντος τέφρα ἀποβήσεται τὸ σῶμα καὶ τὸ πνεῦμα διαχυθήσεται ὡς χαῦνος ἀήρ. 4 καὶ τὸ ὄνομα ἡμῶν ἐπιλησθήσεται ἐν χρόνῳ, καὶ οὐθεὶς μνημονεύσει τῶν ἔργων ἡμῶν· καὶ παρελεύσεται ὁ βίος ἡμῶν ὡς ἴχνη νεφέλης καὶ ὡς ὁμίχλη διασκεδασθήσεται διωχθεῖσα ὑπὸ ἀκτίνων ἡλίου καὶ ὑπὸ θερμότητος αὐτοῦ βαρυνθεῖσα. 5 σκιᾶς γὰρ πάροδος ὁ βίος ἡμῶν, καὶ οὐκ ἔστιν ἀναποδισμὸς τῆς τελευτῆς ἡμῶν, ὅτι κατεσφραγίσθη, καὶ οὐδείς ἀναστρέφει. 6 δεῦτε οὖν καὶ ἀπολαύσωμεν τῶν ὄντων ἀγαθῶν καὶ χρησώμεθα τῇ κτίσει ὡς ἐν νεότητι σπουδαίως. 7 οἴνου πολυτελοῦς καὶ μύρων πλησθῶμεν, καὶ μὴ παροδευσάτω ἡμᾶς ἄνθος ἀέρος. 8 στεψώμεθα ρόδων κάλυξι πρὶν ἢ μαρανθῆναι. 9 μηδεὶς ἡμῶν ἄμοιρος ἔστω τῆς ἡμετέρας ἀγερωγίας, πανταχῆ καταλίπωμεν σύμβολα τῆς εὐφροσύνης, ὅτι αὕτη ἡ μερὶς ἡμῶν καὶ ὁ κλῆρος οὗτος. 10 καταδυναστεύσωμεν πένητα δίκαιον, μὴ φεισώμεθα χήρας, μηδὲ πρεσβύτου ἐντραπῶμεν πολιὰς πολυχρονίους. 11 ἔστω δὲ ἡμῶν ἡ ἰσχὺς νόμος τῆς δικαιοσύνης, τὸ γὰρ ἀσθενὲς ἄχρηστον ἐλέγχεται. 12 ἐνεδρεύσωμεν δὲ τὸν δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι καὶ ἐναντιοῦται τοῖς ἔργοις ἡμῶν καὶ ὀνειδίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα νόμου καὶ ἐπιφημίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα παιδείας ἡμῶν· 13 ἐπαγγέλλεται γνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καὶ παῖδα Κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει· 14 ἐγένετο ἡμῖν εἰς ἔλεγχον ἐννοιῶν ἡμῶν· βαρύς ἐστιν ἡμῖν κα`βλεπόμενος, 15 ὅτι ἀνόμοιος τοῖς ἄλλοις ὁ βίος αὐτοῦ, καὶ ἐξηλλαγμέναι αἱ τρίβοι αὐτοῦ· 16 εἰς κίβδηλον ἐλογίσθημεν αὐτῷ, καὶ ἀπέχεται τῶν ὁδῶν ἡμῶν ὡς ἀπὸ ἀκαθαρσιῶν· μακαρίζει ἔσχατα δικαίων καὶ ἀλαζονεύεται πατέρα Θεόν. 17 ἴδωμεν εἰ οἱ λόγοι αὐτοῦ ἀληθεῖς, καὶ πειράσωμεν τὰ ἐν ἐκβάσει αὐτοῦ· 18 εἰ γάρ ἐστιν ὁ δίκαιος υἱὸς Θεοῦ, ἀντιλήψεται αὐτοῦ καὶ ρύσεται αὐτὸν ἐκ χειρὸς ἀνθεστηκότων. 19 ὕβρει καὶ βασάνῳ ἐτάσωμεν αὐτόν, ἵνα γνῶμεν τὴν ἐπικείκειαν αὐτοῦ καὶ δοκιμάσωμεν τὴν ἀνεξικακίαν αὐτοῦ· 20 θανάτῳ ἀσχήμονι καταδικάσωμεν αὐτόν, ἔσται γὰρ αὐτοῦ ἐπισκοπὴ ἐκ λόγων αὐτοῦ.