ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ !...

 

Αγαπητέ Αλέξη,

 

Οι προβληματισμοί της επιστολής αυτής εδράζονται στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση και εν δυνάμει ισχυρός διεκδικητής της εξουσίας.

Με αυτό το δεδομένο, προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι, πλην της άρνησης των μέτρων και των μνημονίων, δεν έχει καταφέρει ακόμη να καταθέσει μια ολοκληρωμένη πρόταση, ένα συγκροτημένο σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Για την ακρίβεια, δεν έχει ακόμη ολοκληρωμένη πρόταση ούτε καν σε ό,τι αφορά τον τρόπο διαπραγμάτευσης που θα επέλεγε έναντι των δανειστών. Πλην, βεβαίως, του αφορισμού ότι «θα καταγγείλει» τα μνημόνια και θα ζητήσει «κούρεμα» του χρέους.

Σύμφωνοι, θα καταγγείλει. Και θα πιέσει για «κούρεμα». Μετά ; Αν υποθέσουμε ότι οι δανειστές κάθονται στο τραπέζι, με αυτούς τους όρους, τι ακριβώς θα τους προτείνει για τα περαιτέρω; Ποιο είναι το ολοκληρωμένο σχέδιο που θα παρουσιάσει, ώστε να γίνει αποδεκτό;

Η ερώτηση αυτή έχει νόημα, Αλέξη, διότι συνδέεται με το σχέδιο δράσης - άμεσης δράσης - που οφείλει να έχει ένα κόμμα εξουσίας, ειδικά σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, όπως αυτή που αντιμετωπίζουμε.

Πώς θα αναμορφωθούν τα δημόσια οικονομικά ; Ας υποθέσουμε ότι αρκεί η φορολόγηση των «πλουσίων». Πώς ορίζει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ τους πλούσιους; Από ποιο επίπεδο εισοδήματος ή περιουσίας και πάνω; Με ποιον τρόπο θα τους φορολογήσει ώστε να μη διαφεύγουν τα εισοδήματα; Πώς θα ξεπεράσει τα εμπόδια που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση ως προς τον έλεγχο και τη «σύλληψη» του μεγάλου πλούτου;

Κι επειδή μόνο οι «πλούσιοι» μάλλον δεν θα… φτάσουν, ποια είναι εν ολίγοις -συγκεκριμένα- η πρότασή σας για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος στην Ελλάδα ;

Σε αυτά τα ερωτήματα δεν έχετε ακόμη δώσει απαντήσεις…

Πέραν όμως του θέματος των εσόδων, δεν έχουν υπάρξει αναλυτικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ούτε για την αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, ούτε για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Γιατί άραγε ;

Το μείζον θέμα όμως για τη χώρα, ελπίζω ότι θα συμφωνήσουμε σε αυτό, είναι η οικονομική ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα. Χωρίς ανάπτυξη τίποτε δεν γίνεται, ακόμη κι αν μας χαριστούν τα χρέη.

Όσοι ασχολούνται γνωρίζουν ότι κεντρικές θέσεις στο πρόγραμμά σας έχουν ο ισχυρός δημόσιος τομέας και η συλλογική, η λεγόμενη «κοινωνική», επιχειρηματικότητα, με έμφαση και στην τοπικότητα.

Ωστόσο, επειδή όλοι πλέον γνωρίζουν ότι η αποτελεσματικότητα -ανεξαρτήτως ιδεολογικής αφετηρίας- εξαρτάται τελικά από τις διαδικασίες, δημιουργεί απορία το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση για το εναλλακτικό μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας των υπό κρατικό έλεγχο επιχειρήσεων (μια και το υφιστάμενο έχει ξεκάθαρα αποτύχει), ούτε και μια τεκμηριωμένη παρουσίαση των άλλων μορφών επιχειρηματικότητας που ευαγγελίζεστε.

Ομοίως και για τον τραπεζικό τομέα, που έχει ρόλο κλειδί στην οικονομία. Εσείς υποστηρίζετε ότι οι λεγόμενες και «συστημικές» τράπεζες θα πρέπει να περάσουν στον έλεγχο του δημοσίου.

Για πάντα ; Αν ναι, τι αλλαγές σκοπεύει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μη βρεθεί η ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με τα φαινόμενα του πρόσφατου παρελθόντος;

Προσωρινά ; Πώς θα διασφαλιστεί μελλοντικά η επάνοδός τους στον ιδιωτικό τομέα; Και με ποιους όρους; Θα υπάρχουν άλλες ιδιωτικές τράπεζες κι αν όχι γιατί;

Κι εν τέλει, ποιο είναι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την ίδια την ιδιωτική πρωτοβουλία ; Τι θέση έχει αυτή στο κοινωνικοοικονομικό του όραμα; Τι ρόλο θα παίξει σε ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης;

Ποιες είναι οι κατά τον ΣΥΡΙΖΑ βασικές αρχές που θα διέπουν το καθεστώς εργασίας, τις σχέσεις εργοδότη - εργαζόμενου, το θεμελιώδες ζήτημα της ασφάλισης της υγείας και της συνταξιοδότησης ; Διότι το μόνο σίγουρο είναι πως οι σχέσεις αυτές δύσκολα θα επιστρέψουν στις συνθήκες του παρελθόντος. Το παλιό σύστημα, ειδικά σε ό,τι αφορά την ασφάλιση και τη σύνταξη, είχε χρεοκοπήσει πριν ακόμη ξεσπάσει η κρίση. Απλώς οι πολιτικοί μας πετούσαν την μπάλα όλο και πιο κάτω, ώσπου… έσκασε.

Η έλλειψη απαντήσεων σε αυτά τα ερωτήματα (και σε πολλά ακόμη) ίσως να μην αποτελέσει εμπόδιο για την κατάληψη της εξουσίας, αγαπητέ Αλέξη. Στη μέχρι τώρα πορεία της χώρας, ελάχιστοι κυβέρνησαν επειδή είχαν δώσει πειστικές απαντήσεις. Οι περισσότεροι κέρδισαν εκλογές «καβάλα» σε παροχές και σε αόριστες υποσχέσεις.

Γι' αυτό και φτάσαμε ως εδώ.

Η σημερινή συγκυρία, όμως, δεν συγχωρεί. Αν έλθετε στην εξουσία χωρίς οργανωμένο και ρεαλιστικό σχέδιο για τη διακυβέρνηση της χώρας, το πιθανότερο είναι ότι θα το μετανιώσετε πικρά. Πολύ πικρά.

Και μαζί σας η ελληνική κοινωνία.

Γιώργος Παπανικολάου