Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ !...


Ανάμεσα στους δημόσιους υπάλληλους, ο εφοριακός έχει, κατά κάποιο τρόπο, την πρωτοκαθεδρία. Στην κριτική, τις κατηγόριες και τ΄ αναθέματα, βέβαια… Πάμπολλες οι αιτίες κι οι αφορμές, που οι ίδιοι έδωσαν και δίνουν γι΄ αυτή την κατακραυγή, με προεξάρχοντα τα περιστατικά του χρηματισμού και τις ισχνές αποδόσεις στον τομέα της είσπραξης των δημόσιων εσόδων.

Παρ΄ όλο που και τα δυο φαινόμενα, (κυρίως το πρώτο…), αφορά ορισμένους, η μπόρα, συνήθως, παίρνει όλο τον κλάδο και το στόλισμα γίνεται με τρόπους αφοριστικούς. Φυσικά υπάρχει και η «άλλη πλευρά του λόφου», οι χιλιάδες εργαζόμενοι, που δουλεύουν σ΄ ένα αντικείμενο δύσκολο και ευαίσθητο, μιας κι αφορά τα κρατικά έσοδα, που είναι η πεμπτουσία της κρατικής πολιτικής.

Η ανάρτηση γίνεται προς χάριν αυτών των εργαζόμενων στις εφορίες, που βολοδέρνουν να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους, σε άκρως αντίξοες συνθήκες, σε ντε φάκτο εχθρικό περιβάλλον και θυμωμένη πελατεία, (ποιος πληρώνει και δεν θυμώνει…), πελαγωμένοι σε παρωχημένα, πρωτόλεια συστήματα με χαρτούρα, χαρτούρα, χαρτούρα !

Πήγα, όπως πολλοί άλλοι, στη ΔΟΥ, για επανέλεγχο της φορολογικής μου δήλωσης, λόγω μεγάλης επιστροφής φόρου. ΄Εχοντας διεκπεραιώσει τα πάντα ηλεκτρονικά, χρειάστηκε να κουβαλήσω βεβαιώσεις, παραστατικά και, φυσικά, τις αποδείξεις, (σε μοντέρνα φιρμάτη τσάντα από ψώνια, για …εφέ…).
Ο υπάλληλος ασχολήθηκε μαζί μου, για μια ολόκληρη ώρα, στη διάρκεια της οποίας συζητήσαμε για πολλά. Είχε χάσει, μέχρι τώρα, το 35 % των αποδοχών του !...

Στο τέλος παρέλαβε τη χαρτούρα μου και τοποθέτησε το φάκελο, στη ντάνα που ήταν πλάι του.
- Τις αποδείξεις θα τις κρατήσεις, ρώτησα.
- Οπωσδήποτε, υπάρχει διαδικασία, μόνο θέλω να μου πεις ποσό και κομμάτια…
Δαγκώθηκα. Είχαμε μετρήσει, οικογενειακώς, μέχρι το όριο και μετά τις σακουλιάσαμε. Προς στιγμή τα χρειάστηκα : λες να με βάλουν να μετρήσω όλες τις αποδείξεις, τώρα ; Σκέφτηκα κι ανατρίχιασα στην ιδέα…
- Είναι 3527 στον αριθμό και τόσα Ευρώ, ξεφύσησα…
Με κοίταξε και γέλασε. Είχε καταλάβει…
- Καλά έκανες, θάταν μαλακία να μετριούνταν απ΄ την αρχή. Μόνο βάλε μια υπογραφή για να μην υποχρεωθώ να τις μετρήσω εγώ…
Υπέγραψα και πριν φύγω κοντοστάθηκα :
- Με συγχωρείς, αυτά εδώ τι είναι ; Ο λόγος για τα τσουβάλια που κατέκλυζαν το Γραφείο του, τοποθετημένα στο πάτωμα, στον ελεύθερο χώρο.
- Α, είναι η δουλειά που διεκπεραίωσα αυτή την εβδομάδα. Παρασκευή, σήμερα, θα καταγραφούν και θα αρχειοθετηθούν.
΄Εμεινα με το στόμα ανοικτό…
- Μου επιτρέπεις να τα φωτογραφίσω ;
- Ελεύθερα !...
Πρόκειται για τη φωτογραφία, που συνοδεύει το κείμενο και ως εικόνα λέει, φυσικά, πολύ περισσότερα !...

2 σχόλια:

ακυβέρνητος είπε...

Μπράβο στον συγκεκριμένο υπάλληλο, αλλά τον λυπάμαι.
Γιατί θεωρείται μαλάκας από τους συναδέλφους του και λαμόγιο από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο, κάτι τέτοια κομμάτια δικαιώνουν το blogging !