Οταν το Σεπτέμβριο του 2007 ο Βαγγέλης Βενιζέλος προχωρούσε στην πολιτικά μοιραία για τον ίδιο κίνηση να ανακοινώσει από το Ζάππειο ότι διεκδικεί την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μετά από σχεδόν 4 χρόνια θα αποτελούσε το τελευταίο και πιο δυνατό χαρτί της πρωθυπουργίας του τότε αντιπάλου του.
Η τοποθέτησή του ως επικεφαλής του υπουργείου Οικονομικών, στη χειρότερη οικονομική συγκυρία που έχει γνωρίσει ο τόπος μας εδώ και δεκαετίες, αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση της πολιτικής του καριέρας.
Είναι ενδεικτικές για το μέγεθος του εγχειρήματος οι πρόσφατες αναφορές του διεθνούς Τύπου ότι «αυτή τη στιγμή, η χειρότερη δουλειά στον κόσμο είναι η θέση του υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας». Πράγματι, το έργο που καλείται να επιτελέσει είναι τιτάνιο, δεδομένου ότι θα πρέπει να ισορροπεί ανάμεσα σε ανάγκες, που τουλάχιστον αρχικά ή φαινομενικά, είναι αντικρουόμενες:
Από τη μία να ανταποκρίνεται στις πιεστικές απαιτήσεις της τρόικας και να προχωράει αποφασιστικά τη δημοσιονομική εξυγίανση και τις διαρθρωτικές αλλαγές. Και από την άλλη να υιοθετεί πολιτικές που θα αμβλύνουν, κατά το δυνατόν, τις επιπτώσεις αυτών των σκληρών μεταρρυθμίσεων στην κοινωνία, αλλά και θα οδηγούν στην επανεκκίνηση της οικονομίας.
Σε δεύτερο επίπεδο, καλείται να κερδίσει και το παιχνίδι των εσωκομματικών ισορροπιών: Αν (επανα)κυριαρχήσουν η μικροπολιτική, οι ψευτοανταρσίες των κομματικών και κοινοβουλευτικών οργάνων, οι κακόβουλες διαρροές από τα μέλη της νέας κυβερνητικής επιτροπής ή οι κόντρες με τον έτερο αντιπρόεδρο τότε το στοίχημα θα χαθεί άδοξα. Οι ικανότητες βέβαια του νέου υπουργού Οικονομικών είναι αδιαμφισβήτητες.
Η στάση που κράτησε, μάλιστα, από την ήττα του στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ και εντεύθεν δείχνει ότι έμαθε να διαχειρίζεται καλύτερα τις προσωπικές του φιλοδοξίες.
Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης κλείνει οριστικά. Είναι όμως καθοριστικός ο τρόπος με τον οποίο η ελληνική κοινωνία θα εισέλθει στο νέο πολιτικό κύκλο. Φαίνεται ότι ο κ. Βενιζέλος θα είναι ένα από τα πιο κεντρικά πρόσωπα στο υπό δημιουργία μεταβατικό αυτό στάδιο. Μπορεί η πανουργία της Ιστορίας να του επιφύλαξε ένα ρόλο διαφορετικό απ' ό,τι ο ίδιος κάποτε φανταζόταν, αλλά σίγουρα, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, εξίσου σημαντικό. Μένει να φανεί αν θα είναι προνομία ή πολιτική καταδίκη.
Του Γ. Χατζηλίδη από την ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου