Η ΛΙΣΤΑ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ !...

Ένας δεύτερος Βαγγέλης - ο πρώτος ήταν ο “ Βαγγέλας” , ο παντελο-νάτος ημι-πρόεδρος της Βουλής - προκαλεί τη νοημοσύνη και το δημόσιο αίσθημα.

Ο Β. Βενιζέλος, μια εβδομάδα ακούει να γίνεται το παιχνίδι της κολοκυθιάς με την περίφημη λίστα και σιωπά.

Ξαφνικά την στέλνει συστημένη στο Μαξίμου.

Η λίστα μπορεί να έχει ή και να μην έχει αξία.

Όμως να βρίσκεται στα χέρια ενός αρχηγού κόμματος, πρώην καθ΄ ύλην αρμοδίου ως υπουργού Οικονομικών, δεν είναι τυχαίο, ούτε αθώο.

Ο Β. Βενιζέλος βρέθηκε με τον μουτζούρη στα χέρια.

Κατάφερε η λίστα της Λαγκάρντ να γίνει λίστα του Βαγγέλη.

Γιατί δεν την παρέδωσε όταν έφυγε;

Γιατί δεν αντέδρασε όταν το θέμα ανακινήθηκε;

Στο προσωπικό του αρχείο έχει κι άλλα τέτοια ...ξεχασμένα χαρτάκια;

Οι απαντήσεις που έχει δώσει ο Β. Βενιζέλος ακούγονται αμήχανες, δεν είναι πειστικές. Γιατί δεν είναι πολιτικές.

Στέκονται σε τυπικά, μερικής αξίας επιχειρήματα, εμπλέκοντας τον ΣΔΟΕ, προσπαθώντας να περιορίσουν το θέμα σε καθαρά επιχειρησιακή διάσταση, να μεταθέσουν τις ευθύνες σε πλάτες υπηρεσιών και δημόσιων λειτουργών.

Στέκονται σε παρελκυστικά νομικά θέματα περί δυνατότητας δημόσιας χρήσης της λίστας, που ενδέχεται να ισχύουν, αλλά δεν απαντούν στο γιατί ο Βαγγέλης την είχε στο αρχείο του.

Αν υποθέσουμε πως η λίστα είναι άνευ σημασίας έπρεπε να έχει αξιολογηθεί και αρχειοθετηθεί. Όχι στου Βαγγέλη τα χαρτιά αλλά στο Υπουργείο. Δεν συνέβη.

Αν έχει κάποια αξία τότε έπρεπε να έχει μεταβιβασθεί κατά την παράδοση του Υπουργείου. Δεν συνέβη.

Τρίτο ενδεχόμενο δεν υπάρχει. Και στις δυο περιπτώσεις είναι αφόρητα δύσκολο να αγνοηθεί η ευθύνη Βενιζέλου. Γιατί δεν ήταν στο κάτω κάτω κάποιος αδαής πολιτικά, τεχνοκράτης υπουργός.

Είναι έμπειρος κρατικός διαχειριστής, νομικός και ανώτατος κυβερνητικός παράγοντας εδώ και 20 χρόνια.

Εάν η λίστα του ξέφυγε εάν ξεχάσθηκε από προχειρότητα τότε οι διαχειριστικές του ικανότητες και η πολιτική του κρίση δεν συμβαδίζουν με τα δημόσια αξιώματά του.

Εάν η λίστα δεν του ξέφυγε, δεν ξεχάσθηκε τότε η πρόθεση του αυτή ακυρώνει την πολιτική του δράση.

Είναι συνωμοσιολογικό να υποθέσει κανείς ότι στην λίστα περιέχονται κάποιες πληροφορίες για ισχυρούς ανθρώπους, που μπορεί να είναι προσωπικά και κομματικά χρήσιμες ;

>>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Επειδή κι ο Ταλεϊράνδος έλεγε πως διπλωματία και κατ' επέκταση πολιτική διαπραγμάτευση είναι η διαχείριση των μυστικών, είναι καλπάζουσα φαντασία να το υποπτευθεί κανείς και για την συγκεκριμένη λίστα του Βαγγέλη;

Το πολιτικό κενό των χειρισμών Βενιζέλου είναι εμφανές.

Το χειρότερο, που ίσως τον στιγματίσει ανεπανόρθωτα, είναι η απόσταση των χειρισμών του από το κοινό περί δικαίου αίσθημα, που τόσες φορές επικαλείται.

Όταν η μάχη κατά της φοροδιαφυγής αναγορεύεται σε πρώτο όχι απλά οικονομικό, αλλά κοινωνικής δικαιοσύνης στόχο, ξεχνάμε τη λίστα στο συρτάρι;

Όταν εγκρίνονται μέτρα περικοπών που αυξάνουν την ανέχεια και την φτώχεια στο 40% περίπου των νοικοκυριών, η λίστα που μάλλον δεν περιέχει μισθωτούς και συνταξιούχους απορρίπτεται ;

Το πελατειακό κράτος, τον κυβερνητισμό τον χτυπάμε, με κρυφές λίστες ενδεχόμενων πελατών;

Ας εύρει τις απαντήσεις στην πολιτική του συνείδηση κι ας τις καταθέσει ο Β. Βενιζέλος.

Σημειώνεται όμως, πως το προσωπικό, πολιτικό και προεδρικό του κεφάλαιο βαδίζουν ολοταχώς στον ίδιο δρόμο με τις συντάξεις. Εξαϋλώνονται, τείνουν στο μηδέν.

Για δεύτερη εβδομάδα, με αφορμή άλλη μια λίστα, δεύτερος σημαντικός πολιτικός παράγοντας αφαιρεί από το λιγοστό εναπομείναν κύρος των θεσμών.

Ξεκαθαρίζουμε ή βουλιάζουμε;

Γιάννης Αναστασάκος