Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Η ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ, Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΙ Ο ΓΛΕΙΦΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ !...


Αφού επέστρεψε χθες το βράδυ από τη Γερμανία, ο Γ. Παπανδρέου έδωσε σήμερα το μεσημέρι το παρόν στη Βουλή και συμμετείχε στην ονομαστική ψηφοφορία, επί του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιή-σεις.
 
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός, πως ο πρώην πρωθυπουργός όταν ενημερώθηκε για την γραμμή του ΠΑΣΟΚ στην ψηφοφορία συμφώνησε πλήρως, φτάνοντας, όμως, στο κοινοβούλιο αντελήφθη, πως η κατάσταση στους βουλευτές, κάθε άλλο, παρά ήρεμη ήταν. Ανταλλάσσοντας απόψεις με ομάδα 17, περίπου, βουλευτών ο Παπανδρέου προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα και ζήτησε πειθαρχία στην κομματική γραμμή, που περιείχε ένα «παρών» κι ένα «όχι».
 
Ενώ η όλη συζήτηση διεξήχθη σε ήρεμο κλίμα και με ουσιαστική ανταλλαγή επιχειρημάτων εμφανίστηκε η απαράδεκτη συμπεριφορά του Χρυσοχοϊδη, ο οποίος στημένος έξω από το χώρο της συζήτησης, την έπεφτε σ΄ όποιον έβγαινε, ζητώντας την υπερψήφιση όλων των άρθρων του νομοσχεδίου, «για να μην πέσει η κυβέρνηση !…».
 
Το γεγονός, όμως, πως ο πρώην υπουργός και νυν γλείφτης του Σαμαρά, στην προσπάθειά του να πλασαριστεί ως διεκδικητής χαρτοφυλακίου στον επικείμενο ανασχηματισμό, μαζί με τις προτροπές του, υπέρ του ΝΑΙ, χρησιμοποιούσε χαρακτηρισμούς και εκφράσεις κατά του Γ. Παπανδρέου, («…μην ακούτε τι σας λέει αυτός !...), δεν άργησε να οδηγήσει σε τριβές και σε παρ΄ ολίγον επεισόδιο, με βουλευτές, αλλά και άλλα κομματικά στελέχη που παρευρίσκονταν στο χώρο, κάτι που ανάγκασε τον «Κάλαχαν» να φύγει, μακριά και ξεμοναχιασμένος, όπως αποδείχτηκε και από την ψηφοφορία, που διεξήχθη στη συνέχεια…

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σου μιλάω ότι παθαίνω ταχυπαλμία και μόνο που βλέπω τη φώτο!!!!!!!!!!Τικ-Τακ τικ τακ τικ τακ τικ τακ
maria

Ανώνυμος είπε...

Βρε τον Κάλαχαν!!!!Τσετσούμισε και αυτός!!!

Ανώνυμος είπε...

Γαιυτο τον τυπο και μερικους αλλους, εμεις οι Πασοκοι φεραμε το Πασοκ του ΒΒ και του Χρυσοχοϊδη στο 4% και βαινει προς το 3% ολοταχως. Εαν δεν ξεκουμπιστουν ολοι αυτοι δεν ξαναγυρναμε.

Ανώνυμος είπε...

11:24
Να υποθέσω ότι θέτεις όρους και τελεσίγραφα? Που ήσουνα πέρσι τέτοιον καιρό? Τι έκανες δηλαδή για να μην επικρατήσουν αυτοί? Φαντάζομαι τίποτα, όπως τίποτα δεν έκανες και τα περασμένα χρόνια για να μη φθάσει και η χώρα εδώ που είναι τώρα ! Μου δίνεις την εντύπωση πως το μόνο που ξέρεις να κάνεις είναι να το παίζεις «αγωνιστής» και «επαναστάτης» ετεροχρονισμένα και φυσικά μόνο από το πληκτρολόγιο του υπολογιστή σου. Την έκανες με ελαφρά πηδηματάκια και τώρα απ' την απέξω απαιτείς να φύγουν αυτοί για να έρθεις ξανά πίσω εσύ! Και πως ακριβώς θα φύγουν αυτοί? Φαντάζομαι ότι εννοείς να αγωνιστούν για να τους ξεκουμπιστούν αυτοί οι λίγοι που έχουν απομείνει. Δηλαδή αυτοί οι λίγοι θα αναλάβουν να καθαρίσουν "την κόπρο του Αυγεία" και αν τα καταφέρουν θα έρθεις πάλι εσύ πίσω άκοπα και χαλαρά για να απολαύσεις τους αγώνες των άλλων. Ε! λοιπόν καλό είναι να ξεκουμπιστούν αυτοί που γράφεις (αλλά και άλλοι βεβαίως) και ακόμα καλύτερο να μην ξαναγυρίσεις πίσω εσύ.

Ανώνυμος είπε...

13.15# Λυπαμαι αλλα δεν επεσε μεσα ΟΥΤΕ σε ενα απο τα συμπερασματα σου. Δεν χρειαζομαι την διαταγη σου γιατι οταν με διωχνουν δεν ξαναγυρνω απο εκει που με εδιωξαν αλλα ουτε παω αλλου να βρω την βολεψη μου οπως κανετε ολοι εσεις. Ψηφιζω το κομμα αυτο απο το 1974 (αμφιβαλω αν ειχες γεννηθει) χωρις το παραμικρο συμφερον ουτε στο ελαχιστο και μετα απο τοσα χρονια συνεπειας ερχοντα οι Πασοκοι του νεου Πασοκ να μου λενε οτι ειναι καλλιτερα να μην ξαναγυρισω. Που αραγε να μην ξαναγυρισω?? στο σπιτι τους, στο κομμα τους στην επιχειρηση τους? Το Πασοκ ειναι ιδιοκτησια τους???

Ανώνυμος είπε...

10:35
(από 13.15)
Δεν είπα ότι τα συμπεράσματά μου είναι ντε και καλά η αλήθεια. Τη γνώμη μου σου έγραψα, τόσο απλά! Όμως θέλω να σου πω ότι και στα δικά σου συμπεράσματα όσο αναφορά εμένα έπεσες έξω. Στο μόνο βέβαια που έπεσες μέσα είναι ότι το 1974 δεν είχα γεννηθεί. Κάνε ό,τι νομίζεις εσύ σωστό, όμως έχε υπόψιν σου το εξής (πάρτο σα συμβουλή ακόμα και αν είμαι κατά πολύ μικρότερός σου και συμπάθα με που σα μικρότερός σου παίρνω το θάρρος ή και το θράσος αν έτσι το εκλάβεις να σε...συμβουλεύσω, πάρτο σαν δική μου γνώμη, πάρτο τέλος πάντως όπως θες χωρίς να είσαι και υποχρεωμένος να το δεχτείς ή και να το εφαρμόσεις). Όταν κάτι δε μας αρέσει ή κάτι έχει στραβώσει σε χώρους και ομάδες που νομίζουμε ότι ανήκουμε π.χ. στο σπίτι μας, στη δουλειά μας, στον περίγυρό μας, αλλά και εν προκειμένω στον πολιτικό μας χώρο (γιατί όχι και εκεί?), καθόμαστε και αγωνιζόμαστε (βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σα μέλη μιας οικογένειας, μιας παρέας, μιας επαγγελματικής ομάδας και γιατί όχι και ενός κομματικού σχηματισμού, έχουμε κι εμείς ευθύνες για κάτι που κάναμε ή δεν κάναμε για μην επέλθει παρακμή, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) για να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο αν φυσικά νομίζουμε ότι αυτό αξίζει τον κόπο και είναι βεβαίως και εφικτό. Διαφορετικά ρίχνουμε μαύρη πέτρα πίσω μας και συνεχίζουμε τη ζωή μας βάζοντας άλλους στόχους παύοντας να ασχολούμαστε πλέον. Το να καθόμαστε στη γωνία ή στην απέξω και να κλαψουρίζουμε ζητώντας να αλλάξουν τα πράγματα χωρίς οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια ή ενέργεια, είναι μάταιο! Για να σου το πω αλλιώς να καταλάβεις τι εννοώ, τα κάστρα την παλιά εποχή κυριεύονταν καλύτερα από τους από μέσα παρά απ' τους απέξω. Θα σε παρακαλούσα λοιπόν να μην μου κολλά ταμπέλες τύπου «Πασόκοι του νέου Πασοκ» γιατί είναι πέρα για πέρα αναληθείς και άκυρες. Με το προηγούμενο σχόλιό μου ήθελα απλώς να σου πω ότι αν αγαπάς τον κομματικό χώρο στον οποίο έχεις αφιερώσει τη ζωή σου (όπως γράφεις κι εσύ ο ίδιος) και λυπάσαι γι’ αυτά που συμβαίνουν τώρα, μείνε εντός, ένωσε τις δυνάμεις σου με αυτούς που αισθάνονται το ίδιο με σένα και αγωνίσου να φύγουν αυτοί που του κάνουν κακό μπας και καταφέρει να ξεπεράσει τα προβλήματά του και ξαναβρεί τον εαυτό του, διαφορετικά άστο να το "σκοτώσουν" με την…ησυχία τους οι Χρυσοχοϊδολοβερδοβενιζέλοι. Μην ξεχνάς ότι στα εύκολα και στα πάνω μας, όλοι μας αγαπούν και θέλουν να είναι φίλοι και συγγενείς μας, στα δύσκολα όμως βλέπουμε ποιοί πραγματικά μας αγαπούν και ποιοί είναι αληθινοί φίλου και συγγενείς μας που στέκονται πλάι μας, νοιάζονται για μας και προσπαθούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες μας και αγωνίζονται για να απαλλαγούμε από καταστάσεις και βαρίδια που μας τραβάνε προς τα κάτω με σκοπό να μας εξοντώσουν.